Με την ευχή του χρόνου να βρίσκονται στα οικόπεδα που δικαιούται και μέσα σε ένα κλίμα διεκδίκησης, πραγματοποιήθηκε σήμερα 14 Ιανουαρίου στις 11:00 η κοπή της πρωτοχρονιάτικης βασιλόπιτας των οικοδομικών συνεταιρισμών "Παύλος Μελάς" και "Νέο Πανόραμα". Στην εκδήλωση που πραγματοποιήθηκε στην αίθουσα "Παναγία Σουμελά", έδωσαν το παρών αρκετά μέλη των δύο συναιταιρισμών ενώ χαιρετισμό απηύθυνε και ο γραμματέας της Κοινοβουλευτικής Ομάδας της ΝΔ κ. Σταύρος Καλαφάτης ο οποίος κατά την σύντομη παρουσία του στην εκδήλωση κάλεσε τους εκπροσώπους των δύο συναιταιρισμών την ερχόμενη εβδομάδα στο γραφείο του προκειμένου να του θέσουν τα θέματα που τους απασχολούν και να συζητήσουν, εκφράζοντας την διάθεση του να συμβάλει για την ταχύτερη επίλυση των δυσκολιών που προκύπτουν.
75 χρόνια περιμένουν
Σε παιχνίδι για γερά νεύρα εξελίσσεται η υπόθεση της απόδοσης οικοπέδων στους κληρονόμους των έφεδρων πολεμιστών του 40' αφού ακόμα δεν έχουν λάβει ούτε στρέμμα από το ελληνικό κράτος το οποίο αποφάσισε με νόμο (751/1948) που ψηφίστηκε το 1948 την απόδοση έκτασης γης ως φόρο τιμής για τις θυσίες των πολεμιστών. Σήμερα οι απόγονοι των 248 πολεμιστών διεκδικούν ακόμα την άμεση απόδοση των οικοπέδων που δικαιούται εδώ και 75 χρόνια ως ελάχιστη τιμή από το ελληνικό κράτος.
Η πρόεδρος του οικονομικού συναιταιρισμού "Παύλος Μελάς" Ελισάβετ Μιχαηλίδου αναφέρει ότι η κακή δημόσια διοίκηση και οι δυσλειτουργίες της έχουν οδηγήσει 248 ανθρώπους να περιμένουν 75 χρόνια για ένα κομμάτι γης. "Δεν αιτούμαστε αλλά δικαιούμαστε. Μας στέλνουν από τον Άννα στον Καϊάφα, τα Υπουργεία δεν συνεργάζονται και κάνεις δεν γνωρίζει τίποτα. Υποσχέσεις που μοιάζουν με κενό γράμμα και πρόσφυγες στα δικαστήρια μας έχουν κουράσει και μας έχουν εξαντλήσει οικονομικά".
Από τη μεριά του ο πρόεδρος του οικοδομικού συναιταιρισμού "Νέο Πανόραμα" Νικόλαος Μπαλτατζής δήλωσε στο makthes.gr ότι κανένας αρμόδιος Υπουργός δεν έχει ασχοληθεί σοβαρά με το θέμα, υπογραμμίζοντας την παντελή απουσία του κράτους πρόνοιας. "Οι υπεύθυνοι-"ανεύθυνοι" δεν μας σέβονται. Έχουμε επιδιώξει πολλές συναντήσεις με τους αρμόδιους φορείς όμως δεν μας δίνουν καμία απάντηση. Θλίβομαι για όλους αυτούς που παίζουν με τις τύχες των παιδιών μας".
Το ιστορικό της υπόθεσης
Το 1957 με υπουργική απόφαση αποδίδεται ένα κομμάτι γης στους πολεμιστές του 1940 ως ελάχιστο φόρο τιμής, ωστόσο λόγω γραφειοκρατικών κολλημάτων τα οικόπεδα δίνονται μόνο σε συγκεκριμένο αριθμό (252 από τους 500 δικαιούχους) με αποτέλεσμα οι υπόλοιποι 248 να μείνουν χωρίς γη. Τα οικόπεδα που θα δίνονταν για την αποκατάσταση των 248 δικαιούχων αποδόθηκαν τελικά σε θύματα της Βουλγαρικής Κατοχής από τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο. Το 1957 δίνεται από το ελληνικό κράτος έκταση 1.000 στρεμμάτων για την οικιστική αποκατάσταση των υπολοίπων πολεμιστών ωστόσο 16 χρόνια μετά, η συγκεκριμένη έκταση χαρακτηρίζεται ως αναδασωτέα. Το 2001 το οικόπεδο καταγράφεται κανονικά στο κτηματολόγιο ως κτήμα 1.037 στρεμμάτων κληροτεμάχιο 49 του Δημοσίου για την οικιστική αποκατάσταση ενώ το 2006 το δασαρχείο Θεσσαλονίκης στέλνει εντολή "Διόρθωσης Χάρτου" στην Αποκεμτρωμένη επισημαίνοντας ότι η συγκεκριμένη έκταση δεν μπορεί να χαρακτηριστεί ως αναδασωτέα. Το 2012 κατατίθεται αίτηση από τους συναιταιρισμούς στο ΣτΕ για αδικαιολόγητη καθυστέρηση έγκρισης ενώ το 2019 αποφασίζεται η επιτάχυνση των διαδικασιών απόδοσης από το ΣτΕ. Μετά από αρκετές ενστάσεις των δύο συναιταιρισμών στο ΣτΕ εξαιτίας των υπεκφυγών της Επιτροπής Αντιρρήσεων Δασικών Χαρτών, οι συγγενείς των πολεμιστών ακόμα περιμένουν την απόδοση των εκτάσεων που δικαιούται χωρίς να βλέπουν φως στον ορίζοντα. Όντας οικονομικά και ψυχολογικά εξαντλημένοι ελπίζουν σε μια δικαίωση έστω και τώρα δηλώνοντας ότι οι αγώνες τους θα συνεχιστούν.