Μπογιές πέταξαν μέλη οργανώσεων της εξωκοινοβουλευτικής αριστεράς, στο γραφείο του παιδιάτρου και διευθυντή της πρώτης παιδιατρικής κλινικής του Ιπποκρατείου, Δημήτρη Ζαφειρίου, ο οποίος έσπευσε την ίδια κιόλας μέρα του πυροβολισμού, λίγες μόλις ώρες, αφότου το παιδί είχε μεταφερθεί στο νοσοκομείο, να ζητήσει αυτοσυγκράτηση στις διαμαρτυρίες έξω από το νοσοκομείο για να προστατευθεί η λειτουργία του.
Οπως επισημαίνεται σε ιστοσελίδα του χώρου «την ίδια στιγμή που η οργή ξεχείλιζε για την επιχειρούμενη δολοφονία του παιδιού, την ίδια στιγμή που το νοσοκομείο συνεργαζόταν ουσιαστικά με τους δολοφόνους του και την κυβέρνηση που προσπαθεί να συγκαλύψει ακόμα μία δολοφονία, αποκρύπτοντας απολύτως αδικαιολόγητα και ανήθικα τα ιατρικά δεδομένα του παιδιού ακόμα και από τους γονείς τους, εκείνος δήλωνε ότι “προκαλούν ανείπωτη θλίψη τα γεγονότα που έγιναν εχθές”, αναφερόμενος όχι στην εν ψυχρώ δολοφονική επίθεση κατά ενός ανήλικου παιδιού, αλλά στις συγκρούσεις που έγιναν ως αποτέλεσμα της απόλυτα δικαιολογημένης αγανάκτησης της οικογένειας και του κύκλου του παιδιού και της ακόμα μεγαλύτερης οργής που προκαλούσε το γεγονός ότι δεν τους παρέχονταν απαντήσεις για την υγεία του ίδιου τους του παιδιού.
»Συνέχισε λέγοντας ότι “τα επεισόδια έθεσαν σε επικινδυνότητα τη λειτουργία του νοσοκομείου, ότι οποιαδήποτε διαμαρτυρία θα έπρεπε να έχει πραγματοποιηθεί σε άλλο χώρο, ούτε εντός ούτε εκτός του νοσοκομείου, γιατί προκαλεί φόβο και βάζει σε επικινδυνότητα τους ασθενείς και το ιατρικό προσωπικό, συντελώντας στη δυσλειτουργία του νοσοκομείου”. Οι δηλώσεις αυτές καταδεικνύουν τις σαφείς ευθύνες που έχουν ο ιθύνοντες του ιατρικού προσωπικού του Ιπποκρατείου, οι οποίοι φαίνεται ότι στην προκειμένη περίπτωση λειτουργούν στην υπηρεσία της κυβέρνησης και γίνονται αρωγοί στην προσπάθεια συγκάλυψης της επιχειρούμενης κρατικής δολοφονίας και κατευνασμού των οξυμένων κοινωνικών αντιδράσεων.
»Ο Δημήτρης Ζαφειρίου συνέχισε και παραπέρα λέγοντας τα εξής: “Μπορεί να υπάρχει ένα δίκιο. Δεν είμαι εγώ αυτός που θα κρίνω. Είναι όμως αμαρτία να γίνεται αυτό έναντι ενός ιδρύματος όπως είναι ένα δημόσιο νοσοκομείο, το οποίο ανέκαθεν έχει περιθάλψει αυτούς τους ανθρώπους και θα συνεχίσει αν το κάνει”. Τα δημόσια νοσοκομεία, κύριε Ζαφειρίου, περιθάλπουν όλους τους ανθρώπους. Δεν κάνατε κάποια παραχώρηση. Τα δημόσια νοσοκομεία ανήκουν στον λαό και η λερώνονται, όταν συνεργάζονται με μπάτσους δολοφόνους και με κυβερνήσεις που συγκαλύπτουν εν ψυχρώ δολοφονίες, αποκρύπτοντας κατά παράβαση κάθε έννοιας καθήκοντος πληροφορίες από τους γονείς ενός ανήλικου παιδιού και καταδικάζοντας τις συγκρούσεις που προέρχονται από την δικαιολογημένη οργή τους».
