Ανάγκη να χρησιμοποιούν στη δουλειά τους τις δεξιότητες και ικανότητές τους έχουν οι millenials που εργάζονται στον ξενοδοχειακό τομέα, ενώ για τους ανθρώπους της ίδιας γενιάς, που ακόμα σπουδάζουν σε τουριστικές σχολές, ο μισθός φαίνεται πως έχει συγκριτικά περισσότερη σημασία. Το παραπάνω συμπέρασμα προκύπτει από έρευνα των δρων Παπαβασιλείου και Στεργίου, από το Ελληνικό Ανοικτό Πανεπιστήμιο. Η έρευνα διενεργήθηκε σε δείγμα 350 ατόμων της συγκεκριμένης γενιάς ( όσες και όσοι έχουν γεννηθεί πριν το 2000 και μετά το 1981) και συγκεκριμένα 165 φοιτητριών και φοιτητών και 185 εργαζομένων σε ξενοδοχεία, όπως γράφει το ΑΠΕ-ΜΠΕ.
«Ίσως το πιο σημαντικό εύρημα της έρευνας να είναι αυτό που δείχνει ότι η μετάβαση από τις σπουδές στην εργασία αποτελεί κρίσιμη περίοδο για την απόκτηση αξιών, που μετέπειτα θα χαρακτηρίσουν τη συμπεριφορά της συγκεκριμένης γενιάς στον χώρο εργασίας. Όταν κάποιος περνάει από τις σπουδές στην αγορά εργασίας, η σημασία των γνωστικών και κοινωνικών αξιών αυξάνεται, σε σχέση με όταν ακόμα σπουδάζει» σημειώνει μιλώντας στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ο ερευνητής και ακαδημαϊκός υπότροφος δρ Μανώλης Παπαβασιλείου και προσθέτει ότι στο πλαίσιο της έρευνας έγινε συγκριτική μελέτη 25 εργασιακών αξιών, κατηγοριοποιημένων σε τέσσερις διαστάσεις (κοινωνικές, γνωστικές, υλικές και κύρους).
«Οι εργαζόμενοι millennials σε ξενοδοχεία δίνουν σημαντικά περισσότερη σημασία στο να εργάζονται σε μια δουλειά στην οποία μπορούν να κάνουν χρήση των ικανοτήτων τους, σε σχέση με τους millennials που είναι φοιτητές σε σχολές τουρισμού. Το ίδιο συνέβη και με τη σημασία που απέδωσαν στο να εργάζονται σε μια δουλειά που να βοηθά τους συνανθρώπους τους. Χαρακτηριστικό είναι επίσης το γεγονός ότι τόσο οι φοιτητές όσο και οι εργαζόμενοι Millennials έδωσαν την ίδια χαμηλή σημασία – τη χαμηλότερη σε σχέση με τις άλλες τρεις διαστάσεις εργασιακών αξιών – στη διάσταση του κύρους. Η σημασία της εξουσίας και της επιρροής στην εργασία είχαν τη λιγότερη σημασία στο υπό εξέταση δείγμα» επισημαίνει ο δρ Παπαβασιλείου, με βάση τα ευρήματα της έρευνας, στην οποία επιστημονικός υπεύθυνος ήταν ο δρ Δημήτριος Στεργίου.
Χάρη στην έρευνα, συμπλήρωσε, η απάντηση στο ερώτημα «πώς μπορείτε να προσεγγίσετε τους Έλληνες millenials στον εργασιακό χώρο» γίνεται ευκολότερη, δεδομένου ότι μέχρι πρόσφατα τα δεδομένα από την ακαδημαϊκή κοινότητα για τη συγκεκριμένη γενιά προέρχονταν κυρίως από κράτη με διαφορετική κουλτούρα και επίπεδο ανάπτυξης, όπως οι ΗΠΑ και ο Καναδάς: «η παροχή εξουσίας στην εργασία ή η δυνατότητα άσκησης επιρροής στη λήψη αποφάσεων δεν αποτελούν χρήσιμους τρόπους προσέγγισης εργαζομένων που ανήκουν στη γενιά των Millennials στην Ελλάδα. Αντίθετα, το να τους προσφέρεις την ευκαιρία να κάνουν χρήση των ικανοτήτων τους ή/και να τους κρατάς το ενδιαφέρον αμείωτο στον εργασιακό χώρο, αποτελούν προτεινόμενους τρόπους προσέγγισης τους» εξήγησε.
Αναλυτικότερα, βαθμολογώντας από το 1 (καθόλου σημαντικό) έως το 5 (εξαιρετικά σημαντικό) τις διάφορες αξίες σε σχέση με την εργασία, αμφότερες οι κατηγορίες των millenials (εργαζόμενοι/ες και φοιτητές/τριες) δείχνουν να ενδιαφέρονται πολύ για τις ώρες δουλειάς (4,42/5 και οι δύο), την εργασιακή ασφάλεια (στην οποία όσοι ακόμα σπουδάζουν «έδωσαν» βαθμό 4,38 και οι εργαζόμενοι 4,42) και την υποστηρικτική εργοδοσία (4,36 και 4,59 αντίστοιχα). Και οι δύο κατηγορίες επιθυμούν επίσης, με μικρές διαφορές, την αναγνώριση και τη διαρκή μάθηση. Όμως οι εργαζόμενοι θεωρούν τη χρήση των ικανοτήτων τους στη δουλειά σημαντικότερη από ό,τι πιστεύουν ότι είναι όσοι σπουδάζουν (4,12 έναντι 3,90), ενώ έχει περισσότερη σημασία για αυτούς και η προσφορά βοήθειας προς άλλους ανθρώπους μέσω της δουλειάς τους (4,01 έναντι 3,74), αλλά και ο αντίκτυπος της εργασίας τους (3,49 έναντι 3,24)._