Είναι 30 Απριλίου του 2099, το θερμόμετρο δείχνει την ανυπόφορη θερμοκρασία των 47 βαθμών Κελσίου και το «ρολόι» μετράει αντίστροφα για την καταστροφή του κόσμου λόγω της κλιματικής αλλαγής. Ένας νεαρός βρίσκεται σε μια έρημη παραλία, μπροστά σε μια χρονομηχανή και έχει στη διάθεσή του ελάχιστα λεπτά για να αποφασίσει σε ποια περίοδο της ελληνικής ιστορίας θα μεταφερθεί, ώστε να γλιτώσει από την επικείμενη καταστροφή. Με τη βοήθεια της Τεχνητής Νοημοσύνης δέχεται πολλαπλές στατιστικές αναφορές για τη ζωή στην Ελλάδα στο παρελθόν. Το 1970, με προσδόκιμο ζωής 73 ετών, οι Ελληνες υποφέρουν από τη δικτατορία. Το 1986, με προσδόκιμο 76 χρόνων, αναστατώνονται όπως και ο υπόλοιπος πλανήτης από το πυρηνικό ατύχημα του Τσέρνομπιλ. Το 2024, με προσδόκιμο τα 80, ο πλανήτης ακόμα αντέχει και η Ελλάδα ανακάμπτει από την οικονομική κρίση και την πανδημία του κορονοϊού.
Είναι όμως ένα καλό έτος για να χρονομεταφερθεί κάποιος; Η Τεχνητή Νοημοσύνη παραθέτει στον νεαρό κάποια ανησυχητικά στοιχεία. Η παραγωγή πλαστικού στον πλανήτη έχει τεράστια αύξηση: από 96 εκατ. τόνους το 1986 έχει αυξηθεί στα 460 εκατ. το 2024. Η κλιματική αλλαγή έχει προκαλέσει αύξηση της διάμεσης θερμοκρασίας του αέρα από τους 13,73 το 1986 στους 14,88 βαθμούς Κελσίου το 2024. Στην Ελλάδα η ζωή είναι πολύ πιο ακριβή (από τις 16 μονάδες το 1986 ο δείκτης τιμών καταναλωτή έχει φτάσει στις 115), η ανεργία είναι επίσης πολύ υψηλότερη και ο δείκτης δημοκρατικότητας στις εκλογικές διαδικασίες έπεσε. Η εγκληματικότητα έχει όμως μειωθεί μεταξύ 1986 και 2024, υπάρχουν περισσότεροι μορφωμένοι ενήλικες και ερευνητές από ποτέ και το ποσοστό των γυναικών που συμμετέχουν στην εκπαίδευση έχει αυξηθεί σημαντικά.
Ο νεαρός, που φοράει προστατευτικά γυαλιά και μάσκα, έχει πλέον στη διάθεσή του μόλις 10 δευτερόλεπτα για να αποφασίσει αν θα «διακτινιστεί» στο 1986 ή το 2024. Διαλέγει το δεύτερο, το οποίο γνωρίζει -όπως λέει- ότι δεν είναι τέλειο, αλλά θα κάνει ό,τι μπορεί για να αλλάξει το μέλλον. «Προσγειώνεται» λίγα μέτρα από τον Λευκό Πύργο στη Θεσσαλονίκη και παίρνει επιτέλους βαθιές ανάσες. Τα παραπάνω διλήματα και στατιστικά στοιχεία περιλαμβάνονται σε δίλεπτο βίντεο, που ήταν μια από τις προϋποθέσεις συμμετοχής στην τελική φάση του διαγωνισμού της Ευρωπαϊκής Στατιστικής Υπηρεσίας (Eurostat), όπου μαθητές και μαθήτριες του Γυμνασίου Χασιώτη της Αμερικανικής Γεωργικής Σχολής στη Θεσσαλονίκη κατέκτησαν την πρωτιά. Ήταν η δεύτερη χρονιά που μια ομάδα του συγκεκριμένου Γυμνασίου κέρδισε την κορυφή του 7ου Ευρωπαϊκού Διαγωνισμού Στατιστικής, τον οποίο διοργανώνει η Eurostat. Μετά την περσινή πρωτιά, οι μαθητές της τρίτης τάξης, Δημήτριος – Φανούριος Γεωργίου, Μαρία Άνδρα και Άννα Τζηρίδου, ήρθαν να επαναλάβουν το επίτευγμα και κατετάγησαν πρώτοι στον διαγωνισμό, στον οποίο συμμετείχαν 1.675 σχολεία, 6.065 ομάδες και 22.479 μαθητές από 20 χώρες της Ευρώπης.
Η φετινή ομάδα κατέκτησε την πρώτη θέση και στον 7ο πανελλήνιο διαγωνισμό στατιστικής, που διοργανώθηκε από την Ελληνική Στατιστική Υπηρεσία (ΕΛΣΤΑΤ) και στην ουσία τους έδωσε το εισιτήριο για τον διαγωνισμό της Eurostat. Όσες ομάδες πέρασαν στην τελική φάση του διαγωνισμού της Eurostat όφειλαν να ετοιμάσουν από ένα δίλεπτο βίντεο με θέμα: «όλα ήταν καλύτερα πριν… Αλήθεια ή μήπως όχι;», με σκοπό να αποδείξουν αν τα επίσημα στατιστικά στοιχεία επιβεβαιώνουν διάφορους ισχυρισμούς. Αυτό έπραξε η ομάδα του γυμνασίου Χασιώτη. Οι τρεις μαθητές δεν κρύβουν τη χαρά τους για την επιτυχία τους. «Προετοιμαστήκαμε πολύ καλά. Εργαστήκαμε σκληρά και μεθοδικά. Η στατιστική είναι μία πολύ ενδιαφέρουσα επιστήμη και εξαιρετικά… γοητευτική» λένε με μια φωνή. Μαζί με τη μαθηματικό του Γυμνασίου Χασιώτη, Όλγα Γρηγοριάδου, η οποία επέβλεψε και καθοδήγησε την ομάδα, ετοιμάζουν βαλίτσες για τη Μαδρίτη, όπου στις 26 Ιουνίου θα πραγματοποιηθεί η τελετή βράβευσης.