«Η κυβέρνηση βρίσκεται στα τελευταία της και ρίχνει στον ανεμιστήρα τη σκανδαλολογία» τονίζει ο Θόδωρος Ρουσόπουλος. Ο πρώην κυβερνητικός εκπρόσωπος στην κυβέρνηση του Κώστα Καραμανλή και υποψήφιος βουλευτής της ΝΔ στο Βόρειο τομέα της Β’ Αθήνας, μιλώντας στη «ΜτΚ» υποστηρίζει ότι οι κυβερνώντες τού θυμίζουν το στίχο του Βάρναλη «Μοιραίοι και άβουλοι αντάμα σα να περιμένουν ένα θάμα».
Επισημαίνει ότι οι σχέσεις της κυβέρνησης με τα νέα διαπλεκόμενα συμφέροντα διαρκούν όσο ένας καφές, ενώ για κάποια παλιά καραμανλικά στελέχη που βρίσκονται σήμερα απέναντι στον Κυριάκο Μητσοτάκη -όπως η Κατερίνα Παπακώστα, ο Σάββας Τσιτουρίδης και ο Ευάγγελος Αντώναρος- σημειώνει με νόημα:
«Ο ίδιος ο Καραμανλής τους έχει αποκηρύξει με σαφή διαρροή συνεργατών του και τους έχει απαγορεύσει εδώ και πολύ καιρό να πατήσουν το πόδι τους στο σκαλοπάτι της εξώπορτας του γραφείου του».
Κύριε Ρουσόπουλε, τα σκάνδαλα της Novartis και της ΔΕΠΑ φαίνεται να κυριαρχούν στην πολιτική ζωή της χώρας. Θα έχουμε σκληρό ροκ στην πορεία προς τις εκλογές;
Ένας παλαιός πολιτικός τη δεκαετία του ‘50 έλεγε πως η προεκλογική περίοδος μοιάζει με «χορό των δαιμόνων». Είναι βεβαίως αντιληπτό στους πολίτες ότι από την μία έχουμε μια υπόθεση για την οποία η κυβέρνηση φρόντισε 26 μήνες πριν από τη Δικαιοσύνη να βγάλει απόφαση - άρα μια υπόθεση εν πολλοίς κατασκευασμένη- και από την άλλη μια υπόθεση που αφορά στενό συνεργάτη του Μαξίμου, ο οποίος ως άλλος Σπούτνικ εκτινάχθηκε στο διάστημα των οικονομικών απολαβών που γνωρίζουμε, σχετιζόμενος με μεγάλα οικονομικά συμφέροντα. Ωστόσο, επιτρέψτε μου να επισημάνω πως η κυβέρνηση που βρίσκεται στα τελευταία της είναι εκείνη η οποία ενδιαφέρεται να ρίξει στον ανεμιστήρα τη σκανδαλολογία, για να εξαπλωθεί όσο περισσότερο γίνεται και να θολώσει την εικόνα των κομμάτων.
Βλέπετε μόνο ευρωεκλογές τον Μάιο ή μπορεί να στηθεί και εθνική κάλπη;
Ο πρωθυπουργός κατηγορηματικά δήλωσε πως οι εκλογές θα γίνουν τον Οκτώβριο. Ο κ. Τσίπρας είναι ένας ανορθολογικά δρων πολιτικός. Η λογική θα έλεγε Μάιο. Εκείνος όμως επιλέγει να εξαντλήσει τη θητεία, ελπίζοντας –ματαίως- σε αλλαγή κλίματος. Οι κυβερνώντες πια θυμίζουν το στίχο του Βάρναλη «μοιραίοι κι άβουλοι αντάμα σαν να περιμένουν ένα θάμα»…
Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ ξεπέρασε τα τέσσερα χρόνια στη διακυβέρνηση, αποδεικνύοντας ότι ήταν πολύ πιο ανθεκτική απ’ όσο πίστευαν πολλοί και εντός της ΝΔ. Πώς το εξηγείτε αυτό;
Ένα μεγάλο μέρος του κόσμου που διαμαρτυρόταν στους δρόμους και δημιουργούσε κλίμα, ανήκε στο χώρο που σήμερα κυβερνά. Οι διαδηλώσεις ήταν καθοριστικό εργαλείο «δουλειάς» για τον ΣΥΡΙΖΑ. Τώρα που οι συμμετέχοντες σε αυτές τις διαμαρτυρίες έχουν καταλάβει κυβερνητικές θέσεις, δεν προλαβαίνουν να αντιπολιτευτούν τους εαυτούς τους κατεβαίνοντας από τα υπουργικά γραφεία στους δρόμους. Το έκαναν στην πρώτη τους θητεία -όπως θα θυμάστε κυρίως με το περίφημο δημοψήφισμα. Τώρα όμως όπου κι αν πάνε βρίσκουν απέναντί τους συμπεριφορές σαν αυτές που οι ίδιοι εξέθρεψαν.
Τι βαθμό θα βάζατε στην κυβέρνηση στον αγώνα κατά της διαφθοράς και της διαπλοκής;
Οι συγκυρίες περισσότερο -και όχι η θέληση της κυβέρνησης- διέλυσαν ένα-δύο μεγάλα εκδοτικά συγκροτήματα, τα οποία η κυβέρνηση Καραμανλή και εγώ προσωπικά ως υπουργός τα είχαμε απέναντι με χυδαίο τρόπο λόγω της προσπάθειάς μας με τον «Βασικό Μέτοχο». Η θέληση της κυβέρνησης όμως να δημιουργήσει νέα διαπλεκόμενα που θα την βοηθούν να κυριαρχεί είναι εμφανής. Αγνοεί όμως ότι τέτοιες σχέσεις διαρκούν όσο ένας καφές ή μια κυβερνητική θητεία. Ως προς τη βαθμολογία, σίγουρα δεν θα έβαζα «Α».
Πολλοί πάντως θεωρούν ότι οι επόμενες εκλογικές αναμετρήσεις (ευρωεκλογές αλλά κυρίως οι εθνικές εκλογές) θα κριθούν στον περίφημο μεσαίο χώρο. Συμφωνείτε;
Το πολιτικό κέντρο -ή ο μεσαίος χώρος όπως τον εξέφρασε κάποτε το κόμμα μου- είναι ένας κρίσιμος παράγοντας και όντως διαδραματίζει ουσιαστικό ρόλο στο εκλογικό αποτέλεσμα. Οι ψηφοφόροι αυτού του χώρου συνήθως είναι πολλών και διαφορετικών τυπολογιών. Άλλοι για παράδειγμα κρίνουν με βάση το καλό της πατρίδας εκείνη τη στιγμή και επιλέγουν χωρίς ιδεολογική ταύτιση το κόμμα που θα κυβερνήσει. Άλλοι κρίνουν με βάση το προσωπικό τους συμφέρον και τέλος κάποιοι άλλοι ψηφίζουν τιμωρητικά. Άρα ως προς την ουσία του ερωτήματός σας συμφωνώ εν μέρει, καθώς η κρίση οδήγησε τις πολιτικές λογικές στα άκρα. Εξ ου και σχηματίστηκαν ακραία κόμματα ή κόμματα-καρικατούρες με αρχηγούς και στελέχη μιας χρήσεως. Δεν ήταν όλα έτσι, αλλά τα περισσότερα.
Τι πρέπει να προσέξει η ΝΔ για να πετύχει αυτοδυναμία και να είναι μια καλή κυβέρνηση; Μήπως στην πορεία προς τις εκλογές να χαμηλώσει την κριτική της προς την κυβέρνηση;
Το αντίθετο. Αυτό που λέτε εάν το έκανε θα ήταν σαν να μην είχε αυτοπεποίθηση και να φοβόταν να εφαρμόσει το πρόγραμμά της. Κινούμαστε και με τη σιγουριά της ορθής πολιτικής για τον τόπο, κινούμαστε και με τη βεβαιότητα ότι μόνον ένα φιλελεύθερο πρόγραμμα μπορεί να οδηγήσει την οικονομία -και άρα την κοινωνία- σε καλύτερη μοίρα.
Πάντως στον αγώνα για την αυτοδυναμία της ΝΔ δεν βοηθούν οι τρικλοποδιές που βάζουν στη ΝΔ και τον Κυριάκο Μητσοτάκη γνωστά καραμανλικά στελέχη. Η Κατερίνα Παπακώστα είναι μέλος της κυβέρνησης, ενώ και ο Σάββας Τσιτουρίδης και ο παλιός σας συνεργάτης Ευάγγελος Αντώναρος κατεβαίνουν στις ευρωεκλογές απέναντι από τη ΝΔ. Πώς το σχολιάζετε;
Ο ίδιος ο Καραμανλής τους έχει αποκηρύξει με σαφή διαρροή συνεργατών του και τους έχει απαγορεύσει εδώ και πολύ καιρό να πατήσουν το πόδι τους στο σκαλοπάτι της εξώπορτας του γραφείου του.
Διατελέσατε κορυφαίος υπουργός δίπλα στον Κώστα Καραμανλή, την περίοδο που η κυβέρνηση στη Σύνοδο του Βουκουρεστίου είπε «Όχι» στην είσοδο της ΠΓΔΜ στο ΝΑΤΟ. Με τη σημερινή απόσταση πραγμάτων και βλέποντας τις εξελίξεις που ακολούθησαν, πώς κρίνετε εκείνη τη στάση της κυβέρνησης Καραμανλή;
Ήταν όχι απλώς η ενδεδειγμένη για την πατρίδα, αλλά και η απολύτως δικαιωμένη σήμερα. Διαβάστε το βιβλίο του Νίκου Στέφου «Ώρα Ελλάδος Βουκουρέστι» για την παρουσίαση του οποίου βρίσκομαι στην Θεσσαλονίκη, και θα καταλάβετε πόσο σημαντικό είναι να υπάρχουν ηγέτες και κυβερνήσεις που να εννοούν τις κόκκινες γραμμές.
Να τελειώσουμε με κάτι προσωπικό. Κατεβαίνετε για πρώτη φορά υποψήφιος βουλευτής με σταυρό στο Βόρειο τομέα της Β΄ Αθήνας. Γιατί το επιχειρείτε; Και γιατί τώρα;
Στα δύσκολα δεν μπορείς να αρνηθείς τη συστράτευση στη μάχη. Η πολιτική δεν είναι ούτε χόμπι ούτε επάγγελμα. Θέλει όμως σκληρή δουλειά, την οποία ποτέ δεν φοβήθηκα. Προφανώς αυτό, καθώς και την εις βάρος μου αθλιότητα των επιθέσεων που δέχθηκα το 2008 -και για τις οποίες δικαιώθηκα απολύτως και στη Βουλή και τη Δικαιοσύνη- σκέφθηκε ο πρόεδρος του κόμματος Κυριάκος Μητσοτάκης και μου έκανε την τιμή να μου δώσει την ευκαιρία της λαϊκής κρίσης.
*Δημοσιεύθηκε στη "ΜτΚ" στις 21 Απριλίου 2019