Το ενώ είσαι στριμωγμένος να καταφέρνεις να αμύνεσαι επιτυχώς αποκρούοντας τις κάθε είδους επιθέσεις του αντιπάλου, είναι δύσκολο. Ακόμη δυσκολότερο είναι βεβαίως, το να μην αποκρούεις στα τυφλά, αλλά να βγαίνεις στην αντεπίθεση και να μπορείς να σκοράρεις, κόντρα στην ροή του αγώνα, όπως λένε οι ποδοσφαιρόφιλοι.
Εκείνο όπως που είναι όμως το σημαντικότερο, είναι το να μπορείς να κερδίζεις σε συνθήκες κυριαρχίας: να έχεις δηλαδή την πρωτοβουλία, να κλείνεις τον αντίπαλο στα καρέ του και να μπορείς χάρη στην στρατηγική και τις ικανότητές σου, να ξεκλειδώνεις την αμυντική του λειτουργία και να πετυχαίνεις το ένα γκολ πίσω από το άλλο.
Τα γράφω αυτά, για να δείξω ότι άλλο είναι το να καταφέρνεις να αντιμετωπίζεις τα προβλήματα που σου παρουσιάζονται χωρίς να τα περιμένεις, άλλο το ενώ διαχειρίζεσαι τις κρίσεις που σου προκύπτουν να μπορείς να αυξάνεις την δημοφιλία και την αποδοχή σου και άλλο το να μπορείς να χτίζεις ωραιότερα πράγματα επάνω σε αυτά που βρήκες, βελτιώνοντας τις συνθήκες ζωής στην χώρα που διοικείς.
Σε αυτό το σημείο βρίσκεται ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης. Αντιμετώπισε με επιτυχία τις κρίσεις μεταναστευτικού, τουρκικής επιθετικότητας και πανδημίας, κατορθώνοντας μάλιστα να αυξήσει το κύρος και την αποδοχή του. Πλέον, βρίσκεται μπροστά στην δυσκολότερη δοκιμασία: να οργανώσει το σύστημα διακυβέρνησης του, με στόχο αυτό να μπορέσει να διαμορφώσει νέα δεδομένα στην οργάνωση και την λειτουργία της χώρας μας, ώστε να γίνει κατορθωτό να καλυφθεί μεγάλο τμήμα της απόστασης που χωρίζει την χώρα μας από τα κράτη της δυτικής Ευρώπης.
Το στοίχημα αυτό για να κερδηθεί, απαιτείται επίμονη προσπάθεια, σχέδιο και μεθοδικότητα. Προπαντός, χρειάζεται να μην φιλτράρεται κάθε ενέργεια, από το πρίσμα των ιδιαίτερων συμφερόντων των συντεχνιών και των κυρίαρχων του χώρου. Να αγνοηθεί δηλαδή το λεγόμενο πολιτικό κόστος, που σε συνδυασμό με το ρουσφέτι και το πελατειακό κράτος των «δικών μας παιδιών», ευθύνονται εν πολλοίς για τα πισωγυρίσματα και τα ναυάγια όλων των μεταρρυθμιστικών προσπαθειών που ξεκίνησαν στην χώρα και οδηγήθηκαν στο… κενό.
Οι προθέσεις του πρωθυπουργού και η αποφασιστικότητά του να προχωρήσει σε αυτήν την κατεύθυνση, θα διαφανεί από τις επιλογές που θα κάνει για το κυβερνητικό σχήμα. Από την δομή της κυβέρνησής του και τα πρόσωπα που θα στελεχώσουν τα κρίσιμα υπουργεία.
Οψόμεθα λοιπόν, με αγωνία και ειλικρινές ενδιαφέρον.
* Ένα άλλο ερώτημα που προκύπτει ενόψει του προαναγγελθέντος- για τις επόμενες βδομάδες ανασχηματισμού- είναι το εάν και σε ποιο βαθμό ο Κυριάκος Μητσοτάκης επιδιώξει διεύρυνση προς την λεγόμενη κεντροαριστερά, αλιεύοντας στελέχη από τον ευρύ χώρο του πρώην ΠΑΣΟΚ. Μετά τους Χρυσοχοϊδη, Πιερρακάκη, Μενδώνη, Θεοχάρη, Σκέρτσο και άλλους μικρότερης εμβέλειας, άνθρωποι του στενού επιτελείου του Μαξίμου, βολιδοσκοπούν διαθεσιμότητες και προθέσεις ανθρώπων που θα μπορούσαν να σηματοδοτήσουν ένα ακόμη βήμα προς την κεντροαριστερά. Αυτό που δείχνει να ελκύει τον Κυριάκο Μητσοτάκη, είναι το να εδραιώσει την πεποίθηση ότι η μετακίνησή του από τον παραδοσιακό χώρο της συντηρητικής παράταξης, είναι κορυφαία και σταθερή επιλογή του και πως η αξιοποίηση ατόμων από εκείνην την πλευρά του πολιτικού φάσματος, δεν υπηρετεί ταπεινές σκοπιμότητες, αλλά έχει ουσιαστικό περιεχόμενο.
Βέβαια, για να υπάρξει γάμος, θα πρέπει να υπάρχουν δύο. Με δεδομένη την επιλογή του Κυριάκου Μητσοτάκη να…υιοθετήσει ικανό προσωπικό από την έως πρότινος αντίπαλη της ΝΔ παράταξη, ώστε να δημιουργήσει ένα νέο μεγάλο ευρωπαϊκό κέντρο, διαμορφώνει νέα δεδομένα. Από μένει να δούμε το πόσοι πρόθυμοι θα προκύψουν και πόσοι από αυτούς θα επιλεγούν.
* Το καλό νέο της περιόδου, είναι ότι επιβεβαιώθηκε η εκτίμηση εκείνων που υποστήριζαν ότι η πανδημία θα γνωρίσει μεγάλη ύφεση κατά τους θερινούς μήνες. Η πρόβλεψη αυτή, εδραζόταν σε τρεις παράγοντες:
Πρώτος, ότι ο COVID-19 όπως και όλοι οι κορονοϊοί, συνηθίζουν να μεταλλάσσονται προς το ηπιότερο. Από κάθε μετάλλαξή τους δηλαδή, προκύπτει ιός χαμηλότερου ιικού φορτίου και κατά συνέπεια, μικρότερης επικινδυνότητας. («Τυχεροί όσοι κολλήσουν τώρα που ο ιός είναι τελείως αδύναμος, ώστε να τον περάσω εύκολα και να αποκτήσω αντισώματα στην περίπτωση που από Σεπτέμβριο προκύψει νέο κύμα της πανδημίας», μου είπε γνωστός γιατρός της πόλης που επέμενε να κάνουμε χειραψία όταν ανταμώσαμε τυχαία στο κέντρο). Κάποιοι λοιμωξιολόγοι θεωρούν ότι οι μεταλλάξεις προς το ηπιότερο αποτελούν την φυσική αντίδραση των κορονοϊών, προκειμένου αυτοί να μην εξαφανιστούν, αλλά να συνεχίσουν να υπάρχουν εν ζωή. «Σε αντίθετη περίπτωση, θα πεθαίνουν μαζί με τα θύματά τους και σκοτώνοντας όσους πλήξουν, θα εξαφανιστούν», μου είπε ένας συνομιλητής μου. (Παρόμοια ήταν άλλωστε η εξέλιξη και των προηγούμενων κορονοϊών, που εξελίχθηκαν και είναι πλέον ενδημικοί όπως εκείνος του κοινού κρυολογήματος ή ο ιός της γρίπης)
Δεύτερος παράγοντας που οδήγησε στην ύφεση, είναι ότι οι ηλικιωμένοι και οι με επιβαρυμένη υγεία- οι λεγόμενες ευπαθείς ομάδες δηλαδή- μάθαμε να φυλαγόμαστε καλά και τηρώντας τα μέσα προστασίας (κοινωνική αποστασιοποίηση, πλύσιμο χεριών, αποφυγή συγχρωτισμού, περιορισμός κυκλοφορίας), δεν επιτρέπουμε τον ιό να μας προσβάλλει. Έτσι, αυτός περιορίζεται στο να κυκλοφορεί στους μικρότερους και υγιέστερους, τους οποίους δεν μπορεί να πλήξει καίρια.
Τρίτος παράγοντας στον οποίο αποδίδεται η αποδυνάμωση του ιού, ότι η έλευση του καλοκαιριού σε συνδυασμό με τα περιοριστικά μέτρα, έχουν αντικαταστήσει τους κλειστούς χώρους, με ανοιχτούς, περιορίζοντας κατά πολύ την δυνατότητά του να προσβάλλει ανθρώπους.
* Όλα αυτά βεβαίως, δεν θα πρέπει να μας κάνουν να νομίσουμε ότι ο κίνδυνος πέρασε. Ο κορονοϊός είναι εδώ. Και θα είναι, τουλάχιστον μέχρι να βρεθεί το εμβόλιο και αποκτήσουμε πρόσβαση σε αυτό όλοι.
Η διαφορά σε σχέση με την ανοιξιάτικη επέλαση του πρώτου κύματος του κορονοϊού, έγκειται αφενός στην αποτελεσματικότερη αντιμετώπιση των κρουσμάτων από τις υγειονομικές υπηρεσίες (ετοιμότητα νοσοκομείων, εξασφάλιση εξοπλισμού, απόκτηση γνώσης κι εμπειρίας από το προσωπικό) και αφετέρου στην επάρκεια των τεστ και την υιοθέτηση του επιτυχημένου πρωτοκόλλου της νοτίου Κορέας στον περιορισμό της διασποράς και την απομόνωση των κέντρων εμφάνισης κρουσμάτων μέσα από την πολιτική των τοπικών lockdown.
Αυτή η στρατηγική, που εφαρμόστηκε πρώτα στα δύο χωριά της Καστοριάς και τώρα στον Ίασμο της Ξάνθης, θα ακολουθηθεί και τους θερινούς μήνες στα περαθεριστικά κέντρα, στην περίπτωση που παρατηρηθούν και καταγραφούν εξάρσεις κρουσμάτων. Ας ελπίσουμε να μην χρειαστεί να φτάσουμε σε καραντίνες περιοχών ή και νησιών, αλλά σημειώνω την ετοιμότητα της χώρας μας να κάνει ό, τι χρειαστεί προκειμένου και να διατηρήσουμε ό, τι κατακτήσαμε μέχρι τώρα στην αναμέτρησή μας με την πανδημία και να περιορίσουμε ταυτόχρονα τις αρνητικές επιπτώσεις αυτής της ιστορίας στην…βαριά μας βιομηχανία, τον τουρισμό.
*Δημοσιεύθηκε στη "ΜτΚ" στις 21 Ιουνίου 2020