"Ξημερώματα 4ης Οκτωβρίου του 1999, ο χρόνος σταματούσε. Έξι νεαρά παιδιά πλήρωσαν με το ίδιο τους το αίμα, την ίδια τους τη ζωή, την αγάπη τους για τον Π.Α.Ο.Κ. Για το ποδόσφαιρο. Για την παρέα.
Εκείνο το ξημέρωμα, σαν σήμερα πριν 22 χρόνια, η «ασπρόμαυρη» οικογένεια θρηνούσε. Ένα μαύρο, κατάμαυρο, ξημέρωμα, ίδιο με το χρώμα του συλλόγου.
Ζωή και θάνατος.
Χαρά και θλίψη.
Άσπρο και μαύρο.
Οι λέξεις που γράφτηκαν, πάνω στο μνημείο τους, πρέπει να γίνουν μάθημα ζωής για όλους: «Η αγάπη τους για τον Π.Α.Ο.Κ., τους έφερε εδώ, τους άφησε εδώ και συνέχισε παραπέρα…».