To «ταμείο» του υπερτουρισμού σε Καβάλα και Θάσο

Του Τάσου Αποστολίδη

Ως ένα πρώτο τεστ αντοχής χαρακτηρίστηκε το δεκαήμερο από τις 16 έως τις 25 Ιουνίου για την Καβάλα και τη Θάσο, αφού καταγράφηκε η πρώτη περίοδος αιχμής για την τουριστική κίνηση. Οι υποδομές των περιοχών δοκιμάστηκαν, σε ορισμένες περιπτώσεις με σκληρό τρόπο.

Στο επίμαχο διάστημα συνέπεσαν τρία σημαντικά γεγονότα. Το πρώτο ήταν το κλείσιμο των σχολείων και το πρώτο κύμα διακοπών για οικογένειες Ελλήνων. Περίπου τις ίδιες ημέρες έκλεισαν τα σχολεία σε χώρες από τις οποίες η περιοχή δέχεται πολύ μεγάλο όγκο τακτικών επισκεπτών, όπως για παράδειγμα η Βουλγαρία και η Ρουμανία. Το άλλο γεγονός που προκάλεσε αύξηση των αφίξεων είναι ότι μεταξύ 16-19 Ιουνίου γιορτάστηκε το Κουρμπάν Μπαϊράμ στην Τουρκία. Όπως συμβαίνει κάθε φορά, έτσι και φέτος, πολλές οικογένειες Τούρκων συνδύασαν τις 4 ημέρες αργίας με μέρος των θερινών τους διακοπών. 

Το τρίτο και κυριότερο, σε ό,τι αφορά την εγχώρια τουριστική κίνηση, ήταν το τριήμερο ή κατά άλλους 4ήμερο του Αγίου Πνεύματος, στο οποίο είθισται πολλοί να «κολλούν» και ημέρες άδειας. Οι αφίξεις Ελλήνων σε Καβάλα και Θάσο άρχισαν να γίνονται αισθητές από το βράδυ της Πέμπτης 20 Ιουνίου ενώ οι τελευταίοι αναχώρησαν την Τρίτη 25 Ιουνίου, με το αποκορύφωμα να σημειώνεται το Σάββατο. Εκείνη τη μέρα, η Εγνατία Οδός, από το ύψος της Βόλβης μέχρι την έξοδο για το Οφρύνιο, θύμιζε… περιφερειακό Θεσσαλονίκης. Λίγο πριν το μεσημέρι σχηματίστηκαν μεγάλες ουρές με αυτοκίνητα που πήγαιναν «σημειωτόν» κι έτσι αποφασίστηκε η ελεύθερη διέλευση από τα διόδια της Ασπροβάλτας ώστε να αποσυμφορηθεί η κατάσταση.

Στην πόλη της Καβάλας, η κυριότερη επίπτωση του πρώτου μεγάλου τουριστικού ρεύματος, πέρα από το υψηλό ποσοστό πληρότητας στα καταλύματά της, ήταν το πρόβλημα της στάθμευσης. Τα τελευταία χρόνια έχουν καταργηθεί εκατοντάδες θέσεις στάθμευσης και η κατάσταση που βιώνει η πόλη σε συνδυασμό με τα πολλά εργοτάξια που είναι ανοιχτά μέσα στο ιστορικό και εμπορικό της κέντρο, είναι δύσκολη ακόμη και χωρίς τουρίστες. Το συγκεκριμένο δεκαήμερο, παρατηρήθηκε συμφόρηση ακόμη και σε γειτονιές αλλά και στην παραθεριστική περιοχή του Παλιού. Οι τουρκικές, βουλγαρικές και ρουμανικές πινακίδες κυκλοφορίας των αυτοκινήτων, ήταν περισσότερες από τις ελληνικές. Η πόλη δέχεται σχεδόν αποκλειστικά οδικούς επισκέπτες, με 2 έως 4 άτομα ανά ΙΧ αυτοκίνητο. Αντίστοιχα μεγάλη κίνηση δέχθηκαν οι παραλιακές περιοχές Νέστου (Κεραμωτή) και Παγγαίου (Ν.Ηρακλείτσα, Ν.Πέραμος, Κάριανη, Παραλία Οφρυνίου).

Στη Θάσο η κατάσταση ήταν ακόμη πιο δύσκολη. Οι συνέπειες του υπερτουρισμού δεν περιορίστηκαν απλώς σε γεμάτες ταβέρνες και πλήρη κατάληψη κάθε πιθανού χώρου στάθμευσης. Η ιδιαιτερότητα του νησιού είναι ότι οι εισερχόμενοι επισκέπτες καταμετρώνται λόγω της χρήσης φέρι μπόουτ. Σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία των λιμενικών αρχών, από την Παρασκευή 21 έως τη Δευτέρα 24 Ιουνίου, στο νησί μπήκαν 42.560 επιβάτες με 11.594 ΙΧ οχήματα, 539 δίκυκλα και 134 λεωφορεία. Οι περισσότερες αφίξεις καταγράφηκαν το Σάββατο 22 Ιουνίου. Μέσα σε μία μόλις ημέρα μπήκαν στο νησί 13.500 τουρίστες, όσο δηλαδή ο μόνιμος πληθυσμός του. Στελέχη του Λιμενικού Σώματος που μίλησαν στη «ΜτΚ» κάνουν λόγο για ρεκόρ όλων των εποχών για την συγκεκριμένη περίοδο του χρόνου. Είναι άλλωστε ενδεικτικό ότι λήφθηκαν «μέτρα Δεκαπενταύγουστου» για τη διαχείριση της κίνησης. Οι ουρές των αυτοκινήτων για το λιμάνι της Κεραμωτής αναπτύχθηκαν σε αρκετά χιλιόμετρα κι έφταναν μέχρι το γειτονικό χωριό του Χαϊδευτού. Η αναμονή για επιβίβαση στο φέρι έφτασε έως και τις 4 ώρες. Καλύτερη ήταν η εικόνα πάντως στη βασική είσοδο των Ρουμάνων και Βούλγαρων επισκεπτών, στο συνοριακό σταθμό Μακάζα-Νυμφαία στη Ροδόπη, όπου τα 2+2 σημεία ελέγχου, αναπροσαρμόζονται ανά ρεύμα κυκλοφορίας σε 3+1 ή 1+3 αναλόγως την κίνηση. Έτσι η αναμονή στα σύνορα ήταν μικρότερη από 40-50 λεπτά.

Στο δεκαήμερο από 16 έως 25 Ιουνίου, υπολογίζεται ότι εισήλθαν στη Θάσο περί τα 100.000 άτομα. Η ραγδαία και συνεχιζόμενη αύξηση των καταλυμάτων μπορεί να αυξάνει διαρκώς τη χωρητικότητα του νησιού, αυτό όμως δεν σημαίνει ότι αντέχουν οι υποδομές του. Το δίκτυο ηλεκτροδότησης άντεξε οριακά τη ζήτηση, αφού σχετικά πρόσφατα αυξήθηκαν τα υποθαλάσσια καλώδια και η συνολική δυνατότητα διαχείρισης φορτίου.

Αυτό που κατέρρευσε ήταν το δίκτυο υδροδότησης. Περιοχές όπως Ραχώνι, Καλλιράχη, Κοίνυρα και Αλυκή παρουσίασαν σοβαρά αλλά παροδικά προβλήματα. Όμως ο μεγαλύτερος οικισμός στη νότια Θάσο, τα Λιμενάρια, έμειναν χωρίς νερό από την Παρασκευή έως και τη Δευτέρα του Αγίου Πνεύματος. Το πρόβλημα ήταν σχεδόν καθολικό και οι μόνοι τυχεροί ήταν αυτοί που διέμεναν σε κτίρια όπου λειτουργούν, από παλιά, τα γνωστά ντεπόζιτα. Ορισμένες περιοχές των Λιμεναρίων είχαν νερό με πολύ χαμηλή πίεση μόνο τις νυχτερινές ώρες.

Κάτοικοι, επιχειρηματίες και τοπικές αρχές εκφράζουν φόβους για τα χειρότερα, μέσα στον Ιούλιο και τον Αύγουστο.