Η βία στα σχολεία παρουσιάζει ραγδαία εξάπλωση, σύμφωνα με εκπαιδευτικούς και επιστήμονες που μιλούν στη «ΜτΚ», στο πλαίσιο έρευνας που πραγματοποίησε η εφημερίδα για το φαινόμενο που τείνει να «πάρει τερατώδεις διαστάσεις».
Μέχρι πρότινος στην ακραία μορφή τους τα περιστατικά που έβλεπαν τη δημοσιότητα αφορούσαν κυρίως τα δημόσια σχολεία. Τα δεδομένα άλλαξαν πριν από μερικές ημέρες όταν κυκλοφόρησαν βίντεο με το άγριο επεισόδιο ξυλοδαρμού μεταξύ μαθητών, στην αυλή του Κολεγίου «Δελασάλ» της Θεσσαλονίκης.
Το περιστατικό προκάλεσε την παρέμβαση του προϊσταμένου της Εισαγγελίας Πρωτοδικών Θεσσαλονίκης που έδωσε εντολή να εξεταστούν ευθύνες γονέων και σε δεύτερο βαθμό αν υπάρχουν και ευθύνες καθηγητών. Σημειώνεται ότι όταν έγινε το περιστατικό, δεν είχαν κατατεθεί μηνύσεις ενώ καθυστέρησε να ενημερωθεί και η Διεύθυνση Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης.
Οικονομική κρίση και πανδημία πυροδότησαν τα φαινόμενα βίας στα σχολεία, όπως υποστηρίζουν σχολικοί ψυχολόγοι και εκπαιδευτικοί. Σύμφωνα με τα στοιχεία που έχει στη διάθεσή του το «Χαμόγελο του Παιδιού», στην Εθνική Γραμμή για τα Παιδιά SOS 1056, το Α’ Εξάμηνο του 2022 σημειώθηκε αύξηση 149,02% στις κλήσεις και στα μηνύματα παιδιών που ζητούσαν στήριξη για θέματα εκφοβισμού, αύξηση 13,67% στις κλήσεις και στα μηνύματα παιδιών που ζητούσαν βοήθεια σχετικά με την συμπεριφορά των συμμαθητών τους, ενώ μόλις τους πρώτους έξι μήνες του 2022, 502 παιδιά ένιωσαν ότι απειλούνται από άλλα παιδιά, είτε στο σχολείο είτε στο διαδίκτυο.
Με «πολεμοφόδια» στα σχολεία
Σουγιάδες, μαχαίρια, θραύστες τζαμιών, αυτοσχέδιες και μη σιδερογροθιές εντοπίζονται σε τσάντες μαθητών Γυμνασίου και Λυκείου, σε σχολεία της Θεσσαλονίκης. Εκπαιδευτικοί ακόμα και διευθυντές δημόσιων σχολείων της πόλης αποκαλύπτουν ότι έχουν αισθανθεί φόβο. «Αν είσαι μαλθακός δεν επιβιώνεις στην εκπαίδευση», λένε.
Μιλούν για «καζάνι που βράζει» και σημειώνουν πως η «κουλτούρα» του μετανάστη και η κοινωνική περιθωριοποίηση που προκάλεσε η οικονομική κρίση εκτροχίασε την κατάσταση. Εκπαιδευτικοί και σχολικοί ψυχολόγοι υποστηρίζουν στη «ΜτΚ» ότι η έκρηξη των φαινομένων βίας στα σχολεία έγινε μετά την πανδημία και τον εγκλεισμό που αυτή επέφερε.
Οι φθορές στα σχολικά κτίρια αποτελούν πλέον καθημερινό φαινόμενο ενώ τα περιστατικά βίας εντός και εκτός σχολείων αυξάνονται και πληθύνονται.
«Κινούνται σε αγέλες. Μέσα στο σχολείο μπορεί να είναι τύπος και υπογραμμός όμως, όταν περνούν την καγκελόπορτα ‘στήνουν’ τα σκηνικά βίας και τα βιντεοσκοπούν», αποκαλύπτουν εκπαιδευτικοί. Προκειμένου να αντιμετωπιστεί αυτό το φαινόμενο, το υπουργείο Παιδείας έχει θεσπίσει μία σειρά νέων θεσμών ενώ τις προτάσεις τους έχουν καταθέσει και τα κόμματα της αντιπολίτευσης.
Στον αντίποδα, τα χέρια των δήμων είναι «δεμένα» καθώς οι αρμοδιότητές τους περιορίζονται στα σχολικά κτίρια και όχι στην εκπαιδευτική διαδικασία (ώστε να μπορούν να συνδράμουν με ψυχολόγους ή άλλες υποστηρικτικές δομές), ενώ ελάχιστες (συγκριτικά με τα πραγματικά δεδομένα) είναι και οι καταγγελίες που τελικά φτάνουν στα Αστυνομικά Τμήματα της πόλης.
Απειλητικά μηνύματα και ενέδρες
Σε Γυμνάσιο του δήμου Αμπελοκήπων-Μενεμένης, μαθητής δεχόταν απειλητικά μηνύματα που ανέφεραν ότι οι δικοί του θα τον βρουν «με σπασμένα μούτρα».
Τα μηνύματα έφτασαν στα χέρια των γονέων του παιδιού, ειδοποιήθηκε η Διεύθυνση του σχολείου και η υπόθεση κατέληξε στην Εισαγγελία καθώς όπως διαπιστώθηκε, το συγκεκριμένο παιδί που έστελνε αυτά τα μηνύματα αποτελεί μέλος «αγέλης» που εμπλέκεται και σε άλλα περιστατικά, πιο βίαια.
Ήταν τέλη Σεπτεμβρίου όταν ένας 14χρονος μαθητής δέχτηκε επίθεση από «συμμορία» που του είχε στήσει ενέδρα στο Στρατόπεδο του Μεγάλου Αλεξάνδρου στη Μενεμένη.
«Το παιδί χρειάστηκε να νοσηλευτεί στο νοσοκομείο για έξι μέρες», περιγράφει γονέας. Στη συγκεκριμένη περίπτωση υπήρχαν κάμερες ασφαλείας και έτσι οι δράστες της επίθεσης συνελήφθησαν. Ωστόσο, όπως προκύπτει και από τα στοιχεία της Αστυνομίας, αυτή η εξέλιξη δεν είναι ο κανόνας αλλά η εξαίρεση.
«Η βία δίνει ραντεβού έξω από τα σχολεία» περιγράφουν εκπαιδευτικοί που έχουν φτάσει στα χέρια τους βίντεο, τα οποία δημοσιεύτηκαν στο TikTok και δείχνουν μαθητές να χτυπούν βίαια, με σιδερογροθιές και κλωτσιές συμμαθητή τους.
Οι εικόνες σοκαριστικές. Μαθητές 13, 14 και 15 ετών παρακολουθούν τον βίαιο ξυλοδαρμό συμμαθητή τους. Τραβούν βίντεο, το ανεβάζουν στα social media και γίνονται καπνός. Μάλιστα, γονείς και εκπαιδευτικοί υποστηρίζουν ότι αυτή η νέα μόδα των social media πυροδοτεί τα βίαια περιστατικά.
«Τα στήνουν για να έχουν υλικό», λένε. Αντίστοιχο στόχο είχαν σύμφωνα με αναφορές και οι εικόνες που κυκλοφόρησαν πέρυσι και αφορούσαν σε επεισόδια με «πολιτικό χρώμα» στο ΕΠΑΛ Σταυρούπολης.
«Το καζάνι βράζει - Ξύλο μεταξύ μαθητών δημοτικού»
Το οικογενειακό περιβάλλον έχει τον πρωτεύοντα λόγο στη διαπαιδαγώγηση ενός παιδιού και την ευθύνη για τις πράξεις του.
«Το καζάνι βράζει. Έχουμε παιδιά που τρώνε ξύλο από τους γονείς τους ή τα αδέρφια τους. Όλη αυτή η βία κάπου θα εκτονωθεί. Φέτος είχαμε περιστατικό βίας, μεταξύ μαθητών δημοτικού!», περιγράφει άνθρωπος από τον χώρο της εκπαίδευσης στην Καλαμαριά. Ο ίδιος μιλά για οργανωμένη συμμορία, με αρχηγό, τσιλιαδόρο και άλλους τέσσερις εξάχρονους μαθητές δημοτικού που δέρνουν.
«Ο γονέας κατήγγειλε το περιστατικό στη διευθύντρια, με την ίδια να υποστηρίζει ότι δεν έχει πέσει κάτι τέτοιο στην αντίληψή της. Βγαίνοντας από το ραντεβού με τη διευθύντρια, έδερναν εκείνη την ώρα το παιδί του. Μόνον τότε η διευθύντρια κάλεσε τη δασκάλα η οποία παραδέχτηκε ότι είχε αντιληφθεί τι συμβαίνει, χωρίς ωστόσο να το αναφέρει. Όπου εδώ ή μιλάμε για αδιαφορία ή για φόβο, όταν πρόκειται για περιστατικά μεγαλύτερων τάξεων», σημειώνει ο ίδιος.
Αναφερόμενος μάλιστα στην επιστολή παραίτησης εκπαιδευτικού που εργαζόταν σε ΕΠΑΛ και κατέγραφε με γλαφυρό τρόπο το μπούλινγκ και την αδιαφορία που δεχόταν από τους μαθητές τους αλλά και τον φόβο που βίωνε, λέει ότι «η περιγραφή του είναι συγκλονιστικά ακριβής ως προς το τι συμβαίνει και δυστυχώς δεν ευαισθητοποιήθηκε κανένας (Διεύθυνση Εκπαίδευσης και υπουργείο Παιδείας)».
«Τον χτύπησαν αλύπητα μέσα στο σχολείο»
Συγκλονίζουν τα όσα περιγράφει πατέρας 15χρονου μαθητή που μέχρι πρότινος πήγαινε στο ΕΠΑΛ Σταυρούπολης. «Ήμουν στη δουλειά. Με πήρε ο γιος μου τηλέφωνο από το σχολείο και μου είπε ότι τον κυνήγησαν και τον χτύπησαν 10 με 15 άτομα. Έτρεξα αμέσως στο σχολείο και από τον δρόμο είχα ήδη καλέσει την Αστυνομία», λέει.
Σύμφωνα με τα όσα του μετέφερε το παιδί του, που χρειάστηκε να νοσηλευτεί για 24 ώρες στο νοσοκομείο Παπαγεωργίου, είχαν ένα δίωρο κενό, καθόταν μαζί με ένα φίλο του στο προαύλιο του σχολείου όταν ξαφνικά μία ομάδα ατόμων μεγαλύτερης τάξης βγήκε από το μάθημα και όρμησε κατά πάνω τους.
«Ο φίλος του πρόλαβε και ξέφυγε. Ο γιος μου όμως δέχτηκε κλωτσιές και μπουνιές σε όλο του το σώμα». Το περιστατικό έγινε πριν από μερικές ημέρες, στις 24 Οκτωβρίου. Ο ίδιος περιγράφει ότι ο γιος του μόλις δέχτηκε την επίθεση απευθύνθηκε στον διευθυντή του σχολείου.
«Με σόκαρε το ότι το παιδί μου μού μετέφερε πως ο διευθυντής τον παρότρυνε να μην με πάρει τηλέφωνο και ότι θα το έλυναν μεταξύ τους», λέει χαρακτηριστικά ο πατέρας. Η Αστυνομία έφτασε άμεσα στο σχολείο και συνέλαβε τα δύο από τα άτομα της επίθεσης, που ανέλαβαν την ευθύνη.
«Κίνησα νομικές διαδικασίες γιατί θέλω να βρεθούν και οι υπόλοιποι ενώ σκοπεύω να κινηθώ νομικά και εναντίον του σχολείου», λέει.
Αποφάσισε να αλλάξει σχολείο στο παιδί του και να το πηγαίνει ο ίδιος καθώς όπως εξηγεί «ο γιος μου πλέον φοβάται να βγει από το σπίτι. Είναι τρομοκρατημένος». Λέει ότι έκανε τη δική του έρευνα για να καταλήξει σε ποιο σχολείο θα πάει το παιδί του αλλά και ποιοι είναι αυτοί που χτύπησαν τον γιο του.
«Ένας από τους δύο που ανέλαβαν την ευθύνη για τον άγριο ξυλοδαρμό του γιου μου, συμμετείχε στα περσινά επεισόδια στο ΕΠΑΛ Σταυρούπολης, ήταν αυτός που χαιρετούσε ναζιστικά. Μάλιστα, ο μεγαλύτερος γιος μου μού είπε ότι οι συμμορίες τους έχουν απλώσει τα ‘πλοκάμια’ τους και στα γύρω ΕΠΑΛ, Ευόσμου, Νεάπολης και Συκεών».
Ο ίδιος αναφέρει ότι μόλις μία εβδομάδα πριν χτυπήσουν τον γιο του, τα ίδια άτομα είχαν επιτεθεί στον απουσιολόγο του σχολείου.
«Στις αρχές Σεπτεμβρίου ένας από αυτούς έκανε ‘επίδειξη’ στους συμμαθητές του ότι κουβαλάει μαζί του μαχαίρι. Λίγο καιρό αργότερα μάλωσαν με τον απουσιολόγο ενώ έπαιζαν βόλεϊ και τον χτύπησαν», αναφέρει. Περιστατικά για τα οποία, σύμφωνα με τον ίδιο, ο διευθυντής του σχολείου δήλωσε άγνοια.
Λέει μάλιστα ότι «πολλοί γονείς φοβούνται για τα παιδιά τους και δεν μιλούν, δεν τα καταγγέλλουν για να μην χειροτερέψουν τα πράγματα για τα παιδιά τους».
«Οι διευθυντές κρατούν κλειστά τα στόματα»
Ο Φώτης Γροντάς, νομικός σύμβουλος και κάτοικος Ευόσμου περιγράφει στη «ΜτΚ» ότι έχει αναλάβει υπόθεση μαθήτριας γυμνασίου που επί τρία χρόνια δεχόταν σεξουαλικό εκβιασμό από συμμαθητή της.
«Έκανε τρεις απόπειρες αυτοκτονίας το παιδί. Με προσέγγισαν οι γονείς καταθέσαμε μήνυση και εκκρεμεί το δικαστήριο», περιγράφει.
«Το 99% των διευθυντών προσπαθούν να αποσιωπήσουν και να συγκαλύψουν τα θέματα», λέει χαρακτηριστικά ο κ. Γροντάς. Ο ίδιος έχει αναλάβει και την υπόθεση μαθήτριας στο 1 ΕΠΑΛ Κορδελιού που πέρσι έπεσε θύμα βιασμού από συμμαθητή της, λίγα μέτρα μακριά από το σχολείο.
«Ο διευθυντής είχε καλέσει τη μητέρα του θύματος για να της πει ότι δυσφημεί το σχολείο. Πήγαμε στη Διευθύντρια Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης η οποία είπε στη μητέρα χαρακτηριστικά «είμαστε δημόσιοι υπάλληλοι, δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτα».
Από την πλευρά μας έχουμε καταθέσει μηνύσεις εναντίων του Διευθυντή του σχολείου, της Διευθύντριας Δευτεροβάθμιας, του γ.γ. του υπουργείου Παιδείας και κατά της ίδιας της υπουργού για παράβαση καθήκοντος και για την πλήρη αδιαφορία τους για ένα θέμα που ήταν εν γνώση τους», σημειώνει ο κ. Γροντάς.
Καταγγέλλει μάλιστα ότι δεν προχώρησε καμία διαδικασία.
«Διατάχθηκε πέρσι ΕΔΕ από τη Διευθύντρια Δευτεροβάθμιας και για το πόρισμα της ΕΔΕ εμείς ακόμα, έναν χρόνο μετά, δεν έχουμε ενημερωθεί».
«Δεν απέχουμε πολύ από τα μαχαιρώματα μέσα στο σχολείο»
Ο κ. Γροντάς ήταν πρόεδρος του Συλλόγου Γονέων στο 1ο Γυμνάσιο Ευόσμου την περίοδο 2015-2018. Λέει χαρακτηριστικά:
«Απέχουμε ένα με δύο χρόνια από τα μαχαιρώματα, εντός του σχολείου. Έχω καταγράψει τι έγινε στο Λονδίνο και γι’ αυτό το λέω αυτό. Είχαν ξεκινήσει αρχικά τα θύματα μπούλινγκ να κουβαλάνε μαζί τους στο σχολείο σουγιάδες για να προστατευτούν. Μετά άρχισαν να τους χρησιμοποιούν και κατέληξαν το 2017, 2018 αντί να καβγαδίζουν στο σχολείο, να μαχαιρώνονται. Τότε, σε σχολεία του Λονδίνου είχαν 30 με 50 περιστατικά με μαχαιρώματα, την ημέρα. Αυτό θα έρθει κι εδώ», εκτιμά.
Εξηγεί ότι στο Λονδίνο πλέον το φαινόμενο είναι σε ύφεση, μετά από «αμέτρητες καμπάνιες που είχε κάνει τότε ο δήμαρχος».
Ως αντίμετρο φέρνει το εκπαιδευτικό σύστημα σε Σουηδία και Φινλανδία.
«Έχω φίλους που μεγαλώνουν τα παιδιά τους εκεί. Η ύλη στα σχολεία είναι η μισή, συγκριτικά με τα δικά μας σχολεία. Εφαρμόζουν προγράμματα που προάγουν την παιδεία και εκπαιδεύουν τα παιδιά ώστε να γίνουν καλύτεροι άνθρωποι», σημειώνει. Ως παράδειγμα φέρνει και το σύστημα που εφαρμόζεται σε δημοτικά στην Ιαπωνία όπου «την ώρα του φαγητού, στην τραπεζαρία οι μεγαλύτεροι μαθητές σερβίρουν τους μικρότερους και στο τέλος (παρότι υπάρχουν φυσικά καθαρίστριες) καθαρίζουν όλοι μαζί το σχολείο ώστε να καλλιεργηθεί η έννοια της συμμετοχής, της φιλίας μεταξύ μικρότερων και μεγαλύτερων μαθητών και της συνεργασίας».
Σημαντικές διαφορές μεταξύ κέντρου - επαρχίας
Ο Φώτης Γροντάς, νομικός σύμβουλος και κάτοικος Ευόσμου επισημαίνει στη «ΜτΚ» ότι σημαντικό ρόλο σε όλο αυτό έχει η ίδια η οικογένεια.
«Η βία εντός και εκτός σχολείων είναι σχεδόν καθημερινό φαινόμενο στην περιοχή του Ευόσμου. Στο 1ο ΕΠΑΛ Κορδελιού, την ώρα του αγιασμού μαθητής κάπνιζε τσιγάρο κάνναβης. Έγινε καβγάς γιατί ένας μαθητής ενοχλήθηκε και του έσβησε το τσιγάρο. Οι καθηγητές είδαν τι έγινε και όμως την επόμενη μέρα το παιδί αυτό πήγε στο σχολείο, δεν του επιβλήθηκε καμία ποινή», περιγράφει ο κ. Γροντάς.
Μιλά για κατακόρυφη αύξηση της βίας στα σχολεία από το 2015 και μετά.
«Η οικονομική κρίση που διέλυσε πολλές οικογένειες και η ραγδαία αμερικανοποίηση της Ελληνικής κοινωνίας, με έμφαση στη βία οδήγησε στην έξαρση τέτοιων φαινομένων. Οι προσλαμβάνουσες που παίρνουν τα παιδιά προάγουν τη βία από την τραπ μουσική που ακούν, μέχρι τα βιντεοπαιχνίδια και τις σειρές που παρακολουθούν».
Μάλιστα, έχοντας αναλάβει αρκετές υποθέσεις που αφορούν σε βίαια περιστατικά μεταξύ μαθητών, αναφέρει ότι υπάρχουν τεράστιες διαφορές μεταξύ των μεγάλων αστικών κέντρων και των πιο κλειστών κοινωνιών.
«Στην επαρχία γνωρίζονται όλοι μεταξύ τους και αν υπάρξει κάποια διαμάχη τη λύνουν οι γονείς εξωδικαστικά. Επίσης, στις πιο κλειστές κοινωνίες ο δάσκαλος παραμένει δάσκαλος. Γιατί στα μεγάλα αστικά κέντρα έχουμε και το φαινόμενο όπου δεν υπάρχει σεβασμός προς τον εκπαιδευτικό, ο οποίος δέχεται μπούλινγκ από τους γονείς. Επιβάλει δηλαδή μία ποινή στο μαθητή και πηγαίνουν οι γονείς να του ζητήσουν τον λόγο γιατί «αυτοί τους πληρώνουν». Σε κάθε περίπτωση πρέπει να επιβληθεί ένα πλαίσιο ώστε ο καθηγητής να ξαναγίνει καθηγητής και όχι να φοβάται μην του επιτεθούν γονείς και μαθητές, επισημαίνει.
«Μένουν στην ίδια τάξη για να διακινούν ναρκωτικά»
Τα ναρκωτικά και η διακίνησή τους στα σχολεία είναι κάτι που ανθεί και βασιλεύει, ιδίως στα ΕΠΑΛ, σύμφωνα με ανθρώπους που βρίσκονται στον χώρο της εκπαίδευσης. «Έχουμε μαθητές που είναι βαποράκια και μένουν στην ίδια τάξη προκειμένου να μπορούν να συνεχίσουν να πουλάν ναρκωτικά», υποστηρίζουν.
Εκπαιδευτικοί διαπιστώνουν ότι υπάρχει διαφορά στη συχνότητα των περιστατικών βίας μεταξύ των δυτικών και ανατολικών συνοικιών που συνήθως η περιοχή κατοικίας αντικατοπτρίζει την οικονομική τάξη.
«Τα περισσότερα περιστατικά εντοπίζονται στα ΕΠΑΛ, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι δεν γίνονται επεισόδια και σε άλλα σχολεία. Είναι γεγονός όμως ότι η κατάσταση είναι χειρότερη στα ΕΠΑΛ όπου δεν υπάρχει κανένας σεβασμός προς τον εκπαιδευτικό».
Οι καλές πρακτικές
Η Γερμανική Σχολή Θεσσαλονίκης έχει θεσπίσει εδώ και τουλάχιστον 15 χρόνια το θεσμό της διαμεσολάβησης, όπου μαθητές που το επιθυμούν εκπαιδεύονται κάθε χρόνο από εκπαιδευτικούς - υπεύθυνους για τη διαμεσολάβηση, ώστε να μπορούν με ειρηνικό τρόπο να διαμεσολαβούν σε διαμάχη μεταξύ συμμαθητών τους.
«Προϋπόθεση είναι να μην υπάρχει επιθετικότητα και οι εμπλεκόμενοι να θέλουν να λύσουν τον καβγά», περιγράφει στη «ΜτΚ» η Στέλλα Αντύπα, υπεύθυνη για τη διαμεσολάβηση.
«Οι διαμεσολαβητές δεν παίρνουν θέση και δίνουν τον χώρο στα παιδιά να εκφράσει το καθένα τη θέση του. Τους βοηθούν στην ουσία να τα βρούνε μεταξύ τους, κρατάν ένα πρακτικό και όταν καταλήξουν σε συμφωνία, το υπογράφουν και τα δύο παιδιά».
Σημειώνει ότι αν οι εκπαιδευτικοί παρατηρήσουν κάτι, παραπέμπουν τα παιδιά στους διαμεσολαβητές και με αυτόν τον τρόπο «πολλά περιστατικά που θα μπορούσαν να εξελιχθούν σε μπούλινγκ, έλαβαν τέλος με τους μαθητές να συμφιλιώνονται». Επίσης, από την πρώτη δημοτικού, τα παιδιά εκπαιδεύονται «στη γλώσσα της καμηλοπάρδαλης και στη γλώσσα του λύκου», μάθημα που έχει ως στόχο την εκπαίδευση των παιδιών από μικρή ηλικία, πάνω στη λεκτική και ειρηνική επίλυση των διαφορών τους.
Οι «καθηγητές εμπιστοσύνης» είναι ακόμα ένας θεσμός του συγκεκριμένου σχολείου. Πρόκειται για έναν άντρα και μία γυναίκα που έχουν εκλεγεί μετά από ψηφοφορία από τους ίδιους τους μαθητές και έχουν τον ρόλο του παρατηρητή - καθοδηγητή.
Επιπλέον υπάρχει ο θεσμός του «υπεύθυνου εκπαιδευτικού τάξης» που ορίζονται από το σχολείο, γνωρίζουν καλά τα παιδιά και έχουν άμεση επαφή με τους γονείς.
«Αν θεωρηθεί για κάποιον λόγο ότι τίθεται θέμα σωματικής ασφάλειας ή απειλείται η ψυχική υγεία του παιδιού, τότε ειδοποιούνται οι δάσκαλοι της τάξης, ο διευθυντής, οι γονείς», περιγράφει.
Σημειώνεται ότι στο σχολείο υπάρχει σταθερά σχολικός ψυχολόγος ωστόσο για τη φετινή χρονιά «ακόμα δεν έχει καλυφθεί η συγκεκριμένη θέση, είμαστε σε αναζήτηση», εξηγεί.
55 Δίκτυα Εκπαιδευτικής Υποστήριξης για 241 σχολικές μονάδες
Η Περιφερειακή Διεύθυνση Εκπαίδευσης Κεντρικής Μακεδονίας καλύπτει 241 σχολικές μονάδες της Θεσσαλονίκης, πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης, με 55 Σχολικά Δίκτυα Εκπαιδευτικής Υποστήριξης (ΣΔΕΥ), τα οποία έχουν τις αντίστοιχες επιτροπές διεπιστημονικής υποστήριξης.
Από αυτές, οι 25 σχολικές μονάδες δεν έχουν στήριξη, και συνολικά υπάρχουν πέντε κενά κοινωνικών λειτουργών και δύο ψυχολόγων.
Ωστόσο σύμφωνα με τον Θωμά Μπαχαράκη, Περιφερειακό Διευθυντή Εκπαίδευση Κεντρικής Μακεδονίας αυτές οι ΣΔΕΥ καλύπτουν και γειτονικά σχολεία, ενώ τα σχολεία Ειδικής Αγωγής έχουν οργανικά ανήκοντες ψυχολόγους.
Αντίστοιχα δικό τους ψυχολόγο έχουν και τα ΕΠΑΛ, μέσω του προγράμματος «Μία Νέα Αρχή στα ΕΠΑΛ» που θεσμοθετήθηκε το 2017. Σε περίπτωση που υπάρξει κάποιο ανησυχητικό περιστατικό, το πρωτόκολλο ορίζει ότι ο διευθυντής θα ζητήσει την υποστήριξη της ΣΔΕΥ, όπου παρεμβαίνει και η Διεύθυνση Εκπαίδευσης και θα ενημερωθούν φυσικά οι γονείς. Προϋπόθεση, οι εκπαιδευτικοί να έχουν αναγνωρίσει την προβληματική κατάσταση.
Εάν υπάρξει επανάληψη του φαινομένου και δεν υπάρχει συνεργασία των γονέων, σε αυτήν την περίπτωση η υπόθεση φτάνει στον Εισαγγελέα ανηλίκων.
Η Περιφερειακή Διεύθυνση Εκπαίδευσης Κεντρικής Μακεδονίας από το 2012 έχει δημιουργήσει τον άτυπο φορέα «Παρατηρητήριο Πρόληψης και Διαχείρισης Κρίσεων» που επιλαμβάνεται αυτών των θεμάτων.
«Διανύουμε μία περίοδο κατά την οποία στην ελληνική κοινωνία παρατηρείται μία ιδιαίτερη έξαρση των φαινομένων βίας, τόσο ως προς το πλήθος όσο και ως προς την έντασή τους. Το σχολείο που αποτελεί κομμάτι της κοινωνίας, δέχεται τον αντίκτυπο όλων αυτών των φαινομένων και προσπαθούμε να τα αντιμετωπίσουμε, με τα όργανα που έχει θεσμοθετήσει η πολιτεία αλλά και με το Παρατηρητήριο που επιλαμβάνεται όλων αυτών των θεμάτων, τόσο προληπτικά όσο και ως προς την αντιμετώπισή τους», λέει ο κ. Μπαχαράκης.
Σημειώνεται ότι, εντός της τρέχουσας εβδομάδας ανανεώθηκε το μνημόνιο συνεργασίας με την Ακαδημαϊκή Περιφέρεια Προβηγκίας-Άλπεις-Κυανής Ακτής στη Γαλλία, με στόχο την ανταλλαγή καλών πρακτικών και αντιμετώπισης των φαινομένων βίας στα σχολεία.
*Δημοσιεύθηκε στη "ΜτΚ" στις 13.11.2022