Πριν από 12 χρόνια, ο Άμπντελ-Καρίμ Αμπού Τζάλουμ εγκατέλειψε το σπίτι του στη Λωρίδα της Γάζας, για να ξεφύγει από τον πόλεμο και τη φτώχεια. Ταξίδεψε στην Τουρκία και όταν εξασφάλισε σταθερή εργασία, έφερε την οικογένειά του από την Παλαιστίνη.
Είχε πλέον αρχίσει να βλέπει τα όνειρά του για μια καλύτερη ζωή να παίρνουν σάρκα και οστά...
Τα ξημερώματα της Δευτέρας, όμως, ο σεισμός των 7,8 βαθμών που συγκλόνισε τη νοτιοανατολική Τουρκία στοίχισε τη ζωή στον 50χρονο Άμπντελ-Καρίμ, στην 33χρονη σύζυγό του Φατίμα, και στα τέσσερα παιδιά τους (ηλικίας 3-16 ετών). Είναι μεταξύ των 70 Παλαιστινίων που συγκαταλέγονται στα θύματα των φονικών σεισμών. Ο συνολικός αριθμός των νεκρών σε Τουρκία και Συρία ανέρχεται σε 11.700, σύμφωνα με τον τελευταίο απολογισμό.
«Ο αδερφός μου πήγε στην Τουρκία αναζητώντας μια καλύτερη ζωή, μακριά από πολέμους και αποκλεισμούς», είπε ο 43χρονος Ράμζι στο πρακτορείο Reuters, την ώρα που συγγενείς κατέφθαναν στο σπίτι της οικογένειας στη Λωρίδα της Γάζας για να εκφράσουν τα συλλυπητήρια τους. «Ξεκληρίστηκε ολόκληρη η οικογένειά του…», μονολογεί.
Ο Άμπντελ-Καρίμ Αμπού Τζάλουμ εργαζόταν ως οδηγός ταξί στη Γάζα, αλλά αδυνατούσε να συντηρήσει την οικογένειά του. Έτσι, το 2010 πήρε την απόφαση να αναζητήσει ένα καλύτερο αύριο στην Τουρκία. Εκεί έπιασε δουλειά σε ένα ξυλουργείο στην Αντιόχεια και λίγο καιρό αργότερα έφερε την Φατίμα και τα τρία παιδιά τους στην τουρκική πόλη.
Ατενίζοντας με αισιοδοξία το μέλλον, η οικογένεια απέκτησε ακόμη ένα μέλος πριν από τρία χρόνια και πέρυσι μετακόμισε σε ένα μεγαλύτερο σπίτι.
Από το πρωί της Δευτέρας, συγγενείς τους στη Γάζα προσπαθούσαν απεγνωσμένα να επικοινωνήσουν με τον 50χρονο Άμπντελ-Καρίμ ή την 33χρονη Φατίμα. Μάταια όμως…
Οι χειρότεροι φόβοι τους επαληθεύτηκαν την Τρίτη, όταν είδαν εικόνες από το ισοπεδωμένο σπίτι στην Αντιόχεια. Σε μια φωτογραφία διακρίνονταν τα άψυχα κορμιά τους ανάμεσα στα χαλάσματα. Η στάση του σώματος του Άμπντελ-Καρίμ μαρτυρούσε πως ο πατέρας είχε αγκαλιάσει τα παιδιά του, προσπαθώντας να τα προστατεύσει.
«Δεν είχα δει τον γιο μου ούτε τα παιδιά του εδώ και 12 χρόνια», λέει με δάκρυα στα μάτια η μητέρα του Άμπντελ-Καρίμ. «Θέλω να τους δω και να τους αποχαιρετήσω», συμπληρώνει, περιμένοντας τη μεταφορά των σορών τους από την Τουρκία.