Αν και χρησιμοποιείται συχνά, χάνοντας τις περισσότερες φορές το ίδιο της το νόημα, η λέξη «ανείπωτη» που καλείται να περιγράψει τραγικά συμβάντα, στην περίπτωση της τραγωδίας των Τεμπών, έχει την απόλυτη εφαρμογή.
Όσα και αν γράψουμε οι δημοσιογράφοι, όσα και αν μοιραστούν οι πολίτες στο δημόσιο διάλογο μέσω των σόσιαλ μίντια, πάλι το μέγεθος του θρήνου δεν μπορεί να αποτυπωθεί.
Όμως, μία παλιά τέχνη καταφέρνει αυτές τις μέρες του πένθους, να βγάλει το στερητικό «αν». Να γίνει το ανείπωτο ειπωμένο. Έστω και με άλλη αίσθηση. Την όραση.
Δεκάδες σκιτσογράφοι, άλλοι διάσημοι όπως ο Αρκάς και άλλοι λιγότερο γνωστοί, πήραν τα πενάκια τους και σκίτσαραν το θρήνο μίας κοινωνίας ολόκληρης για τα νιάτα που χάθηκαν τόσο άδικα στην κοιλάδα των Τεμπών.
Το πιο συγκλονιστικό, εκείνο που χτυπάει τις χορδές όλων, είναι εκείνο του γνωστού ηθοποιού και σκιτσογράφου Γιώργου Γαλίτη. «Μαμά έφτασα», λέει το παιδί. Όχι όμως στην αγκαλιά της ή στο σπίτι που θα στέγαζε τα ωραιότερα χρόνια της ζωής του, τα φοιτητικά, αλλά στον ουρανό...
Του ίδιου και οι ράγες με τα φέρετρα. Η σιδηροδρομική γραμμή που "πάγωσε" ο χρόνος...
Το δικό του "λιθαράκι" έβαλε και ο Αρκάς με διαδοχικά σκίτσα. Με τον Χάρο να βγαίνει στο σιδηρόδρομο, αλλά και το "γιατί". Εκείνο που τριβελίζει στα μυαλά ολόκληρης της χώρας.
Εξάλλου, υπήρξαν και σκίτσα ανωνύμων που διακινούνται στα σόσιαλ μίντια και συγκλονίζουν.
Δείτε τα...
