ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ: Άλκης Ισχνόπουλος
Την βλέπεις και σου φτιάχνει τη διάθεση. Aπό το πώς έχει διαμορφώσει τον όροφο του γραφείου της στο νέο κτίριο της ΠΚΜ καταλαβαίνεις πολλά για την προσωπικότητά της. Από τη μία πολύχρωμες βούλες στον τοίχο και απέναντι ασπρόμαυρα πορτρέτα γνωστών γυναικών -από την Μέρλι Στριπ και τη Μελίνα Μερκούρη έως την Μισέλ Ομπάμα και τη μαμά Τερέζα- με γνωμικά τους. Με λίγα λόγια μία παιδική ψυχή που τα λέει όλα «ωμά» αλλά με ευγένεια. «Είμαι στη διάθεση σας»
μου είπε και ξεκινήσαμε…
Κάθε φορά που σας βλέπω, μου φτιάχνετε τη διάθεση…
«Παράγω ενδορφίνες (γελάει). Ακόμα και στα δύσκολα είμαι γεμάτη χαρά. Όπως και σήμερα που είναι μία δύσκολη ημέρα για εμένα, γιατί ένας δικός μου άνθρωπος έχει ζόρι. Ελπίζω όλα να πάνε καλά…».
Τι σας χαλάει τη διάθεση;
«Η αχαριστία, η μιζέρια, το άδικο! Θα μου πεις τι είναι το άδικο; Ένα κομμάτι αχαριστίας είναι και αυτό… Δεν θες να πεις καλή κουβέντα, μη λες ούτε κακιά όμως. Καλύτερα σιώπησε».
Δεν μιλάτε ποτέ σκληρά, ούτε ξύλινα.
«Δεν μπορώ να μιλήσω σκληρά. Τελευταία με τον περιφερειάρχη Απόστολο Τζιτζικώστα συζητούσαμε και μου είπε ‘έπρεπε να απαντήσεις πιο σκληρά’ για ένα ζήτημα. Δεν μπορώ να μαλώνω όμως. Θα πω το επιχείρημα μου και θεωρώ πως είναι πιο δυνατός έτσι ο λόγος της αντιπολίτευσής μου ή της υπεράσπισης όσων κάνω. Δεν μπορώ ούτε ξύλινα να μιλάω, δεν είμαι από αυτούς τους πολιτικούς και δεν θα γίνω ποτέ».
Α! Είστε πολιτικός;
«Πολιτικός είναι και ο γιος μου από την ώρα που γεννήθηκε. Νομίζω όλοι μας έχουμε μέσα την πολιτική».
Και στην Ευρωβουλή… για την Ελλάδα ρε γαμ…το!
Από την περίοδο που ήταν αθλήτρια η Βούλα Πατουλίδου ασχολούταν στην ουσία με τα κοινά… αλλά ως «συνδικαλίστρια». «Πάντοτε διεκδικούσα, σε συνεργασία ή σε καθοδήγηση της Άννα Βερούλη και μετά δευτερευόντως της Σακοράφα. Παλεύαμε για έναν καλύτερο τρόπο αντιμετώπισης στον αθλητή από τους παράγοντες. Μας ‘πουλούσαν’ ακριβά, αλλά εμείς ήμασταν πάντα ουραγοί» εξηγεί.
Το 2006 άρχισε όμως επίσημα η πολιτική της καριέρα, ως υποψήφια νομάρχης Θεσσαλονίκης με τη στήριξη του ΠΑΣΟΚ. «Ψάχνουν πάντα ανθρώπους να τους αξιοποιήσουν εντός πολλών εισαγωγικών. Όταν ήρθαν και μου είπαν ‘δεν θα μιλάς, δεν αντιδράς, θα κάνεις ό,τι σου λέμε’, τότε τους είπα σε λάθος άνθρωπο ήρθατε και παραιτήθηκα».
Το 2014 ήρθε στη ζωή της ο Απόστολος Τζιτζικώστας και της ζήτησε να κατέβει για την Περιφέρεια Κεντρικής Μακεδονίας. Δέχθηκε, σκεπτόμενη πως και η ίδια αν ήθελε να στήσει ένα νέο ψηφοδέλτιο θα έψαχνε ανθρώπους που θα ήθελε πολύ δίπλα της.
Ο Τζιτζικώστας ανακοίνωσε πως θα είναι ξανά υποψήφιος περιφερειάρχης το 2023. Εσείς;
«Καλώς εχόντων των πραγμάτων και αν δεν έχουμε ‘σκοτωθεί’ πολύ (γελάει), νομίζω θα είμαι εδώ και βλέπουμε…».
Μα, κάποιοι λένε ότι διεκδικήσετε να γίνεται η πρώτη γυναίκα δήμαρχος Θεσσαλονίκης…
«Εντάξει, ας πάρουνε άλλες αυτές τις παρθενιές…».
Δηλαδή δεν σας ενδιαφέρει ο δήμος;
«Ξέρω ότι ακούγεται... Αλλά όχι δεν με ενδιαφέρει».
Βουλή ή Ευρωβουλή;
«Αυτά δεν τα αποκλείω… Αλλά πολλές φορές λέμε ότι κάνουμε σχέδια και ο Θεός γελάει. Κοντοπρόθεσμα λέμε πως είμαστε στην περιφέρεια ακόμα…».
Πάντως, σας φαντάζομαι πιο εύκολα στην ευρωβουλή.
«Να πάω να πω και εκεί κανένα ‘για την Ελλάδα ρε γαμώτο’…(γελάει)».
Ίσως χρειαζόταν.
«Να είσαι σίγουρος, έτσι και τσατιστώ θα πάω και θα το πω και στη δική τους γλώσσα».
Ο πόλεμος και η γοργόνα
Από την πρώτη στιγμή που ασχολήθηκε με την πολιτική υπήρχαν πολλές κακές γλώσσες -και συνεχίζουν να υπάρχουν- που έλεγαν ότι δεν μπορεί να καταφέρει επειδή δεν έχει καμία σχέση με αυτή.
Τους βάλατε τελικά τα γυαλιά;
«Αν θες μαθαίνεις! Μου έλεγαν και για τον Οργανισμό Τουρισμού Θεσσαλονίκης… ότι είμαι άσχετη. Όταν όμως είσαι καλός παρατηρητής και έχεις γυρίσει όλο τον κόσμο, αποθηκεύεις τις πληροφορίες και μπορείς να τις αξιοποιήσεις».
Εκεί δεχθήκατε το μεγαλύτερο πόλεμο;
«Πολύ μεγάλο».
Από ποιους;
«Ένα κακώς κείμενο κακών συμπεριφορών, γιατί εγώ ούτε ξενοδοχείο έχω, ούτε μαγαζί, ούτε εστιατόριο. Μία αγωνία και μία αγάπη έχω να γίνει αυτή η πόλη πιο αγαπητή και αναγνωρίσιμη σε όλο τον κόσμο. Με κάθε τρόπο αλλά όχι ξεπουλώντας».
Δηλαδή;
«Όχι λέγοντας ‘ξέρετε σας αγαπώ εσάς, ελάτε γιατί είστε αδέλφια μου Τούρκοι’. Γιατί το ακούσαμε και αυτό και ήταν κακό. Δεν ανοίγεις τις πόρτες της πόλης σου, ξεπουλώντας τον εαυτό σου».
Το τελευταίο διάστημα άρχισε να κυκλοφορεί μια μακέτα με ένα άγαλμα -ομοίωμα της «Θεσσαλονίκης», της αδελφής του Μέγα Αλέξανδρου. Η Βούλα Πατουλίδου έχει βάλει στόχο να στηθεί το άγαλμα της γοργόνας που έχει δώσει το όνομα της στην παραλία.
Θα στήσετε όντως ομοίωμα;
«Εγώ θα ήθελα. Μπορεί να φάω και ξύλο γιατί ορισμένοι μπορεί να πουν ότι είναι καρικατούρα. Αλλά αυτό που είδατε είναι ενδεικτικό».
Με τρόμαξε λίγο με αυτό που είδα…
«Δεν υπάρχει περίπτωση να είναι έτσι. Ήταν καθ’ υπερβολή και είναι κιτς. Δεν είναι της αισθητική μας. Αλλά είπα ‘άσε, να αρχίζουν να φωνάζουν, για να αρχίσει να γίνεται κουβέντα’».
Θέλετε να ταυτιστείτε με αυτό;
«Θέλω να ταυτιστεί η Θεσσαλονίκη με την γοργόνα».
Μα θα λένε «η Πατουλίδου το έβαλε»
«Δεν έχω τέτοιες αγωνίες, αυτό που ήταν να κάνω το έκανα και την μοναδικότητα μου την έχω».
Θα σας θυμόμαστε δηλαδή σαν αθλήτρια ή σαν πολιτικό;
«Ακόμα ζω, δεν ξέρεις ποτέ… Ακόμα είμαι στην παραγωγή έργου, δεν έχω εφησυχάσει. Αλλά μπροστά στην κοσμοθεωρία των Ολυμπιακών Αγώνων όλες οι άλλες παθαίνουν αφλογιστία, όπως έχει πει ο Ελύτης. Όταν έχεις την μοναδικότητα μιας εξαιρετικά μικρής χώρας και είσαι η πρώτη γυναίκα που έχει σπάσει στον κλασσικό αθλητισμό στεγανά, αυτό νομίζω πάντα θα είναι σε προτεραιότητα ακόμα και Πρόεδρος της Δημοκρατίας να γίνω».
Αλλά θέλω και όλα τα πράσινα σημεία που θα δεις στη Θεσσαλονίκη, το στρατόπεδο του Παύλου Μελά που θα μετατραπεί σε μητροπολιτικό πάρκο , το δυτικό παραλιακό μέτωπο, τα ηλεκτροκινητικα απορριμματοφόρα… Να ξέρουν ποιοι τα πετυχαίνουν αυτά…»
Υπάρχει κάποιος που καρπώθηκε το έργο σας;
Πάντα γίνεται αυτό. Αλλά η αλήθεια είναι πως πάντα αποκαλύπτονται και δείχνουν πόσο γελοίοι είναι που πάνε να καρπωθούν άλλων έργα, διότι πολύ απλά όταν τους ρωτάνε δεν ξέρουν τι να απαντήσουν… Ο,τι και να αρπάξεις, η γύμνια θα φανεί…
Αντιδράτε ποτέ;
Τη μια φορά ναι, γιατί ήταν τόσο έντονη η αρπαγή μιας συγκεκριμένης δράσης. Είχαμε μ μεγάλη αγωνία για ένα έργο και ξαφνικά βλέπεις μια φωτογραφία να το εγκαινιάζει άλλος και λές… «ποιος είσαι εσύ;».
Τι σιχαθήκατε;
Το χειρότερο είναι η απαξία, όταν εσύ ο ίδιος δεν έχει σηκωθεί από τον καναπέ για να πολεμήσεις.
Οι εμφανίσεις που σχολιάστηκαν
Σας βλέπουμε κάθε φορά με αλλά ρούχα. Τι ντουλάπα έχετε...;
«Έχω πολλά ντυσίματα και πολλούς συνδυασμούς. Έχω μια φίλη – αδελφή μου πλέον – την Κατερίνα Κίτσιου που αντέχει ακόμα η βιομηχανία της εδώ στη Βόρεια Ελλάδα. Την ευχαριστώ γιατί μου δίνει την δυνατότητα επιλογής ρούχων. Αν τα πλήρωνα όλα τα ρούχα που φοράω θα είχα φαλιρίσει».
Τα σχόλια που ακούγονται για κάποιες εκκεντρικές εμφανίσεις...
«Ε εκεντρικά τώρα… Ποια είναι; Στην παρέλαση που φόρεσα λάιμ φόρεμα; Μου αρέσουν τα χρώματα, είμαι πανυγυρτζού, τι να κάνω; Τώρα ότι θα φορούσαν όλοι μπλε και μαύρο και θα ήμουν σαν την μύγα μέσα στο γάλα… δεν το είχα φανταστεί. Όπως και την 25η Μαρτίου στην μαθητική παρέλαση. Με τι θα πας ρε αδελφέ; Πήγα μια φούστα τούλι και τζινάκι με περλίτσες...»
Σας είχα δει. Είχα πάθει σοκ…
«Γιατί δεν ήταν καλό;»
Φανταστικό σίγουρα, αλλά στην εξέδρα της παρέλασης;
«Δεν με νοιάζει… Αφού ήταν ωραίο! Μαθηματική παρέλαση ήταν ήθελα να τιμήσω τα παιδιά με ένα στιλ πιο κοντά σε αυτά. Δεν πήγα ούτε με άβαφα παπούτσια, ούτε με παντελόνια πέντε νούμερα μεγαλύτερα, γιατί για τους δημάρχους που κυκλοφορούν έτσι, δεν λέτε τίποτα».
Με δικά της λόγια
Στη Βουλή οι άνθρωποι που μας εκπροσωπούν και ψηφίζουν νόμους για εμάς θα πρέπει να ξέρουν τι ψηφίζουν. Το 2018 μέσα ένα βράδυ όλα τα ρέματα ήρθαν στην περιφέρεια. Ούτε πήραμε χαμπάρι πως έγινε. Και ξαφνικά όλοι οι δήμοι έλεγαν πως πρέπει να τα καθαρίσουμε. Ζήτησα αρχείο αλλά δεν βρήκα τίποτα…
Είναι σαν το Survivor η αυτοδιοίκηση. Όποιος ψηφίζεται για αποχώρηση, φωνάζει για να μη φύγει. Δεν είναι έτσι όμως η πραγματικότητα, εκεί έχει ένα έπαθλο. Ίσως και εδώ έχει ως έπαθλο ένα σκαλί παραπάνω.
Το μετάλλιο δεν το έχω μαζί μου ποτέ, το έχω σε θυρίδα τράπεζας. Είναι από τα πιο ακριβά περιουσιακά στοιχεία που θα κληρονομήσω στον γιο μου. Έχει μεγάλη αξία για εμένα.
*Δημοσιεύθηκε στη "ΜτΚ" στις 4 Ιουλίου 2021