01/05/2021 13:00
Την ώρα που οι περισσότεροι από εμάς όταν το ρολόι θα δείξει 9 μ.μ. ανήμερα Μεγάλου Σαββάτου θα ευχόμαστε με τους λιγοστούς συγγενείς εξαιτίας του ανώτατου ορίου των 9 ατόμων «Καλή Ανάσταση» και «Χριστός Ανέστη» και θα τσουγκρίζουμε κόκκινα αυγά, αυτοί θα βρίσκονται μέσα στις Μονάδες Εντατικής Θεραπείας και θα δίνουν την μάχη στην πρώτη γραμμή κατά του κορονοϊού. Πρόκειται για τους γιατρούς και τους νοσηλευτές των νοσοκομείων της χώρας, οι οποίοι εδώ και έναν χρόνο και δύο μήνες εργάζονται νυχθημερόν χωρίς αργίες, γιορτές και ρεπό, προσφέροντας βοήθεια σε όλους όσους νοσούν. Το να δουλεύει άλλωστε κανείς ημέρες που οι περισσότεροι αναπαύονται είναι από μόνο του δύσκολο. Με την πανδημία όμως, είναι ακόμα δυσκολότερο. Φέτος, η κατάσταση είναι διαφέρει σε σχέση με πέρσι, μιας και τα νοσοκομεία της περιοχής παρά την σταδιακή αποκλιμάκωση εξακολουθούν να βρίσκονται στο «κόκκινο».
Εξαιτίας μάλιστα των αυστηρών μέτρων για τον περιορισμό της διασποράς, την απαραίτητη τήρηση αποστάσεων και την χρήση μάσκας οι εργαζόμενοι δεν θα μπορέσουν ούτε να γευματίσουν παρέα στο διάλειμμά τους. Ο Παναγιώτης Τουχτίδης είναι πρόεδρος του Σωματείου Εργαζομένων του νοσοκομείου Παπαγεωργίου. Τα τελευταία 20 χρόνια που εργάζεται στο Εθνικό Σύστημα Υγείας έχει περάσει τα μισά, ανήμερα εορτές, μέσα στο νοσοκομείο. Φέτος, ο κ. Τουχτίδης θα δουλέψει κανονικά τις ημέρες που άλλοι εργαζόμενοι θα βρίσκονται σπίτι με την οικογένειά τους. «Σίγουρα είναι δύσκολο να γνωρίζεις ότι την ώρα που εσύ δουλεύεις η οικογένεια και οι φίλοι σου βρίσκονται με τους δικούς τους ανθρώπους γύρω από το γιορτινό τραπέζι» υποστηρίζει ο κ. Τουχτίδης. Ο ίδιος έχει υπηρεσία στο νοσοκομείο σήμερα Μεγάλη Παρασκευή και ανήμερα του Πάσχα, οπότε μάλιστα το νοσοκομείο θα εφημερεύει. «Φέτος είναι ακόμα δυσκολότερα σε σχέση με πέρσι. Πέρσι το Πάσχα είχαμε lockdown, ο ιός ήταν κάτι το άγνωστο και οι ασθενείς τόσο σε κλίνες Μονάδων Εντατικής Θεραπείας όσο και σε απλές κλίνες ήταν περιορισμένοι. Φέτος, η διασπορά είναι μεγάλη» εξηγεί ο κ. Τουχτίδης συμπληρώνοντας ότι η πρότελευταία εφημερία στο νοσοκομείο ανήμερα Σαββάτου του Λαζάρου έκλεισε με 30 ασθενείς διασωληνωμένους σε ΜΕΘ και περισσότερους από 160 ασθενείς σε απλή κλίνη COVID-19. «Πλέον, είναι δύσκολο και οι εργαζόμενοι του νοσοκομείου να μπορέσουμε να γιορτάσουμε μεταξύ μας όλοι όσοι εργαζόμαστε τις γιορτές. Δεν μπορούμε να φάμε, να πιούμε έναν καφέ παρέα. Είναι ουτοπικό να βρεθούμε έστω και τέσσερις εργαζόμενοι, αν και εμβολιασμένοι» εξηγεί ο νοσηλευτής του «Παπαγεωργίου». «Παλιά, αυτές τις ημέρες την περίοδο των εορτών δεν είχαν τόσο φόρτο» λέει ο κ. Τουχτίδης. Μιλώντας για την φετινή εορταστική περίοδο σε σχέση με την περσινή λέει: «πέρσι είχαμε την προσδοκία ότι η πανδημία δεν θα κρατήσει πολύ. Βλέπουμε ότι κράτησε και όχι μόνο κράτησε αλλά φέτος το Πάσχα η κατάσταση είναι χειρότερη σε σχέση με έναν χρόνο πριν. Η κατάσταση έχει ξεφύγει και είμαστε οριακά σε σχέση με τον περασμένο Νοέμβριο» υποστηρίζει ο κ. Τουχτίδης. Καλεί μάλιστα τους πολίτες «να εμβολιαστούν όλοι, να χτίσουμε το τείχος ανοσίας για να πάρουμε τις ζωές μας πίσω. Και να τηρούμε όλοι τα μέτρα». Μιλώντας για το πιο δύσκολο περιστατικό που είχε να αντιμετωπίσει όλα τα χρόνια υπηρεσίας σε περίοδο εορτών ο πρόεδρος του Σωματείου Εργαζομένων αναφέρεται σε ένα πριν χρόνια, όταν «μισή ώρα πριν την Ανάσταση κι ενώ καθίσαμε με συναδέλφους να ανταλλάξουμε ευχές και να πιούμε ένα ποτήρι κρασί μας έφεραν έναν ασθενή με ανακοπή καρδιάς. Κάναμε Ανάσταση στο χειρουργείο» καταλήγει ο κ. Τουχτίδης.
«Λέμε χρόνια πολλά και... πολεμάμε»
Στο ίδιο νοσοκομείο εργάζεται ως νοσηλεύτρια ΔΕ και η Βασιλική Ναούμ. Εδώ και είκοσι χρόνια εργαζόταν σε ΜΕΘ και την τελευταία χρονιά σε θάλαμο με ασθενείς με κορονοϊό διασωληνωμένους. Η κ. Ναούμ φέτος εργάζεται Μεγάλη Πέμπτη, Μεγάλο Σάββατο και την δεύτερη μέρα του Πάσχα. «Κάθε χρόνο την περίοδο των εορτών εργάζομαι. Θυμάμαι πως μόνο μια χρονιά δεν δούλευα» λέει στη «ΜτΚ». «Όταν είσαι μικρότερος δεν σε απασχολεί» υποστηρίζει. «Δεν θεωρώ ότι το να δουλεύει κανείς τις ημέρες των εορτών είναι στενάχωρο. Το βλέπω περισσότερο ως προσφορά στον συνάνθρωπο, στην υπηρεσία, ως μία ευκαιρία να δώσω αγάπη και να φροντίσω ανθρώπους που έχουν ανάγκη» λέει η κ. Ναούμ. Για τις φετινές εορτές με την πανδημία να βρίσκεται σε έξαρση υποστηρίζει πως «δεν θα υπάρχουν ούτε τραπέζια, ούτε έναν καφέ δεν θα μπορέσουμε να πιούμε οι συνάδελφοι. Φέτος, είμαστε πιο απομακρυσμένοι ο ένας από τον άλλον. Τον τελευταίο χρόνο δεν υπάρχουν γιορτές, ρεπό και άδειες. Το ιατρικό και νοσηλευτικό προσωπικό εργάζεται υπ’ ατμόν. Μπαίνουμε μέσα στο νοσοκομείο και πολεμάμε. Λέμε ένα ‘χρόνια πολλά’ στους συναδέλφους και μετά σκύβουμε το κεφάλι και δουλεύουμε σκληρά» υποστηρίζει. «Μπαίνουμε στον πόλεμο και πολεμάμε με όποιο όπλο έχουμε στα χέρια μας προκειμένου να σώσουμε τους ασθενείς» υποστηρίζει η κ. Ναούμ και συνεχίζει: «Η οικογένειά μου δεν έχει πρόβλημα που εργάζομαι τις γιορτές, γιατί όλοι είμαστε άνθρωποι που θέλουμε να προσφέρουμε στο συνάνθρωπό μας». «Το μόνο που σκέφτομαι είναι ότι εγώ που εργάζομαι, όταν τελειώσει η βάρδιά μου θα γυρίσω στο σπίτι και την οικογένειά μου. Οι άνθρωποι που νοσηλεύονται στο νοσοκομείο δεν θα φύγουν από εκεί. Ο ασθενής δεν μπορεί να αντιμετωπιστεί όπως ένας άνθρωπος που είναι όρθιος. Για να έρχεται στο νοσοκομείο, ημέρες εορτών σημαίνει ότι έχει κάτι σοβαρό» αναφέρει στη «ΜτΚ» και στέλνει το μήνυμά της: «Πρέπει να κάνουμε όλοι υπομονή γιατί αυτό που ζούμε είναι ένας υγειονομικός πόλεμος. Θα πρέπει να προσέχουμε γιατί ακόμα κι αν κοπάσει το καλοκαίρι, τον Οκτώβριο θα ξεκινήσει και πάλι».
«Το Πάσχα που θυμάμαι»
Η Ελένη Κατσάνου είναι νοσηλεύτρια στο Κέντρο Υγείας Νέας Καλλικράτειας Χαλκιδικής. Εργάζεται στο Εθνικό Σύστημα Υγείας τα τελευταία 22 χρόνια, εκ των οποίων στο εν λόγω κέντρο τα τελευταία εννέα. Φέτος, η κ. Κατσάνου εργάζεται Μεγάλη Παρασκευή, Μεγάλο Σάββατο και δεύτερη ημέρα του Πάσχα. «Τα πρώτα χρόνια είναι λίγο δύσκολο να εργάζεσαι όταν οι υπόλοιποι, οι φίλοι και η οικογένειά σου κάνουν γιορτές. Στην πορεία βέβαια το συνηθίζεις» λέει η κ. Κατσάνου. «Τα συναισθήματα είναι ανάμεικτα» εξηγεί. Φέτος, όπως λέει, σου προκαλεί ιδιαίτερο άγχος και στρες το ενδεχόμενο να έρχεσαι σε επαφή με πιθανό κρούσμα κορονοϊού. «Μπορεί κάποιος που έχει έρθει με ένα τραύμα να είναι και φορέας, χωρίς να το γνωρίζουμε. Αυτό σημαίνει ότι εκτιθέμεθα στον ιό, χωρίς να το ξέρουμε» λέει η κ. Κατσάνου. Ζητώντας της να μας αναφέρει ένα περιστατικό που συνέβη εν ώρα εργασίας σε περίοδο εορτών του Πάσχα η κ. Κατσάνου θυμάται «όταν πριν από μερικά χρόνια την ώρα που ο ιεράς έλεγε στην Εκκλησία το ‘Χριστός Ανέστη’ μας έφεραν στο Κέντρο Υγείας κάποιες κυρίες με λιποθυμικό επεισόδιο επειδή δεν άντεξαν στην Εκκλησία όρθιες, γιατί νήστευαν. Την ώρα που περιμέναμε να μας φέρουν το Άγιο Φως, μας έφεραν τις κυρίες» καταλήγει η κ. Κατσάνου.
Δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα "Μακεδονία της Κυριακής" στις 30.04-2.05.2021
Την ώρα που οι περισσότεροι από εμάς όταν το ρολόι θα δείξει 9 μ.μ. ανήμερα Μεγάλου Σαββάτου θα ευχόμαστε με τους λιγοστούς συγγενείς εξαιτίας του ανώτατου ορίου των 9 ατόμων «Καλή Ανάσταση» και «Χριστός Ανέστη» και θα τσουγκρίζουμε κόκκινα αυγά, αυτοί θα βρίσκονται μέσα στις Μονάδες Εντατικής Θεραπείας και θα δίνουν την μάχη στην πρώτη γραμμή κατά του κορονοϊού. Πρόκειται για τους γιατρούς και τους νοσηλευτές των νοσοκομείων της χώρας, οι οποίοι εδώ και έναν χρόνο και δύο μήνες εργάζονται νυχθημερόν χωρίς αργίες, γιορτές και ρεπό, προσφέροντας βοήθεια σε όλους όσους νοσούν. Το να δουλεύει άλλωστε κανείς ημέρες που οι περισσότεροι αναπαύονται είναι από μόνο του δύσκολο. Με την πανδημία όμως, είναι ακόμα δυσκολότερο. Φέτος, η κατάσταση είναι διαφέρει σε σχέση με πέρσι, μιας και τα νοσοκομεία της περιοχής παρά την σταδιακή αποκλιμάκωση εξακολουθούν να βρίσκονται στο «κόκκινο».
Εξαιτίας μάλιστα των αυστηρών μέτρων για τον περιορισμό της διασποράς, την απαραίτητη τήρηση αποστάσεων και την χρήση μάσκας οι εργαζόμενοι δεν θα μπορέσουν ούτε να γευματίσουν παρέα στο διάλειμμά τους. Ο Παναγιώτης Τουχτίδης είναι πρόεδρος του Σωματείου Εργαζομένων του νοσοκομείου Παπαγεωργίου. Τα τελευταία 20 χρόνια που εργάζεται στο Εθνικό Σύστημα Υγείας έχει περάσει τα μισά, ανήμερα εορτές, μέσα στο νοσοκομείο. Φέτος, ο κ. Τουχτίδης θα δουλέψει κανονικά τις ημέρες που άλλοι εργαζόμενοι θα βρίσκονται σπίτι με την οικογένειά τους. «Σίγουρα είναι δύσκολο να γνωρίζεις ότι την ώρα που εσύ δουλεύεις η οικογένεια και οι φίλοι σου βρίσκονται με τους δικούς τους ανθρώπους γύρω από το γιορτινό τραπέζι» υποστηρίζει ο κ. Τουχτίδης. Ο ίδιος έχει υπηρεσία στο νοσοκομείο σήμερα Μεγάλη Παρασκευή και ανήμερα του Πάσχα, οπότε μάλιστα το νοσοκομείο θα εφημερεύει. «Φέτος είναι ακόμα δυσκολότερα σε σχέση με πέρσι. Πέρσι το Πάσχα είχαμε lockdown, ο ιός ήταν κάτι το άγνωστο και οι ασθενείς τόσο σε κλίνες Μονάδων Εντατικής Θεραπείας όσο και σε απλές κλίνες ήταν περιορισμένοι. Φέτος, η διασπορά είναι μεγάλη» εξηγεί ο κ. Τουχτίδης συμπληρώνοντας ότι η πρότελευταία εφημερία στο νοσοκομείο ανήμερα Σαββάτου του Λαζάρου έκλεισε με 30 ασθενείς διασωληνωμένους σε ΜΕΘ και περισσότερους από 160 ασθενείς σε απλή κλίνη COVID-19. «Πλέον, είναι δύσκολο και οι εργαζόμενοι του νοσοκομείου να μπορέσουμε να γιορτάσουμε μεταξύ μας όλοι όσοι εργαζόμαστε τις γιορτές. Δεν μπορούμε να φάμε, να πιούμε έναν καφέ παρέα. Είναι ουτοπικό να βρεθούμε έστω και τέσσερις εργαζόμενοι, αν και εμβολιασμένοι» εξηγεί ο νοσηλευτής του «Παπαγεωργίου». «Παλιά, αυτές τις ημέρες την περίοδο των εορτών δεν είχαν τόσο φόρτο» λέει ο κ. Τουχτίδης. Μιλώντας για την φετινή εορταστική περίοδο σε σχέση με την περσινή λέει: «πέρσι είχαμε την προσδοκία ότι η πανδημία δεν θα κρατήσει πολύ. Βλέπουμε ότι κράτησε και όχι μόνο κράτησε αλλά φέτος το Πάσχα η κατάσταση είναι χειρότερη σε σχέση με έναν χρόνο πριν. Η κατάσταση έχει ξεφύγει και είμαστε οριακά σε σχέση με τον περασμένο Νοέμβριο» υποστηρίζει ο κ. Τουχτίδης. Καλεί μάλιστα τους πολίτες «να εμβολιαστούν όλοι, να χτίσουμε το τείχος ανοσίας για να πάρουμε τις ζωές μας πίσω. Και να τηρούμε όλοι τα μέτρα». Μιλώντας για το πιο δύσκολο περιστατικό που είχε να αντιμετωπίσει όλα τα χρόνια υπηρεσίας σε περίοδο εορτών ο πρόεδρος του Σωματείου Εργαζομένων αναφέρεται σε ένα πριν χρόνια, όταν «μισή ώρα πριν την Ανάσταση κι ενώ καθίσαμε με συναδέλφους να ανταλλάξουμε ευχές και να πιούμε ένα ποτήρι κρασί μας έφεραν έναν ασθενή με ανακοπή καρδιάς. Κάναμε Ανάσταση στο χειρουργείο» καταλήγει ο κ. Τουχτίδης.
«Λέμε χρόνια πολλά και... πολεμάμε»
Στο ίδιο νοσοκομείο εργάζεται ως νοσηλεύτρια ΔΕ και η Βασιλική Ναούμ. Εδώ και είκοσι χρόνια εργαζόταν σε ΜΕΘ και την τελευταία χρονιά σε θάλαμο με ασθενείς με κορονοϊό διασωληνωμένους. Η κ. Ναούμ φέτος εργάζεται Μεγάλη Πέμπτη, Μεγάλο Σάββατο και την δεύτερη μέρα του Πάσχα. «Κάθε χρόνο την περίοδο των εορτών εργάζομαι. Θυμάμαι πως μόνο μια χρονιά δεν δούλευα» λέει στη «ΜτΚ». «Όταν είσαι μικρότερος δεν σε απασχολεί» υποστηρίζει. «Δεν θεωρώ ότι το να δουλεύει κανείς τις ημέρες των εορτών είναι στενάχωρο. Το βλέπω περισσότερο ως προσφορά στον συνάνθρωπο, στην υπηρεσία, ως μία ευκαιρία να δώσω αγάπη και να φροντίσω ανθρώπους που έχουν ανάγκη» λέει η κ. Ναούμ. Για τις φετινές εορτές με την πανδημία να βρίσκεται σε έξαρση υποστηρίζει πως «δεν θα υπάρχουν ούτε τραπέζια, ούτε έναν καφέ δεν θα μπορέσουμε να πιούμε οι συνάδελφοι. Φέτος, είμαστε πιο απομακρυσμένοι ο ένας από τον άλλον. Τον τελευταίο χρόνο δεν υπάρχουν γιορτές, ρεπό και άδειες. Το ιατρικό και νοσηλευτικό προσωπικό εργάζεται υπ’ ατμόν. Μπαίνουμε μέσα στο νοσοκομείο και πολεμάμε. Λέμε ένα ‘χρόνια πολλά’ στους συναδέλφους και μετά σκύβουμε το κεφάλι και δουλεύουμε σκληρά» υποστηρίζει. «Μπαίνουμε στον πόλεμο και πολεμάμε με όποιο όπλο έχουμε στα χέρια μας προκειμένου να σώσουμε τους ασθενείς» υποστηρίζει η κ. Ναούμ και συνεχίζει: «Η οικογένειά μου δεν έχει πρόβλημα που εργάζομαι τις γιορτές, γιατί όλοι είμαστε άνθρωποι που θέλουμε να προσφέρουμε στο συνάνθρωπό μας». «Το μόνο που σκέφτομαι είναι ότι εγώ που εργάζομαι, όταν τελειώσει η βάρδιά μου θα γυρίσω στο σπίτι και την οικογένειά μου. Οι άνθρωποι που νοσηλεύονται στο νοσοκομείο δεν θα φύγουν από εκεί. Ο ασθενής δεν μπορεί να αντιμετωπιστεί όπως ένας άνθρωπος που είναι όρθιος. Για να έρχεται στο νοσοκομείο, ημέρες εορτών σημαίνει ότι έχει κάτι σοβαρό» αναφέρει στη «ΜτΚ» και στέλνει το μήνυμά της: «Πρέπει να κάνουμε όλοι υπομονή γιατί αυτό που ζούμε είναι ένας υγειονομικός πόλεμος. Θα πρέπει να προσέχουμε γιατί ακόμα κι αν κοπάσει το καλοκαίρι, τον Οκτώβριο θα ξεκινήσει και πάλι».
«Το Πάσχα που θυμάμαι»
Η Ελένη Κατσάνου είναι νοσηλεύτρια στο Κέντρο Υγείας Νέας Καλλικράτειας Χαλκιδικής. Εργάζεται στο Εθνικό Σύστημα Υγείας τα τελευταία 22 χρόνια, εκ των οποίων στο εν λόγω κέντρο τα τελευταία εννέα. Φέτος, η κ. Κατσάνου εργάζεται Μεγάλη Παρασκευή, Μεγάλο Σάββατο και δεύτερη ημέρα του Πάσχα. «Τα πρώτα χρόνια είναι λίγο δύσκολο να εργάζεσαι όταν οι υπόλοιποι, οι φίλοι και η οικογένειά σου κάνουν γιορτές. Στην πορεία βέβαια το συνηθίζεις» λέει η κ. Κατσάνου. «Τα συναισθήματα είναι ανάμεικτα» εξηγεί. Φέτος, όπως λέει, σου προκαλεί ιδιαίτερο άγχος και στρες το ενδεχόμενο να έρχεσαι σε επαφή με πιθανό κρούσμα κορονοϊού. «Μπορεί κάποιος που έχει έρθει με ένα τραύμα να είναι και φορέας, χωρίς να το γνωρίζουμε. Αυτό σημαίνει ότι εκτιθέμεθα στον ιό, χωρίς να το ξέρουμε» λέει η κ. Κατσάνου. Ζητώντας της να μας αναφέρει ένα περιστατικό που συνέβη εν ώρα εργασίας σε περίοδο εορτών του Πάσχα η κ. Κατσάνου θυμάται «όταν πριν από μερικά χρόνια την ώρα που ο ιεράς έλεγε στην Εκκλησία το ‘Χριστός Ανέστη’ μας έφεραν στο Κέντρο Υγείας κάποιες κυρίες με λιποθυμικό επεισόδιο επειδή δεν άντεξαν στην Εκκλησία όρθιες, γιατί νήστευαν. Την ώρα που περιμέναμε να μας φέρουν το Άγιο Φως, μας έφεραν τις κυρίες» καταλήγει η κ. Κατσάνου.
Δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα "Μακεδονία της Κυριακής" στις 30.04-2.05.2021
ΣΧΟΛΙΑ