Ανοσοθεραπεία: Ο σύμμαχος κατά του Καρκίνου
Οι νέες θεραπείες, εκτός της χημειοθεραπείας, στην ογκολογία
09/04/2024 12:20
Στη σύγχρονη ιατρική ογκολογία η ανοσοθεραπεία αποτελεί τον νέο σύμμαχο του ασθενούς κατά του καρκίνου. Έχοντας ως κύριο στόχο την καθολική ανάκαμψη του καρκινοπαθούς η ανοσοθεραπεία έχει βοηθήσει την ιατρική να πραγματοποιήσει άλματα προόδου τα τελευταία χρόνια.
Είναι γεγονός ότι χάρη στην ανοσοθεραπεία παρατηρείται εντυπωσιακή βελτίωση της ποιότητας ζωής των ογκολογικών ασθενών και βέβαια αύξηση του προσδόκιμου επιβίωσης σε σειρά τύπων καρκίνου, πολλοί εκ των οποίων έχουν υψηλή θνησιμότητα. Τέτοιοι καρκίνοι θεωρούνται ο καρκίνος του πνεύμονα, το μελάνωμα, ο καρκίνος του νεφρού, o καρκίνος του μαστού, o καρκίνος του ήπατος, o γυναικολογικός καρκίνος, o καρκίνος κεφαλής-τραχήλου, o καρκίνος του στομάχου, o καρκίνος του παχέος εντέρου και ο καρκίνος της ουροδόχου κύστης.
Το αξιοσημείωτο είναι ότι οι προαναφερθείσες θετικές εξελίξεις που πηγάζουν από την ανοσοθεραπεία αφορούν όγκους που παραδοσιακά έχουν δυσμενή πρόγνωση και περιορισμένες θεραπευτικές επιλογές. Ωστόσο η ανοσοθεραπεία σε συνδυασμό με τα καινοτόμα φάρμακα καταφέρνουν να ενισχύσουν τις στοχευμένες θεραπείες βελτιώνοντας τελικά την πρόγνωση και το αποτέλεσμα της θεραπείας.
Πιο συγκεκριμένα, έχει μετρηθεί πλέον ότι περίπου το 30% των ογκολογικών ασθενών επιβιώνει περισσότερο από 5 χρόνια, ενώ σε άλλους τύπους καρκίνου, όπως το μελάνωμα, το ποσοστό αυτό μεγεθύνεται περισσότερο. Αυτά τα ποσοστά είναι πραγματική επανάσταση στην ογκολογία, δεδομένου ότι δεν υπήρχαν τόσο αποτελεσματικά φάρμακα πριν.
Τι σημαίνει ανοσοθεραπεία
Η ανοσοθεραπεία αποτελεί μια θεραπευτική προσέγγιση που εστιάζει στο ανοσοποιητικό σύστημα του ασθενούς βοηθώντας το να ενεργοποιήσει και να απελευθερώσει τα Τ-λεμφοκύτταρα του οργανισμού, τα οποία είναι κατασκευασμένα για να εντοπίζουν και να καταστρέφουν καρκινικούς όγκους. Αντιθέτως, η χημειοθεραπεία καταστρέφει απευθείας τους καρκινικούς όγκους δίχως να κινητοποιεί τη φυσική άμυνα του οργανισμού.
Τα κύρια φάρμακα που αξιοποιεί η ανοσοθεραπεία είναι οι αναστολείς των σημείων ελέγχου του ανοσοποιητικού, όπως οι αντί PD-1, οι αντί PDL-1 και οι αντί CTLA-4.
Πρακτικά, τα εν λόγω φάρμακα είναι μονοκλωνικά αντισώματα και χρησιμοποιούνται ευρέως τα τελευταία χρόνια με όλο και περισσότερες ενδείξεις. Στη σημερινή εποχή μπορούν να αξιοποιηθούν είτε μόνα τους είτε συνδυαστικά με άλλες στοχευμένες θεραπευτικές μεθόδους. Οι τελευταίες βασίζονται άλλωστε στην εξειδίκευση των γενετικών πληροφοριών του ασθενούς για αυτό και αποτελούν εξατομικευμένη θεραπευτική προσέγγιση.
Ανοσοθεραπεία και μελάνωμα
Η ανοσοθεραπεία εφαρμόζεται ευρέως ως μια πρωτοποριακή θεραπεία στο μελάνωμα το οποίο φέρει πληθώρα ανασταλτικών δεσμών που είναι κατάλληλοι για αυτή τη θεραπευτική μέθοδο.
Σήμερα, με τη χρήση αναστολέων των σημείων ελέγχου του ανοσοποιητικού, όπως το Pembrolizumab, το Nivolumab, του Ipilimumab κ.ά., και με την εφαρμογή στοχευμένης θεραπείας κατά του μεταλλαγμένου BRAF γονιδίου, καταγράφονται εντυπωσιακά αποτελέσματα.
Πριν από 10 χρόνια ο μέσος όρος επιβίωσης για ασθενείς με μεταστατικό μελάνωμα ήταν περίπου 6-9 μήνες. Σήμερα, με τη χρήση των νέων φαρμάκων, περισσότερο από το 50% των ασθενών αυτών επιβιώνει για περισσότερα από 5 χρόνια και ένα σημαντικό τμήμα αυτού του ποσοστού έχει ιαθεί και συνεχίζει να παρακολουθείται.
Τα συγκεκριμένα φάρμακα χορηγούνται σήμερα προληπτικά και στα πρώτα στάδια του μελανώματος, στο στάδιο 3 μετά τη χειρουργική θεραπεία, με εξαιρετικά αποτελέσματα. Ειδικότερα έχει αποδειχθεί ότι καθυστερούν σημαντικά την επανεμφάνιση του καρκίνου, ενώ η ιατρική κοινότητα διατηρεί βάσιμες ελπίδες ότι θα συνδράμουν τη διεύρυνση του ορίου επιβίωσης των εν λόγω ασθενών.
Ανοσοθεραπεία και καρκίνος του πνεύμονα
Η ανοσοθεραπεία έχει αποτελέσει μια επαναστατική προσέγγιση και στη θεραπεία του καρκίνου του πνεύμονα. Μέχρι πρόσφατα, οι βασικές μέθοδοι θεραπείας για αυτόν τον τύπο καρκίνου περιοριζόντουσαν σε χειρουργικές επεμβάσεις, ακτινοθεραπεία και χημειοθεραπεία.
Το 2015, ο FDA ενέκρινε το πρώτο ανοσοθεραπευτικό φάρμακο για τον μη-μικροκυτταρικό καρκίνο του πνεύμονα και από τότε φάρμακα όπως το Pembrolizumab το Nivolumab, το Ipilimumab, το Atezolizumab και το Durvalumab έχουν εγκριθεί είτε μόνα τους είτε σε συνδυασμούς. Αυτά τα φάρμακα χρησιμοποιούνται ευρέως ως πρώτη και δεύτερης γραμμής θεραπείας, για τη μεταστατική νόσο ή ως θεραπεία συντήρησης μετά από χημειοθεραπεία και ακτινοθεραπεία στο στάδιο 3. Μπορούν επίσης να χρησιμοποιηθούν προεγχειρητικά και ως επικουρική μετεγχειρητική θεραπεία. Αρκετές φορές εφαρμόζονται εξατομικευμένα με την παρουσία ειδικών βιοδεικτών, όπως το PDL-1, το οποίο όμως δεν έχει ακόμη εφαρμοστεί ευρέως για όλους τους τύπους καρκίνου του πνεύμονα. Παρά ταύτα, σε ασθενείς με υψηλά επίπεδα PDL-1, οι δείκτες επιβίωσης είναι πολύ ενθαρρυντικοί μετά από μονοθεραπεία ή συνδυασμό ανοσοθεραπείας και χημειοθεραπείας.
Η ανοσοθεραπεία έχει αναδειχθεί ως κύρια θεραπευτική επιλογή πρώτης ή δεύτερης γραμμής για τον καρκίνο του πνεύμονα σήμερα, αντικαθιστώντας σε μεγάλο βαθμό τη χημειοθεραπεία ή εφαρμοζόμενη σε συνδυασμό με αυτήν. Η ανοσοθεραπεία έχει φανεί αποτελεσματική στους δύο πιο κοινούς τύπους μη μικροκυτταρικού καρκίνου του πνεύμονα, δηλαδή το αδενοκαρκίνωμα και το πλακώδες καρκίνωμα. Με την εφαρμογή καινοτόμων θεραπειών, η διάμεση επιβίωση έχει αυξηθεί στους 25-30 μήνες, ενώ περίπου ένας στους τρεις ασθενείς μπορεί να ζήσει περισσότερο από πέντε χρόνια.
Επιπλέον, σημαντική πρόοδος έχει σημειωθεί στον τομέα των στοχευμένων θεραπειών, όταν υπάρχουν μεταλλάξεις σε γονίδια όπως τα EGFR, ALK, ROS ή C-MET. Σε αυτές τις περιπτώσεις, η χρήση ειδικών φαρμάκων όπως το Erlotinib, το Afatinib, το Gefitinib, το Grizotinib ή το Ceritinib έχει επιφέρει σημαντική βελτίωση στην ανταπόκριση των ασθενών και τη διάρκεια επιβίωσης σε σύγκριση με τη χημειοθεραπεία.
Ανοσοθεραπεία και καρκίνος του νεφρού
Η ανοσοθεραπεία έχει επιφέρει εντυπωσιακά αποτελέσματα στη θεραπεία του προχωρημένου καρκίνου του νεφρού και έχει αλλάξει την κλινική πρακτική τα τελευταία χρόνια.
Ο συνδυασμός δύο ανοσοθεραπευτικών παραγόντων, του Nivolumab και του Ipilimumab, είναι μια επιλογή για τους ασθενείς ενδιαμέσου και υψηλού κινδύνου. Αυτός ο συνδυασμός έχει φανεί ωφέλιμος στην επιβίωση και στην αύξηση του διαστήματος στο οποίο οι ασθενείς παραμένουν ελεύθεροι νοσήματος. Τα ίδια ενθαρρυντικά αποτελέσματα καταγράφονται και σε σύγκριση με άλλες μέχρι πρότινος επικρατούσες θεραπείες όπως το Sunitinib.
Επιπλέον, ο συνδυασμός ανοσοθεραπείας με αντιαγγειογενετικούς-στοχευτικούς παράγοντες, αποτελεί θεραπευτική επιλογή για κάθε κατηγορίας ασθενή από την πρώτη γραμμή θεραπείας.
Επιπλέον, νέα φάρμακα όπως το Cabozatinib το οποίο στοχεύει το VEGFR, έχουν επίσης εμφανίσει θετικά αποτελέσματα, είτε χρησιμοποιούνται μόνα τους είτε σε συνδυασμό με άλλους παράγοντες.
Ανοσοθεραπεία και καρκίνος ουροδόχου κύστης
Η ανοσοθεραπεία εξελίσσεται τάχιστα και στη θεραπεία του καρκίνου της ουροδόχου κύστης, αλλάζοντας το τοπίο της θεραπείας προς όφελος των ασθενών.
Σήμερα έχουν εγκριθεί: το Pembrolizumab, το Atezolizumab, το Nivolumab και το Avelumab.
Έρευνες έχουν καταδείξει το γεγονός ότι όταν επιτευχθεί ύφεση του καρκίνου μετά από τη χημειοθεραπεία πρώτης γραμμής και ακολουθήσει η φάση συντήρησης με ανοσοθεραπεία, τότε αυξάνεται αισθητά η διάρκεια επιβίωσης των ασθενών.
Καλά αποτελέσματα έχουν καταγραφεί και με την προφυλακτική χορήγηση του Nivolumab μετά από κυστεκτομή. Συνεπώς η ανοσοθεραπεία κερδίζει σταθερά έδαφος στην αντιμετώπιση και αυτού του τύπου καρκίνου δίνοντας περισσότερα οφέλη τους ασθενείς.
Το μέλλον νικά τον καρκίνο
Αξίζει να σημειωθεί ότι το μέλλον είναι πολύ ελπιδοφόρο και αναμένουμε πολλές νέες εξελίξεις στον τομέα της θεραπείας του καρκίνου, οι οποίες μπορούν να συνοψιστούν ως εξής:
1. Ανοσοθεραπεία: Η συνεχής ανάπτυξη και βελτίωση των ανοσοθεραπευτικών φαρμάκων αναμένεται να οδηγήσει σε περισσότερες αποτελεσματικές θεραπευτικές επιλογές.
2. Στοχευμένες θεραπείες: Οι θεραπείες που στοχεύουν συγκεκριμένους μοριακούς παράγοντες αναμένεται να προσφέρουν μακροχρόνια ανακούφιση από τη νόσο.
3. Γονιδιακές θεραπείες: Η ανάπτυξη γονιδιακών θεραπειών που στοχεύουν συγκεκριμένες γενετικές ανωμαλίες που είναι υπεύθυνες για την ανάπτυξη του καρκίνου αναμένεται να προσφέρουν εξατομικευμένες και αποτελεσματικές θεραπείες.
4. Εμβόλια: Η ανάπτυξη εμβολίων κατά του καρκίνου αναμένεται να βοηθήσει στην πρόληψη ή τη μείωση της επιδημίας του καρκίνου.
5. Συνδυασμοί φαρμάκων: Οι συνδυασμοί διαφορετικών φαρμάκων, όπως ανοσοθεραπευτικά με χημειοθεραπευτικά, αναμένεται να βελτιώσουν την αποτελεσματικότητα.
6. Αποκρυπτογράφηση μονοπατιών: Η κατανόηση περισσότερων μοριακών μηχανισμών και μονοπατιών του καρκίνου αναμένεται να οδηγήσει στην ανάπτυξη πιο εξελιγμένων θεραπειών.
Ο Ογκολόγος Δημήτριος Καραχάλιος MD, MSc εφαρμόζει τις πιο σύγχρονες θεραπευτικές μεθόδους προσαρμόζοντάς τις εξατομικευμένα στον κάθε ασθενή με καρκίνο και εστιάζοντας στις ανθρώπινες ανάγκες και αγωνίες του.
INFO!
Ογκολόγος MD, MSc
Σχετικά Άρθρα
Στη σύγχρονη ιατρική ογκολογία η ανοσοθεραπεία αποτελεί τον νέο σύμμαχο του ασθενούς κατά του καρκίνου. Έχοντας ως κύριο στόχο την καθολική ανάκαμψη του καρκινοπαθούς η ανοσοθεραπεία έχει βοηθήσει την ιατρική να πραγματοποιήσει άλματα προόδου τα τελευταία χρόνια.
Είναι γεγονός ότι χάρη στην ανοσοθεραπεία παρατηρείται εντυπωσιακή βελτίωση της ποιότητας ζωής των ογκολογικών ασθενών και βέβαια αύξηση του προσδόκιμου επιβίωσης σε σειρά τύπων καρκίνου, πολλοί εκ των οποίων έχουν υψηλή θνησιμότητα. Τέτοιοι καρκίνοι θεωρούνται ο καρκίνος του πνεύμονα, το μελάνωμα, ο καρκίνος του νεφρού, o καρκίνος του μαστού, o καρκίνος του ήπατος, o γυναικολογικός καρκίνος, o καρκίνος κεφαλής-τραχήλου, o καρκίνος του στομάχου, o καρκίνος του παχέος εντέρου και ο καρκίνος της ουροδόχου κύστης.
Το αξιοσημείωτο είναι ότι οι προαναφερθείσες θετικές εξελίξεις που πηγάζουν από την ανοσοθεραπεία αφορούν όγκους που παραδοσιακά έχουν δυσμενή πρόγνωση και περιορισμένες θεραπευτικές επιλογές. Ωστόσο η ανοσοθεραπεία σε συνδυασμό με τα καινοτόμα φάρμακα καταφέρνουν να ενισχύσουν τις στοχευμένες θεραπείες βελτιώνοντας τελικά την πρόγνωση και το αποτέλεσμα της θεραπείας.
Πιο συγκεκριμένα, έχει μετρηθεί πλέον ότι περίπου το 30% των ογκολογικών ασθενών επιβιώνει περισσότερο από 5 χρόνια, ενώ σε άλλους τύπους καρκίνου, όπως το μελάνωμα, το ποσοστό αυτό μεγεθύνεται περισσότερο. Αυτά τα ποσοστά είναι πραγματική επανάσταση στην ογκολογία, δεδομένου ότι δεν υπήρχαν τόσο αποτελεσματικά φάρμακα πριν.
Τι σημαίνει ανοσοθεραπεία
Η ανοσοθεραπεία αποτελεί μια θεραπευτική προσέγγιση που εστιάζει στο ανοσοποιητικό σύστημα του ασθενούς βοηθώντας το να ενεργοποιήσει και να απελευθερώσει τα Τ-λεμφοκύτταρα του οργανισμού, τα οποία είναι κατασκευασμένα για να εντοπίζουν και να καταστρέφουν καρκινικούς όγκους. Αντιθέτως, η χημειοθεραπεία καταστρέφει απευθείας τους καρκινικούς όγκους δίχως να κινητοποιεί τη φυσική άμυνα του οργανισμού.
Τα κύρια φάρμακα που αξιοποιεί η ανοσοθεραπεία είναι οι αναστολείς των σημείων ελέγχου του ανοσοποιητικού, όπως οι αντί PD-1, οι αντί PDL-1 και οι αντί CTLA-4.
Πρακτικά, τα εν λόγω φάρμακα είναι μονοκλωνικά αντισώματα και χρησιμοποιούνται ευρέως τα τελευταία χρόνια με όλο και περισσότερες ενδείξεις. Στη σημερινή εποχή μπορούν να αξιοποιηθούν είτε μόνα τους είτε συνδυαστικά με άλλες στοχευμένες θεραπευτικές μεθόδους. Οι τελευταίες βασίζονται άλλωστε στην εξειδίκευση των γενετικών πληροφοριών του ασθενούς για αυτό και αποτελούν εξατομικευμένη θεραπευτική προσέγγιση.
Ανοσοθεραπεία και μελάνωμα
Η ανοσοθεραπεία εφαρμόζεται ευρέως ως μια πρωτοποριακή θεραπεία στο μελάνωμα το οποίο φέρει πληθώρα ανασταλτικών δεσμών που είναι κατάλληλοι για αυτή τη θεραπευτική μέθοδο.
Σήμερα, με τη χρήση αναστολέων των σημείων ελέγχου του ανοσοποιητικού, όπως το Pembrolizumab, το Nivolumab, του Ipilimumab κ.ά., και με την εφαρμογή στοχευμένης θεραπείας κατά του μεταλλαγμένου BRAF γονιδίου, καταγράφονται εντυπωσιακά αποτελέσματα.
Πριν από 10 χρόνια ο μέσος όρος επιβίωσης για ασθενείς με μεταστατικό μελάνωμα ήταν περίπου 6-9 μήνες. Σήμερα, με τη χρήση των νέων φαρμάκων, περισσότερο από το 50% των ασθενών αυτών επιβιώνει για περισσότερα από 5 χρόνια και ένα σημαντικό τμήμα αυτού του ποσοστού έχει ιαθεί και συνεχίζει να παρακολουθείται.
Τα συγκεκριμένα φάρμακα χορηγούνται σήμερα προληπτικά και στα πρώτα στάδια του μελανώματος, στο στάδιο 3 μετά τη χειρουργική θεραπεία, με εξαιρετικά αποτελέσματα. Ειδικότερα έχει αποδειχθεί ότι καθυστερούν σημαντικά την επανεμφάνιση του καρκίνου, ενώ η ιατρική κοινότητα διατηρεί βάσιμες ελπίδες ότι θα συνδράμουν τη διεύρυνση του ορίου επιβίωσης των εν λόγω ασθενών.
Ανοσοθεραπεία και καρκίνος του πνεύμονα
Η ανοσοθεραπεία έχει αποτελέσει μια επαναστατική προσέγγιση και στη θεραπεία του καρκίνου του πνεύμονα. Μέχρι πρόσφατα, οι βασικές μέθοδοι θεραπείας για αυτόν τον τύπο καρκίνου περιοριζόντουσαν σε χειρουργικές επεμβάσεις, ακτινοθεραπεία και χημειοθεραπεία.
Το 2015, ο FDA ενέκρινε το πρώτο ανοσοθεραπευτικό φάρμακο για τον μη-μικροκυτταρικό καρκίνο του πνεύμονα και από τότε φάρμακα όπως το Pembrolizumab το Nivolumab, το Ipilimumab, το Atezolizumab και το Durvalumab έχουν εγκριθεί είτε μόνα τους είτε σε συνδυασμούς. Αυτά τα φάρμακα χρησιμοποιούνται ευρέως ως πρώτη και δεύτερης γραμμής θεραπείας, για τη μεταστατική νόσο ή ως θεραπεία συντήρησης μετά από χημειοθεραπεία και ακτινοθεραπεία στο στάδιο 3. Μπορούν επίσης να χρησιμοποιηθούν προεγχειρητικά και ως επικουρική μετεγχειρητική θεραπεία. Αρκετές φορές εφαρμόζονται εξατομικευμένα με την παρουσία ειδικών βιοδεικτών, όπως το PDL-1, το οποίο όμως δεν έχει ακόμη εφαρμοστεί ευρέως για όλους τους τύπους καρκίνου του πνεύμονα. Παρά ταύτα, σε ασθενείς με υψηλά επίπεδα PDL-1, οι δείκτες επιβίωσης είναι πολύ ενθαρρυντικοί μετά από μονοθεραπεία ή συνδυασμό ανοσοθεραπείας και χημειοθεραπείας.
Η ανοσοθεραπεία έχει αναδειχθεί ως κύρια θεραπευτική επιλογή πρώτης ή δεύτερης γραμμής για τον καρκίνο του πνεύμονα σήμερα, αντικαθιστώντας σε μεγάλο βαθμό τη χημειοθεραπεία ή εφαρμοζόμενη σε συνδυασμό με αυτήν. Η ανοσοθεραπεία έχει φανεί αποτελεσματική στους δύο πιο κοινούς τύπους μη μικροκυτταρικού καρκίνου του πνεύμονα, δηλαδή το αδενοκαρκίνωμα και το πλακώδες καρκίνωμα. Με την εφαρμογή καινοτόμων θεραπειών, η διάμεση επιβίωση έχει αυξηθεί στους 25-30 μήνες, ενώ περίπου ένας στους τρεις ασθενείς μπορεί να ζήσει περισσότερο από πέντε χρόνια.
Επιπλέον, σημαντική πρόοδος έχει σημειωθεί στον τομέα των στοχευμένων θεραπειών, όταν υπάρχουν μεταλλάξεις σε γονίδια όπως τα EGFR, ALK, ROS ή C-MET. Σε αυτές τις περιπτώσεις, η χρήση ειδικών φαρμάκων όπως το Erlotinib, το Afatinib, το Gefitinib, το Grizotinib ή το Ceritinib έχει επιφέρει σημαντική βελτίωση στην ανταπόκριση των ασθενών και τη διάρκεια επιβίωσης σε σύγκριση με τη χημειοθεραπεία.
Ανοσοθεραπεία και καρκίνος του νεφρού
Η ανοσοθεραπεία έχει επιφέρει εντυπωσιακά αποτελέσματα στη θεραπεία του προχωρημένου καρκίνου του νεφρού και έχει αλλάξει την κλινική πρακτική τα τελευταία χρόνια.
Ο συνδυασμός δύο ανοσοθεραπευτικών παραγόντων, του Nivolumab και του Ipilimumab, είναι μια επιλογή για τους ασθενείς ενδιαμέσου και υψηλού κινδύνου. Αυτός ο συνδυασμός έχει φανεί ωφέλιμος στην επιβίωση και στην αύξηση του διαστήματος στο οποίο οι ασθενείς παραμένουν ελεύθεροι νοσήματος. Τα ίδια ενθαρρυντικά αποτελέσματα καταγράφονται και σε σύγκριση με άλλες μέχρι πρότινος επικρατούσες θεραπείες όπως το Sunitinib.
Επιπλέον, ο συνδυασμός ανοσοθεραπείας με αντιαγγειογενετικούς-στοχευτικούς παράγοντες, αποτελεί θεραπευτική επιλογή για κάθε κατηγορίας ασθενή από την πρώτη γραμμή θεραπείας.
Επιπλέον, νέα φάρμακα όπως το Cabozatinib το οποίο στοχεύει το VEGFR, έχουν επίσης εμφανίσει θετικά αποτελέσματα, είτε χρησιμοποιούνται μόνα τους είτε σε συνδυασμό με άλλους παράγοντες.
Ανοσοθεραπεία και καρκίνος ουροδόχου κύστης
Η ανοσοθεραπεία εξελίσσεται τάχιστα και στη θεραπεία του καρκίνου της ουροδόχου κύστης, αλλάζοντας το τοπίο της θεραπείας προς όφελος των ασθενών.
Σήμερα έχουν εγκριθεί: το Pembrolizumab, το Atezolizumab, το Nivolumab και το Avelumab.
Έρευνες έχουν καταδείξει το γεγονός ότι όταν επιτευχθεί ύφεση του καρκίνου μετά από τη χημειοθεραπεία πρώτης γραμμής και ακολουθήσει η φάση συντήρησης με ανοσοθεραπεία, τότε αυξάνεται αισθητά η διάρκεια επιβίωσης των ασθενών.
Καλά αποτελέσματα έχουν καταγραφεί και με την προφυλακτική χορήγηση του Nivolumab μετά από κυστεκτομή. Συνεπώς η ανοσοθεραπεία κερδίζει σταθερά έδαφος στην αντιμετώπιση και αυτού του τύπου καρκίνου δίνοντας περισσότερα οφέλη τους ασθενείς.
Το μέλλον νικά τον καρκίνο
Αξίζει να σημειωθεί ότι το μέλλον είναι πολύ ελπιδοφόρο και αναμένουμε πολλές νέες εξελίξεις στον τομέα της θεραπείας του καρκίνου, οι οποίες μπορούν να συνοψιστούν ως εξής:
1. Ανοσοθεραπεία: Η συνεχής ανάπτυξη και βελτίωση των ανοσοθεραπευτικών φαρμάκων αναμένεται να οδηγήσει σε περισσότερες αποτελεσματικές θεραπευτικές επιλογές.
2. Στοχευμένες θεραπείες: Οι θεραπείες που στοχεύουν συγκεκριμένους μοριακούς παράγοντες αναμένεται να προσφέρουν μακροχρόνια ανακούφιση από τη νόσο.
3. Γονιδιακές θεραπείες: Η ανάπτυξη γονιδιακών θεραπειών που στοχεύουν συγκεκριμένες γενετικές ανωμαλίες που είναι υπεύθυνες για την ανάπτυξη του καρκίνου αναμένεται να προσφέρουν εξατομικευμένες και αποτελεσματικές θεραπείες.
4. Εμβόλια: Η ανάπτυξη εμβολίων κατά του καρκίνου αναμένεται να βοηθήσει στην πρόληψη ή τη μείωση της επιδημίας του καρκίνου.
5. Συνδυασμοί φαρμάκων: Οι συνδυασμοί διαφορετικών φαρμάκων, όπως ανοσοθεραπευτικά με χημειοθεραπευτικά, αναμένεται να βελτιώσουν την αποτελεσματικότητα.
6. Αποκρυπτογράφηση μονοπατιών: Η κατανόηση περισσότερων μοριακών μηχανισμών και μονοπατιών του καρκίνου αναμένεται να οδηγήσει στην ανάπτυξη πιο εξελιγμένων θεραπειών.
Ο Ογκολόγος Δημήτριος Καραχάλιος MD, MSc εφαρμόζει τις πιο σύγχρονες θεραπευτικές μεθόδους προσαρμόζοντάς τις εξατομικευμένα στον κάθε ασθενή με καρκίνο και εστιάζοντας στις ανθρώπινες ανάγκες και αγωνίες του.
INFO!
Ογκολόγος MD, MSc
ΣΧΟΛΙΑ