Αντόνιο Ταμπούκι: Μια μορφή της ευρωπαϊκής λογοτεχνίας
Ο βραβευμένος πεζογράφος, πανεπιστημιακός και στοχαστής γεννήθηκε σαν σήμερα το 1943
24/09/2018 11:33
Στις 24 Σεπτεμβρίου του 1943 γεννήθηκε στο Βεκιάνο ένα κοντινό χωριό της Πίζας, ο Ιταλός συγγραφέας Αντόνιο Ταμπούκι.
Ιδιαίτερα γνωστός και αγαπητός στο ελληνικό κοινό ο Ταμπούκι θεωρείται μία τις πιο αντιπροσωπευτικές φωνές της ευρωπαϊκής λογοτεχνίας μεταπολεμικά. Ο βραβευμένος πεζογράφος, πανεπιστημιακός καιστοχαστής πέθανε την Κυριακή 25 Μαρτίου στη Λισαβόνα, από καρκίνο σε ηλικία 68 ετών. Άφησε, όμως, παρακαταθήκη περισσότερα από 40 βιβλία.
Η παρακαταθήκη του περιλαμβάνει περισσότερα από 40 βιβλία, μυθιστορήματα, διηγήματα, ταξιδιωτικά και δοκίμια, βραβευμένα με διεθνείς διακρίσεις και μεταφρασμένα σε 40 γλώσσες, αλλά και μια πλούσια αρθρογραφία σε εφημερίδες και περιοδικά.
Ο Ταμπούκι σε κάποια στιγμή της ζωής του ανακάλυψε τη λογοτεχνία του Φερνάντο Πεσσόα και γοητεύτηκε με αυτήν. Η ζωή του αλλάζει, μαθαίνει πορτογαλικά και σπουδάζει πορτογαλική λογοτεχνία. Η Πορτογαλία έγινε δεύτερη πατρίδα του, ενώ παντρεύτηκε Πορτογαλίδα και δίδαξε πορτογαλική λογοτεχνία στο Πανεπιστήμιο της Σιένα.
Το πολυβραβευμένο μυθιστόρημα «Ετσι ισχυρίζεται ο Περέιρα» (1994), ένα οδοιπορικό στην Πορτογαλία του Σαλαζάρ, τον έκανε διάσημο. Είχαν προηγηθεί το «Νυχτερινό στην Ινδία» (1984), τα διηγήματα «Το παιχνίδι της αντιστροφής» (1981), η «Γραμμή του ορίζοντα» (1986), το «Ρέκβιεμ – Μια παραίσθηση» (1992) στα πορτογαλικά, με το οποίο επιχειρούσε να κλείσει τους λογαριασμούς του με το αγαπημένο και τυραννικό φάντασμα του Πεσσόα, και οι «Τρεις τελευταίες μέρες του Φερνάντο Πεσσόα – Ενα παραλήρημα» (1994). Ακολούθησαν η «Κομμένη κεφαλή του ΝταμασένουΜοντέιρο» (1997), το «Είναι αργά, όλο και πιο αργά» (2001), το «Ο Τριστάνο πεθαίνει. Μια ζωή» (2004).
Μυθιστορήματά του μεταφέρθηκαν στη μεγάλη οθόνη, όπως το «Νυχτερινό στην Ινδία» και το «Έτσι ισχυρίζεται ο Περέιρα» με τον Μαρτσέλο Μαστρογιάννι.
Επιπλέον υπήρξε χρονογράφος στην ιταλική εφημερίδα CorrieredellaSera και στην ισπανική ElPais.
*Είχα τη χαρά να συζητήσουμε με τον Αντόνιο Ταμπούκιτο 1998 στην εκπομπή μου "Τρίτη Μάτια" στην ΕΡΤ3, για το SostienePereira, με την παρουσία επίσης στο στούντιο, του Ανταίου Χρυσοστομίδη, εξαίρετου συγγραφέα και διανοούμενου.
Ο Ανταίος Χρυσοστομίδης, μακαρίτης κι αυτός πια, μεταφραστής σχεδόν του συνόλου του έργου του Α. Ταμπούκι που κυκλοφορεί στα ελληνικά είχε πει πως ο Ιταλός συγγραφέας «έφτιαχνε όλο το βιβλίο στο κεφάλι του, ακόμη και τους διαλόγους», εξηγεί ο Ανταίος Χρυσοστομίδης. Μπορεί να το δούλευε έτσι επί έναν χρόνο. Όταν το οριστικοποιούσε στο μυαλό του, άρχιζε να το γράφει στο χαρτί. Μέσα σε μια εβδομάδα μπορεί το βιβλίο να ήταν έτοιμο.
Στις 24 Σεπτεμβρίου του 1943 γεννήθηκε στο Βεκιάνο ένα κοντινό χωριό της Πίζας, ο Ιταλός συγγραφέας Αντόνιο Ταμπούκι.
Ιδιαίτερα γνωστός και αγαπητός στο ελληνικό κοινό ο Ταμπούκι θεωρείται μία τις πιο αντιπροσωπευτικές φωνές της ευρωπαϊκής λογοτεχνίας μεταπολεμικά. Ο βραβευμένος πεζογράφος, πανεπιστημιακός καιστοχαστής πέθανε την Κυριακή 25 Μαρτίου στη Λισαβόνα, από καρκίνο σε ηλικία 68 ετών. Άφησε, όμως, παρακαταθήκη περισσότερα από 40 βιβλία.
Η παρακαταθήκη του περιλαμβάνει περισσότερα από 40 βιβλία, μυθιστορήματα, διηγήματα, ταξιδιωτικά και δοκίμια, βραβευμένα με διεθνείς διακρίσεις και μεταφρασμένα σε 40 γλώσσες, αλλά και μια πλούσια αρθρογραφία σε εφημερίδες και περιοδικά.
Ο Ταμπούκι σε κάποια στιγμή της ζωής του ανακάλυψε τη λογοτεχνία του Φερνάντο Πεσσόα και γοητεύτηκε με αυτήν. Η ζωή του αλλάζει, μαθαίνει πορτογαλικά και σπουδάζει πορτογαλική λογοτεχνία. Η Πορτογαλία έγινε δεύτερη πατρίδα του, ενώ παντρεύτηκε Πορτογαλίδα και δίδαξε πορτογαλική λογοτεχνία στο Πανεπιστήμιο της Σιένα.
Το πολυβραβευμένο μυθιστόρημα «Ετσι ισχυρίζεται ο Περέιρα» (1994), ένα οδοιπορικό στην Πορτογαλία του Σαλαζάρ, τον έκανε διάσημο. Είχαν προηγηθεί το «Νυχτερινό στην Ινδία» (1984), τα διηγήματα «Το παιχνίδι της αντιστροφής» (1981), η «Γραμμή του ορίζοντα» (1986), το «Ρέκβιεμ – Μια παραίσθηση» (1992) στα πορτογαλικά, με το οποίο επιχειρούσε να κλείσει τους λογαριασμούς του με το αγαπημένο και τυραννικό φάντασμα του Πεσσόα, και οι «Τρεις τελευταίες μέρες του Φερνάντο Πεσσόα – Ενα παραλήρημα» (1994). Ακολούθησαν η «Κομμένη κεφαλή του ΝταμασένουΜοντέιρο» (1997), το «Είναι αργά, όλο και πιο αργά» (2001), το «Ο Τριστάνο πεθαίνει. Μια ζωή» (2004).
Μυθιστορήματά του μεταφέρθηκαν στη μεγάλη οθόνη, όπως το «Νυχτερινό στην Ινδία» και το «Έτσι ισχυρίζεται ο Περέιρα» με τον Μαρτσέλο Μαστρογιάννι.
Επιπλέον υπήρξε χρονογράφος στην ιταλική εφημερίδα CorrieredellaSera και στην ισπανική ElPais.
*Είχα τη χαρά να συζητήσουμε με τον Αντόνιο Ταμπούκιτο 1998 στην εκπομπή μου "Τρίτη Μάτια" στην ΕΡΤ3, για το SostienePereira, με την παρουσία επίσης στο στούντιο, του Ανταίου Χρυσοστομίδη, εξαίρετου συγγραφέα και διανοούμενου.
Ο Ανταίος Χρυσοστομίδης, μακαρίτης κι αυτός πια, μεταφραστής σχεδόν του συνόλου του έργου του Α. Ταμπούκι που κυκλοφορεί στα ελληνικά είχε πει πως ο Ιταλός συγγραφέας «έφτιαχνε όλο το βιβλίο στο κεφάλι του, ακόμη και τους διαλόγους», εξηγεί ο Ανταίος Χρυσοστομίδης. Μπορεί να το δούλευε έτσι επί έναν χρόνο. Όταν το οριστικοποιούσε στο μυαλό του, άρχιζε να το γράφει στο χαρτί. Μέσα σε μια εβδομάδα μπορεί το βιβλίο να ήταν έτοιμο.
ΣΧΟΛΙΑ