Ο υπουργός Εξωτερικών του Λιβάνου συμμετείχε στην εκπομπή της Αμάλ Αμανπούρ την περασμένη Τρίτη και προκάλεσε έκπληξη όταν αποκάλυψε ότι η κυβέρνηση της χώρας είχε καταλήξει σε συμφωνία για εκεχειρία 21 ημερών με το Ισραήλ.

Στη συμφωνία αυτή η Χεζμπολάχ, ως μέλος της κυβέρνησης, είχε επίσης δώσει τη συγκατάθεσή της. Ωστόσο, όπως δήλωσε ο Αμπντάλα Μπου Χαμπίμπ, υπουργός Εξωτερικών του Λιβάνου, οι ΗΠΑ και η Γαλλία είχαν διαβεβαιώσει ότι το Ισραήλ είχε αποδεχθεί επίσης τους όρους της εκεχειρίας.

Τα γεγονότα που ακολούθησαν είναι γνωστά σε όλους. Λιγότερο από 24 ώρες αργότερα, ο Χασάν Νασράλα θα βρεθεί νεκρός, θαμμένος κάτω από τόνους τσιμέντου και ερειπίων στο υπόγειο καταφύγιο της Χεζμπολάχ στα νότια προάστια της Βηρυτού, έπειτα από τριπλή αεροπορική επίθεση των μαχητικών του Τελ Αβίβ με ειδικές διατρητικές βόμβες.

Το Τελ Αβίβ δεν έχει απαντήσει στις δηλώσεις του υπουργού Εξωτερικών του Λιβάνου, αλλά φαίνεται ότι ο ακροδεξιός Ισραηλινός πρωθυπουργός, Μπέντζαμιν Νετανιάχου, είχε ήδη αποφασίσει να συμμετάσχει στο καλά οργανωμένο σχέδιο για να πλήξει δημόσια τη σιιτική οργάνωση και στη συνέχεια να την εξαλείψει, πριν οι ισραηλινές δυνάμεις εισέλθουν στο Λίβανο για να ολοκληρώσουν την «εκκαθάριση» που το Ισραήλ ζητά στην περιοχή από το 2006.

Αν οι δηλώσεις του υπουργού Εξωτερικών του Λιβάνου στον αέρα του αμερικανικού ενημερωτικού δικτύου είναι ακριβείς, τότε όχι μόνο αποκαλύπτουν την «πανουργία» του Ισραήλ, αλλά και τη βαθιά πολιτική και διπλωματική ανεπάρκεια της χώρας των κέδρων.

Εάν το Ισραήλ, το οποίο ενεργοποίησε δεκάδες χιλιάδες κατασκοπευτικά συστήματα και συσκευές επικοινωνίας στα χέρια της Χαμάς, επέλεξε να το πράξει δημοσίως, μέρα μεσημέρι, στην καρδιά της Βηρυτού, και η πολιτική ηγεσία του Λιβάνου πίστεψε ότι το Ισραήλ, το οποίο ισοπέδωσε τη Γάζα, θα περιοριστεί σε λεκτικές επιθέσεις, τότε οι ευθύνες για την κλιμάκωση της σύγκρουσης πιθανόν βαραίνουν και το ίδιο το πολιτικό σύστημα του Λιβάνου.

Ναι, από το 2016, ο Λίβανος βρίσκεται σε διαρκή και βαθιά κοινωνική και οικονομική κρίση. Ναι, η Χεζμπολάχ εκμεταλλεύτηκε την κατάσταση και όχι μόνο απελευθερώθηκε από κάθε πολιτικό έλεγχο, αλλά κατόρθωσε να γίνει η μοναδική δύναμη που μπορεί να σταθεί ως Κυβέρνηση. Ναι, εδώ και χρόνια δεν υπάρχει συναίνεση για την εκλογή Προέδρου. Ωστόσο, η βασική ευθύνη των πολιτικών της χώρας είναι η προστασία των πολιτών της.

Σε αυτό απέτυχαν οικτρά, καθώς κανείς δεν τόλμησε να αντιταχθεί στη Χεζμπολάχ και να εξηγήσει ότι οι ρουκέτες που εκτοξεύονται προς τον Βορρά του Ισραήλ από τις 8 Οκτωβρίου δεν πρόκειται να κερδίσουν τον πόλεμο, αλλά αντίθετα θα φέρουν ξανά τον πόλεμο στην ίδια τους την πατρίδα.