Μπορεί να χαιρόμαστε με τις 12 υποψηφιότητες για τα BAFTA του 2019 για την ευνοούμενη του Γιώργου Λάνθιμου, αλλά δεν πρέπει να μας διαφεύγουν κάποια πιο σημαντικά στοιχεία. Η τρομερή μετριότητα της φετινής παραγωγής. Λύση σ’ αυτό το αδιέξοδο και είδος άλλοθι προσέφερε η αριστοτεχνική ταινία «Ρόμα» του Αλφόνσο Κουαρόν (Χρυσή Σφαίρα ξενόλγωσσου φιλμ και καλύτερης σκηνοθεσίας). Ο μέγας Μεξικανός δημιουργεί ήθη και στο BAFTA παίρνει μια εκτροπή – χάρισμα (είναι παραγωγή NETFLIX και όχι αγγλόφωνη δημιουργία) και προτείνεται και για καλύτερη ταινία και σκηνοθεσία. Αυτός είναι τελικά ο μεγάλος θριαμβευτής των υποψηφιοτήτων .

Η μεγάλη πτώση του σινεμά μέσα στο 2018 οφείλεται:

1. Στην επικράτηση της κουλτούρας, της αυτοαναφορικότητας και του ναρκισσισμού.

2. Στην πολιτική Τραμπ και στη διεθνή οικονομική κρίση.

3. Στην προώθηση της διαφυλετικότητας που κατήργησε την «καθαρότητα» των σεξουαλικών ρόλων.

4. Στη μετατροπή των θεατών σε υπερκαταναλωτές, πέραν των άλλων, και μαζικής κουλτούρας.

5. Στην προώθηση της μοναχικότητας και όχι του togetherness (συλλογικότητας).

6. Στο ότι πέραν του Κουαρόν, του Ιρανού Φαραντί, του Τούρκου Τσεϋλάν δεν υπάρχουν άλλοι σπουδαίοι δημιουργοί με τους Κοέν στις ΗΠΑ να στρέφονται κι αυτοί στην τηλεοπτική παραγωγή.