Κάποτε, πριν από 9 χρόνια, ένα κόμμα μου έκανε την τιμή να με προτείνει ως υποψήφιο δήμαρχο Θεσσαλονίκης.

Δεν είχε ποτέ ξανά συμμετάσχει σε δημοτικές εκλογές τα τελευταία 20 χρόνια κι εγώ το καλύτερο που είχα καταφέρει ήταν να εκλεγώ σε έναν περιφερειακό δήμο. Κανένας μας πρακτικά δεν ήξερε από Δήμο Θεσσαλονίκης.

Νομίζω ότι κατάφερα να ανταποκριθώ. Ο συνδυασμός του οποίου ήμουν επικεφαλής, όχι μόνο εξέλεξε σύμβουλο, αλλά είχε και ρόλο ρυθμιστή στο εκλογικό αποτέλεσμα, αν και οι μισοί κομματικοί στήριζαν έναν άλλο συνδυασμό, στον οποίο τους είχε στείλει το ίδιο το κόμμα για να το έχει δίπορτο.

Δεν αναφέρω ονόματα γιατί δεν έχουν σημασία. Σημασία έχει η κομματική νοοτροπία.

Το κόμμα αυτό, λοιπόν, με αποκήρυξε γιατί έκανα αντιπολίτευση στη διοίκηση, κάτι που δεν ήθελε. Το ουσιαστικό όμως ήταν ότι κάποιοι στο κόμμα δεν ήθελαν στο κομματικό παιχνίδι να αναδειχθεί ένας ακόμη πόλος, ο οποίος όπως έδειχναν τα αποτελέσματα στις εκλογές και οι μετρήσεις πιθανόν να είχε μεγαλύτερη απήχηση στην κοινωνία.

Αυτή η νοοτροπία είχε ως αποτέλεσμα στις τελευταίες εκλογές το κόμμα να πέσει στα μισά ποσοστά και κάτω από τις μισές ψήφους από όσες είχε πάρει ο συνδυασμός του οποίου ήμουν εγώ επικεφαλής. Να βρεθεί χαμηλά και να προοιωνίζεται ότι δύσκολα θα ασχολείται κανείς μαζί του και ότι θα έχει έναν περιθωριακό ρόλο στο επόμενο Δημοτικό Συμβούλιο.

Τα θυμήθηκα αυτά γιατί τα ζήσαμε και στις χθεσινές εκλογές. Με προσωπικές συστοιχίσεις με στόχο να πληγεί ο εσωτερικός αντίπαλος μέσα στα κόμματα και όχι ο πολιτικός αντίπαλος έξω.

Για παράδειγμα, σε έναν περιφερειακό δήμο εξελέγη ένας υποψήφιος με διαφορά περίπου 5 μονάδων. Κατά μία διαβολική σύμπτωση, ο δεύτερος υποψήφιος πήρε στη δημοτική κάλπη πέντε μονάδες λιγότερο από ό,τι το κόμμα από το οποίο προέρχεται στην κάλπη των ευρωεκλογών. Κάποιοι προτίμησαν να συνταχθούν με έναν αντίπαλο, αρκεί να πληγεί ο εσωκομματικός ανταγωνιστής.

Αν δεν αλλάξει το εκλογικό σύστημα στη χώρα, δεν πρόκειται να αλλάξει αυτή η λογική. Κι όταν κατρακυλάν στα μισά τα ποσοστά, διαπιστώνουν ότι αφού έχουν καθαρίσει τους εσωκομματικούς αντιπάλους, έξω στην κοινωνία ψιχαλίζει...

Τόσο μπορούν, τόσο κάνουν, επειδή το ίδιο το εκλογικό σύστημα προστατεύει, αν δεν υποθάλπει αυτές τις συμπεριφορές. Διότι τέτοιους θέλει για να το διαιωνίσουν.