Συνθήκες που δεν αντιστοιχούν σε ένα ανεπτυγμένο κράτος δικαίου περιγράφει η Δημοκρατική Πανεπιστημονική Κίνηση Θεσσαλονίκης, με φόντο το ασανσέρ που έσπασε στις Γ΄ φοιτητικές εστίες του ΑΠΘ και από τύχη δεν κόστισε ανθρώπινες ζωές.

«Το γεγονός της πτώσης θαλάμου ασανσέρ στις Γ εστίες του ΑΠΘ, που από τύχη μόνο δεν είχε θύματα, είναι ενδεικτικό της εξαθλίωσης των υποδομών του πανεπιστημίου και της καθημερινής έκθεσης της ζωής φοιτητών/τριων και εργαζομένων σε κίνδυνο. Οι απαράδεκτες συνθήκες των υποδομών των φοιτητικών εστιών και η ανύπαρκτη συντήρησή τους, η ανεπαρκής θέρμανση και η έλλειψη ζεστού νερού, οι άθλιες τουαλέτες και μπάνια, έχουν αδιαμφισβήτητο υπαίτιο την κυβερνητική πολιτική υποχρηματοδότησης και συστηματικής απαξίωσης της φοιτητικής μέριμνας, όπως αυτή επιτελείται από το Ίδρυμα Νεολαίας και Δια Βίου Μάθησης (ΙΝΕΔΙΒΙΜ) που έχει την οικονομική διαχείριση των εστιών/λεσχών, ενώ ευθύνες φέρουν ασφαλώς και οι Πρυτανικές Αρχές που είναι αρμόδιες για τη λειτουργία τους και που αποδέχονται και διαχειρίζονται αυτή την πολιτική», γράφει στην ανακοίνωσή της η ΔΗΠΑΚ του ΑΠΘ.

Κατά την άποψή της «Η στόχευση της υποχρηματοδότησης είναι σαφής και αναδείχθηκε γλαφυρά πριν λίγο καιρό από τα κυβερνητικά παπαγαλάκια των ΜΜΕ: το υπουργείο διεκπεραιώνει συστηματικά μια πολιτική εξαθλίωσης των φοιτητικών εστιών προς όφελος των εργολάβων, με όχημα τις συμπράξεις ιδιωτικού και δημόσιου τομέα (ΣΔΙΤ) και με θύματα τους φοιτητές και τις οικογένειές τους που παλεύουν καθημερινά να σπουδάσουν τα παιδιά τους μέσα στις τρέχουσες συνθήκες επιταχυνόμενης φτωχοποίησης».

Μάλιστα, «Η καταγέλαστη προσπάθεια της κυβερνητικής προπαγάνδας να αποδώσει τις συνέπειες της δικής της πολιτικής στα θύματά της, τους φοιτητές, και στην ΚΝΕ η οποία αποτελεί τη βασική δύναμη οργανωμένης αντίστασης στην άθλια κυβερνητική προσπάθεια μετατροπής των εστιών σε Airbnb και εμπορευματοποίησης της φοιτητικής μέριμνας, μόνο θυμηδία μπορεί να προκαλέσει», συνεχίζει η ανακοίνωση.

Και προσθέτει: «Το γεγονός της πτώσης του ασανσέρ στις φοιτητικές εστίες του ΑΠΘ, που σημειωτέον «λειτουργούσε για τουλάχιστον δύο (2) χρόνια (από το 2022) χωρίς το εν λόγω προβλεπόμενο πιστοποιητικό ελέγχου», είναι το πιο πρόσφατο από μια μακρά σειρά (καταπτώσεις επιχρισμάτων και ψευδοροφών, καθιζήσεις και βλάβες δομικών στοιχείων, πλημμυρισμένα υπόγεια, πυρκαγιά λεβητοστασίου, κ.ά.) συμβάντων που καταδεικνύουν την αδιαφορία κυβέρνησης και πανεπιστημιακής διοίκησης για τις απαράδεκτες συνθήκες εργασίας και την επικινδυνότητα των υποδομών στο ΑΠΘ, χωρίς αντισεισμική θωράκιση, πυροπροστασία και εξόδους κινδύνου, που φτάνουν σε ακραία όρια σε πλήθος κτηρίων του ΑΠΘ. Επιπλέον, η ακαταλληλότητα των υποδομών είναι πολλαπλά επώδυνη για ευάλωτες ομάδες φοιτητών/τριων και εργαζομένων, καθώς, για παράδειγμα, σε πολλές περιπτώσεις η πρόσβαση στα κτίρια και σε αίθουσες των ατόμων με ειδικές ανάγκες είναι σχεδόν αδύνατη (διαχρονικό παράδειγμα η μη λειτουργία των αναβατορίων ΑΜΕΑ στην Πολυτεχνική Σχολή)».

Η ΔΗΠΑΚ του ΑΠΘ υπενθυμίζει ότι «Φοιτητές, εργαζόμενοι και διδακτικό προσωπικό με τους συλλόγους τους έχουν επανειλημμένα προειδοποιήσει δημόσια με ανακοινώσεις, επιστολές και κινητοποιήσεις για την κρίσιμη κατάσταση των πανεπιστημιακών υποδομών, την επικινδυνότητά τους και τις τραγικές συνέπειες που μπορεί να έχει για τη ζωή και τη σωματική ακεραιότητα των μελών της πανεπιστημιακής κοινότητας. Αυτή η συστηματική πολιτική απαξίωσης του δημόσιου δωρεάν Πανεπιστημίου που έχει ως μέγιστο τίμημα την ασφάλειά μας, μας βρίσκει και θα μας βρίσκει απέναντι».

Με αυτά τα δεδομένα, «η ΔΗΠΑΚ ΑΠΘ απαιτεί:

1. Πλήρη αντικατάσταση των ανελκυστήρων με νέους και σύγχρονους, και άμεση αποκατάσταση όλων των προβλημάτων λειτουργίας των υποδομών των φοιτητικών εστιών.

2. Αύξηση της κρατικής χρηματοδότησης για πλήρη κάλυψη των αναγκών συντήρησης των εστιών, για επαρκή και αξιοπρεπή φοιτητική μέριμνα.

3. Ουσιαστική αναβάθμιση των σπουδών, της έρευνας και της διδασκαλίας με σύγχρονες δημόσιες, δωρεάν υποδομές, στο ύψος των σημερινών επιστημονικο-τεχνικών αναγκών και δυνατοτήτων.

4. Άμεση εξεύρεση και ανέγερση νέων εστιών χωρίς ΣΔΙΤ, με ευθύνη του κράτους, για τη δωρεάν στέγαση όλων των φοιτητών/ριών που εξωθούνται να εργάζονται ή να εγκαταλείπουν τις σπουδές τους.

5. Πρόσληψη μόνιμου προσωπικού με πλήρη εργασιακά και ασφαλιστικά δικαιώματα με ευθύνη του κράτους για την φύλαξη και αξιοπρεπή και ασφαλή λειτουργία των εστιών.

6. Μόνιμη και συνεχή διασφάλιση λειτουργικών και ασφαλών πανεπιστημιακών υποδομών και άμεση εξασφάλιση της πρόσβασης σε άτομα ΑΜΕΑ», καταλήγει η ανακοίνωση.