Ο Άρης πήρε μία σπουδαία νίκη χθες επί του Ηρακλή, με την οποία τερμάτισε και το σερί των δύο αρνητικών αποτελεσμάτων που είχε σε κύπελλο (με Ιωνικό) και πρωτάθλημα (με Χαρίλαο Τρικούπη). Παράλληλα, βέβαια, είναι μία ψυχολογική, τονωτική ένεση τόσο για τους κιτρινόμαυρους.

Πάνω απ’ όλα το θετικό αυτό αποτέλεσε επανέφερε την ηρεμία στην ομάδα, που μπορεί να δουλέψει στο διάστημα που έχει μπροστά της και να παρουσιαστεί βελτιωμένη στη συνέχεια.

Μπορεί οι κιτρινόμαυροι να μην έπαιξαν το μπάσκετ της ζωής τους, να τα… είδαν όλα στην τρίτη περίοδο, όταν και βρέθηκαν πίσω με 12 πόντους, όμως, είχαν τα ψυχικά αποθέματα να γείρουν και πάλι την πλάστιγγα προς το μέρος τους και να φτάσουν στην κατάκτηση της νίκης. Είναι από τα ματς, όπου δεν έχει τόση σημασία η εμφάνιση, αλλά το αποτέλεσμα. Και ο Άρης πήρε απέναντι στον Ηρακλή ό,τι χρειαζόταν.

Στα ενθαρρυντικά του χθεσινού αγώνα είναι τα εξής: Όταν οι βασικοί δεν βρεθούν σε καλή μέρα, υπάρχουν παίκτες από τον πάγκο της ομάδας που μπορούν να βοηθήσουν. Φλιώνης, Λιτ, Σλαφτσάκης και Κουζέλογλου είναι τα τρανταχτά παραδείγματα.

Επίσης, το γεγονός ότι ο Άρης είχε χθες πολυφωνία στην επίθεση, από την στιγμή που σκόραραν οι 10 από τους 12 παίκτες του, ειδικά αν λάβουμε υπόψη μας ότι η ομάδα είναι ακόμα ανέτοιμη αγωνιστικά.

Η εμφάνιση του ΝτεΚόζι, που δεν το έβαλε κάτω παρ' ότι έπαιζε με την πλάτη στον τοίχο και φυσικά η διαχείριση του αγώνα από τον Σάββα Καμπερίδη, που επίσης βρέθηκε στο στόχαστρο τις προηγούμενες ημέρες, αλλά ο ίδιος προτίμησε να κλείσει τα αυτιά του στις "σειρήνες".

Οι κιτρινόμαυροι από σήμερα κιόλας θα πρέπει να αφήσουν πίσω τους αυτή τη νίκη, να μην τους παρασύρει ο ενθουσιασμός, να δουλέψουν πάνω στις αδυναμίες τους και η ομάδα συνολικά να παρουσιάσει ένα καλύτερο πρόσωπο στο μέλλον.