Δεν πέφτει κανείς από τα σύννεφα όταν ακόμη και στο ημίχρονο μια ομάδα στην ελληνική λίγκα διατυπώνει επίσημα τη διαμαρτυρία της για όσα συμβαίνουν σε αγώνα της. Έχει χρόνια που πρωτοσυναντήσαμε κάτι τέτοιο.

Δεν σοκάρεται καν, όταν το ρεπορτάζ που επιβεβαιώνει η ίδια ΠΑΕ, αναφέρει ότι στέλεχος της με κάθε νόμιμο δικαίωμα να βρίσκεται στο χώρο των αποδυτηρίων στην ανάπαυλα δέχεται προπηλακισμό, ύβρεις και απειλές από τον ιδιοκτήτη της γηπεδούχου που συνοδεύεται από άνδρες της ιδιωτικής του ασφάλειας. Με κάτι τέτοια και με χειρότερα που κοντεύουν να ξεχαστούν από τις αναβολές στα δικαστήρια, στην Ελλάδα εννοείται η «προστασία της επένδυσης».

Δεν μας κάνει εντύπωση όταν ο ιδιοκτήτης της καταγγέλλουσας ΠΑΕ, αναφέρει ότι επικοινώνησε με τον ομόλογό του και εκείνος τον προειδοποίησε ότι… «θα τον βάλει σε αναπηρικό καροτσάκι». Ακόμη «κασέτες» χρησιμοποιούσαμε για αναπαραγωγή ήχου και τα ‘χουμε ξανακούσει σε ιστορικές –πια- εκπομπές.

Ούτε απορούμε, τι είναι αυτό που σε αυτό το κλίμα, έκανε ποδοσφαιριστή της ΑΕΚ να συγχαρεί (τον προπονητή, τους παίκτες) και τον πρόεδρο για τη νίκη, σαν να σκόραρε, να έκανε μια απόκρουση ή μια πετυχημένη αλλαγή. Στην Ελλάδα "ο πρόεδρος" είναι Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ.

Το συναντάς σε φιλικούς αγώνες, για να μη χαλάει η ισορροπία και το τεστ που κάνουν οι προπονητές, όταν ένας παίκτης πρέπει να αποβληθεί, κάποιος από τους διαιτητές να προτείνει την αντικατάσταση του. Το είδαμε να επιβεβαιώνεται και σε επίσημο ματς, στην κάμερα, με τον ποδοσφαιριστή Ρότα να απαντά με απόλυτη φυσικότητα στην ΕΡΤ σε ερώτηση για την αλλαγή του, πως έγινε επειδή μετά από σκληρό μαρκάρισμα που δεν τιμωρήθηκε (και θα ήταν η δεύτερη κίτρινη) ο τέταρτος διαιτητής είπε στους ανθρώπους της γηπεδούχου ομάδας να τον αντικαταστήσουν γιατί στο επόμενο φάουλ θα αποβληθεί. Πιθανότατα ήταν απλά Κυριακή βράδυ...

Δεν περιμένουμε ότι ο αθλητικός εισαγγελέας θα ζητήσει εκτός από τις αναφορές των αξιωματούχων του ποδοσφαίρου και της πολιτείας και το υλικό από τις κάμερες για να διαμορφώσει προσωπική άποψη για τις καταγγελίες. Αυτό θα μας εκπλήξει.

Δεν περιμένουμε να ζητήσει βίντεο για να δει αν ευσταθούν τα σχετικά ρεπορτάζ και πράγματι πετάχτηκαν στον αγωνιστικό χώρο μπανάνες (!) με αποδέκτη τον ποδοσφαιριστή του Άρη Καμαρά τις οποίες μάζεψε ο συμπαίκτης του Γκάμα για να συνεχιστεί το ματς. Αν υπάρξουν τέτοια αντανακλαστικά, ναι θα εκπλαγούμε, θετικά.

Ο Άρης σε τρεις χρόνους αντέδρασε: Αντέδρασε στο ημίχρονο για το περιστατικό στα αποδυτήρια με δημόσια τοποθέτηση, ο προπονητής του ειδικά στο flash interview αλλά και στη συνέντευξη Τύπου υπήρξε καταγγελτικός και με την ανακοίνωση που ακολούθησε, ο ισχυρός άνδρας του κλαμπ αναφέρθηκε στη συνομιλία του με τον ομόλογό του. Χρειάζεται να κάνει και κάτι ακόμη;

Καλά - καλά δεν μπορεί να αποδείξει ότι του αφαιρέθηκαν βαθμοί σε λάθος περίοδο για μια υπόθεση που (για την ώρα ισχύει ότι) κρίθηκε πως παρανόμησε, σε προηγούμενη σεζόν.

Δεν μπορεί να απαλλαγεί από το «προνόμιο» να είναι η μόνη ΠΑΕ που πέρασε τη διαδικασία της πτώσης στη Γ’ εθνική, άλλαξε ως εταιρική μορφή αλλά καλείται διαρκώς να πληρώνει επίδικα ποσά από παρελθούσες χρήσεις και άλλη ΠΑΕ.

Θα αλλάξει, ένας, το ελληνικό ποδόσφαιρο; Όχι φυσικά και δεν θα μπούμε τώρα σε μια τόσο θεωρητική και μάλλον ρομαντική ανάλυση. Το βράδυ της Κυριακής στο ΟΑΚΑ, αν το σκεφτεί κανείς ψύχραιμα δεν έγινε τίποτα νέο. Απλά είχαμε τζακ ποτ στις παθογένειες του ελληνικού ποδοσφαίρου, ήταν καλός ο Άρης και μαζεύτηκαν περισσότερες από μία "κακές στιγμές".

Ένα και μόνο οφείλει –στον εαυτό του- να κάνει σε αυτό το περιβάλλον το κλαμπ: Να συνεχίσει να απαιτεί ξένους διαιτητές, βοηθούς, VAR και assistant VAR. Παντού και με όλους αν γίνεται.

Γιατί είχε δίκιο να το ζητά (και) για χθες. Για όλα τα παραπάνω και για άλλα τόσα στο ΟΑΚΑ. Και για να μην περάσει μέσα στα αποδυτήρια του ένα μήνυμα «υποχώρησης» από μέρους του, στην απαίτηση να γίνονται οι αγώνες με τις καλύτερες δυνατές συνθήκες απόδοσης δικαιοσύνης.

Έχουμε τοποθετηθεί και παλιότερα για το ζήτημα ελληνική διαιτησία, με έναν απλό συλλογισμό: Πολλά επαγγέλματα χάθηκαν στο χρόνο. Ο γανωματής κι ο παγοπώλης ήταν κάποτε απαραίτητοι στα ελληνικά νοικοκυριά. Δεν είναι πια. Όταν και αν ο συνεταιρισμός της Super League επιλέξει να μην αποδέχεται υπηρεσίες Έλληνα διαιτητή παρά μόνο ξένων και οργανωθεί σχετικά, ούτε αυτοί θα είναι απαραίτητοι στο ποδόσφαιρο.

Είναι εκτός τόπου και χρόνου κανείς που περιμένει ανάλυση «γιατί έχασε ο Άρης» με όρους κριτικής κανονικού παιχνιδιού. Δεν είχαμε κανονικό παιχνίδι στο ΟΑΚΑ, γιατί από τη στιγμή που στο 17’ η αριθμητική ισορροπία μένει στο 11-11 και επιπλέον η γηπεδούχος ειδοποιείται να αντικαταστήσει τον παίκτη που έπρεπε να αποβληθεί, κάθε έννοια κανονικότητας, με την καταπάτηση των κανονισμών, πήγε περίπατο.

Για ότι ακολούθησε, δεν χρειάζεται να πει κανείς τίποτε άλλο από το να δει τη στατιστική. Θα μπορούσε να είναι και ερώτηση σε κουίζ:

Δείτε αυτή τη στατιστική (από την ιστοσελίδα της Super League) και απαντήστε: Πόσο έληξε ο αγώνας;

Θα απαντούσατε 2-1;

Τότε συγχαρητήρια, είστε ένας αληθινός μύστης του ελληνικού ποδοσφαίρου…