Το κλισέ λέει πως «είναι δύσκολο να φτάσεις στην κορυφή και πολύ δύσκολο να παρταμείνεις εκεί».

Στην ελληνική Superleague, ο Άρης έκανε το πρώτο βήμα της επιβεβαίωσης πως φέτος είναι ικανός να φτιάξει στ' αλήθεια μια χρονιά που θα ανταμείψει «τα χρόνια της υπομονής» των πιστών οπαδών του.

Πριν βιαστούμε να υπεραναλύσουμε το ματς με τον Λεβαδειακό, μια ματιά στον ανταγωνισμό:

Ο ΠΑΟΚ στη Λαμία παρά την σαφή ανωτερότητά του, χρειάστηκε την προσωπικότητα του Ζίφκοβιτς για να ισορροπήσει το ματς και τελικά να το πάρει έχοντας προηγουμένως ξορκίσει την πιθανότητα να είναι το ματς, αυτό που θα τον φέρει να μειονεκτεί με πάνω από μία νίκη διαφορά από τον πρωτοπόρο.

Η ΑΕΚ στο Περιστέρι διαχειρίστηκε το 0-1 και ευτύχησε στο τέλος να το δει να σφραγίζει το ματς, με τον Ατρόμητο να αγγίζει την ισοφάριση - σπιράλ εσωστρέφειας.

Ο Παναθηναϊκός στο Βόλο, είχε την πολυτέλεια να παίζει με παίκτη παραπάνω και σκορ υπέρ του για -πάνω από- ένα ημίχρονο και τελικά να φύγει μεν με νίκη, αλλά και με την εικόνα ομάδας που μέσα στα βασικά της ζητήματα, ενόσω μαθαίνει τα θέλω του νέου προπονητή, ψάχνει τρόπο να ξαναβάλει ζεστό στη εξίσωσή της το καλύτερο προϊόν που έχει στη βιτρίνα της. Και προσωπικά δε μου φάνηκε ότι πήγε πολύ καλά αυτό.

Ο Ολυμπιακός είδε τον Πανσερραϊκό να τον απειλεί με νέα απώλεια εντός έδρας, παίρνοντας με περισσότερο άγχος και ιδρώτα μια νίκη που άλλες εποχές θα κατακτούσε με βαθύ ροτέισον και συνοπτικές διαδικασίες.

Πριν γυρίσουμε στο Χαριλάου για το Άρης - Λεβαδειακός, αυτό είναι το φόντο στην εικόνα: Κανείς δεν είναι όσσο έτοιμος και αποτελεσματικός υπολόγιζε και μέχρι τη στιγμή που θα του δοθεί το δικαίωμα να παρέμβει στο ρόστερ του με προσθαφαιρέσεις, θα πορεύεται με βασικό άγχος, αν αυτό που καταθέτει στο γήπεδο θα είναι αρκετό στο τέλος μιας κακής, αλλά ίσως και μιας μέτριας βραδιάς.

Σε μια τέτοια, μέτρια βραδιά ο Άρης σκόραρε τρεις φορές με:

 Πρώτο (και μετά δεύτερο) γκολ από παίκτη πλην Γκαρθία και Μορόν.

 Γκολ από το πλάτος με τον μπακ να σεντράρει από το φτερό της επίθεσης και τους δύο ακραίους να κάνουν κίνηση φορ στο πρώτο δοκάρι.

 Γκολ - προσωπικό γκολ, τη στιγμή που στράβωνε το ματς και πριν καν προλάβει να... γκρινιάξει το γεμάτο γήπεδο.

Τρίτο τέρμα από τον ηγέτη της επίθεσης που συνεχίζει να σέρνει τον χορό των σκόρερ.

Δυο αλλαγές - ωδή στον μεσοεπιθετικό πλουραλισμό. Ο Νταρίντα έκλεισε τις αποστάσεις, ανέκτησε κατοχές και πάτησε περιοχή, ο Σίστο και δημιούργησε και εκτέλεσε και έδωσε βοήθειες αμυντικά. Ο Άρης τέλειωσε το ματς στο πεντάλεπτο από τη στιγμή που μπήκαν.

Η ομάδα της Θεσσαλονίκης έκανε ακόμη ένα βήμα μπροστά. Πρέπει να σημειώσουμε ότι το έκανε απέναντι στην καλύτερη τακτικά ομάδα -εκτός των παραδοσιακών και οικονομικά ισχυρών- που συνάντησε ως τώρα στο δρόμο του, οι ζημιές που έκανε ο Λεβαδειακός θα σας πείσουν γι αυτό.

Είχε και μειονεκτήματα, φυσικά. Θα μείνω στο κατά την κρίση μου, πρώτο και κυριότερο:

Έδειξε για πρώτη φορά πιο αργός στη σκέψη στο κρίσιμο για ματς εντός έδρας στοιχείο. Την ανάκτηση της μπάλας.

Ο Άρης πιέστηκε γιατί δεν κέρδιζε τη μπάλα εκεί που την έχανε, αλλά συνήθως οπισθοχωρούσε για να το κάνει, ανοίγοντας τους χώρους μεταξύ της άμυνας και της μεσαίας γραμμής του με συνέπεια όσα μπόρεσε να πετύχει για μια ώρα αγώνα με μπροστάρη τον Ζίνι ο Λεβαδειακός.

Το ματς αυτό τελείωσε, ο Άρης πέρασε τις εξετάσεις μπροστά σε γεμάτο γήπεδο και ο Άκης Μάντζιος ξέρει καλά ότι στις επόμενες τέσσερις μέρες πρέπει να προετοιμάσει το γκρουπ για ένα παιχνίδι που θα έχει ομοιότητες με το αμέσως προηγούμενο.

Αντίπαλος με μεγάλο κίνητρο, προπονητής που διδάσκει τακτική στους παίκτες του και αλλάζει πράγματα «κουμπώνοντας» στον αντίπαλο και όλα τα βλέμματα πάνω στον ίδιο και την ομάδα του.

Ίσως χρειαστεί να παίξει με κεντρικό αμυντικό δίδυμο Μπράμπετς - Ροζ, αλλά κανείς από τους δύο δεν είναι πρωτάρης, αν τους βοηθήσουν οι συμπαίκτες τους να μην πιεστούν στα πρώτα 10 - 15 λεπτά, θα βρουν τη χημεία τους στο γήπεδο.

 Μοιάζει πάντως, παρά το ότι ο Παναιτωλικός είναι πιο αποτελεσματικός από το Λεβαδειακό στην επίθεση, ότι θα βρεθούν πιο εύκολα χώροι και αν αυτή η υπόθεση επαληθευτεί, κλειδί θα είναι η αμυντική και συνολικά η ανασταλτική λειτουργία. 

Ένα clean sheet στο Αγρίνιο είναι υποθήκη για ακόμη μια εβδομάδα μοναξιάς στην κορυφή, ανοίγοντας πια τον κιτρινόμαυρο βηματισμό.