Πρέπει να γράψω για την ακρίβεια που ενέσκηψε ήδη κατατρώγοντας τα εισοδήματα των νοικοκυριών. Ιδιαίτερα οφείλω να σταθώ σε αυτό που έρχεται: την ακρίβεια που σε συνδυασμό με την αυξημένη ανάγκη της πανάκριβης ενέργειας -που είναι απαραίτητη για να βγάλουμε τον χειμώνα- θα φέρει σημαντικό τμήμα του πληθυσμού, κάτω από τα όρια της φτώχειας.

Μήνες τώρα, η οικονομία -όχι μόνον της Ελλάδας, αλλά όλης της Ευρώπης- πορεύεται με τις πληγές της ρωσικής εισβολής στην Ουκρανία και της ενεργειακής κρίσης που ακολούθησαν όταν ο Πούτιν απάντησε με κλείσιμο της στρόφιγγας στις κυρώσεις που του επέβαλε η Ευρωπαϊκή Ένωση.

Ένα πρωτοφανές γαϊτανάκι εκτυλίσσεται ανάμεσα στις τιμές των καυσίμων από την μία και σε αυτές των τροφίμων και λοιπών βασικών προϊόντων διαβίωσης, από την άλλη. Οι τιμές των τροφίμων πετούν στα ύψη, (και) με το επιχείρημα πως η αύξηση της τιμής των καυσίμων ανέβασε υπερβολικά το κόστος μεταφοράς των προϊόντων. Δεν προλαβαίνεις να καταλάβεις τι έχει γίνει και να αναμορφώσεις τον προϋπολογισμό σου για να τα φέρεις βόλτα και νέο κύμα αυξήσεων ξεσπά.

Αυτήν την φορά το επιχείρημα είναι πως εκτός από το κόστος των μεταφορικών, αυξήθηκε πολύ και το κόστος παραγωγής καθώς κάθε παραγωγική δραστηριότητα επηρεάζεται από την τιμή της ενέργειας. Νέος κύκλος λοιπόν.

Μην πεις πως τα είδες όλα και τρίτο κύμα ακρίβειας καταφτάνει.

Αυτήν την φορά λόγω αύξησης του κόστους των υπηρεσιών: των επαγγελματιών δηλαδή που εργάζονται στους συμπληρωματικούς με την παραγωγή και την μεταφορά των προϊόντων τομείς.

Και ακόμη δεν ήρθε ο χειμώνας που το λειτουργικό κόστος των βιομηχανιών παραγωγής προϊόντων, της διανομής τους αλλά και των λοιπών που εμπλέκονται στην αλυσίδα της τροφοδοσίας θα επιβαρυνθεί εισέτι καθώς… μικραίνει η μέρα και πέφτει η θερμοκρασία.

Χαμός στο ίσιωμα, που λένε.

Ούτε που μπορώ να φανταστώ τι θα γίνει όταν πέσει η θερμοκρασία κάτω από τους δέκα βαθμούς και θα πρέπει να ανάψουν καλοριφέρ, συσσωρευτές, σόμπες και μαγκάλια.

Αν σε όλα αυτά προστεθεί η… ανθρώπινη παρέμβαση, δηλαδή η κερδοσκοπία των επιτήδειων που θα βρουν την κρίση σαν ευκαιρία να αυξήσουν το δικό τους όφελος, θα έχουμε το τρομαχτικό σκηνικό του φετινού χειμώνα.

Γράφω-σβήνω κάνοντας λογαριασμούς. Το ίδιο πιστεύω κάνουν όλοι, καθώς όλων οι προϋπολογισμοί επιβάλλεται να αναμορφωθούν επί τω χείρω.

Τρέμω στην ιδέα τι μπορεί να φέρει σε μια οικογένεια που παλεύει στο όριο, ο διπλασιασμός του κόστους διαβίωσης και ο υπερδιπλασιασμός του ηλεκτρικού και της θέρμανσης.

Φοβούμαι πως θα ζήσουμε άσχημα πράγματα. Το μόνο που με παρηγορεί, είναι το γεγονός πως αυτό που έρχεται είναι γνωστό εδώ και μήνες και κατά συνέπεια τόσο η δική μας κυβέρνηση όσο και συνολικά η Ευρωπαϊκή Ένωση, πήραν τα μέτρα τους, απλώνοντάς δίχτυ προστασίας των κοινωνιών και ιδιαίτερα των αδυνάτων. Εύχομαι κι ελπίζω οι σχεδιασμοί να πιάσουν τόσο και να αποδειχτούν επαρκείς κι αποτελεσματικοί. Γιατί αλλιώς, μαζί θα κλαίμε…

* Δημοσιεύτηκε στη «ΜτΚ» στις 16.10.2022