Ας το πούμε... κομπλιμέντο
28/01/2019 10:00
28/01/2019 10:00
Τεράστια είναι η επιτυχία και η προβολή του Στέφανου Τσιτσιπά λόγω της εκπληκτικής του πορείας μέχρι τα ημιτελικά του αυστραλιανού Όπεν του τένις στη Μελβούρνη, με τον θρύλο του αθλήματος, τον Τζον Μάκενρο, να μένει έκθαμβος από τις δυνατότητες του 20χρονου Έλληνα και να τον αποθεώνει για τις εμφανίσεις του, αλλά και για το... γαλλικό του ξέσπασμα εναντίον του επόπτη στο παιχνίδι με αντίπαλο τον Νικολόζ Μπασιλασβίλι.
Ο Μάκενρο βλέπει στο πρόσωπο του Τσιτσιπά έναν άξιο συνεχιστή της κληρονομιάς του, κάτι που σίγουρα αποτελεί μέγιστη τιμή για τον Στέφανο, ειδικά όταν αυτά τα διθυραμβικά σχόλια προέρχονται από τον ίσως κορυφαίο του αθλήματος.
Πέρα, όμως, από τις τενιστικές του δεξιότητες, τους αμέτρητους τίτλους και τα ρεκόρ, ο Τζον Πάτρικ Μάκενρο αποτελούσε ανέκαθεν μια θυελλώδη και πληθωρική προσωπικότητα όσο αγωνιζόταν στα κορτς. Συχνά φαινόμενα ήταν οι φωνές, οι απειλές και τα “γαλλικά” στους διαιτητές, οι ιπτάμενες και οι σπασμένες ρακέτες, αλλά και γενικότερα μια επίμεμπτη διαγωγή, που ερχόταν σε πλήρη αντίφαση με τις ικανότητές του στο γήπεδο και τις συνεπακόλουθες επιτυχίες του, όπως και με το αριστοκρατικό ποιόν του κοινού του τένις, το οποίο συχνά αποδοκίμαζε τα κατά καιρούς ξεσπάσματά του.
Ένα από τα πολλά περιστατικά απώλειας της ψυχραιμίας του έλαβε χώρα το 1981 στο Γουίμπλεντον, όπου αντιμετώπιζε τον συμπατριώτη του Τομ Γκάλιξον. Έπειτα από υπόδειξη για άουτ σε χτύπημά του, ο Μάκενρο πλησίασε τον διαιτητή Έντουαρντ Τζέιμς και του φώναξε: “Δεν μπορεί να είσαι σοβαρός!”. Η εν λόγω φράση έμεινε στην ιστορία και, μάλιστα, αποτέλεσε και τον τίτλο της αυτοβιογραφίας του (You cannot be serious). Το παραλήρημά του κατέληξε με τη φράση “είστε το χάλι αυτού του κόσμου” προς τους άρχοντες του αγώνα.
Άλλο ένα δείγμα της οξύθυμης φύσης του είχαμε στο Όπεν της Στοκχόλμης το 1984, μια χρονιά-σταθμό για τον ίδιο, καθώς είχε ρεκόρ νικών-ηττών 82-3, το μεγαλύτερο μέχρι στιγμής. Στον ημιτελικό εκείνης της διοργάνωσης (4/11) απέναντι στον Σουηδό Άντερς Γιάριντ, μετά από πόντο του αντιπάλου του, ο Μάκενρο ξέφυγε και απευθυνόμενος στον διαιτητή της αναμέτρησης, Λέιφ Νίλσον, του είπε: “Κανένα λάθος μέχρι τώρα, έτσι; Απάντησε στην ερώτησή μου, κόπανε!”. Το μνημειώδες αυτό ξέσπασμά του είχε και συνέχεια, με αποδέκτη της οργής του την άμοιρη ρακέτα του, την ίδια ώρα που οι θεατές τον γιούχαραν.
Το κερασάκι στην τούρτα του τόσο ιδιόρρυθμου και ευέξαπτου χαρακτήρα του, όμως, τοποθετήθηκε κατά τη διάρκεια του αυστραλιανού Όπεν του 1990. Στο παιχνίδι με αντίπαλο τον σχετικά άσημο Σουηδό Μίκαελ Πέρνφορς, ο Μάκενρο κατάφερε να γίνει ο πρώτος αντισφαιριστής στην ιστορία των Όπεν που αποβάλλεται από τη διοργάνωση. Η πρώτη προειδοποίηση ήρθε για την εκφοβιστική του ενέργεια εναντίον της επόπτριας, στεκόμενος μπροστά της χτυπώντας το μπαλάκι με τη ρακέτα του, η δεύτερη για το σπάσιμο της ρακέτας του, με την τρίτη να είναι και η φαρμακερή, μιας και η λεκτική του επίθεση προς τον διαιτητή σήμανε αυτόματα και την αποβολή του από τη συνέχεια.
Η έκπληξη του Αμερικάνου ήταν έκδηλη, καθότι αγνοούσε τις αλλαγές στους κανόνες συμπεριφοράς που έγιναν ακριβώς πριν από εκείνη τη διοργάνωση και οι οποίες όριζαν ότι πλέον θα απαιτούνταν τρεις αντί για τέσσερις παρατηρήσεις για την αποβολή παίκτη. Πάντως, χωρίς να έχει δείξει ανάλογα σημάδια στο παρελθόν, ο Μάκενρο αργότερα φάνηκε μετανιωμένος για το τότε φέρσιμό του, δηλώνοντας πως κατανοούσε την απόφαση των διαιτητών.
Ο Μάκενρο ήταν ένας αθλητής με αδιαμφισβήτητο ταλέντο, υπέροχες κινήσεις και εκπληκτικές δεξιότητες, έχοντας γράψει με χρυσά γράμματα το όνομά του στο βιβλίο της ιστορίας του τένις, αλλά και με αρκετές διάσπαρτες μελανές στιγμές στη διάρκεια της πορείας του στα κορτς, προκαλούμενες από το εκρηκτικό ταμπεραμέντο του. Το μόνο σίγουρο είναι ότι δεν έπληττες ποτέ να τον παρακολουθείς.
Μία καριέρα γεμάτη λάμψη
Γεννηθείς το 1959 στο Βισμπάντεν της Δυτικής Γερμανίας, αλλά ανατραφείς στο Κουίνς της Νέας Υόρκης, αποτελεί τον πολυνίκη του αθλήματος, μετρώντας συνολικά 149 τίτλους (77 σε μονά, 72 σε διπλά), εκ των οποίων 7 Γκραν Σλαμ, με το συνολικό του ρεκόρ να είναι 881 νίκες και 198 ήττες. Επιπλέον, αναδείχθηκε σε Νο1 της παγκόσμιας κατάταξης τέσσερις διαδοχικές χρονιές (1981-84), παραμένοντας στην υψηλότερη θέση για 170 εβδομάδες συνολικά.
Μακεδονία της Κυριακής
Τεράστια είναι η επιτυχία και η προβολή του Στέφανου Τσιτσιπά λόγω της εκπληκτικής του πορείας μέχρι τα ημιτελικά του αυστραλιανού Όπεν του τένις στη Μελβούρνη, με τον θρύλο του αθλήματος, τον Τζον Μάκενρο, να μένει έκθαμβος από τις δυνατότητες του 20χρονου Έλληνα και να τον αποθεώνει για τις εμφανίσεις του, αλλά και για το... γαλλικό του ξέσπασμα εναντίον του επόπτη στο παιχνίδι με αντίπαλο τον Νικολόζ Μπασιλασβίλι.
Ο Μάκενρο βλέπει στο πρόσωπο του Τσιτσιπά έναν άξιο συνεχιστή της κληρονομιάς του, κάτι που σίγουρα αποτελεί μέγιστη τιμή για τον Στέφανο, ειδικά όταν αυτά τα διθυραμβικά σχόλια προέρχονται από τον ίσως κορυφαίο του αθλήματος.
Πέρα, όμως, από τις τενιστικές του δεξιότητες, τους αμέτρητους τίτλους και τα ρεκόρ, ο Τζον Πάτρικ Μάκενρο αποτελούσε ανέκαθεν μια θυελλώδη και πληθωρική προσωπικότητα όσο αγωνιζόταν στα κορτς. Συχνά φαινόμενα ήταν οι φωνές, οι απειλές και τα “γαλλικά” στους διαιτητές, οι ιπτάμενες και οι σπασμένες ρακέτες, αλλά και γενικότερα μια επίμεμπτη διαγωγή, που ερχόταν σε πλήρη αντίφαση με τις ικανότητές του στο γήπεδο και τις συνεπακόλουθες επιτυχίες του, όπως και με το αριστοκρατικό ποιόν του κοινού του τένις, το οποίο συχνά αποδοκίμαζε τα κατά καιρούς ξεσπάσματά του.
Ένα από τα πολλά περιστατικά απώλειας της ψυχραιμίας του έλαβε χώρα το 1981 στο Γουίμπλεντον, όπου αντιμετώπιζε τον συμπατριώτη του Τομ Γκάλιξον. Έπειτα από υπόδειξη για άουτ σε χτύπημά του, ο Μάκενρο πλησίασε τον διαιτητή Έντουαρντ Τζέιμς και του φώναξε: “Δεν μπορεί να είσαι σοβαρός!”. Η εν λόγω φράση έμεινε στην ιστορία και, μάλιστα, αποτέλεσε και τον τίτλο της αυτοβιογραφίας του (You cannot be serious). Το παραλήρημά του κατέληξε με τη φράση “είστε το χάλι αυτού του κόσμου” προς τους άρχοντες του αγώνα.
Άλλο ένα δείγμα της οξύθυμης φύσης του είχαμε στο Όπεν της Στοκχόλμης το 1984, μια χρονιά-σταθμό για τον ίδιο, καθώς είχε ρεκόρ νικών-ηττών 82-3, το μεγαλύτερο μέχρι στιγμής. Στον ημιτελικό εκείνης της διοργάνωσης (4/11) απέναντι στον Σουηδό Άντερς Γιάριντ, μετά από πόντο του αντιπάλου του, ο Μάκενρο ξέφυγε και απευθυνόμενος στον διαιτητή της αναμέτρησης, Λέιφ Νίλσον, του είπε: “Κανένα λάθος μέχρι τώρα, έτσι; Απάντησε στην ερώτησή μου, κόπανε!”. Το μνημειώδες αυτό ξέσπασμά του είχε και συνέχεια, με αποδέκτη της οργής του την άμοιρη ρακέτα του, την ίδια ώρα που οι θεατές τον γιούχαραν.
Το κερασάκι στην τούρτα του τόσο ιδιόρρυθμου και ευέξαπτου χαρακτήρα του, όμως, τοποθετήθηκε κατά τη διάρκεια του αυστραλιανού Όπεν του 1990. Στο παιχνίδι με αντίπαλο τον σχετικά άσημο Σουηδό Μίκαελ Πέρνφορς, ο Μάκενρο κατάφερε να γίνει ο πρώτος αντισφαιριστής στην ιστορία των Όπεν που αποβάλλεται από τη διοργάνωση. Η πρώτη προειδοποίηση ήρθε για την εκφοβιστική του ενέργεια εναντίον της επόπτριας, στεκόμενος μπροστά της χτυπώντας το μπαλάκι με τη ρακέτα του, η δεύτερη για το σπάσιμο της ρακέτας του, με την τρίτη να είναι και η φαρμακερή, μιας και η λεκτική του επίθεση προς τον διαιτητή σήμανε αυτόματα και την αποβολή του από τη συνέχεια.
Η έκπληξη του Αμερικάνου ήταν έκδηλη, καθότι αγνοούσε τις αλλαγές στους κανόνες συμπεριφοράς που έγιναν ακριβώς πριν από εκείνη τη διοργάνωση και οι οποίες όριζαν ότι πλέον θα απαιτούνταν τρεις αντί για τέσσερις παρατηρήσεις για την αποβολή παίκτη. Πάντως, χωρίς να έχει δείξει ανάλογα σημάδια στο παρελθόν, ο Μάκενρο αργότερα φάνηκε μετανιωμένος για το τότε φέρσιμό του, δηλώνοντας πως κατανοούσε την απόφαση των διαιτητών.
Ο Μάκενρο ήταν ένας αθλητής με αδιαμφισβήτητο ταλέντο, υπέροχες κινήσεις και εκπληκτικές δεξιότητες, έχοντας γράψει με χρυσά γράμματα το όνομά του στο βιβλίο της ιστορίας του τένις, αλλά και με αρκετές διάσπαρτες μελανές στιγμές στη διάρκεια της πορείας του στα κορτς, προκαλούμενες από το εκρηκτικό ταμπεραμέντο του. Το μόνο σίγουρο είναι ότι δεν έπληττες ποτέ να τον παρακολουθείς.
Μία καριέρα γεμάτη λάμψη
Γεννηθείς το 1959 στο Βισμπάντεν της Δυτικής Γερμανίας, αλλά ανατραφείς στο Κουίνς της Νέας Υόρκης, αποτελεί τον πολυνίκη του αθλήματος, μετρώντας συνολικά 149 τίτλους (77 σε μονά, 72 σε διπλά), εκ των οποίων 7 Γκραν Σλαμ, με το συνολικό του ρεκόρ να είναι 881 νίκες και 198 ήττες. Επιπλέον, αναδείχθηκε σε Νο1 της παγκόσμιας κατάταξης τέσσερις διαδοχικές χρονιές (1981-84), παραμένοντας στην υψηλότερη θέση για 170 εβδομάδες συνολικά.
Μακεδονία της Κυριακής
ΣΧΟΛΙΑ