Η είσοδός της στη δισκογραφία γίνεται μέσα από τη συνεργασία με έναν κορυφαίο συνθέτη της ελληνικής μουσικής σκηνής, τον Νίκο Ξυδάκη.

Ο λόγος για μια νέα φωνή’, τη Βερόνικα Δαβάκη, που ερμηνεύει όλα τα τραγούδια του νέου άλμπουμ του αγαπημένου δημιουργού με τίτλο «Άσωτος Καιρός».

Η τελευταία δισκογραφική πρόταση του Ξυδάκη αποτελεί μελοποιημένη ποίηση των Τέλλου Άγρα, Μαρίτας Αλημίση, Διονύση Καψάλη και Κώστα Φασουλά και περιλαμβάνει μικρούς μουσικούς μονολόγους με τη μορφή τραγουδιού, άλλοτε ερωτικούς, άλλοτε με πειρακτική διάθεση, νοσταλγικούς ή στοχαστικούς. Ο ίδιος συχνά παρεμβαίνει στην ερμηνεία με την επιβλητική του παρουσία. «Τα κομμάτια αυτά είναι το πέρασμά μου στους ολάνθιστους κήπους του ελληνικού τραγουδιού, και στα πολύ προσωπικά σοκάκια της μουσικής του Νίκου Ξυδάκη», λέει στο makthes.gr η ερμηνεύτρια.

Η συνεργασία των δύο προέκυψε όταν η ίδια πριν κάποια χρόνια προσέγγισε τον Νίκο Ξυδάκη για μια ιδέα που είχε τότε. «Φυσικά γνώριζα πολύ καλά και θαύμαζα το έργο του όμως με τον ίδιο δεν είχαμε συναντηθεί ποτέ. Με αυτή την αφορμή άκουσε κάποια κομμάτια που είχα ηχογραφημένα στο youtube και σύντομα επανήλθε λέγοντάς μου πως θα τον ενδιέφερε να δοκιμάσω να πω ένα δυο τραγούδια του. Καινούργια. Που πίστευε πως θα ταίριαζαν στη φωνή μου», λέει στο makthes.gr η Βερόνικα Δαβάκη.

Ενδεικτικά μερικά από τα πρώτα τραγούδια και τους στίχους που της έδωσαν την πρώτη μέρα και ο συνθέτης έπαιξε στο πιάνο ήταν τα:

«…Δούλευα μέσα μου να πω κι εγώ ποιος ξέρει έναν σκοπό που μέσα μου με τρώει, με πνίγει

Και δε μπορούν τα χέρια σου τα χέρια μου να βρουν και την ψυχή μου που κρυώνει»

Σκοπός Χαμένος, Τέλλος Άγρας με την επιμέλεια του Νίκου Ξυδάκη

«Στα ψηλά, στα κρυφά, στα μικρά μας μυστικά, φόρεσα μια κορφή με λιωμένα τα φτερά

Κι ήρθε πάλι η σιωπή ζευγάρι με το νιο φεγγάρι…»

Στα μικρά μας μυστικά, Μαρίτα Αλημίση

«Σε τέτοιον καιρό ζούμε. Διεφθαρμένο, άδικο, σαθρό»

Θεωρεί ότι ο τίτλος του δίσκου προσαρμόζεται απόλυτα στη δύσκολη εποχή μας. «Σε τέτοιον καιρό ζούμε. Διεφθαρμένο, άδικο, σαθρό. Απρόβλεπτο και βίαιο. Άσωτο.

Οι άσωτοι καιροί όμως ,όπως άλλωστε και οι άσωτοι υιοί, υπό συνθήκες μεγαλουργούν! Μια από αυτές τις συνθήκες είναι η Παιδεία. Ίσως όχι επαρκής αλλά αναγκαία. Όχι η επαγγελματική κατάρτιση, όχι τα πτυχία. Η Παιδεία, η πνευματική καλλιέργεια. Όχι η παιδεία ενός δημιουργού αλλά του κόσμου, του περιβάλλοντος πλήθους. Όχι η επιφανειακή και πρόχειρη πληροφόρηση. Η ουσιαστική γνώση», τονίζει η Βερόνικα Δαβάκη.

Πόσο εύκολο είναι για τον ερμηνευτή να αποδώσει μελοποιημένη ποίηση; «Το μεγάλο στοίχημα είναι να βρει τη θέση του μέσα στο τραγούδι, στον κόσμο που έφτιαξαν οι δημιουργοί- ο ποιητής και ο συνθέτης- και από αυτή τη θέση να το αποκαλύψει, να το μεταδώσει στον ακροατή. Εάν η ‘θέση’ δεν βρεθεί τότε αισθανόμαστε όλοι αμήχανα. Κάτι ανεκπλήρωτο. Αλλά μήπως αυτό δεν ισχύει με όλα τα τραγούδια;», αναρωτιέται.

Η ίδια διαβάζει ποίηση ξανά και ξανά. «Όσο πιο πολύ μπορώ. Με λυτρώνει, με παρηγορεί και δυναμώνει την ελπίδα μου. Η ανάγνωση λογοτεχνικών κειμένων μας βοηθάει να υπάρξουμε. Η λογοτεχνία, η τέχνη μας βοηθάει να αντέξουμε λειτουργώντας ως καταλύτης των συναισθημάτων που μας κατακλύζουν και μας ξεπερνούν, του θρήνου, της χαράς, του έρωτα. Η τέχνη έχει την ηθική υποχρέωση και τη δύναμη να βοηθάει τον άνθρωπο να χωρέσει τα μεγέθη που τον υπερβαίνουν», επισημαίνει.

Εξάλλου, βρισκόμαστε σε μια εποχή που η τέχνη χρειάζεται όσο ποτέ, αφού ο κορονοϊός, ο πόλεμος και άλλα γεγονότα έχουν επιφέρει καθίζηση στον κοινωνικό ιστό. «Όσο απομακρυνόμαστε από τον πολιτισμό, την γνώση κι απ’ το ιδανικό του homo universalis γινόμαστε εύκολο θήραμα. Για μένα εκεί βρίσκεται η καθίζηση που εντοπίζετε. Είμαστε συνυπεύθυνοι για την εξαθλίωσή μας και φοβάμαι πως δεν είναι τυχαίο. Η δική μου αντιμετώπιση σε όλο αυτό είναι να προσπαθώ, να δίνω τις μάχες μου εντός και εκτός, άλλοτε χαμένη κι άλλοτε κερδισμένη. Ο ‘Άσωτος Καιρός’ είναι μια τέτοια μάχη. Ιερή και πολύ προσωπική. Μια μάχη με πολύ δυνατό αγωνιστικό μέτωπο γιατί οι συντελεστές του δίσκου είναι όλοι διαλεχτοί. Ο στόχος είναι να φτάσει στους ακροατές του και να τους δώσει έστω ένα κλειδί. Κι ας είναι ένα μόνο», καταλήγει η Βερόνικα Δαβάκη.

Δείτε εδώ βίντεο με τα τραγούδια του δίσκου