Επειδή ακριβώς η αναγκαιότητα δημιουργίας ενός ρεαλιστικού και υλοποιήσιμου οράματος για τη Θεσσαλονίκη είναι περισσότερο επίκαιρη από ποτέ, επιτρέψτε μου να δηλώσω εξ’ αρχής ότι το όραμα για το αύριο της Θεσσαλονίκης θα πρέπει να είναι αποτέλεσμα σοβαρού δημόσιου διαλόγου και προϊόν σύνθεσης όλων των απόψεων. Ενός δημόσιου διαλόγου ο οποίος θα πρέπει απαραίτητα να λάβει υπόψη του τις συνθήκες που επικρατούν σε όλες ανεξαιρέτως τις διαστάσεις του περιβάλλοντος, για να μπορέσει να δημιουργήσει ένα πραγματικά ρεαλιστικό και επιτεύξιμο όραμα για τη Θεσσαλονίκη και συνακόλουθα για τη Βόρεια Ελλάδα.

Ένα λάθος που κάνουμε στη Θεσσαλονίκη είναι να κοιτάμε πίσω.

Πρέπει να αλλάξουμε νοοτροπία.

Να κοιτάξουμε μπροστά.

Να κοιτάξουμε μπροστά, γιατί το μέλλον της πόλης και της ευρύτερης περιοχής θα πρέπει να το διαμορφώσουμε εμείς και μόνον εμείς. Εμείς που κατοικούμε στη Θεσσαλονίκη και βιώνουμε την καθημερινότητά της.

Γιατί εμείς:

• Αντιλαμβανόμαστε τις ιδιαίτερες ανάγκες της κοινωνίας.
• Γνωρίζουμε τις αναπτυξιακές προτεραιότητες της περιοχής.
• Ξέρουμε πολύ καλά τις δυνατότητες που έχουμε να υλοποιήσουμε μια νέα προοπτική για την πόλη.

Κι όλ’ αυτά γιατί κεντρικός άξονας του οράματός μας για τη Θεσσαλονίκη είναι η διαμόρφωση βιώσιμων και αειφόρων οικονομικών αναπτυξιακών συνθηκών.

Θέση μας είναι ότι πρέπει να αφήσουμε κατά μέρος τις εύκολες λύσεις.

Απαιτείται λοιπόν να δούμε το μέλλον έξυπνα και με τρόπο καινοτόμο.

Υποστηρίζουμε τη διαρκή προσαρμογή στα όσα συμβαίνουν γύρω μας κι όχι μόνο στην ευρύτερη γειτονιά μας.

Είναι μερικές μόνον από τις προϋποθέσεις για να δημιουργήσουμε το όραμα για τη «Θεσσαλονίκη του 2030».

Προφανώς λόγω της ιδιότητας μου ως Προέδρου του Συνδέσμου Βιομηχανιών Ελλάδος, που θυμίζω ότι είναι ο μοναδικός θεσμικός κοινωνικός εταίρος με έδρα εκτός Αθηνών, θα επικεντρωθώ περισσότερο στις επιχειρηματικές προοπτικές της Θεσσαλονίκης, χωρίς βεβαίως να παραβλέπω το υπόλοιπο οικονομικό και κοινωνικό γίγνεσθαι.

Στο πλαίσιο ακριβώς αυτός, στόχος μας για να κάνουμε πράξη τη «Θεσσαλονίκη του 20230» θα πρέπει να επικεντρωθούμε στην οικονομική ανάπτυξη της Θεσσαλονίκης. Αυτή με βεβαιότητα διέρχεται από την παραγωγή διεθνώς εμπορεύσιμων προϊόντων και υπηρεσιών από το σύνολο των επιχειρήσεων της περιοχής.

• Πρέπει επιτέλους να πάψουμε να ανταγωνιζόμαστε διεθνώς με κριτήριο το φθηνότερο προϊόν.
• Πρέπει να διδαχθούμε από τις απανωτές διεθνείς κρίσεις και πλέον πρέπει να δώσουμε μεγαλύτερη σημασία στην πρόσθεση αξίας στα προϊόντα μας.

Αυτό μπορεί να γίνει μέσω της σοβαρής υποστήριξης συγκεκριμένων δραστηριοτήτων από τις επιχειρήσεις μας, όπως:

• Το design των προϊόντων που παράγουμε,
• Η έρευνα και η ανάπτυξη,
• Το marketing, και,
• Η ορθή διαχείριση της εφοδιαστικής αλυσίδας.

Όραμά μου για τη Θεσσαλονίκη είναι κατ’ αρχήν η ενίσχυση της ταυτότητας της πόλης.

• ένα όνομα,
• αντάξιο της ιστορικής της διαδρομής,
• διεθνώς αναγνωρίσιμο και
• με ουσιαστικό περιεχόμενο.

Στο όραμά μας για τη Θεσσαλονίκη, κεντρικό και σημαίνοντα ρόλο έχει η κάθε μορφής υγιής επιχειρηματικότητα.

• Χρειάζεται να αποφασίσουμε τη στρατηγική μας για την ανάπτυξη προϊόντων και υπηρεσιών μοναδικής αξίας
• Είναι αδήριτη ανάγκη για την εξασφάλιση βιώσιμων ρυθμών ανάπτυξης της πόλης και της περιοχής η ανάπτυξη συνεργασιών και συνεργιών σε τοπικό εθνικό και διεθνές επίπεδο.
• Σπουδαίο ρόλο προς αυτή την κατεύθυνση θα διαδραματίσει η βέλτιστη αξιοποίηση των πολλών διαθέσιμων πόρων που διαθέτουμε, ούτως ώστε να δούμε τη Θεσσαλονίκη μέχρι το 2030 να τοποθετείται με αξιώσεις στη διεθνή αγορά επενδύσεων και στον παγκόσμιο καταμερισμό εργασίας.

Δυστυχώς τις προηγούμενες δεκαετίες η πόλη έπεσε στην παγίδα της διασποράς των διαθέσιμων κονδυλίων -πάσης φύσεως- και σε προσεγγίσεις που αντί να είναι τολμηρές, τελικά ήταν κοινότοπες. Βεβαίως αυτό δεν είναι ίδιον μόνον της Θεσσαλονίκης, αλλά χαρακτηριστικό της πατρίδας μας και πρέπει να το συζητήσουμε με σοβαρότητα και περίσκεψη.

Μία ακόμη βασική προϋπόθεση για την υλοποίηση του οράματος είναι η ενότητα.

Διαφορετικές απόψεις, όχι μόνον θα υπάρχουν, αλλά επιβάλλεται να υπάρχουν.

Ζητούμενο όμως θα πρέπει να είναι ο δημιουργικός συμβιβασμός.

Πρέπει να κατανοήσουμε ότι δεν χωρούν αντιπαλότητες και δήθεν διαφορετικές οπτικές για την ανάπτυξη και τη μελλοντική πορεία της Θεσσαλονίκης.

Η πρότασή μου είναι σαφής: να συμφωνήσουμε στον στόχο μας για τη «Θεσσαλονίκη του 2030» και μετά να απαντήσουμε στο ΠΩΣ οι στόχοι αυτοί θα υλοποιηθούν. Προτείνω να εργασθούμε ενωτικά για το πώς αυτή η πορεία θα γίνει πραγματικότητα.

Πλέον καλούμαστε όλοι μας να αναλάβουμε ευθύνες, εργαζόμενοι με σοβαρότητα για την εξασφάλιση ενός καλύτερου μέλλοντος για τη Θεσσαλονίκη.

Ας λάβουμε υπόψη μας ότι η διαμόρφωση του μέλλοντος της Θεσσαλονίκης πρέπει να γίνει σε δύσκολες συνθήκες. Είμαστε αναγκασμένοι να κατανοήσουμε σε βάθος το δυναμικό και διαρκώς μεταβαλλόμενο περιβάλλον.

Δυναμικό περιβάλλον το οποίο εν πολλοίς διαμορφώνουν:

• η διαρκής καινοτομία
• η μόνιμη έρευνα
• το υψηλό επίπεδο παιδείας
• η προβολή του πολιτιστικού αποθέματος, και,
• η ανάδειξη του τουρισμού σε ισχυρό παράγοντα προβολής της πόλης παγκοσμίως

Κι όλ’ αυτά μέσα σε ένα ρευστό γεωπολιτικό περιβάλλον.

Στο πλαίσιο αυτό όραμά μου είναι η Θεσσαλονίκη να αποτελέσει πόλο εκπαίδευσης και εξειδίκευσης ανθρώπινου δυναμικού, το οποίο εξαιτίας ακριβώς της ποιότητας που θα διαθέτει, θα μπορεί να απορροφηθεί άμεσα από την τοπική αγορά εργασίας.

Προτείνω λοιπόν να δημιουργήσουμε για τη Θεσσαλονίκη την «Ατζέντα 2030» με βασικά συστατικά του δημόσιου διαλόγου τα εξής:

1. Ο καθορισμός του ρόλου της Θεσσαλονίκης ως εστιακού σημείου ανάπτυξης της Βόρειας Ελλάδας και των Βαλκανίων. Σημείο ανάπτυξης το οποίο θα προσελκύει, αλλά παράλληλα, θα εξάγει επενδύσεις.
2. Η συμφωνία σε ένα ρεαλιστικό χρονοδιάγραμμα υλοποίησης δράσεων που θα κάνουν το όραμά μας πραγματικότητα. Δεν πρέπει όμως να μείνουμε απλώς στην προδιαγραφή των δράσεων. Προτείνω την εκ των προτέρων μέτρηση των επιπτώσεων από την υλοποίηση των δράσεων που θα συμφωνήσουμε στην ανάπτυξη της Θεσσαλονίκης και της ευρύτερης περιοχής. Το λέω αυτό διότι η μέχρι σήμερα εμπειρία μας λέει ότι:
3. η δημόσια διοίκηση ανθίσταται σθεναρά σε οποιεσδήποτε εκσυγχρονιστικές παρεμβάσεις και αδυνατεί να ακολουθήσει τους ρυθμούς του συνεχώς μεταβαλλόμενου οικονομικού και κοινωνικού περιβάλλοντος,
4. όποιες από τις πρωτοβουλίες ανάπτυξης στέφονται με επιτυχία, το οφείλουν μάλλον σε εξωγενείς παράγοντες και κυρίως στη βούληση του ιδιωτικού τομέα, παρά στη συνειδητοποίηση της πολιτικής ηγεσίας για την αναγκαιότητα αλλαγών στο υφιστάμενο πλαίσιο και στις τρέχουσες πολιτικές, και,
5. ο προγραμματισμός και ο στρατηγικός σχεδιασμός είναι έννοιες που δύσκολα εντάσσονται στις λειτουργίες του κράτους, παρά τις προσπάθειες που επιβλήθηκαν από τους κοινοτικούς κανονισμούς, που αφορούν τις κοινοτικές ενισχύσεις.
6. Το οριστικό τέλος στην ισχνή αναπτυξιακή δυναμική της Θεσσαλονίκης προτάσσοντας την αξία του τοπικού επιχειρηματικού και κοινωνικού δυναμικού. Πιστεύω στην αξία των επιχειρήσεων και της τοπικής κοινωνίας. Αυτό που πρέπει να κάνουμε είναι να πάψουμε να μοιρολατρούμε προβάλλοντας ως δικαιολογία κάθε φορά που βιώνουμε μια αποτυχία, τη δήθεν εξάρτηση απ’ την Αθήνα.
7. Η περαιτέρω αξιοποίηση της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Είναι ανάγκη να έρθουμε πιο κοντά στις Βρυξέλλες. Μια τέτοια προοπτική μπορεί να υλοποιηθεί με στρατηγικό σχέδιο και σοβαρότητα. Είμαι όμως βέβαιος ότι θα ενισχύσει το κύρος της Θεσσαλονίκης και θα την κάνει ορατή στα κέντρα λήψης σημαντικών αποφάσεων όπως είναι η Ευρωπαϊκή Ένωση.
8. Η οπτική του μέλλοντος της Θεσσαλονίκης. Επιβάλλεται να δούμε το μέλλον με μια έξυπνη οπτική. Έξυπνη οπτική η οποία θα είναι ο οδηγός μας για την ανάληψη πρωτοβουλιών κάθε είδους, που θα αναδεικνύουν, αλλά κυρίως θα αξιοποιούν τα πολλά και σημαντικά συγκριτικά πλεονεκτήματα της Θεσσαλονίκης.

Βαθύ μου πιστεύω είναι ότι πόλεις και περιφέρειες που επιδιώκουν να αξιοποιήσουν την αναπτυξιακή τους δυναμική, μπορούν αυτό να το πετύχουν αν:

• Λειτουργήσουν ομαδικά και όχι διχαστικά.
• Συνδυάσουν την κοινή λογική με τα διαθέσιμα χρηματοδοτικά εργαλεία για να βρουν έξυπνες λύσεις στα πολλά προβλήματα.
• Βάζουν υψηλούς στόχους, γιατί πραγματικά πιστεύουν στις δυνατότητές τους και στη συνέχεια εργάζονται με αυταπάρνηση για να τους πετύχουν.
• Δεν περιμένουν οι λύσεις να έρθουν από την κεντρική διοίκηση, και,
• Η δημιουργική συναίνεση και ο δημιουργικός συμβιβασμός είναι ο βασικός άξονας πάνω στον οποίο εργάζονται.

Μια τέτοια Θεσσαλονίκη οραματίζομαι.

Από την ομιλία του προέδρου Συνδέσμου Βιομηχανιών Ελλάδος (Σ.Β.Ε.), Αθανάσιου Σαββάκη, στην εκδήλωση με θέμα «ΟΡΑΜΑ ΓΙΑ ΤΗ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ»