Της Δέσποινας Βογιατζόγλου

Ζει και εργάζεται ως γιατρός στην Σουηδία εδώ και 12 χρόνια. Ο Αποστόλης Παρισόπουλος άφησε την Ελλάδα και την ιδιαίτερη πατρίδα του την Βέροια για να σπουδάσει και να εργαστεί στο εξωτερικό. Η εξάπλωση του COVID-19 τον βρήκε μόνιμο κάτοικο στην σκανδιναβική χώρα με χαμηλή πληθυσμιακή πυκνότητα που αντιμετωπίζει με «χαλαρό» lockdown την πανδημία του κορονοϊού. Ο ίδιος μιλά στη «ΜτΚ» για το μοντέλο που έχει αναπτύξει η Σουηδία στο σύστημα υγείας της πριν αλλά και τώρα στην εποχή του ιού, περιγράφει την καθημερινότητα των πολιτών και δίνει απαντήσεις σε εκείνους που κατηγορούν πως η χώρα της Βόρειας Ευρώπης βάζει μπροστά την οικονομία και όχι τον άνθρωπο.

Παρόλα τα θύματα και τα κρούσματα που καταγράφονται καθημερινά στην Σουηδία η απόφαση των αρχών είναι συγκεκριμένη: «Προχωράμε μπροστά με ατομική ευθύνη». Η άποψη αυτή για τον 41χρονο γιατρό, Αποστόλη Παρισόπουλο (φωτ.), έχει θετικά αποτελέσματα για μία χώρα που, όπως λέει, «δεν θέλει από την αρχή να παίξει όλους τους άσσους που έχει στο μανίκι της κρατώντας στάση αναμονής όταν έρθει το κύμα».

Οι 30 νοσηλευόμενοι με COVID-19 στο τοπικό νοσοκομείο της πόλης Μπόρος όπου κατοικούν 60.000 άνθρωποι, ανάμεσά τους και ο 41χρονος γιατρός, δεν είναι αρκετά μεγάλος, όπως λέει στη «ΜτΚ», για να δημιουργήσει έντονη ανησυχία. Στον δεύτερο μεγαλύτερο νομό, αυτόν του Γκέτενμποργκ, ο αριθμός των κρουσμάτων έπεται της Στοκχόλμης. Σε όλα τα δημόσια νοσοκομεία της χώρας οι γιατροί έχουν αναγκαστεί να ακυρώσουν τα προγραμματισμένα χειρουργεία, δεν πραγματοποιούνται έλεγχοι ρουτίνας και έχουν προτεραιότητα τα επείγοντα περιστατικά.

«Όσο το σύστημα υγείας αντέχει και δεν αναγκάζεται να διαλέγει ασθενείς και να τους αφήνει εκτός ΜΕΘ, τότε θεωρείται ότι μπορεί να το κάνει. Οι επιδημιολόγοι λένε πως έχουν πολλούς άσσους στο μανίκι που δεν έχουν χρησιμοποιήσει ακόμη. Αν θα έκαναν lockdown θα σήμαινε ότι θα έπαιζαν όλα τα χαρτιά τους από την αρχή» συνοψίζει ο Αποστόλης Παρισόπουλος, εξηγώντας παράλληλα πως οι Σουηδικές αρχές εκτιμούν ότι μία πανδημία δεν είναι ένα σπριντ 100 μέτρων που τελειώνει γρήγορα. «Είναι σαν ένας μαραθώνιος. Ακόμα και οι πιο αισιόδοξες προβλέψεις που μιλούν για ένα εμβόλιο σε 18 μήνες, υποστηρίζουν πως αυτή είναι μια κατάσταση που μπορεί να συνεχιστεί αν όχι για 1-2 χρόνια, όπως συνέβη με άλλες πανδημίες, αλλά έστω για κάποιους μήνες. Οπότε θεωρούν ότι το lockdown είναι μια λύση που δεν είναι βιώσιμη γιατί δεν μπορεί ένας ολόκληρος λαός να ζει στους τέσσερις τοίχους για χρόνια. Θεωρούν ότι αυτό μπορεί να γίνει αργότερα, δηλαδή να κλείσουν τα σχολεία ή να παρθούν αυστηρότερα μέτρα, αλλά θα εξαρτηθεί με το αν και πόσο θα αντέξει το σύστημα υγείας» τονίζει στη «ΜτΚ» ο ίδιος.

Η κυκλοφορία στην Σουηδία δεν έχει απαγορευθεί όπως συνέβη σε άλλες χώρες του κόσμου. Όπως και τα σχολεία που παραμένουν ανοιχτά πλην των σχολικών βαθμίδων σε γυμνάσια και λύκεια όπου η εκπαίδευση συνεχίζεται διαδικτυακά.

«Είναι μία κοινωνία δημοκρατική και δεν υπάρχει το νομικό πλαίσιο ώστε το κράτος να απαγορεύσει την κυκλοφορία. Οι μοναδικοί περιορισμοί που επιβάλλονται είναι να μην υπάρχουν περισσότερα από 50 άτομα στον ίδιο χώρο και απαγορεύονται οι επισκέψεις στα γηροκομεία. Στα γυμνάσια και λύκεια τα μαθήματα γίνονται online, όμως τα δημοτικά και νηπιαγωγεία είναι ανοιχτά. Τα καφέ και τα εστιατόρια είναι επίσης ανοιχτά με κάποιους περιορισμούς στην τοποθέτηση των τραπεζιών που πρέπει να είναι σε απόσταση δύο μέτρων. Αυτό δεν σημαίνει ότι η οικονομία ανθεί. Έχουν πραγματικά πληγεί όλοι από αυτή την κρίση» εξηγεί ο 41χρονος γιατρός.

Καθημερινά οι Σουηδοί ενημερώνονται επίσημα για την πορεία των θυμάτων και των κρουσμάτων από τον κορονοϊό από τις επίσημες αρχές. Συγκρίνοντας τα ποσοστά θνησιμότητας με χώρες ανάλογου πληθυσμού όπως το Βέλγιο ή η Ελβετία, εκτιμούν ότι ορθά στηρίχθηκαν στο σύστημα υγείας της χώρας, επιτρέποντας στον κόσμο να κυκλοφορεί ελεύθερα.

Αραιοκατοικημένες πόλεις ως μέθοδος social distancing

Ο τρόπος διαβίωσης και η καθημερινότητα των Σουηδών πολιτών έχει βασιστεί στην κουλτούρα της κοινωνικής απόστασης, λέει ο Αποστόλης Παρισόπουλος.

«Οι δύο λέξεις που ακούγονται στην καθημερινή ενημέρωση είναι: Ατομική ευθύνη. Το κράτος αντιμετωπίζει τους πολίτες σαν υπεύθυνα άτομα. Η χώρα είναι αρκετά μεγάλη και αραιοκατοικημένη αφού δεν υπάρχουν μεγάλα αστικά κέντρα πέρα από την Στοκχόλμη και το Γκέτενμποργκ, πολύς κόσμος ζει σε μονοκατοικίες και η όλη κουλτούρα είναι να μην στριμώχνονται. Το social distancing ήδη υπάρχει από πριν» αναφέρει στη «ΜτΚ».

Σε μία προσπάθεια να εξηγήσουν τον αυξημένο αριθμό των θυμάτων και των κρουσμάτων από κορονοϊό σε σχέση με άλλες δυτικές χώρες, οι υγειονομικές αρχές στην Σουηδία προχωρούν σε λήψη δειγμάτων εκατοντάδων ατόμων, προκειμένου να εξετάσουν αν έχουν νοσήσει. Έτσι, με βάση τις εκτιμήσεις τους υπολογίζουν ότι μέχρι τις αρχές Μαΐου το 25% των κατοίκων της Στοκχόλμης θα έχει περάσει τον ιό, την ώρα που σε άλλες περιοχές του κόσμου, όπως λένε, το ποσοστό της μόλυνσης είναι εξαιρετικά χαμηλό από 3% έως 5%.

«Δεν είναι η καθημερινότητα που είχαμε πριν αλλά δεν είναι και αυτό το σκηνικό από ταινία που βλέπω στην τηλεόραση από νεκρές πόλεις. Ζούμε μια μέρα της μαρμότας. Δεν συναντούμε συγγενείς, δεν γιορτάσαμε το Πάσχα, δεν ταξιδεύουμε και πολλοί δουλεύουν από το σπίτι. Στηρίζουμε την τοπική οικονομία και ψωνίζουμε από τα σούπερ μάρκετ. Δεν κυκλοφορούμε με μάσκες. Το σχέδιο εδώ δεν είναι να μην αρρωστήσουμε, είναι να μην αρρωστήσουμε όλοι μαζί. Έχουμε εξοικειωθεί με την ιδέα ότι αργά ή γρήγορα θα κολλήσουμε τον κορονοϊό. Το θεωρούμε λίγο ουτοπικό να μην νοσήσουμε. Είναι πιο βιώσιμη η λύση να πάμε μπροστά με ατομική ευθύνη, ως πιο ρεαλιστικό σενάριο. Είναι αδύνατον να είμαστε κλεισμένοι μέσα. Βέβαια η κάθε χώρα θα το κάνει όπως ακριβώς νομίζει ανάλογα με τα δημογραφικά στοιχεία και το σύστημα υγείας που έχει» περιγράφει στη «ΜτΚ» τη στάση που κρατά η χώρα και οι πολίτες της απέναντι στην πανδημία.

Η Σουηδία πιστεύει ότι το δράμα της οικονομίας και της ανεργίας θα είναι μεγαλύτερο από την ίδια την πανδημία. «Δεν μπορώ να δω δόλο και ακούω συχνά να κατηγορούν την Σουηδία ότι βάζει μπροστά την οικονομία από τον άνθρωπο» υποστηρίζει ο Αποστόλης Παρισόπουλος. Ο ίδιος μιλά για μια χώρα που οι καρκινοπαθείς έχουν μεγαλύτερο προσδόκιμο ζωής από την υπόλοιπη Ευρώπη, όπου οι μεταμοσχεύσεις γίνονται σε δημόσια νοσοκομεία και τα ποσά που δαπανώνται για το σύστημα υγείας είναι πολύ μεγάλα.

*Δημοσιεύθηκε στη "ΜτΚ" στις 3 Μαΐου 2020