Της Σουζάνα Καζάκα

Να χάσουν μέσα από τα χέρια τους τις περιουσίες τους κινδυνεύουν οι κάτοικοι της Συκιάς στον δήμο Σιθωνίας Χαλκιδικής ενόψει καταληκτικής ημερομηνίας δηλώσεων στο Κτηματολόγιο στις 30 Νοεμβρίου. Τα τελευταία 30 σχεδόν χρόνια (από το 1996) που συστάθηκε το κτηματολόγιο στη Συκιά, σαν μια από τις πρώτες περιοχές στη χώρα όπου εφαρμόστηκε η κτηματογράφηση, καταβάλλονται τιτάνιες προσπάθειες, ώστε να αποδοθούν στους ιδιοκτήτες με οριστικούς τίτλους, όλες οι καλογερικές εκτάσεις που φαίνονται ακόμη να ανήκουν σε μονές του Αγίου Όρους και έπειτα στο ελληνικό δημόσιο.

Τα περισσότερα μοναστηριακά κτήματα απαλλοτριώθηκαν το 1933 και με προσωρινά παραχωρητήρια δόθηκαν σε ακτήμονες στη Συκιά. Αφού κύλησαν οι δεκαετίες με προσωρινούς τίτλους, κάπου στα μέσα της δεκαετίας του 2000 η Ιερά Μονή Κουτλουμουσίου κινήθηκε δικαστικά ενάντια στο δημόσιο, το οποίο όμως κέρδισε οριστικά και αμετάκλητα, αλλά κράτησε τους οριστικούς τίτλους.

Έτσι με λίγα λόγια, ενώ οι κάτοικοι της Συκιάς ήταν όμηροι των καλογερικών αποφάσεων ως τότε, ξαφνικά βρέθηκαν όμηροι του ελληνικού δημοσίου, ένα περίπλοκο πρόβλημα, για το οποίο μόνο πολιτική λύση μπορεί να δοθεί, μέσα από νομοθετική πρωτοβουλία.

Είναι κοινό μυστικό ότι σε κάθε παράταση που παίρνει το Εθνικό Κτηματολόγιο, ο δήμος Σιθωνίας και Συκιά απασχολούν τον πολιτικό κόσμο, κινούν γη και ουρανό για να δοθεί κάποια λύση προς όφελος των κατοίκων. Υπάρχουν μάλιστα ιδιοκτήτες ακινήτων, ακόμη μεγάλων τουριστικών μονάδων, των οποίων οι τίτλοι ανήκουν στο κράτος. Με απλά λόγια, αν το ελληνικό δημόσιο κινηθεί δικαστικά εναντίον τους, τότε θα χάσουν την περιουσία τους.

Με τους νόμους 27/32 1999 και οι οποίοι αντικαταστάθηκαν με τον νόμο 4061/2012 το Κράτος προσπάθησε να δώσει κάποιες λύσεις που τελικά όμως δεν τελεσφόρησαν.

Μάλιστα με την ανάρτηση των αρχικών κτηματολογικών εγγράφων και την έναρξη λειτουργίας του κτηματολογικού ΦΕΚ Β’ 2052/2008 το Ελληνικό Δημόσιο αναγνωρίσθηκε ως κύριος των εκτάσεων αυτών το οποίο στην πραγματικότητα δεν είχε κανένα δικαίωμα ιδιοκτησίας μιας και τα είχε παραχωρήσει στους κατοίκους της Συκιάς.

Συνέπεια των παραπάνω ήταν να εμφανίζονται πολλά ακίνητα ιδιωτών (σχεδόν 20.00 στρέμματα είναι οι εκτάσεις) χωρίς τίτλο και να αναγράφονται με μηδενικό ΚΑΕΚ ιδιοκτησίας και μάλιστα να φαίνονται στην κυριότητα του Ελληνικού Δημοσίου.

Υπό αυτά τα δεδομένα, μόνο με αγωγή μπορεί κάποιος «ιδιοκτήτης» τέτοιου ακινήτου να το διεκδικήσει, αλλά είναι ιδιαίτερα αμφίβολη η επιτυχία του.

Στο Κτηματολογικό Φύλλο που υπάρχει στη Συκιά φαίνεται ξεκάθαρα ότι τα επίμαχα ακίνητα είναι δηλωμένα στο ελληνικό δημόσιο. Ναι μεν κατοικούνται και είναι εκμεταλλεύσιμα από ιδιώτες, αλλά δεν είναι οι ίδιοι κύριοι των ακινήτων.

*Δημοσιεύθηκε στη "ΜτΚ" στις 26-27.10.2024