Στο στόχαστρο επενδυτών μπαίνει ξανά η παραθαλάσσια ζώνη της Νέας Καλλικράτειας με την ένταξη στο ΓΠΣ του νυν Δήμου Νέας Προποντίδας παραθαλάσσιων εκτάσεων, κατά μήκος ακτογραμμής περίπου 15 χλμ., από την περιοχή της Νέας Ηράκλειας ως τη Σωζόπολη.

Ήδη η περιοχή σκανάρεται από κατασκευαστές και τεχνικά γραφεία καθώς την τελευταία διετία εκδηλώνεται ενδιαφέρον τόσο από Θεσσαλονικείς, αλλά ακόμη και από επίδοξους αγοραστές από τον Έβρο ως και την Κέρκυρα, ενώ στους ξένους που βολιδοσκοπούν την Καλλικράτεια, βρίσκονται και οι σταθεροί φίλοι της Χαλκιδικής από τις γειτονικές Βαλκανικές χώρες.

Όπως πληροφορείται το makthes.gr από μηχανικούς αλλά και μεσίτες που δραστηριοποιούνται στην περιοχή, το κλειδί στην αναζωπύρωση του ενδιαφέροντος για παραθεριστικές κατοικίες στη συγκεκριμένη παραθαλάσσια ζώνη, ήταν η ένταξη περίπου 20.000 στρεμμάτων στο σχέδιο πόλης. Έτσι, σήμερα, έχει ανθίσει η ζήτηση, με τις τιμές να κυμαίνονται μεταξύ 50-100 ευρώ/τ.μ. στα οικόπεδα, ενώ φθάνουν ως και τα 500 ευρώ το τετραγωνικό μέτρο, σε αυτά που βρίσκονται «πρώτα στη θάλασσα», καθώς η απόσταση από το κύμα, είναι αυτή που καθορίζει τις τιμές.

Το χθεσινό χωριό, «πύλη της Χαλκιδικής»

Η Νέα Καλλικράτεια, το άλλοτε ψαροχώρι των μεταναστών από την Ανατολική Θράκη, ήταν από τους πρώτους οικισμούς που αναπτύχθηκε καθώς βρίσκεται σε απόσταση μόλις 30 χλμ. από την Θεσσαλονίκη και ουσιαστικά αποτελεί την «πύλη εισόδου» στη Χαλκιδική.

Το άλλοτε χωριό, κωμόπολη σήμερα, είναι πυκνοδομημένο και πυκνοκατοικημένο, με περίπου 8.000 μόνιμους κατοίκους να ζούνε σε ένα οικισμό 800 στρεμμάτων, που δεν έχει άλλα περιθώρια ανοικοδόμησης. Οπότε όλο το στοίχημα ήταν η ένταξη στο Γ.Π.Σ. εκτάσεων ανατολικά και δυτικά της κυρίως αστικής συγκέντρωσης.

Αυτή η προσπάθεια ξεκίνησε προς τα τέλη της δεκαετίας του 1990, όταν τότε δήμαρχος Καλλικράτειας ήταν ο  Βασίλης Λαχταρίδης. Εκπονήθηκαν σταδιακά περισσότερες από 20 πολεοδομικές μελέτες για τη ρυμοτόμηση αυτών των εκτάσεων, διαδικασία που ολοκληρώθηκε μέχρι το 2003, με την έκδοση Νομαρχιακών αποφάσεων και Π.Δ. Σήμερα, από αυτά τα σχεδόν 20.000 στρέμματα, τα μισά περίπου έχουν ενταχθεί στο Σχέδιο Πόλης ως περιοχές Κατοικίας Β, Παραθεριστικής Κατοικίας, με συντελεστή δόμησης 0,35.

Το αξιοσημείωτο είναι, όπως είπε στο makthes.gr αρχιτέκτων μηχανικός και κατασκευαστής οικιστικών projects, ότι ενδιαφέρον για εγκατάσταση στις νέες αυτές περιοχές, έχουν και πολλοί Θεσσαλονικείς οι οποίοι θέλουν να χρησιμοποιούν ως μόνιμη κατοικία, το καινούργιο παραθεριστικό σπίτι που ελπίζουν ότι θα αγοράσουν, επειδή τα ανατολικά προάστια της Θεσσαλονίκης (π.χ. Θέρμη, Καρδία) είτε δεν μπορούν να σηκώσουν νέα δόμηση, είτε έχουν υψηλές τιμές στις νέες κατασκευές.

Ωστόσο, σε αυτή την περιοχή, δεν είναι όλα... παρθένα. Να μη λησμονούμε ότι πέριξ της Νέας Καλλικράτειας, στις προηγούμενες δεκαετίες, ξεφύτρωναν σαν μανιτάρια χιλιάδες αυθαίρετα σπίτια, τα οποία ίσως και να ξεπερνούν τις 15.000. Για τα περισσότερα από αυτά, για το 75%-80%, έχουν πλέον τακτοποιηθεί οι οικοδομικές αυθαιρεσίες.

Πέρα όμως από τις «γειτονιές» των αυθαιρέτων, υπάρχουν και πάρα πολλά ελεύθερα, αδόμητα οικόπεδα για τα οποία εκδηλώνεται ζωηρό ενδιαφέρον. Έτσι, όπως μαθαίνουμε, με επιταχυνόμενους ρυθμούς, προχωράει από ενδιαφερόμενους, η έκδοση οικοδομικών αδειών, ενώ με ευθύνη της Δημοτικής Αρχής, θα πρέπει ως το τέλος του 2024 να γίνουν οι Πράξεις Εφαρμογής που εκκρεμούν, ώστε σύμφωνα με τα όσα προβλέπει ο νόμος Τρίτση, ο ν. 1337/1983, να τακτοποιηθεί η προβλεπόμενη εισφορά σε γη από τους ιδιοκτήτες οικοπέδων.

Με βάση τις έως σήμερα εντάξεις, υπολογίζεται ότι έχουν βγει στην αγορά περισσότερα από 500 οικόπεδα προς αξιοποίηση, τα οποία θα διπλασιαστούν όταν ολοκληρωθούν οι εντάξεις στη ζώνη της Νέας Καλλικράτειας και θα πολλαπλασιαστούν με την ολοκλήρωση των Πράξεων Εφαρμογής. Βεβαίως, εάν πολλά οικόπεδα βγαίνουν στην αγορά για αξιοποίηση, αυτό θα πιέσει προς τα κάτω τις τιμές.

Σε αυτές τις νέες περιοχές δόμησης Β’ Κατοικίας, η ανάπτυξη θα γίνει με τους όρους που προβλέπει ο νόμος για κοινόχρηστους χώρους και χώρους πρασίνου, οπότε και θα αποφευχθεί το φαινόμενο της οικοδομικής αναρχίας που παρατηρείται σε τόσα πολλά μέρη της πατρίδας μας.

Οπωσδήποτε καινούργια δόμηση, συνεπάγεται δίκτυα, δρόμους, τις λεγόμενες βασικές υποδομές που απαιτούν σημαντικές δαπάνες από τους ΟΤΑ αλλά και συνεισφορά από πλευράς ιδιοκτητών των μέχρι χθες αγροτεμαχίων, που πλέον γίνονται οικόπεδα και αποκτούν πολλαπλάσια αξία στην αγορά.

Πάντως, με τη ζήτηση που εκδηλώνεται, αποδεικνύεται ότι η Χαλκιδική και η συγκεκριμένη περιοχή ήταν και παραμείνει ψηλά στις προτιμήσεις των Ελλήνων και ξένων για δεύτερη κατοικία.