Τερματοφύλακας ή σκηνοθέτης; Ποδόσφαιρο ή σινεμά; Ο Χανς Θορ Χάντορσον έχει την απάντηση. Ή μάλλον όχι, γιατί πρόκειται για δύο μεγάλες αγάπες της ζωής του και σίγουρα δεν μπορεί να ξεχωρίσει τι προτιμά. Άλλωστε, υπήρξαν χρονιές στη ζωή του που «αναγκάστηκε» να τα κάνει και τα δύο, γιατί δεν μπορούσε να αποφασίσει τι τού αρέσει και σε ποιο ήθελε να αφοσιωθεί περισσότερο.

Τον καιρό που μεγαλουργούσε με τη φανέλα της εθνικής ομάδας της Ισλανδίας είχε ήδη κάνει τα πρώτα του βήματα στον κινηματογράφο, ο οποίος τον γοήτευσε εξίσου. Αναγνώρισε, μάλιστα, ότι θα ήταν αυτός με τον οποίο θα ήθελε να ασχοληθεί, όταν κλείσει οριστικά πίσω του την πόρτα του ποδοσφαίρου.

Ο τραυματισμός στον ώμο, η απόσυρση και τα highlights της καριέρας του

Ο τερματοφύλακας της εθνικής ομάδας της Ισλανδίας ξεκίνησε να ασχολείται με το ποδόσφαιρο στην ηλικία των πέντε ετών στην Knattspyrnufelag Reykjavikur, μία από τις πιο ιστορικές ομάδες στο νησί. Ωστόσο, στα 20 του τραυματίστηκε στον ώμο και αποφάσισε να αποσυρθεί για να ασχοληθεί με το άλλο μεγάλο πάθος του, τον κινηματογράφο.

Δεν έμεινε, όμως, για πολύ μακριά από τα γήπεδα, αφού ένα τηλεφώνημα που δέχτηκε από έναν πρώην προπονητή τον έκανε να επιστρέψει. «Αποφάσισα να κάνω και τα δύο και να δω ποιο θα με τραβήξει πιο μακριά. Το να παίζεις μεγάλα ματς είναι μοναδικό συναίσθημα, αλλά το να κάθεσαι στο θέατρο και να βλέπεις ένα έργο που έχεις κάνει, είναι το ίδιο έντονο», ανέφερε ο Ισλανδός γκολκίπερ.

«Το 2013 είχα καεί. Δεν ήταν λογικό να είμαι το Νο1 της εθνικής ομάδας και την ίδια στιγμή να εργάζομαι. Όταν κατάφερα να γίνω επαγγελματίας το 2014, ήμουν χαρούμενος που άφησα την κινηματογραφική μου καριέρα. Έπαιξα στο εξωτερικό και μεγάλωσα τα παιδιά μου σε διαφορετικές χώρες» υπογράμμισε ο Χάλντορσον που έπαιξε σε Νορβηγία, Ολλανδία, Δανία και Αζερμπαϊτζάν πριν επιστρέψει στην Ισλανδία το 2019.

Στο μεταξύ, είχε συμβάλλει τα μέγιστα στην εξαιρετική πορεία του αντιπροσωπευτικού συγκροτήματος της χώρας του στο EURO του 2016, όταν και έφτασε μέχρι τα προημιτελικά.

Ο Χάντορσον βοήθησε την ομάδα του στο επόμενο Μουντιάλ, όπου συμμετείχε για πρώτη φορά στην ιστορία της και έφτασε μέχρι τέλους μα διεκδικεί την πρόκριση στην επόμενη φάση, παίρνοντας ισοπαλία στην πρεμιέρα από την Αργεντινή. Το κλου της ιστορίας μάλιστα είναι ότι ο βετεράνος σήμερα γκολκίπερ είχε αποκρούσει πέναλτι του Μέσι σε εκείνο το ματς.

«Η πρόκριση επί της Αγγλίας στα προημιτελικά του EURO το 2016 και το πέναλτι του Μέσι που απέκρουσα ήταν οι πιο μεγάλες μου στιγμές με την εθνική ομάδα» είπε κάποια στιγμή σε μία εκ βαθέων εξομολόγηση και συμπλήρωσε πως «συνήθως λες ότι είναι η γέννηση του παιδιού σου, όμως θα τολμήσω να πω ότι αυτές ήταν πιο ψηλά! Μόνο μην το πείτε πουθενά!», είπε αστειευόμενος.

Οι κινηματογραφικές απόπειρες και το «Fast and Furious»

Η πρώτη του ταινία χρονολογείται το 2011: ήταν μία μικρού μήκους ταινία με στοιχεία περιπέτειας και κωμωδίας, με πρωταγωνιστή έναν σημαντικό ηθοποιό της χώρας, τον Όνταν Μπλόνταλ. Ένα χρόνο αργότερα μεταπήδησε στην σκηνοθεσία βίντεοκλιπ, καθώς ανέλαβε να οπτικοποιήσει το τραγούδι που θα εκπροσωπούσε την Ισλανδία στην Eurovision.

Πριν από το Μουντιάλ του 16 επελέγη, από το πιο γνωστό αναψυκτικό παγκοσμίως, για να δημιουργήσει ένα σποτ ιδιαίτερο, εμπνευσμένο από το “Hùh”, την πολεμική κραυγή - σύνθημα των Ισλανδών φιλάθλων.

Το 2019 επανήλθε πιο ενεργά στον χώρο του σινεμά, αναγνωρίζοντας πως η καριέρα του στο ποδόσφαιρο πλησιάζει στο τέλος. Έτσι, δημιούργησε μία ταινία κατά τη διάρκεια της πανδημίας, την οποία ολοκλήρωσε ένα χρόνο μετά με ελάχιστα έξοδα. To «Cop Secret» έκανε πρεμιέρα πριν από λίγο καιρό και πρόκειται για μία κωμική περιπέτεια που απευθύνεται και στην LGBTQ+ κοινότητα.

Ο ίδιος έχει παραδεχτεί πως «υπολόγισα ότι το μπάτζετ της ταινίας ήταν το αντίστοιχο 0.03% του μπάτζετ από το τελευταίο «Fast and Furious». Ίσως το τρέιλερ της ταινίας να είχε την ίδια χρηματική αξία με την δική μου ταινία» ανέφερε χαρακτηριστικά ο Ισλανδός.

Πριν από λίγο καιρό, έγραψε το σενάριο και σκηνοθέτησε την ταινία με τίτλο «Cop Secret»: πρόκειται για μία κωμική περιπέτεια που απευθύνεται και στην LGBTQ+ κοινότητα, η οποία έκανε πρόσφατα πρεμιέρα στο φεστιβάλ BFI του Λονδίνου.