27/01/2020 10:00
«Η εικόνα των νοσοκομείων της Θεσσαλονίκης σήμερα θυμίζει εκείνη της δεκαετίας του ’80, όταν ξεκίνησε να λειτουργεί το ΕΣΥ και δεν ξέραμε πού πατάμε και πού βρισκόμαστε». Με αυτή την φράση εργαζόμενοι στα δημόσια νοσοκομεία της δεύτερης μεγαλύτερης πόλης της χώρας περιγράφουν την κατάσταση που επικρατεί στις δομές της δημόσιας υγείας εν έτει 2020.
Απαρχαιωμένες κτιριακές εγκαταστάσεις, έλλειψη μηχανημάτων και αναλωσίμων απαραίτητων για την πραγματοποίηση χειρουργείων, αφύλακτοι χώροι, μεγάλη λίστα χειρουργείων και υποστελέχωση κλινικών, είναι μεταξύ άλλων τα βασικότερα προβλήματα που καλούνται ν’ αντιμετωπίσουν οι νεοδιορισμένοι διοικητές, μερικοί εκ των οποίων ανέλαβαν ήδη ενώ άλλοι αναμένεται να αναλάβουν καθήκοντα σύντομα.
Οι εργαζόμενοι σε πολλές περιπτώσεις υπερβάλλουν εαυτόν, αφού αναγκάζονται να δουλεύουν νυχθημερόν χωρίς ρεπό, ενώ οι ασθενείς πρέπει να είναι εφοδιασμένοι με υπομονή, αν αναλογιστεί κανείς πως για να χειρουργηθεί κάποιος για αφαίρεση χολής μπορεί να περιμένει μέχρι και δυο ολόκληρα χρόνια, στην καλύτερη περίπτωση. Την ίδια ώρα, τα «μερεμέτια» στα κτίρια γίνονται αποκλειστικά με δωρεές ιδιωτών αφού το ταμείο είναι συνεχώς μείον.
«Γ. Γεννηματάς»
Στο νοσοκομείο «Γ. Γεννηματάς», όπως αναφέρει στη «ΜτΚ» ο πρόεδρος του σωματείου εργαζομένων, Πέτρος Κετικίδης, το μεγαλύτερο πρόβλημα είναι η καθαριότητα. «Το προσωπικό δεν επαρκεί. Εργάζονται ελάχιστα άτομα για να καθαρίσουν επαρκώς μια μεγάλη έκταση. Δυστυχώς, ορισμένες φορές παρουσιάζουμε σημάδια τριτοκοσμικού νοσοκομείου. Πολλές φορές η καθαριότητα των χώρων είναι πλημμελής ακόμα και στους χώρους που πραγματοποιούνται χειρουργεία» τονίζει ο κ. Κετικίδης. Ο ίδιος αναφέρει πως εκτός του προβλήματος της καθαριότητας, το δεύτερο μεγάλο πρόβλημα που αντιμετωπίζει η εν λόγω δημόσια δομή υγείας είναι η έλλειψη νοσηλευτικού προσωπικού, με τον κ. Κετικίδη να εκτιμά πως σήμερα στο νοσοκομείο υπηρετούν συνολικά 40% λιγότεροι εργαζόμενοι απ’ ότι προβλέπεται. «Το νοσοκομείο από το 2008 -οπότε και ξεκίνησαν οι πολλές συνταξιοδοτήσεις- μέχρι και σήμερα αποδεκατίζεται σταδιακά» αναφέρει ο πρόεδρος των εργαζομένων και συμπληρώνει πως πολλοί υπάλληλοι είναι επιφορτισμένοι με τρία και τέσσερα αντικείμενα εργασίας, με αποτέλεσμα να μην μπορούν να ανταπεξέλθουν στις υποχρεώσεις τους. Σε ό,τι αφορά τις κτιριακές εγκαταστάσεις το νοσοκομείο είναι «γερασμένο» με φουσκώματα και μπαλώματα, ενώ η τελευταία φορά που βάφτηκαν οι τοίχοι του ήταν πριν μια δεκαετία. «Η ίδια εικόνα ισχύει και σε ό,τι σχετίζεται με τις τεχνικές υπηρεσίες. Καίγεται μια λάμπα και δεν μπορούμε να την αντικαταστήσουμε γιατί περιμένουμε να ολοκληρωθούν οι σχετικοί διαγωνισμοί» υποστηρίζει ο κ. Κετικίδης, συμπληρώνοντας πως στο νοσοκομείο ελλείψει προσωπικού φύλαξης σημειώνονται μικροκλοπές.
«Γ. Παπανικολάου»
Παρόμοια είναι η εικόνα και στο Γενικό Νοσοκομείο «Γ. Παπανικολάου». Σύμφωνα με την πρόεδρο του σωματείου εργαζομένων, Ελένη Σιώτου, το μεγαλύτερο πρόβλημα του νοσοκομείου είναι η έλλειψη ιατρών και νοσηλευτών. «Είναι πάρα πολύ δύσκολη η κατάσταση» υποστηρίζει η κ. Σιώτου. Το κτίριο, το οποίο έχει να βαφτεί περισσότερα από 20 ολόκληρα χρόνια όπως μαρτυρούν οι εργαζόμενοι, είναι σε συγκεκριμένα σημεία επικίνδυνο. Ενδεικτικό της κατάστασης είναι το γεγονός ότι το κτίριο Διοίκησης είναι… περικυκλωμένο από κόκκινη κορδέλα σήμανσης που χρησιμοποιείται από την τροχαία στους δρόμους, καθώς υπάρχει κίνδυνος να αποκολληθεί κάποιο κομμάτι. «Ενδεικτικό της κατάστασης είναι ότι το τελευταίο εξάμηνο η νοσηλευτική υπηρεσία λιγόστεψε κατά 40 άτομα» υποστηρίζει η κ. Σιώτου και συμπληρώνει πως για να μπορέσει να ανταποκριθεί το νοσοκομείο στις αυξημένες ανάγκες των ασθενών και να «βγει έστω το πρόγραμμα» απαιτούνται προσλήψεις ίσες με το 20% των σημερινών εργαζομένων εκεί. «Συνολικά το νοσοκομείο χρωστά 6.000 ρεπό στο νοσηλευτικό προσωπικό. Είναι χαρακτηριστικό πως πρόσφατα ένας υπάλληλος που έκανε τα χαρτιά του για σύνταξη χρειάστηκε να απουσιάσει έναν ολόκληρο χρόνο για να μπορέσει να λάβει άδειες και ρεπό που του οφείλονταν» αναφέρει η κ. Σιώτου. Η λίστα χειρουργείων στο νοσοκομείο, όπως λένε οι εργαζόμενοι, κατά μέσο όρο αγγίζει τους οκτώ μήνες.
«Άγιος Δημήτριος»
Δεκάδες είναι τα προβλήματα του νοσοκομείου «Άγιος Δημήτριος», σύμφωνα με όσα δηλώνει στη «ΜτΚ» ο πρόεδρος του Σωματείου Εργαζομένων του νοσοκομείου, Δημήτρης Μαυρόπουλος. «Δεν υπάρχουν τηλεφωνητές στο νοσοκομείο. Πολλές φορές οι εργαζόμενοι της εταιρίας security αναγκάζονται να εκτελούν χρέη τηλεφωνητών με αποτέλεσμα να είναι πλημμελής η ασφάλεια» σχολιάζει ο κ. Μαυρόπουλος. Ο πρόεδρος των εργαζομένων συμπληρώνει επίσης πως πολλοί εργαζόμενοι, νοσηλευτές, τραυματιοφορείς, χειριστές ιατρικού εξοπλισμού είναι επιφορτισμένοι με δυο ή και περισσότερα αντικείμενα εργασίας.
«Θα πρέπει να μας πουν όσοι ασκούν διοίκηση εάν θέλουμε να έχουμε πραγματική ή υποτυπώδη υγεία» σχολιάζει ο κ. Μαυρόπουλος. Ο ίδιος αναφέρει μεταξύ άλλων, πως σε πολλές κλινικές οι βάρδιες γίνονται από ένα μόλις άτομο, ενώ φέρνει ως παράδειγμα συνάδελφό του που κατά τη διάρκεια της εργασίας του χτύπησε και οι γιατροί του νοσοκομείου ενημερώθηκαν από τους… ασθενείς που περνούσαν τυχαία από εκεί. «Στα πλυντήρια επίσης χρειαζόμαστε υπαλλήλους. Ένα άτομο πλένει κουβέρτες, σεντόνια, ιματισμό γιατρών και εργαζομένων» σχολιάζει ο κ. Μαυρόπουλος.
Σύμφωνα με τον ίδιο, ενώ το νοσοκομείο δεν είχε μέχρι πρότινος αξονικό τομογράφο τελικά απέκτησε τον Νοέμβριο του 2019. Ωστόσο, αν και είναι στημένος και έτοιμος προς χρήση, δεν χρησιμοποιείται εδώ και τρεις περίπου μήνες. «Δεν υπάρχει προσωπικό για να το δουλέψει. Ούτε ένας νέος ψηφιακός μαστογράφος που ήρθε λειτουργεί» σχολιάζει ο κ. Μαυρόπουλος. Τέλος, μεγάλα προβλήματα υπάρχουν και στο κτίριο. Ενδεικτικό της κατάστασης είναι πως «όταν βρέχει, χώροι του νοσοκομείου μετατρέπονται σε Βενετία. Μας λείπουν μόνο οι γόνδολες» καταλήγει ο κ. Μαυρόπουλος.
«Ιπποκράτειο»
Η έλλειψη προσωπικού είναι το μείζον πρόβλημα που απασχολεί τους εργαζόμενους του γενικού νοσοκομείου «Ιπποκράτειο». Εξαιτίας της απουσίας υπαλλήλων που είναι απαραίτητοι, όπως τονίζει ο πρόεδρος του σωματείου εργαζομένων Χρήστος Τζελέπης «δεν λειτουργούν όλα τα κρεβάτια της Μονάδας Εντατικής Θεραπείας. Παρόμοια είναι η εικόνα και στα χειρουργεία. Από τα εννέα τραπέζια που διαθέτουμε λειτουργούν άλλοτε τα πέντε και άλλοτε τα έξι. Ποτέ όλα» σχολιάζει ο κ. Τζελέπης και συμπληρώνει: «αυτό έχει ως αποτέλεσμα πολλά χειρουργεία να μην πραγματοποιούνται».
Σε ό,τι αφορά τη λίστα χειρουργείων ένα επείγον περιστατικό μπορεί να αντιμετωπιστεί ακόμα και ένα μήνα μετά, ενώ στα λεγόμενα «ψυχρά» περιστατικά οι ασθενείς καλούνται να περιμένουν μέχρι και οκτώ ολόκληρους μήνες. «Μπορεί ράντζα να μην έχουμε εμείς στο νοσοκομείο, ωστόσο έχουμε φιλοξενούμενους σε άλλες κλινικές» τονίζει ο κ. Τζελέπης συμπληρώνοντας ότι πολλές παρεμβάσεις στο κτίριο πραγματοποιούνται αποκλειστικά με δωρεές ιδιωτών. Από την πλευρά της, η αντιπρόεδρος του ιδίου σωματείου Γιώτα Αλατζά σημειώνει πως το σημαντικότερο πρόβλημα σε όλα τα νοσοκομεία της χώρας είναι πως αντιμετωπίζονται από τις κυβερνήσεις με ιδιωτικονομικά κριτήρια. Η ίδια παρατηρεί πως στο νοσοκομείο υπάρχουν χώροι που δεν έχουν συντηρηθεί εδώ και πολλά χρόνια και αναφέρει ως παράδειγμα την πτώση της οροφής στο τμήμα πληροφορικής τον περασμένο Οκτώβριο.
«Παπαγεωργίου»
Για την ουρά που σχηματίζεται στο Τμήμα Επειγόντων Περιστατικών κάθε φορά που το νοσοκομείο εφημερεύει μιλά στη «ΜτΚ» ο πρόεδρος του σωματείου εργαζομένων του «Παπαγεωργίου», Παναγιώτης Τουχτίδης. Και μπορεί στο «Παπαγεωργίου» οι ασθενείς να μην έρχονται αντιμέτωποι με απαρχαιωμένες εγκαταστάσεις, χαλασμένα μηχανήματα και κενές καρέκλες, αλλά όταν πρόκειται να χειρουργηθούν βαριούνται να… περιμένουν. Όπως λέει ο κ. Τουχτίδης, ασθενείς που θέλουν να αφαιρέσουν τη χολή τους μπορεί να περιμένουν ακόμα και τρία ολόκληρα χρόνια.
«Για γυναικολογικά χειρουργεία η λίστα αναμονής αγγίζει τα δυο χρόνια, για ορθοπεδικά κατά μέσο όρο τα δυο χρόνια επίσης, ενώ για οφθαλμολογικές επεμβάσεις κανείς μπορεί να περιμένει μέχρι και έναν ολόκληρο χρόνο» υποστηρίζει ο κ. Τουχτίδης, συμπληρώνοντας πως αυτό οφείλεται κατά την άποψή του στην καλή φήμη που έχει το νοσοκομείο σε ό,τι αφορά τις επεμβάσεις αλλά και στην μεγάλη έλλειψη αναισθησιολόγων. Αποτέλεσμα του συνωστισμού στο τμήμα επειγόντων περιστατικών ήταν ασθενείς να χειροδικούν κατά γιατρών και εργαζομένων. «Σε κάθε εφημερία σημειωνόταν και ένα περιστατικό. Ευτυχώς πλέον μπήκε η διοίκηση του νοσοκομείου μπροστά και σε βάρος όποιου προπηλακίζει ή χειροδικεί υποβάλλεται μήνυση από την διοίκηση» καταλήγει ο πρόεδρος του συλλόγου εργαζομένων.
Γενικό Νοσοκομείο «Άγιος Παύλος»
Στο Γενικό Νοσοκομείο «Άγιος Παύλος», σύμφωνα με πληροφορίες από το σωματείο εργαζομένων το μεγαλύτερο πρόβλημα είναι το κτιριακό, το οποίο θα αντιμετωπιστεί με την κατασκευή νέας μονάδας μόλις βρεθεί χρηματοδότηση. Όπως συμπληρώνουν οι εργαζόμενοι υπάρχουν ζητήματα με την θέρμανση των χώρων του νοσοκομείου, ενώ σε ό,τι αφορά το προσωπικό παρουσιάζονται ελλείψεις σε αναισθησιολόγους.
«ΑΧΕΠΑ»
Κλειστές αίθουσες χειρουργείων λόγω έλλειψης υλικών και υποστελέχωση κλινικών είναι τα βασικότερα προβλήματα του ΑΧΕΠΑ, σύμφωνα με τον πρόεδρο των εργαζομένων Μπάμπη Κοροξένο. «Το μεγαλύτερο βέβαια πρόβλημα είναι η υποχρηματοδότηση» υποστηρίζει ο κ. Κοροξένος. «Ανακαινίσεις και βαφές χώρων γίνονται αποκλειστικά με χρήματα ιδιωτών και δωρεές, αφού δεν προβλέπονται σχετικά κονδύλια» τονίζει. «Η υγεία και τα νοσοκομεία μας θυμίζουν τη δεκαετία του ’80, τότε που ιδρύθηκε το ΕΣΥ και ψαχνόμασταν» σχολιάζει ο κ. Κοροξένος. Συμπληρώνει πως ένα από τα σοβαρά ζητήματα που καλείται να αντιμετωπίσει ο ίδιος αλλά και οι συνάδελφοί του είναι η μεγάλη παραβατικότητα που συναντά κανείς στους χώρους πέριξ και εντός του νοσοκομείου. «Δεχόμαστε επιθέσεις εντός του νοσοκομείου, ενώ οι κλοπές και οι φθορές σε αυτοκίνητα στο πάρκινγκ είναι συχνό φαινόμενο» υποστηρίζει.
*Δημοσιεύθηκε στη "ΜτΚ" στις 26 Ιανουαρίου 2020
«Η εικόνα των νοσοκομείων της Θεσσαλονίκης σήμερα θυμίζει εκείνη της δεκαετίας του ’80, όταν ξεκίνησε να λειτουργεί το ΕΣΥ και δεν ξέραμε πού πατάμε και πού βρισκόμαστε». Με αυτή την φράση εργαζόμενοι στα δημόσια νοσοκομεία της δεύτερης μεγαλύτερης πόλης της χώρας περιγράφουν την κατάσταση που επικρατεί στις δομές της δημόσιας υγείας εν έτει 2020.
Απαρχαιωμένες κτιριακές εγκαταστάσεις, έλλειψη μηχανημάτων και αναλωσίμων απαραίτητων για την πραγματοποίηση χειρουργείων, αφύλακτοι χώροι, μεγάλη λίστα χειρουργείων και υποστελέχωση κλινικών, είναι μεταξύ άλλων τα βασικότερα προβλήματα που καλούνται ν’ αντιμετωπίσουν οι νεοδιορισμένοι διοικητές, μερικοί εκ των οποίων ανέλαβαν ήδη ενώ άλλοι αναμένεται να αναλάβουν καθήκοντα σύντομα.
Οι εργαζόμενοι σε πολλές περιπτώσεις υπερβάλλουν εαυτόν, αφού αναγκάζονται να δουλεύουν νυχθημερόν χωρίς ρεπό, ενώ οι ασθενείς πρέπει να είναι εφοδιασμένοι με υπομονή, αν αναλογιστεί κανείς πως για να χειρουργηθεί κάποιος για αφαίρεση χολής μπορεί να περιμένει μέχρι και δυο ολόκληρα χρόνια, στην καλύτερη περίπτωση. Την ίδια ώρα, τα «μερεμέτια» στα κτίρια γίνονται αποκλειστικά με δωρεές ιδιωτών αφού το ταμείο είναι συνεχώς μείον.
«Γ. Γεννηματάς»
Στο νοσοκομείο «Γ. Γεννηματάς», όπως αναφέρει στη «ΜτΚ» ο πρόεδρος του σωματείου εργαζομένων, Πέτρος Κετικίδης, το μεγαλύτερο πρόβλημα είναι η καθαριότητα. «Το προσωπικό δεν επαρκεί. Εργάζονται ελάχιστα άτομα για να καθαρίσουν επαρκώς μια μεγάλη έκταση. Δυστυχώς, ορισμένες φορές παρουσιάζουμε σημάδια τριτοκοσμικού νοσοκομείου. Πολλές φορές η καθαριότητα των χώρων είναι πλημμελής ακόμα και στους χώρους που πραγματοποιούνται χειρουργεία» τονίζει ο κ. Κετικίδης. Ο ίδιος αναφέρει πως εκτός του προβλήματος της καθαριότητας, το δεύτερο μεγάλο πρόβλημα που αντιμετωπίζει η εν λόγω δημόσια δομή υγείας είναι η έλλειψη νοσηλευτικού προσωπικού, με τον κ. Κετικίδη να εκτιμά πως σήμερα στο νοσοκομείο υπηρετούν συνολικά 40% λιγότεροι εργαζόμενοι απ’ ότι προβλέπεται. «Το νοσοκομείο από το 2008 -οπότε και ξεκίνησαν οι πολλές συνταξιοδοτήσεις- μέχρι και σήμερα αποδεκατίζεται σταδιακά» αναφέρει ο πρόεδρος των εργαζομένων και συμπληρώνει πως πολλοί υπάλληλοι είναι επιφορτισμένοι με τρία και τέσσερα αντικείμενα εργασίας, με αποτέλεσμα να μην μπορούν να ανταπεξέλθουν στις υποχρεώσεις τους. Σε ό,τι αφορά τις κτιριακές εγκαταστάσεις το νοσοκομείο είναι «γερασμένο» με φουσκώματα και μπαλώματα, ενώ η τελευταία φορά που βάφτηκαν οι τοίχοι του ήταν πριν μια δεκαετία. «Η ίδια εικόνα ισχύει και σε ό,τι σχετίζεται με τις τεχνικές υπηρεσίες. Καίγεται μια λάμπα και δεν μπορούμε να την αντικαταστήσουμε γιατί περιμένουμε να ολοκληρωθούν οι σχετικοί διαγωνισμοί» υποστηρίζει ο κ. Κετικίδης, συμπληρώνοντας πως στο νοσοκομείο ελλείψει προσωπικού φύλαξης σημειώνονται μικροκλοπές.
«Γ. Παπανικολάου»
Παρόμοια είναι η εικόνα και στο Γενικό Νοσοκομείο «Γ. Παπανικολάου». Σύμφωνα με την πρόεδρο του σωματείου εργαζομένων, Ελένη Σιώτου, το μεγαλύτερο πρόβλημα του νοσοκομείου είναι η έλλειψη ιατρών και νοσηλευτών. «Είναι πάρα πολύ δύσκολη η κατάσταση» υποστηρίζει η κ. Σιώτου. Το κτίριο, το οποίο έχει να βαφτεί περισσότερα από 20 ολόκληρα χρόνια όπως μαρτυρούν οι εργαζόμενοι, είναι σε συγκεκριμένα σημεία επικίνδυνο. Ενδεικτικό της κατάστασης είναι το γεγονός ότι το κτίριο Διοίκησης είναι… περικυκλωμένο από κόκκινη κορδέλα σήμανσης που χρησιμοποιείται από την τροχαία στους δρόμους, καθώς υπάρχει κίνδυνος να αποκολληθεί κάποιο κομμάτι. «Ενδεικτικό της κατάστασης είναι ότι το τελευταίο εξάμηνο η νοσηλευτική υπηρεσία λιγόστεψε κατά 40 άτομα» υποστηρίζει η κ. Σιώτου και συμπληρώνει πως για να μπορέσει να ανταποκριθεί το νοσοκομείο στις αυξημένες ανάγκες των ασθενών και να «βγει έστω το πρόγραμμα» απαιτούνται προσλήψεις ίσες με το 20% των σημερινών εργαζομένων εκεί. «Συνολικά το νοσοκομείο χρωστά 6.000 ρεπό στο νοσηλευτικό προσωπικό. Είναι χαρακτηριστικό πως πρόσφατα ένας υπάλληλος που έκανε τα χαρτιά του για σύνταξη χρειάστηκε να απουσιάσει έναν ολόκληρο χρόνο για να μπορέσει να λάβει άδειες και ρεπό που του οφείλονταν» αναφέρει η κ. Σιώτου. Η λίστα χειρουργείων στο νοσοκομείο, όπως λένε οι εργαζόμενοι, κατά μέσο όρο αγγίζει τους οκτώ μήνες.
«Άγιος Δημήτριος»
Δεκάδες είναι τα προβλήματα του νοσοκομείου «Άγιος Δημήτριος», σύμφωνα με όσα δηλώνει στη «ΜτΚ» ο πρόεδρος του Σωματείου Εργαζομένων του νοσοκομείου, Δημήτρης Μαυρόπουλος. «Δεν υπάρχουν τηλεφωνητές στο νοσοκομείο. Πολλές φορές οι εργαζόμενοι της εταιρίας security αναγκάζονται να εκτελούν χρέη τηλεφωνητών με αποτέλεσμα να είναι πλημμελής η ασφάλεια» σχολιάζει ο κ. Μαυρόπουλος. Ο πρόεδρος των εργαζομένων συμπληρώνει επίσης πως πολλοί εργαζόμενοι, νοσηλευτές, τραυματιοφορείς, χειριστές ιατρικού εξοπλισμού είναι επιφορτισμένοι με δυο ή και περισσότερα αντικείμενα εργασίας.
«Θα πρέπει να μας πουν όσοι ασκούν διοίκηση εάν θέλουμε να έχουμε πραγματική ή υποτυπώδη υγεία» σχολιάζει ο κ. Μαυρόπουλος. Ο ίδιος αναφέρει μεταξύ άλλων, πως σε πολλές κλινικές οι βάρδιες γίνονται από ένα μόλις άτομο, ενώ φέρνει ως παράδειγμα συνάδελφό του που κατά τη διάρκεια της εργασίας του χτύπησε και οι γιατροί του νοσοκομείου ενημερώθηκαν από τους… ασθενείς που περνούσαν τυχαία από εκεί. «Στα πλυντήρια επίσης χρειαζόμαστε υπαλλήλους. Ένα άτομο πλένει κουβέρτες, σεντόνια, ιματισμό γιατρών και εργαζομένων» σχολιάζει ο κ. Μαυρόπουλος.
Σύμφωνα με τον ίδιο, ενώ το νοσοκομείο δεν είχε μέχρι πρότινος αξονικό τομογράφο τελικά απέκτησε τον Νοέμβριο του 2019. Ωστόσο, αν και είναι στημένος και έτοιμος προς χρήση, δεν χρησιμοποιείται εδώ και τρεις περίπου μήνες. «Δεν υπάρχει προσωπικό για να το δουλέψει. Ούτε ένας νέος ψηφιακός μαστογράφος που ήρθε λειτουργεί» σχολιάζει ο κ. Μαυρόπουλος. Τέλος, μεγάλα προβλήματα υπάρχουν και στο κτίριο. Ενδεικτικό της κατάστασης είναι πως «όταν βρέχει, χώροι του νοσοκομείου μετατρέπονται σε Βενετία. Μας λείπουν μόνο οι γόνδολες» καταλήγει ο κ. Μαυρόπουλος.
«Ιπποκράτειο»
Η έλλειψη προσωπικού είναι το μείζον πρόβλημα που απασχολεί τους εργαζόμενους του γενικού νοσοκομείου «Ιπποκράτειο». Εξαιτίας της απουσίας υπαλλήλων που είναι απαραίτητοι, όπως τονίζει ο πρόεδρος του σωματείου εργαζομένων Χρήστος Τζελέπης «δεν λειτουργούν όλα τα κρεβάτια της Μονάδας Εντατικής Θεραπείας. Παρόμοια είναι η εικόνα και στα χειρουργεία. Από τα εννέα τραπέζια που διαθέτουμε λειτουργούν άλλοτε τα πέντε και άλλοτε τα έξι. Ποτέ όλα» σχολιάζει ο κ. Τζελέπης και συμπληρώνει: «αυτό έχει ως αποτέλεσμα πολλά χειρουργεία να μην πραγματοποιούνται».
Σε ό,τι αφορά τη λίστα χειρουργείων ένα επείγον περιστατικό μπορεί να αντιμετωπιστεί ακόμα και ένα μήνα μετά, ενώ στα λεγόμενα «ψυχρά» περιστατικά οι ασθενείς καλούνται να περιμένουν μέχρι και οκτώ ολόκληρους μήνες. «Μπορεί ράντζα να μην έχουμε εμείς στο νοσοκομείο, ωστόσο έχουμε φιλοξενούμενους σε άλλες κλινικές» τονίζει ο κ. Τζελέπης συμπληρώνοντας ότι πολλές παρεμβάσεις στο κτίριο πραγματοποιούνται αποκλειστικά με δωρεές ιδιωτών. Από την πλευρά της, η αντιπρόεδρος του ιδίου σωματείου Γιώτα Αλατζά σημειώνει πως το σημαντικότερο πρόβλημα σε όλα τα νοσοκομεία της χώρας είναι πως αντιμετωπίζονται από τις κυβερνήσεις με ιδιωτικονομικά κριτήρια. Η ίδια παρατηρεί πως στο νοσοκομείο υπάρχουν χώροι που δεν έχουν συντηρηθεί εδώ και πολλά χρόνια και αναφέρει ως παράδειγμα την πτώση της οροφής στο τμήμα πληροφορικής τον περασμένο Οκτώβριο.
«Παπαγεωργίου»
Για την ουρά που σχηματίζεται στο Τμήμα Επειγόντων Περιστατικών κάθε φορά που το νοσοκομείο εφημερεύει μιλά στη «ΜτΚ» ο πρόεδρος του σωματείου εργαζομένων του «Παπαγεωργίου», Παναγιώτης Τουχτίδης. Και μπορεί στο «Παπαγεωργίου» οι ασθενείς να μην έρχονται αντιμέτωποι με απαρχαιωμένες εγκαταστάσεις, χαλασμένα μηχανήματα και κενές καρέκλες, αλλά όταν πρόκειται να χειρουργηθούν βαριούνται να… περιμένουν. Όπως λέει ο κ. Τουχτίδης, ασθενείς που θέλουν να αφαιρέσουν τη χολή τους μπορεί να περιμένουν ακόμα και τρία ολόκληρα χρόνια.
«Για γυναικολογικά χειρουργεία η λίστα αναμονής αγγίζει τα δυο χρόνια, για ορθοπεδικά κατά μέσο όρο τα δυο χρόνια επίσης, ενώ για οφθαλμολογικές επεμβάσεις κανείς μπορεί να περιμένει μέχρι και έναν ολόκληρο χρόνο» υποστηρίζει ο κ. Τουχτίδης, συμπληρώνοντας πως αυτό οφείλεται κατά την άποψή του στην καλή φήμη που έχει το νοσοκομείο σε ό,τι αφορά τις επεμβάσεις αλλά και στην μεγάλη έλλειψη αναισθησιολόγων. Αποτέλεσμα του συνωστισμού στο τμήμα επειγόντων περιστατικών ήταν ασθενείς να χειροδικούν κατά γιατρών και εργαζομένων. «Σε κάθε εφημερία σημειωνόταν και ένα περιστατικό. Ευτυχώς πλέον μπήκε η διοίκηση του νοσοκομείου μπροστά και σε βάρος όποιου προπηλακίζει ή χειροδικεί υποβάλλεται μήνυση από την διοίκηση» καταλήγει ο πρόεδρος του συλλόγου εργαζομένων.
Γενικό Νοσοκομείο «Άγιος Παύλος»
Στο Γενικό Νοσοκομείο «Άγιος Παύλος», σύμφωνα με πληροφορίες από το σωματείο εργαζομένων το μεγαλύτερο πρόβλημα είναι το κτιριακό, το οποίο θα αντιμετωπιστεί με την κατασκευή νέας μονάδας μόλις βρεθεί χρηματοδότηση. Όπως συμπληρώνουν οι εργαζόμενοι υπάρχουν ζητήματα με την θέρμανση των χώρων του νοσοκομείου, ενώ σε ό,τι αφορά το προσωπικό παρουσιάζονται ελλείψεις σε αναισθησιολόγους.
«ΑΧΕΠΑ»
Κλειστές αίθουσες χειρουργείων λόγω έλλειψης υλικών και υποστελέχωση κλινικών είναι τα βασικότερα προβλήματα του ΑΧΕΠΑ, σύμφωνα με τον πρόεδρο των εργαζομένων Μπάμπη Κοροξένο. «Το μεγαλύτερο βέβαια πρόβλημα είναι η υποχρηματοδότηση» υποστηρίζει ο κ. Κοροξένος. «Ανακαινίσεις και βαφές χώρων γίνονται αποκλειστικά με χρήματα ιδιωτών και δωρεές, αφού δεν προβλέπονται σχετικά κονδύλια» τονίζει. «Η υγεία και τα νοσοκομεία μας θυμίζουν τη δεκαετία του ’80, τότε που ιδρύθηκε το ΕΣΥ και ψαχνόμασταν» σχολιάζει ο κ. Κοροξένος. Συμπληρώνει πως ένα από τα σοβαρά ζητήματα που καλείται να αντιμετωπίσει ο ίδιος αλλά και οι συνάδελφοί του είναι η μεγάλη παραβατικότητα που συναντά κανείς στους χώρους πέριξ και εντός του νοσοκομείου. «Δεχόμαστε επιθέσεις εντός του νοσοκομείου, ενώ οι κλοπές και οι φθορές σε αυτοκίνητα στο πάρκινγκ είναι συχνό φαινόμενο» υποστηρίζει.
*Δημοσιεύθηκε στη "ΜτΚ" στις 26 Ιανουαρίου 2020
ΣΧΟΛΙΑ