Με 22.435 μόρια εισήχθη πρώτη στο Τμήμα Διεθνών και Ευρωπαϊκών Σπουδών του Πανεπιστημίου Μακεδονίας και λίγο πριν βρεθεί για πρώτη φορά στο αμφιθέατρο εξηγεί στη «ΜτΚ» πώς τα κατάφερε και γιατί επέλεξε το συγκεκριμένο τμήμα. «Μόλις τελείωσα το σχολείο και η ιδέα για τη ζωή μετά το πανεπιστήμιο φαντάζει άβυσσος», λέει μεταξύ άλλων η Χριστίνα Σιάνου.

Πρώτη στο Πανεπιστήμιο Μακεδονίας στο Διεθνών και Ευρωπαϊκών Σπουδών με 22.435 μόρια. Ποιο ήταν το κριτήριο επιλογής σας για αυτό το Τμήμα;

Την συγκεκριμένη Σχολή την πρωτοάκουσα πέρυσι το καλοκαίρι όταν συνειδητοποίησα ότι η ώρα της επιλογής ήταν πιο κοντά απ’ ό,τι πίστευα. Μέχρι τότε δεν είχα στον νου μου κάποιο συγκεκριμένο Τμήμα που να με γοήτευε αρκετά. Το μόνο για το οποίο ήμουν σίγουρη ήταν το ενδιαφέρον μου για τη διεθνή ζωή και το πάθος μου για τις ξένες γλώσσες. Όταν, επομένως, πληροφορήθηκα ότι υπάρχει Σχολή που ανταποκρίνεται στα ενδιαφέροντά μου ήμουν πλέον σίγουρη για την επιλογή μου. Σημαντικό ρόλο διαδραμάτισε και το σχολείο μου, η Γερμανική Σχολή, καθώς μου έδωσε την ευκαιρία και την έμπνευση να ασχοληθώ εντατικότερα με τα διεθνή θέματα και να τα κατανοήσω καλύτερα ακόμα και μέσα στην πίεση των Πανελληνίων.

Πετύχατε στην Νεοελληνική Γλώσσα - Λογοτεχνία έναν από τους υψηλότερους βαθμούς πανελληνίως, 19,7. Το θέμα αναφερόταν στην Ιστορία, πώς το προσεγγίσατε;

Μακάρι να μπορούσα να σας μεταφέρω πιο πιστά τις ιδέες και τον τρόπο που το ανέπτυξα, αλλά δυστυχώς δεν έχω συγκρατήσει πολλές λεπτομέρειες από το περιεχόμενό της έκθεσής μου. Ως αφορμή, πάντως, λειτούργησε για εμένα στον πρόλογο ένα θέμα που απασχολεί την χώρα μας για αρκετά χρόνια, η μάχη για την ανάκτηση των Ελγινείων Μαρμάρων του Παρθενώνα. Η απορία ορισμένων ανθρώπων για την επιμονή των Ελλήνων στην ανάκτησή τους ύστερα από τόσα χρόνια, μου έδωσε την λαβή να αναπτύξω στο κύριο μέρος τόσο την σημασία της ιστορίας στην ζωή μας, όσο και βιωματικούς τρόπους προσέγγισής της. Βασικά σημεία αποτέλεσαν σίγουρα ο επικουρικός ρόλος της ιστορίας στην καταπολέμηση και άρση των στερεοτύπων και των προκαταλήψεων έναντι άλλων ομάδων και λαών, καθώς και ο συνεκτικός της χαρακτήρας μέσω της εύρεσης των κοινών καταβολών και ριζών ενός λαού. Στο δεύτερο μέρος αναφέρθηκα σε μία βιωματική προσέγγιση της ιστορίας του τόπου μέσω επισκέψεων σε αρχαιολογικούς χώρους και μουσεία, αλλά και της επαφής με άτομα που τα ίδια βίωσαν την ιστορία και αποτελούν την πιο συναισθηματικά φορτισμένη και άμεση πηγή των γεγονότων.

Τι όραμα έχετε; Πώς ατενίζετε το μέλλον όταν ολοκληρώσετε τις σπουδές σε έναν κλάδο δύσκολο;

Δεν μπορώ να απαντήσω κάτι συγκεκριμένο γιατί σίγουρα σε μερικά χρόνια από τώρα θα το διαβάζω και θα γελάω. Μόλις τελείωσα το σχολείο και η ιδέα για τη ζωή μετά το πανεπιστήμιο φαντάζει άβυσσος. Είμαι χαρούμενη με την επιλογή της Σχολής μου και αρκετά αισιόδοξη ότι μέσα σε αυτή θα μπορέσω να κατασταλάξω στο ακριβές αντικείμενο στο οποίο θα θελήσω να εξειδικευτώ και να ασχοληθώ. Εντάσσοντας, ωστόσο, τον εαυτό μου στο σύνολο των μελλόντων φοιτητών του Τμήματος των Διεθνών και Ευρωπαϊκών Σπουδών, μπορώ να αναφέρω ως ένα συλλογικό όραμα την εκπροσώπηση της χώρας μας στην διεθνή σκηνή και την υπηρέτηση της εξωτερικής της πολιτικής. Και δεν αμφιβάλω για κανέναν από εμάς πως αν ακολουθήσει τις κλίσεις και τα ενδιαφέροντά του θα μπορέσει μετά την ολοκλήρωση των σπουδών να ασχοληθεί με αυτό που πραγματικά του ταιριάζει και τον ολοκληρώνει ως άτομο.

Τι συμβουλή θα δίνατε στους μελλοντικούς υποψήφιους των Πανελληνίων;

Δεν θα προσπαθήσω να πρωτοτυπήσω σε αυτό γιατί σίγουρα έχετε διαβάσει και ακούσει από διάφορους υποψηφίους παρόμοια πράγματα και θεωρώ ότι τα συναισθήματα και οι σκέψεις μας συγκλίνουν σε μεγάλο βαθμό. Η ψυχολογία για εμένα έχει τη μεγαλύτερη σημασία και είναι αυτή που θα σε βοηθήσει ή θα σε ρίξει. Πάντα υπάρχουν κακές μέρες που θα νιώσεις εξουθενωμένος, και, όχι, όλα σου τα διαγωνίσματα δεν θα είναι άριστα. Όλα αυτά είναι μέρος της πρόκλησης, μέρος του μαραθώνιου που διανύεις. Βάλε στόχους και διαμόρφωσε ένα πρόγραμμα που να εμπεριέχει και κάποιο χόμπι σου και καμιά βόλτα για να ξεφεύγεις και λίγο. Οι Πανελλήνιες είναι απλά μία πρόκληση όχι το τέλος του κόσμου. Και το κυριότερο, πίστεψε στον εαυτό σου, γιατί αν δεν το κανείς εσύ… τότε ποιος;

*Δημοσιεύθηκε στη "ΜτΚ" στις 21.08.2022