08/03/2024 17:29
To 2027 αναμένεται να λειτουργήσει η μονάδα «πράσινου» υδρογόνου της «Hellenic Hydrogen» στην έκταση του ατμοηλεκτρικού σταθμού Αμυνταίου στη Δυτική Μακεδονία, όπως επιβεβαίωσε εκ νέου σήμερα ο διευθύνων σύμβουλος της εταιρείας (κοινοπραξίας μεταξύ της Μότορ Όιλ και της ΔΕΗ), Δημήτρης Τριανταφυλλόπουλος, μιλώντας στο συνέδριο «Helexpo Dialogues», στο πλαίσιο των εκθέσεων «Forward Green» και «Renewable EnergyTech», στη Θεσσαλονίκη. «Πραγματικά ευελπιστούμε ότι το 2027, παρά τα προβλήματα που βρίσκουμε μπροστά μας, θα παράγουμε πράσινο υδρογόνο στην περιοχή και ότι η Δυτική Μακεδονία θα είναι η πρώτη περιοχή όπου θα έχουμε παραγωγή υδρογόνου» υπογράμμισε.
Επανέλαβε ότι το ανανεώσιμο υδρογόνο και η Hellenic Hydrogen «έρχονται να συμπληρώσουν και όχι να κανιβαλίσουν» την αγορά των Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας (ΑΠΕ) και πρόσθεσε πως σκοπός της εταιρείας είναι να παράγει πρώτη στην Ελλάδα ανανεώσιμο υδρογόνο σε βιομηχανική κλίμακα. «
Τα βήματα είναι αργά, αλλά σταθερά. Και σε ευρωπαϊκό επίπεδο βλέπουμε ότι υπάρχει πρόθεση να προχωρήσουν αυτές οι επενδύσεις, αλλά όπως κάθε νέα αγορά, η οποία ξεκινάει από το μηδέν, έτσι και αυτή έχει πάρα πολλές απαιτήσεις, πάρα πολλά θέματα, τα οποία προσπαθούμε να τα ξεπεράσουμε με τη βοήθεια και του Υπουργείου αλλά και των υπολοίπων εταιριών, που θέλουν να δραστηριοποιηθούν στον χώρο» σημείωσε, τονίζοντας εκ νέου ότι η αγορά δεν πρόκειται να αναπτυχθεί, αν δεν δημιουργηθούν και καταναλωτές του πράσινου υδρογόνου.
Το ανανεώσιμο υδρογόνο έχει το πρόσθετο πλεονέκτημα ότι μπορεί να συνεισφέρει στην αξιοποίηση της μη απορροφώμενης ενέργειας από ανανεώσιμες πηγές: «Το 2023 απορρίψαμε 260 γιγαβάτ ενέργειας από ΑΠΕ γιατί δεν μπορέσαμε να την απορροφήσουμε. Τόσα γιγαβάτ χρειάζεται μια μονάδα υδρογόνου ισχύος 50 μεγαβάτ, που παράγει 6000 τόνους υδρογόνου. Σκεφτείτε πόσο όφελος θα είχε και για την αγορά των ΑΠΕ και για την αγορά του υδρογόνου μια σύνδεση. Αυτό είναι κάτι πάνω στο οποίο δουλεύουμε» είπε ο κ. Τριανταφυλλόπουλος.
Σε ερώτημα αν το πράσινο υδρογόνο μπορεί να καταστεί πιο ανταγωνιστικό, ο κ.Τριανταφυλλόπουλος συνέδεσε την απάντησή του με τα γεγονότα της τελευταίας τριετίας, τα οποία οφείλονται στην κλιματική κρίση. «Ας δούμε τι κόστισε πέρυσι στη χώρα μας η κλιματική κρίση, οι τεράστιες πυρκαγιές και πλημμύρες. Νομίζω πως ο λογαριασμός πρέπει να έχει φτάσει γύρω στα 4 δισ. ευρώ, λεφτά που θα μπορούσαμε να τα έχουμε στην πραγματική οικονομία.
Δεν λέω ότι το υδρογόνο θα λύσει όλα τα προβλήματα, αλλά πρέπει να συγκρίνουμε τα οφέλη (...) Θεωρώ ότι με τα κατάλληλα εργαλεία και με τις κατάλληλες συνθήκες θα έχουμε πιο ανταγωνιστικό υδρογόνο (...) Το λέω και το ξαναλέω γιατί υπήρξε εδώ και πολλά χρόνια αυτή η αίσθηση ότι το υδρογόνο είναι το Άγιο Δισκοπότηρο, που θα έρθει και θα λύσει όλα τα προβλήματα της ενέργειας. Δεν είναι έτσι, αλλά να μην πηγαίνουμε και στο άλλο άκρο και το απορρίπτουμε, επειδή δεν είναι πλήρως ανταγωνιστικό με ένα ορυκτό καύσιμο» τόνισε.
Αναφέρθηκε επίσης στην ανάγκη να υπάρξει άμεσα εθνική στρατηγική για το υδρογόνο, καθώς και το κατάλληλο ρυθμιστικό και κανονιστικό πλαίσιο, βασισμένο σε benchmarks από άλλες χώρες, με ενέργειες όπως η κινητροδότηση των πιθανών μεγάλων καταναλωτών, είτε αυτοί είναι διυλιστήρια είτε βιομηχανία και η λειτουργική ενίσχυση των πρώτων μονάδων ηλεκτρόλυσης. «Προφανώς χρειάζεται να υπάρχει και ένα consensus (συναίνεση) για το τι θέλουμε να είμαστε σαν χώρα. Γιατί όλοι θυμόμαστε κάποια φαραωνικά πρότζεκτ, τα οποία πλέον δεν υφίστανται. Πρέπει να είμαστε ρεαλιστές, να έχουμε τον ρόλο που μας αναλογεί, έναν περιφερειακό ρόλο. Ας ξεκινήσουμε από τα πρώτα βασικά ρεαλιστικά βήματα, για να μπορέσουμε να πατήσουμε πάνω σε αυτά (...) Καλό είναι να μη μιλάμε για γιγαβάτ και για δισεκατομμύρια, αλλά να μιλάμε για πραγματικά έργα. Και θεωρώ ότι το έργο (της Hellenic Energy) των 50 μεγαβάτ σε πρώτη φάση, στη Δυτική Μακεδονία, είναι ένα τέτοιο έργο» κατέληξε.
Υπέρ της ταχείας χάραξης εθνικής στρατηγικής για το υδρογόνο, αλλά και της ανάγκης δρομολόγησης του αναγκαίου ρυθμιστικού και κανονιστικού πλαισίου, τάχθηκε και ο Νικόλαος Ντάβος, συνιδρυτής και μάνατζερ στο Cluster of Bioeconomy & Environment of Western Macedonia (CLUBE), το οποίο έχει ήδη εκκινήσει μια σειρά από δράσεις, σχετικές με πιλοτικά έργα.
«Αυτό που βλέπουμε» είπε, «είναι ότι χρειάζεται να δημιουργηθούν αυτά τα μικρά επιδεικτικά έργα, ώστε να κινητοποιηθεί η αγορά, αλλά και η Πολιτεία, για ν' αναπτύξει το απαραίτητο νομοθετικό πλαίσιο, με στόχο να μπορέσουν να υλοποιηθούν και τα μεγάλα επιχειρηματικά έργα υδρογόνου που προβλέπεται να γίνουν σε όλη τη χώρα». Προς την κατεύθυνση αυτή, το CLUBE άρχισε ήδη από το 2019 να εργάζεται πάνω σε ερευνητικά έργα, π.χ., του προγράμματος Horizon, σε κάποια εκ των οποίων ενυπάρχει και το εκπαιδευτικό κομμάτι, το οποίο είναι εξαιρετικά χρήσιμο. Κι αυτό διότι, «όταν θα ξεκινήσουν οι τεχνολογίες υδρογόνου, θα πρέπει να τις υλοποιήσουν κι εφαρμόσουν συγκεκριμένοι άνθρωποι, μηχανικοί, τεχνικοί, οικονομολόγοι». Χρειάζεται λοιπόν και ένα μεγάλο κομμάτι προετοιμασίας, σε εκπαιδευτικό επίπεδο.
Ο κ. Ντάβος υπενθύμισε ότι ήδη υπάρχουν δύο εγκεκριμένες «κοιλάδες υδρογόνου» στην Ελλάδα (σ.σ. στην Κρήτη και στην Κόρινθο) και εξέφρασε την ελπίδα να δημιουργηθούν περισσότερες στο μέλλον, αλλά και να διασυνδεθούν με τον υπόλοιπο ευρωπαϊκό χώρο. Αναφερόμενος ειδικά στη Δυτική Μακεδονία, υπογράμμισε πως πρόκειται για μια περιοχή με πλεονεκτήματα (ηλεκτρικά δίκτυα, το απαραίτητο νερό, παλιές λιγνιτικές μονάδες), τα οποία «την καθιστούν ως έναν παραγωγό υδρογόνου με σημαντικά πλεονεκτήματα». Ο συνιδρυτής του CLUBE διατύπωσε επίσης την εκτίμηση ότι τα επόμενα χρόνια το υδρογόνο θα γίνει πιθανώς πιο ανταγωνιστικό.
Όσον αφορά το κομμάτι των μεγάλων επενδύσεων υδρογόνου, που ακόμα καθυστερούν και στην Ευρώπη, σημείωσε ότι «πρέπει και οι διαδικασίες και οι πολιτικοί και το νομοθετικό κομμάτι να κινηθούν πιο γρήγορα» και συντονισμένα, «ώστε να συμβαδίσουν όλα μαζί για να μπορέσει να γίνει στο τέλος μια επένδυση». Πρόσθεσε δε πως είναι σημαντικό για την Ελλάδα να είναι από τους πρώτους παραγωγούς υδρογόνου και να μη μείνει πίσω.
Ο κ. Ντάβος αναφέρθηκε και σε ένα πιλοτικό έργο, που πρόκειται να έρθει στη χώρα μας: «Είναι ένα project ενός λεωφορείου υδρογόνου, μαζί με κινητό ανεφοδιασμό, που θα ξεκινήσει ουσιαστικά από τη Ρουμανία, θα πάει στη Βουλγαρία και θα καταλήξει στην Ελλάδα. Αυτό θα γίνει πιλοτικά και θα τρέξει σε επιδεικτική, αλλά και λειτουργική φάση σε τουλάχιστον τρεις περιοχές: Κοζάνη, Θεσσαλονίκη και Αθήνα». Έχει εξασφαλιστεί χρηματοδότηση από την Ευρωπαϊκή Ένωση, από ένα έργο που λέγεται Jive «και το επόμενο διάστημα ψάχνουμε και με το Υπουργείο Μεταφορών και Υποδομών, το οποίο έχει υπό την αιγίδα του αυτό το έργο, να δούμε όλα εκείνα τα τεχνικά χαρακτηριστικά που θα το κάνουν υλοποιήσιμο. Έτσι, θα δούμε τις αλλαγές που χρειάζεται το νομοθετικό πλαίσιο και τις αλλαγές στις μεταφορές και τις αλλαγές σε όλα εκείνα τα στάδια που απαιτούνται για να μπορέσει κάποια στιγμή να γίνει αυτό, όχι πια πιλοτικά, αλλά σε πραγματικό επίπεδο» κατέληξε.
To 2027 αναμένεται να λειτουργήσει η μονάδα «πράσινου» υδρογόνου της «Hellenic Hydrogen» στην έκταση του ατμοηλεκτρικού σταθμού Αμυνταίου στη Δυτική Μακεδονία, όπως επιβεβαίωσε εκ νέου σήμερα ο διευθύνων σύμβουλος της εταιρείας (κοινοπραξίας μεταξύ της Μότορ Όιλ και της ΔΕΗ), Δημήτρης Τριανταφυλλόπουλος, μιλώντας στο συνέδριο «Helexpo Dialogues», στο πλαίσιο των εκθέσεων «Forward Green» και «Renewable EnergyTech», στη Θεσσαλονίκη. «Πραγματικά ευελπιστούμε ότι το 2027, παρά τα προβλήματα που βρίσκουμε μπροστά μας, θα παράγουμε πράσινο υδρογόνο στην περιοχή και ότι η Δυτική Μακεδονία θα είναι η πρώτη περιοχή όπου θα έχουμε παραγωγή υδρογόνου» υπογράμμισε.
Επανέλαβε ότι το ανανεώσιμο υδρογόνο και η Hellenic Hydrogen «έρχονται να συμπληρώσουν και όχι να κανιβαλίσουν» την αγορά των Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας (ΑΠΕ) και πρόσθεσε πως σκοπός της εταιρείας είναι να παράγει πρώτη στην Ελλάδα ανανεώσιμο υδρογόνο σε βιομηχανική κλίμακα. «
Τα βήματα είναι αργά, αλλά σταθερά. Και σε ευρωπαϊκό επίπεδο βλέπουμε ότι υπάρχει πρόθεση να προχωρήσουν αυτές οι επενδύσεις, αλλά όπως κάθε νέα αγορά, η οποία ξεκινάει από το μηδέν, έτσι και αυτή έχει πάρα πολλές απαιτήσεις, πάρα πολλά θέματα, τα οποία προσπαθούμε να τα ξεπεράσουμε με τη βοήθεια και του Υπουργείου αλλά και των υπολοίπων εταιριών, που θέλουν να δραστηριοποιηθούν στον χώρο» σημείωσε, τονίζοντας εκ νέου ότι η αγορά δεν πρόκειται να αναπτυχθεί, αν δεν δημιουργηθούν και καταναλωτές του πράσινου υδρογόνου.
Το ανανεώσιμο υδρογόνο έχει το πρόσθετο πλεονέκτημα ότι μπορεί να συνεισφέρει στην αξιοποίηση της μη απορροφώμενης ενέργειας από ανανεώσιμες πηγές: «Το 2023 απορρίψαμε 260 γιγαβάτ ενέργειας από ΑΠΕ γιατί δεν μπορέσαμε να την απορροφήσουμε. Τόσα γιγαβάτ χρειάζεται μια μονάδα υδρογόνου ισχύος 50 μεγαβάτ, που παράγει 6000 τόνους υδρογόνου. Σκεφτείτε πόσο όφελος θα είχε και για την αγορά των ΑΠΕ και για την αγορά του υδρογόνου μια σύνδεση. Αυτό είναι κάτι πάνω στο οποίο δουλεύουμε» είπε ο κ. Τριανταφυλλόπουλος.
Σε ερώτημα αν το πράσινο υδρογόνο μπορεί να καταστεί πιο ανταγωνιστικό, ο κ.Τριανταφυλλόπουλος συνέδεσε την απάντησή του με τα γεγονότα της τελευταίας τριετίας, τα οποία οφείλονται στην κλιματική κρίση. «Ας δούμε τι κόστισε πέρυσι στη χώρα μας η κλιματική κρίση, οι τεράστιες πυρκαγιές και πλημμύρες. Νομίζω πως ο λογαριασμός πρέπει να έχει φτάσει γύρω στα 4 δισ. ευρώ, λεφτά που θα μπορούσαμε να τα έχουμε στην πραγματική οικονομία.
Δεν λέω ότι το υδρογόνο θα λύσει όλα τα προβλήματα, αλλά πρέπει να συγκρίνουμε τα οφέλη (...) Θεωρώ ότι με τα κατάλληλα εργαλεία και με τις κατάλληλες συνθήκες θα έχουμε πιο ανταγωνιστικό υδρογόνο (...) Το λέω και το ξαναλέω γιατί υπήρξε εδώ και πολλά χρόνια αυτή η αίσθηση ότι το υδρογόνο είναι το Άγιο Δισκοπότηρο, που θα έρθει και θα λύσει όλα τα προβλήματα της ενέργειας. Δεν είναι έτσι, αλλά να μην πηγαίνουμε και στο άλλο άκρο και το απορρίπτουμε, επειδή δεν είναι πλήρως ανταγωνιστικό με ένα ορυκτό καύσιμο» τόνισε.
Αναφέρθηκε επίσης στην ανάγκη να υπάρξει άμεσα εθνική στρατηγική για το υδρογόνο, καθώς και το κατάλληλο ρυθμιστικό και κανονιστικό πλαίσιο, βασισμένο σε benchmarks από άλλες χώρες, με ενέργειες όπως η κινητροδότηση των πιθανών μεγάλων καταναλωτών, είτε αυτοί είναι διυλιστήρια είτε βιομηχανία και η λειτουργική ενίσχυση των πρώτων μονάδων ηλεκτρόλυσης. «Προφανώς χρειάζεται να υπάρχει και ένα consensus (συναίνεση) για το τι θέλουμε να είμαστε σαν χώρα. Γιατί όλοι θυμόμαστε κάποια φαραωνικά πρότζεκτ, τα οποία πλέον δεν υφίστανται. Πρέπει να είμαστε ρεαλιστές, να έχουμε τον ρόλο που μας αναλογεί, έναν περιφερειακό ρόλο. Ας ξεκινήσουμε από τα πρώτα βασικά ρεαλιστικά βήματα, για να μπορέσουμε να πατήσουμε πάνω σε αυτά (...) Καλό είναι να μη μιλάμε για γιγαβάτ και για δισεκατομμύρια, αλλά να μιλάμε για πραγματικά έργα. Και θεωρώ ότι το έργο (της Hellenic Energy) των 50 μεγαβάτ σε πρώτη φάση, στη Δυτική Μακεδονία, είναι ένα τέτοιο έργο» κατέληξε.
Υπέρ της ταχείας χάραξης εθνικής στρατηγικής για το υδρογόνο, αλλά και της ανάγκης δρομολόγησης του αναγκαίου ρυθμιστικού και κανονιστικού πλαισίου, τάχθηκε και ο Νικόλαος Ντάβος, συνιδρυτής και μάνατζερ στο Cluster of Bioeconomy & Environment of Western Macedonia (CLUBE), το οποίο έχει ήδη εκκινήσει μια σειρά από δράσεις, σχετικές με πιλοτικά έργα.
«Αυτό που βλέπουμε» είπε, «είναι ότι χρειάζεται να δημιουργηθούν αυτά τα μικρά επιδεικτικά έργα, ώστε να κινητοποιηθεί η αγορά, αλλά και η Πολιτεία, για ν' αναπτύξει το απαραίτητο νομοθετικό πλαίσιο, με στόχο να μπορέσουν να υλοποιηθούν και τα μεγάλα επιχειρηματικά έργα υδρογόνου που προβλέπεται να γίνουν σε όλη τη χώρα». Προς την κατεύθυνση αυτή, το CLUBE άρχισε ήδη από το 2019 να εργάζεται πάνω σε ερευνητικά έργα, π.χ., του προγράμματος Horizon, σε κάποια εκ των οποίων ενυπάρχει και το εκπαιδευτικό κομμάτι, το οποίο είναι εξαιρετικά χρήσιμο. Κι αυτό διότι, «όταν θα ξεκινήσουν οι τεχνολογίες υδρογόνου, θα πρέπει να τις υλοποιήσουν κι εφαρμόσουν συγκεκριμένοι άνθρωποι, μηχανικοί, τεχνικοί, οικονομολόγοι». Χρειάζεται λοιπόν και ένα μεγάλο κομμάτι προετοιμασίας, σε εκπαιδευτικό επίπεδο.
Ο κ. Ντάβος υπενθύμισε ότι ήδη υπάρχουν δύο εγκεκριμένες «κοιλάδες υδρογόνου» στην Ελλάδα (σ.σ. στην Κρήτη και στην Κόρινθο) και εξέφρασε την ελπίδα να δημιουργηθούν περισσότερες στο μέλλον, αλλά και να διασυνδεθούν με τον υπόλοιπο ευρωπαϊκό χώρο. Αναφερόμενος ειδικά στη Δυτική Μακεδονία, υπογράμμισε πως πρόκειται για μια περιοχή με πλεονεκτήματα (ηλεκτρικά δίκτυα, το απαραίτητο νερό, παλιές λιγνιτικές μονάδες), τα οποία «την καθιστούν ως έναν παραγωγό υδρογόνου με σημαντικά πλεονεκτήματα». Ο συνιδρυτής του CLUBE διατύπωσε επίσης την εκτίμηση ότι τα επόμενα χρόνια το υδρογόνο θα γίνει πιθανώς πιο ανταγωνιστικό.
Όσον αφορά το κομμάτι των μεγάλων επενδύσεων υδρογόνου, που ακόμα καθυστερούν και στην Ευρώπη, σημείωσε ότι «πρέπει και οι διαδικασίες και οι πολιτικοί και το νομοθετικό κομμάτι να κινηθούν πιο γρήγορα» και συντονισμένα, «ώστε να συμβαδίσουν όλα μαζί για να μπορέσει να γίνει στο τέλος μια επένδυση». Πρόσθεσε δε πως είναι σημαντικό για την Ελλάδα να είναι από τους πρώτους παραγωγούς υδρογόνου και να μη μείνει πίσω.
Ο κ. Ντάβος αναφέρθηκε και σε ένα πιλοτικό έργο, που πρόκειται να έρθει στη χώρα μας: «Είναι ένα project ενός λεωφορείου υδρογόνου, μαζί με κινητό ανεφοδιασμό, που θα ξεκινήσει ουσιαστικά από τη Ρουμανία, θα πάει στη Βουλγαρία και θα καταλήξει στην Ελλάδα. Αυτό θα γίνει πιλοτικά και θα τρέξει σε επιδεικτική, αλλά και λειτουργική φάση σε τουλάχιστον τρεις περιοχές: Κοζάνη, Θεσσαλονίκη και Αθήνα». Έχει εξασφαλιστεί χρηματοδότηση από την Ευρωπαϊκή Ένωση, από ένα έργο που λέγεται Jive «και το επόμενο διάστημα ψάχνουμε και με το Υπουργείο Μεταφορών και Υποδομών, το οποίο έχει υπό την αιγίδα του αυτό το έργο, να δούμε όλα εκείνα τα τεχνικά χαρακτηριστικά που θα το κάνουν υλοποιήσιμο. Έτσι, θα δούμε τις αλλαγές που χρειάζεται το νομοθετικό πλαίσιο και τις αλλαγές στις μεταφορές και τις αλλαγές σε όλα εκείνα τα στάδια που απαιτούνται για να μπορέσει κάποια στιγμή να γίνει αυτό, όχι πια πιλοτικά, αλλά σε πραγματικό επίπεδο» κατέληξε.
ΣΧΟΛΙΑ