Με πάνω από 15 χρόνια περιπλάνησης σε πολιτική «έρημο» πλήρωσε ο Αντώνης Σαμαράς την επιτυχή του προσπάθεια το 1993 να ανατρέψει μια εκλεγμένη υπό τον Κωνσταντίνο Μητσοτάκη κυβέρνηση της ΝΔ.
Η Πολιτική Άνοιξη του 42χρονου τότε Σαμάρα δεν επρόκειτο να μακροημερεύσει αλλά και η οικογένεια Μητσοτάκη έδειξε μεγαθυμία ανοχής βλέποντας τον «αποστάτη» Σαμάρα σταδιακά να επανέρχεται (αρχίζοντας από ευρωβουλευτής) στην πολιτική ζωή της Νέας Δημοκρατίας.
Ανάμεσα στις «επιτυχίες» του είναι χωρίς άλλο και η «εκπαίδευση» μεγάλου τμήματος του συντηρητικού κόσμου στον λαϊκισμό της εποχής των αγανακτισμένων πλατειών και η «νομιμοποίηση» του πολιτικού τυχοδιωκτισμού και της δημαγωγίας Τσίπρα στα μάτια τους.
Η κούρσα αυτή τον οδήγησε στην πρωθυπουργία. Ο αναπτερωμένος Τσίπρας όμως τον νίκησε όπως αναμένονταν, το 2015.
Προηγήθηκε το «φωτεινό» διάλειμμα της τελευταίες χρονιάς της πρωθυπουργίας του Σαμάρα, όπου μακριά από το ακροδεξιό τμήμα του εαυτού του, έδωσε μάχη για να βγει συντεταγμένα η χώρα από τη χρεωκοπία.
Ο βιαστικός όμως Τσίπρας ανέκοψε αυτήν την προσπάθεια βυθίζοντας τη χώρα ακόμα πιο βαθειά στην κρίση και τα μνημόνια με τους ερασιτεχνισμούς του.
Ο ίδιος ο Σαμαράς βέβαια φαίνεται πως από την αντιπάθεια στα όρια του μίσους, για την οικογένεια Μητσοτάκη δεν κατάφερε να απαλλαγεί.
Εδώ και ενάμιση χρόνο χειροκροτούμενος ουσιαστικά από στελέχη και πλήθη της Ακροδεξιάς και περιβαλλόμενος από την ευαρέσκεια κάποιων επιχειρηματικών κύκλων, βάλλει σταθερά με ορμητήριο την πατριδοκαπηλεία κατά του Κυριάκου Μητσοτάκη κάνοντας τους προληπτικούς να φοβούνται πως θα καταφέρει μετά από τρεις δεκαετίες και βάλε, να ανατρέψει άλλη μια κυβέρνηση της ΝΔ με έναν ακόμα Μητσοτάκη (αυτή τη φορά τον υιό του Κωνσταντίνου) στο τιμόνι της!
Βέβαια η πιθανότητα να επαναληφθεί -ως φάρσα σίγουρα- η ίδια ιστορία είναι μηδαμινή.
Η διαγραφή δεν έπεσε ως κεραυνός εν αιθρία. Ο Αντώνης Σαμαράς τον τελευταίο καιρό είχε διαφοροποιηθεί από τις πολιτικές θέσεις της Νέας Δημοκρατίας και κρίσιμες επιλογές της παρούσας κυβέρνησης και χρησιμοποίησε πολύ σκληρές εκφράσεις για υπουργικά στελέχη του Μητσοτάκη που τις υλοποιούν.
Ουδείς θα αποδείξει πως κινήθηκε βάσει οργανωμένου σχεδίου διότι το αντιμητσοτακικό μένος του αρκεί σύμφωνα με πολλούς, για να επιχειρήσει να αποσταθεροποιήσει την κυβέρνηση.
Διαβάζοντας με προσοχή τη συνέντευξή του στο ΒΗΜΑ εύκολα διαπιστώνει κανείς τον οίστρο του ανθρώπου που «τα ξέρει όλα» ή έστω αυτού που δεν βλέπει τίποτα καλό στην πολιτική και το έργο της κυβέρνησης.
Η κυβέρνηση, σύμφωνα με τον ίδιο πάει μόνη της στην αντίθετη κατεύθυνση από αυτήν που διάλεξε να πορευθεί ο υπόλοιπος κόσμος, τα θαλάσσωσε με την ακρίβεια, ξεπούλησε τα εθνικά θέματα, παίζει με την woke κουλτούρα. Όλα λάθος τα έκανε ο Μητσοτάκης!
Σε ότι αφορά τον Κώστα Καραμανλή, η άμεση αντίδραση «κύκλων» του που είπαν πως δεν υπήρξε καμία συνεννόηση των δυο πρώην πρωθυπουργών πριν ο Σαμαράς προτείνει τον πρώτο για πρόεδρο της Δημοκρατίας δείχνει το πόσο μόνος είναι ο δεύτερος στη νέα του αυτή περιπέτεια.
Με τα σημερινά δεδομένα δεν φαίνεται να υπάρχουν βουλευτές της ΝΔ που θα ακολουθούσαν τον Σαμαρά σε συγκροτημένο πιθανό εγχείρημα.
Μάλλον δεν θα δούμε να επαναλαμβάνεται το 1993 έστω και ως φάρσα.
Τα σενάρια που θέλουν την επιλογή ρήξης που έκανε κ Αντώνης Σαμαράς να συνδέεται με τη συγκυρία της εκλογής Τραμπ φαίνονται πάντως τραβηγμένα…
Με πάνω από 15 χρόνια περιπλάνησης σε πολιτική «έρημο» πλήρωσε ο Αντώνης Σαμαράς την επιτυχή του προσπάθεια το 1993 να ανατρέψει μια εκλεγμένη υπό τον Κωνσταντίνο Μητσοτάκη κυβέρνηση της ΝΔ.
Η Πολιτική Άνοιξη του 42χρονου τότε Σαμάρα δεν επρόκειτο να μακροημερεύσει αλλά και η οικογένεια Μητσοτάκη έδειξε μεγαθυμία ανοχής βλέποντας τον «αποστάτη» Σαμάρα σταδιακά να επανέρχεται (αρχίζοντας από ευρωβουλευτής) στην πολιτική ζωή της Νέας Δημοκρατίας.
Ανάμεσα στις «επιτυχίες» του είναι χωρίς άλλο και η «εκπαίδευση» μεγάλου τμήματος του συντηρητικού κόσμου στον λαϊκισμό της εποχής των αγανακτισμένων πλατειών και η «νομιμοποίηση» του πολιτικού τυχοδιωκτισμού και της δημαγωγίας Τσίπρα στα μάτια τους.
Η κούρσα αυτή τον οδήγησε στην πρωθυπουργία. Ο αναπτερωμένος Τσίπρας όμως τον νίκησε όπως αναμένονταν, το 2015.
Προηγήθηκε το «φωτεινό» διάλειμμα της τελευταίες χρονιάς της πρωθυπουργίας του Σαμάρα, όπου μακριά από το ακροδεξιό τμήμα του εαυτού του, έδωσε μάχη για να βγει συντεταγμένα η χώρα από τη χρεωκοπία.
Ο βιαστικός όμως Τσίπρας ανέκοψε αυτήν την προσπάθεια βυθίζοντας τη χώρα ακόμα πιο βαθειά στην κρίση και τα μνημόνια με τους ερασιτεχνισμούς του.
Ο ίδιος ο Σαμαράς βέβαια φαίνεται πως από την αντιπάθεια στα όρια του μίσους, για την οικογένεια Μητσοτάκη δεν κατάφερε να απαλλαγεί.
Εδώ και ενάμιση χρόνο χειροκροτούμενος ουσιαστικά από στελέχη και πλήθη της Ακροδεξιάς και περιβαλλόμενος από την ευαρέσκεια κάποιων επιχειρηματικών κύκλων, βάλλει σταθερά με ορμητήριο την πατριδοκαπηλεία κατά του Κυριάκου Μητσοτάκη κάνοντας τους προληπτικούς να φοβούνται πως θα καταφέρει μετά από τρεις δεκαετίες και βάλε, να ανατρέψει άλλη μια κυβέρνηση της ΝΔ με έναν ακόμα Μητσοτάκη (αυτή τη φορά τον υιό του Κωνσταντίνου) στο τιμόνι της!
Βέβαια η πιθανότητα να επαναληφθεί -ως φάρσα σίγουρα- η ίδια ιστορία είναι μηδαμινή.
Η διαγραφή δεν έπεσε ως κεραυνός εν αιθρία. Ο Αντώνης Σαμαράς τον τελευταίο καιρό είχε διαφοροποιηθεί από τις πολιτικές θέσεις της Νέας Δημοκρατίας και κρίσιμες επιλογές της παρούσας κυβέρνησης και χρησιμοποίησε πολύ σκληρές εκφράσεις για υπουργικά στελέχη του Μητσοτάκη που τις υλοποιούν.
Ουδείς θα αποδείξει πως κινήθηκε βάσει οργανωμένου σχεδίου διότι το αντιμητσοτακικό μένος του αρκεί σύμφωνα με πολλούς, για να επιχειρήσει να αποσταθεροποιήσει την κυβέρνηση.
Διαβάζοντας με προσοχή τη συνέντευξή του στο ΒΗΜΑ εύκολα διαπιστώνει κανείς τον οίστρο του ανθρώπου που «τα ξέρει όλα» ή έστω αυτού που δεν βλέπει τίποτα καλό στην πολιτική και το έργο της κυβέρνησης.
Η κυβέρνηση, σύμφωνα με τον ίδιο πάει μόνη της στην αντίθετη κατεύθυνση από αυτήν που διάλεξε να πορευθεί ο υπόλοιπος κόσμος, τα θαλάσσωσε με την ακρίβεια, ξεπούλησε τα εθνικά θέματα, παίζει με την woke κουλτούρα. Όλα λάθος τα έκανε ο Μητσοτάκης!
Σε ότι αφορά τον Κώστα Καραμανλή, η άμεση αντίδραση «κύκλων» του που είπαν πως δεν υπήρξε καμία συνεννόηση των δυο πρώην πρωθυπουργών πριν ο Σαμαράς προτείνει τον πρώτο για πρόεδρο της Δημοκρατίας δείχνει το πόσο μόνος είναι ο δεύτερος στη νέα του αυτή περιπέτεια.
Με τα σημερινά δεδομένα δεν φαίνεται να υπάρχουν βουλευτές της ΝΔ που θα ακολουθούσαν τον Σαμαρά σε συγκροτημένο πιθανό εγχείρημα.
Μάλλον δεν θα δούμε να επαναλαμβάνεται το 1993 έστω και ως φάρσα.
Τα σενάρια που θέλουν την επιλογή ρήξης που έκανε κ Αντώνης Σαμαράς να συνδέεται με τη συγκυρία της εκλογής Τραμπ φαίνονται πάντως τραβηγμένα…
ΣΧΟΛΙΑ