Ανατρεπτικές αλλαγές κυοφορούνται για την ΔΕΘ Α.Ε., αλλαγές που δρομολογούνται εν κρυπτώ και παραβύστω και οι οποίες, αν πραγματοποιηθούν, η διαχείριση του εκθεσιακού κέντρου Θεσσαλονίκης, θα περάσει σε χέρια ιδιώτη, με τον εθνικό εκθεσιακό φορέα ουσιαστικά να ιδιωτικοποιείται.

Οι πληροφορίες του makthes.gr προέρχονται από έγκυρη πηγή, αλλά μέχρι σήμερα δεν κατέστη δυνατή η επιβεβαίωσή τους, παρά τις προσπάθειες που έγιναν τόσο προς την πλευρά του μετόχου της ΔΕΘ , δηλαδή του Υπερταμείου ( ΕΕΣΥΠ), όσο και προς τη διοίκηση της Εταιρείας. Πιθανώς, με την άφιξη αύριο, στη Θεσσαλονίκη και στην 87^η ΔΕΘ, του πρωθυπουργού, να αποκαλυφθούν τα τελικά σχέδια για το εξαντλητικά συζητημένο θέμα της ανάπλασης του εκθεσιακού κέντρου της ΔΕΘ και, το μέλλον της εταιρείας του δημοσίου.

Το βέβαιο είναι, ότι υπάρχει δυστοκία στην εξασφάλιση τριμερούς χρηματοδότησης, για να υλοποιηθεί η ανάπλαση με ΣΔΙΤ , καθώς ο λογαριασμός του έργου έχει ήδη αγγίξει τα 300 εκατ. ευρώ και πιθανότατα θα τα ξεπεράσει. Ιδιώτες που ενδιαφέρονται για να συμμετάσχουν στο ΣΔΙΤ, όπως μαθαίνουμε υπάρχουν , αλλά για να συμμετάσχουν στο σχέδιο, ζητάνε να πάρουν και το μάνατζμεντ των εκθεσιακών δραστηριοτήτων της ΔΕΘ, μετά την ολοκλήρωση της κατασκευής. Τι σημαίνει αυτό; ιδιωτικοποίηση της ΔΕΘ Α.Ε.

Oι μεγάλοι που ενδιαφέρονται

Η υπόθεση της ανάπλασης, όπως πληροφορήθηκε το makthes.gr, έχει προσελκύσει το ενδιαφέρον μεγάλων Ομίλων, όπως της DIMAND που θα ήθελε να αναλάβει την ανάπτυξη του νέου συγκροτήματος, των ομίλων Κωνσταντακόπουλου ( Costa Navarino , Conrad στο πρώην Hilton της Αθήνας κ.αλ) και Bασιλάκη ( Aegean, Αuhellas) για το ξενοδοχείο, αλλά και του ομίλου Κοπελούζου που έχει από το 2009 μπει στην αγορά των εκθεσιακών διοργανώσεων, με το Metropolitan Expo.

Πιθανότατα, για να περάσει η ΔΕΘ στην επόμενη φάση της ιστορίας της, να εμπλακεί στη διαχείριση και κάποιος μεγάλος, διεθνής διοργανωτής εκθέσεων, για να δώσει στον περιφερειακό εκθεσιακό οργανισμό της Θεσσαλονίκης, άλλη προοπτική ανάπτυξης.

Τι προέβλεπε το σενάριο χρηματοδότησης

Μέχρι πριν ένα- δύο μήνες, οι εμπλεκόμενοι ήθελαν το σχέδιο της ανάπλασης, μέσω ΣΔΙΤ, να έχει τρεις πηγές χρηματοδότησης, με την καθεμία να βάζει περίπου 100 εκατ. ευρώ στο «κοινό ταμείο». Το έργο θα χρηματοδοτούνταν από το ελληνικό δημόσιο, αφού πρώτα έπαιρνε το «πράσινο φως» από την Κοινότητα ( κρατική ενίσχυση) , το Υπερταμείο θα έβαζε , πιο πολύ συμβολικά, έως 19 εκατ. , ενώ θα εξασφαλίζονταν και Ευρωπαϊκό δάνειο από την Ε.Ι.Β., οι δε ιδιώτες, θα συμμετείχαν και αυτοί αφού θα είχαν στη συνέχεια, τη διαχείριση και εκμετάλλευση του ξενοδοχείου, των εμπορικών χώρων και τμήματος του υπογείου πάρκινγκ. Αλλά, η ΔΕΘ Α.Ε., σύμφωνα με τα όσα υποστηρίζονταν, θα κρατούσε τη διαχείριση και τα έσοδα φυσικά, από τις εκθεσιακές δραστηριότητες.

Σύμφωνα όμως με πιο πρόσφατες πληροφορίες, η εκθεσιακή δραστηριότητα θα δοθεί και αυτή, μετά την ανάπλαση του κέντρου, σε ιδιώτη, για να μπορέσει να προχωρήσει το έργο. Όπως φαίνεται αυτή είναι μία απόφαση που ελήφθη κεντρικά, προκειμένου η Θεσσαλονίκη να αποκτήσει ένα σύγχρονο, λειτουργικό εκθεσιακό και συνεδριακό κέντρο, κάτι που συζητείται από το 2004 και από την εποχή που η πόλη διεκδικούσε την EXPO 2008.

Είκοσι χρόνια "φαγούρα" για τη ΔΕΘ

H συζήτηση αυτή, για το εκθεσιακό της ΔΕΘ, έχει κυριολεκτικώς περάσει από χίλια κύματα και, από το 2012, η επιλογή ήταν, η ανάπλαση του συγκροτήματος της Έκθεσης, στο χώρο που βρίσκεται , γιατί η μετεγκατάστασή της, Δυτικά ή Ανατολικά, είχε αποκλειστεί για λόγους οικονομικούς και όχι μόνον. Πλέον βρισκόμαστε στο Σεπτέμβριο του 2023, έγινε το Ειδικό Πολεοδομικό Σχέδιο για την ανάπλαση της ΔΕΘ, εκδόθηκε τον Ιούλιο του 2021 το σχετικό Π.Δ., διενεργήθηκε διεθνής αρχιτεκτονικός διαγωνισμός , τα γραφεία Sauerbruch Hutton (Γερμανία), Gustafson Porter + Bowman (Βρετανία) και Έλενας Σταυροπούλου (Ελλάδα), ολοκλήρωσαν τις προμελέτες και, επί ένα χρόνο, όλοι περιμένουν να μάθουν «που θα κάτσει η μπίλια» με το σχέδιο χρηματοδότησης.

Η πόλη, οι οικονομικοί φορείς, οι επιχειρήσεις, όλοι θέλουν να μάθουν το τι θα γίνει επιτέλους με τη ΔΕΘ. Θα ιδιωτικοποιηθεί η Εταιρεία, της οποίας ούτως ή άλλως ο τζίρος δεν ξεπερνάει τα 14 εκατ., στις καλύτερες χρονιές; Έχουν προχωρήσει συνεννοήσεις με τους δανειστές και τις μνημονιακές υποχρεώσεις που αφορούν και το Υπερταμείο; Για πόσα χρόνια, θα παραχωρηθεί, σε περίπτωση ιδιωτικοποίησης, το ακίνητο της ΔΕΘ στον ιδιώτη για χρήση; Και, αν είναι όλο το «πακέτο» του εκθεσιακού μετά συνοδών έργων και δραστηριοτήτων, να πάει σε ιδιώτες, γιατί θα πρέπει η ανάπτυξη αυτή να γίνει στην καρδιά της πόλης που ασφυκτιά στο τσιμέντο; Το δίλημμα που τίθετο , ξανά και ξανά, ήταν «ή Σίνδος ή υφιστάμενο εκθεσιακό». Μήπως, μία φρέσκια, τρίτη ματιά, θα έβλεπε και ανατολικά, ακίνητα κοντά στο αεροδρόμιο, στο οποίο τα επόμενα χρόνια θα φτάσει και το μετρό;

Πριν ανοίξει ξανά ένας μεγάλος δημόσιος διάλογος στη Θεσσαλονίκη, πρέπει επιτέλους οι εμπλεκόμενοι, να δείξουν τα χαρτιά τους και να πούνε ξεκάθαρα, τι γίνεται με την ανάπλαση και το μέλλον της ΔΕΘ. Είκοσι χρόνια είναι πολλά για να δρομολογηθεί ένα έργο αναπτυξιακής πνοής για την πόλη και την εθνική οικονομία. Και στο φινάλε, όπου δεν αποφασίζει το κράτος, αναγκάζονται να κινηθούν οι ιδιώτες που βλέπουν τις ευκαιρίες και τις προοπτικές μίας περιοχής.