Το εφιαλτικό σκηνικό που είχε διαμορφωθεί στο Μάτι στις 23 Ιουλίου 2018, όταν ξέσπασε η πύρινη λαίλαπα αφήνοντας πίσω της 104 νεκρούς, περιέγραψε σήμερα στην απολογία του στη δίκη για τη φονική πυρκαγιά ο κατηγορούμενος Δαμιανός Παπαδόπουλος, τότε διοικητής του Πυροσβεστικού Σταθμού της Νέας Μάκρης.

Κατά τη σημερινή συνεδρίαση απολογήθηκαν ακόμη ο τότε επικεφαλής της Διοίκησης Πυροσβεστικών Υπηρεσιών Αθηνών Νικόλαος Παναγιωτόπουλος και ο τότε διοικητής της Πυροσβεστικής Χαράλαμπος Χιώνης. Κοινός τόπος στις απολογίες των κατηγορουμένων ήταν οι αναφορές τους σε έλλειψη μέσων για την αντιμετώπιση της πυρκαγιάς.

«Δεν είναι δυνατόν να χάθηκαν τόσοι άνθρωποι γιατί δεν είχαμε αυτοκίνητα, οι άνθρωποι είναι πολύτιμοι δεν είναι εμπόρευμα» είπε στην απολογία του ο κ. Παπαδόπουλος μεταφέροντας στη συνέχεια με φόρτιση στο δικαστήριο όσα ο ίδιος βίωσε όταν μετέβη στη περιοχή. Είπε μεταξύ άλλων: «Οι άνθρωποι όπου έβλεπαν καρότσα ανέβαιναν. Ψάχναμε στους θάμνους στις 9 το βράδυ. Και κάποια στιγμή συνάντησα έναν κάτοικο της περιοχής ο οποίος μου είπε: «Ρε, πυροσβέστη ένα ασθενοφόρο». Τον ρώτησα που μένει και μου απάντησε: «Δεν θα πάμε στο σπίτι μου γιατί η γυναίκα μου είναι καμένη. Να με πας σε ασθενοφόρο».

Συνεχίζοντας την περιγραφή του ο κατηγορούμενος είπε: «Έφτασα στο ασθενοφόρο και είδα έναν σάκο με έναν νεκρό. Ο οδηγός του μου είπε ότι το πρωτόκολλο δεν επιτρέπει μεταφορά νεκρού με ζωντανό. Του λέω: «Ποιο πρωτόκολλο; Εδώ γίνεται Ιράν - Ιράκ». Ρώτησα τον κάτοικο: «Θα μπείτε μέσα; Υπάρχει ένας νεκρός». Μου απάντησε: «Θα μπω. Στο νοσοκομείο θέλω να πάω».

Όπως είπε ακόμη ο κατηγορούμενος ο ίδιος εκείνο το βράδυ ένιωσε φόβο. «Δεν φοβήθηκα όταν ήμουν καπετάνιος πριν μπω στην Πυροσβεστική, στον Περσικό, στον πόλεμο Ιράν- Ιράκ. Στο Μάτι όμως φοβήθηκα γιατί ήμασταν εμείς και εμείς. Ζητούσαμε συνεχώς πυροσβεστικά και τα είχαν στείλει όλα στο Νταού» είπε φορτισμένος για να συμπληρώσει απευθυνόμενος στο δικαστήριο: «Με συγχωρείτε. Είμαι σε σύγχυση. Είναι πρώτη φορά που είμαι σε δικαστήριο κατηγορούμενος. Αυτό που συνέβη στο Μάτι είναι φοβερό, τόσοι άνθρωποι (…) Είναι πολύτιμοι οι άνθρωποι, δεν είναι εμπορεύματα. Χάθηκαν τόσοι άνθρωποι εκεί. Είναι φοβερό. Συγχωρέστε με».

Από την πλευρά του ο Χαρ. Χιώνης υποστήριξε κατά την απολογία του: «Υπήρχε έλλειψη επίγειων και εναέριων δυνάμεων που είχαν διατεθεί από νωρίς στη φωτιά της Κινέτας. Δυστυχώς η Πολιτεία λόγω της οικονομικής κρίσης δεν διέθετε αλλά οχήματα για την εξυπηρέτηση μας. Με δική μας ευθύνη και σύμφωνη γνώμη των πληρωμάτων καθιστούσαμε επιχειρησιακά οχήματα που θα έπρεπε να ήταν ακινητοποιημένα.Οι βλάβες ήταν συνεχείς. Μόνο αν ακούσετε τις συνομιλίες μας θα καταλαβαίνατε γιατί πράγμα μιλάμε…».

Επιπλέον ο ίδιος αναφέρθηκε στο ζήτημα της οργανωμένης εκκένωσης της περιοχής από τους κατοίκους. «Εάν υλοποιηθεί ατάκτως υπάρχει κίνδυνος για τον κόσμο» είπε και προσέθεσε: «Εκφράζω τη βαθιά μου θλίψη στους συγγενείς των θυμάτων αλλά η κατάσταση ήταν μη διαχειρίσιμη. Μας ξεπερνούσε. Εμείς κάναμε ό,τι μπορούσαμε. Λυπάμαι που δεν μπορούσαμε να κάνουμε κάτι ακόμα παραπάνω». Ωστόσο, υποστήριξε πως οι κάτοικοι θα έπρεπε να έχουν διαβάσει τις οδηγίες που είναι αναρτημένες στη γραμματεία Γενικής Προστασίας.

Τέλος, στη δική του απολογία, ο τότε επικεφαλής της Διοίκησης Πυροσβεστικών υπηρεσιών Αθηνών Νικόλαος Παναγιωτόπουλος, ανέφερε μεταξύ άλλων: «Αν πρέπει να ζητήσω οργανωμένη απομάκρυνση και εκτιμώ πως η προσπάθεια να βγάλουμε τον κόσμο θα ήταν εφιαλτική, δεν θα το κάνω. Με συγχωρείτε, αλλά δεν θα το κάνω. Ακούσαμε εδώ για τα λίγα λεπτά που απείχε η θάλασσα και άλλα περίεργα, εκ του ασφαλούς. Στη συγκεκριμένη πυρκαγιά η θάλασσα δεν ήταν ασφαλής χώρος. Εννέα άτομα πνίγηκαν. Μία ήταν η οδός διαφυγής: Η λεωφόρος Μαραθώνος και αυτή θα έπρεπε να μείνει ασφαλής. Από τις 6 το απόγευμα δεν ήταν ασφαλής. Δύο αυτοκίνητα μπήκαν και κάηκαν και τα δύο».

Ακόμη ο συγκεκριμένος κατηγορούμενος είπε ότι γύρω στις 6 μ.μ ο ίδιος προσπάθησε να επικοινωνήσει με τον υπαρχηγό της Πυροσβεστικής Βασίλη Ματθαιόπουλο για να του αναφέρει ότι είχαν πληροφορία για δύο νεκρούς. Όμως, όπως είπε, δεν τον βρήκε και ενημέρωσε άλλο αξιωματικό, ο οποίος πλέον έχει αποβιώσει.