Τις απόψεις των πολιτών για το μνημόνιο και τη μεταμνημονιακή εποχή αλλά και για τον κοινωνικό διάλογο και τις συλλογικές διαπραγματεύσεις παρουσίασε ο Στράτος Φαναράς της Metron Analysis, που εκπόνησε την έρευνα κοινής γνώμης για λογαριασμό της ΓΣΕΕ.

Όπως προκύπτει...

* Δύο στους τρεις πολίτες θεωρούν ότι η χώρα βρίσκεται σε λάθος πορεία. Το μεγαλύτερο ποσοστό που έχει αυτή την άποψη είναι μεταξύ των ψηφοφόρων της ΝΔ (89%) αν και τέσσερις στους δέκα ψηφοφόρους του ΣΥΡΙΖΑ πιστεύουν ότι δεν βρισκόμαστε στη σωστή κατεύθυνση.
* Διαχρονικά υπάρχει μια βελτίωση στην αντίληψη του κόσμου: μέχρι τον Ιούνιο το ποσοστό όσων έλεγαν ότι η χώρα είναι σε θετική κατεύθυνση ήταν στο 20% ,τον Αύγουστο το ποσοστό αυτό έφτασε το 27%.
* Το 40% των δημοσίων υπαλλήλων πιστεύει ότι βρισκόμαστε στη σωστή κατεύθυνση ενώ το 24% των ιδιωτικών υπαλλήλων είναι το ίδιο αισιόδοξο.


Το χάσμα στις αντιλήψεις μεταξύ υπαλλήλων του δημοσίου και του ιδιωτικού τομέα σχετικά με την πορεία της χώρας αποτυπώνει έρευνα της Metron Analysis που εκπονήθηκε για λογαριασμό της ΓΣΕΕ και παρουσιάστηκε σήμερα στο Εργατικό Κέντρο Θεσσαλονίκης.

Το 40% των δημοσίων υπαλλήλων πιστεύει ότι βρισκόμαστε στη σωστή κατεύθυνση ενώ μόνο το 24% των ιδιωτικών υπαλλήλων είναι το ίδιο αισιόδοξο. Άνεργοι, φοιτητές και νοικοκυρές έχουν την πιο απαισιόδοξη στάση απέναντι στην σημερινή κατάσταση (69%, 70% και 71% πιστεύουν ότι πορευόμαστε σε λάθος κατεύθυνση). Συνολικά Δύο στους τρεις πολίτες θεωρούν ότι η χώρα βρίσκεται σε λάθος πορεία

Ενδιαφέρον έχει και η ιδεολογική τοποθέτηση των ερωτώμενων:
Το μεγαλύτερο ποσοστό όσων πιστεύουν ότι βρισκόμαστε σε λάθος πορεία είναι μεταξύ των ψηφοφόρων της ΝΔ (89%) αν και τέσσερις στους δέκα ψηφοφόρους του ΣΥΡΙΖΑ επίσης πιστεύουν ότι δεν βρισκόμαστε στη σωστή κατεύθυνση.
Πιο μετριοπαθείς είναι οι κεντρώοι και κεντροαριστεροί. Το υψηλότερο ποσοστό όσων πιστεύουν ότι βρισκόμαστε στη σωστή κατεύθυνση είναι στην κατηγορία «λοιπά» και ακολούθως στους ψηφοφόρους της Δημοκρατικής Συμπαράταξης.
Αν υπάρχει μια βελτίωση στην αντίληψη του κόσμου (μέχρι τον Ιούνιο το ποσοστό όσων έλεγαν ότι η χώρα είναι σε θετική κατεύθυνση ήταν στο 20% ,τον Αύγουστο το ποσοστό αυτό έφτασε το 27%) φαίνεται ότι για δύο στους τρεις ερωτώμενους η ολοκλήρωση του τρίτου προγράμματος τον περασμένο Αύγουστο δεν έκανε καμιά διαφορά (41% αρνητική, 25% ουδέτερη). Ακόμα και οι ψηφοφόροι του ΣΥΡΙΖΑ μεταξύ των ερωτώμενων είναι διχασμένοι (51% χαρακτηρίζει θετική εξέλιξη την ολοκλήρωση των μνημονίων). Το χαμηλότερο ποσοστό όσων απαντούν θετικά (13%) είναι μεταξύ των ψηφοφόρων της ΧΑ και του ΚΚΕ (18%). Και πάλι παρατηρείται διαφοροποίηση ανάλογα με την απασχόληση.
Τέσσερις στους δέκα δημοσίους υπαλλήλους είναι πεπεισμένοι ότι η ολοκλήρωση του 3ου μνημονίου είναι κάτι θετικό, ενώ ιδιωτικοί υπάλληλοι, ελεύθεροι επαγγελματίες και άνεργοι είναι πολύ λιγότερο αισιόδοξοι (26%, 27% και 28% αντίστοιχα).
Συνολικά εννέα στους δέκα πιστεύουν ότι η ολοκλήρωση του 3ου προγράμματος δεν σημαίνει και τερματισμό των πολιτικών λιτότητας, οι οποίες θα συνεχισθούν μέσω των υφιστάμενων συμφωνιών- και εδώ υπάρχει ομοφωνία, ανεξαρτήτως πολιτικής τοποθέτησης ή κατάστασης απασχόλησης.

ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΟΣ Ο ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΣ ΔΙΑΛΟΓΟΣ
Εφτά στους δέκα δηλώνουν ότι ο κατώτατος μισθός πρέπει να αποφασίζεται μέσα από διάλογο μεταξύ εργοδοτών, εργαζομένων και κυβέρνησης και εδώ επίσης δεν υπάρχει ιδεολογικοπολιτική διαφοροποίηση. Όσοι τοποθετούνται αριστερά και κεντροαριστερά θέλουν μεγαλύτερη συμμετοχή των εκπροσώπων εργοδοτών και εργαζομένων τον κοινωνικό διάλογο, ίσως γιατί «υπάρχει πιο έντονη κουλτούρα για τις διαδικασίες κοινωνικού διαλόγου. Ειδικά στους μισθωτούς του δημόσιου, όπου υπάρχει μια συνδικαλιστική παράδοση, το 57% θεωρεί ότι είναι μια διαδικασία επιθυμητή που θα αναβαθμίσει τον κοινωνικό διάλογο» σημείωσε ο κ. Φαναράς.
Πιστεύουν οι πολίτες ότι ο πρωθυπουργός πρέπει να συναντά τις οργανώσεις των εργαζομένων; Η απάντηση είναι θετική σε συντριπτικό ποσοστό 83%. Σημειωτέον ότι ο σημερινός πρωθυπουργός επί τρία χρόνια δεν έχει συναντήσει ούτε μία φορά τη ΓΣΕΕ, γεγονός που η συνομοσπονδία καυτηριάζει κάθε χρόνο στην περίοδο της ΔΕΘ.
Οι συμμετέχοντες στην έρευνα ρωτήθηκαν γιατί πιστεύουν ότι ο πρωθυπουργός κρατά αυτή τη στάση. Ένας στους τέσσερις εκτιμά ότι αυτό γίνεται γιατί δεν μπορεί να ικανοποιήσει τα αιτήματα των εργαζομένων, ένα 17% γιατί δεν είναι δική του αρμοδιότητα, ένα 11% τον κατηγορεί ότι είναι αδιάφορος από 4% ότι είναι ανίκανος και αδιάφορος (εδώ οι απαντήσεις των ανέργων φτάνουν)το 21% και το 3% ότι οι οργανώσεις δεν εκπροσωπούν τίποτα ουσιαστικό.

ΤΑ ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ ΤΗΣ ΕΡΕΥΝΑΣ
Το τέλος της τυπικής «μνημονιακής» περιόδου, παρά την βελτίωση των αξιολογήσεων για την πορεία της χώρας, δεν δημιουργεί μία αίσθηση «αλλαγής εποχής» κυρίως λόγω των υφιστάμενων υποχρεώσεων της χώρας έναντι των δανειστών, οι οποίες παραμένουν.
Αναδεικνύεται η ανάγκη συνεργασίας των κοινωνικών εταίρων με την κυβέρνηση και τον πρωθυπουργό, ώστε να υπάρξουν οι καλύτερες δυνατές διευθετήσεις.
Εξάλλου ο «πήχης» των δυνατοτήτων της οικονομίας παραμένει χαμηλά και δεν δημιουργεί ιδιαίτερες προσδοκίες. Είναι χαρακτηριστικό ότι η σχετική πλειοψηφία των ερωτώμενων θεωρεί ότι ο πρωθυπουργός αποφεύγει να συναντήσει τους εκπροσώπους των εργαζομένων γιατί δεν είναι σε θέση να ικανοποιήσει τα αιτήματα των εργαζομένων ή δεν του το επιτρέπουν οι εταίροι μας (αθροιστικά 30% αυθόρμητες αναφορές).
Υπάρχουν σημαντικές διαφοροποιήσεις στις προσλαμβάνουσες και τις αντιλήψεις μεταξύ των μισθωτών του δημοσίου και του ιδιωτικού τομέα. Διαφοροποιήσεις που σίγουρα αδυνατίζουν τον ειδικό τους ρόλο στη χώρα και αναδεικνύουν και την «απόσταση» δικαιωμάτων και συνθηκών εργασίας.
Το μέγεθος του δείγματος ήταν 1.003 άτομα ηλικίας 18 ετών και άνω. Η έρευνα πραγματοποιήθηκε από την Metron Analysis μεταξύ 28 και 30 Αυγούστου.
Σοφία Χριστοφορίδου