Η διαχείριση του «μακεδονικού» από την κυβέρνηση Τσίπρα κινείται μεταξύ φάρσας και τραγωδίας. Όλοι οι κανόνες πολιτικής συμπεριφοράς, που χαρακτηρίζουν ένα δημοκρατικό σύστημα, έχουν καταργηθεί, ενώ το κόστος από τη συμφωνία Τσίπρα - Ζάεφ είναι ήδη μαζί μας.

Προκαλεί εντύπωση το «άδειασμα» του υπουργού Εξωτερικών κ. Κοτζιά από τον πρωθυπουργό κ. Τσίπρα σε όφελος του υπουργού Άμυνας κ. Καμμένου.

Στέλνει λάθος μηνύματα στην κυβερνητική παράταξη. Ο κ. Τσίπρας στράφηκε εναντίον ενός εκ των πρωταγωνιστών της συμφωνίας Τσίπρα – Ζάεφ, ενώ δικαίωσε με τη στάση του έναν πολιτικό, ο οποίος εμφανίζεται να έχει βασικές αντιρρήσεις γι’ αυτήν.

Ταυτόχρονα, ο κ. Τσίπρας απαξίωσε τα σενάρια του υποτιθέμενου κεντροαριστερού ανοίγματος και της λεγόμενης αντιδεξιάς συσπείρωσης, εφόσον επέλεξε να ενισχύσει τους πολιτικούς δεσμούς του με τον κ. Καμμένο.

Κλασική πολιτική ερμηνεία σε όλα αυτά δεν υπάρχει, γι’ αυτό αναζητείται μια άλλου είδους σχέση μεταξύ των δύο ανδρών. Ο πρόεδρος της ΝΔ κ. Μητσοτάκης έκανε λόγο για εκβιαζόμενο πρωθυπουργό.

Από το ξεκίνημα της κυβερνητικής συνεργασίας Τσίπρα - Καμμένου είχα επισημάνει ότι αυτή στηρίχθηκε σε διαχειριστικές υπογραφές με χαρακτηριστική την περίπτωση του αμφιλεγόμενου εκσυγχρονισμού αεροσκαφών ηλεκτρονικής παρακολούθησης, ο οποίος κόστισε στην Ελλάδα 500 εκατ. δολάρια, στις αρχές του 2015, οπότε το δημόσιο ταμείο ήταν εντελώς άδειο και η κυβέρνηση προετοίμαζε τη ρήξη με την ευρωζώνη.

Η ερμηνεία της προτίμησης Τσίπρα προς Καμμένο έχει και αυτήν τη διάσταση. Η κυβέρνηση έχει χαρακτηριστικά «εταιρείας» ανώτατων στελεχών της. Το πολιτικό ρεπορτάζ οδηγεί στο συμπέρασμα ότι σχεδόν όλοι οι βουλευτές των ΑΝΕΛ προτιμούν να στηρίξουν τη συμφωνία Τσίπρα - Ζάεφ παρά να ακολουθήσουν τον κ. Καμμένο σε μία σύγκρουση, που μπορεί να προκαλέσει την πτώση της κυβέρνησης.

Υπάρχουν άλλωστε βουλευτές άλλων κομμάτων και ανεξάρτητοι που μέσα στην πολιτική τους απελπισία δηλώνουν πρόθυμοι να στηρίξουν την κυβέρνηση.

Το γεγονός ότι βουλευτές των ΑΝΕΛ διαφωνούν με τον κ. Καμμένο, αλλά σιωπούν, μας οδηγεί στο ασφαλές συμπέρασμα ότι μπορεί να είναι και αυτοί θύματα εκβιασμού. Ίσως έχουν υπογράψει διάφορες δηλώσεις, ίσως υπάρχουν και γι’ αυτούς επιβαρυντικές κασέτες ή βίντεο ανάλογες με εκείνες που χρησιμοποιήθηκαν σε παλαιότερες συγκρούσεις στελεχών των ΑΝΕΛ.

Οι εκλογές πρέπει να βάλουν ένα τέλος στον πολιτικό κατήφορο που περιγράφουμε, γιατί διαφορετικά θα χαθεί οριστικά ο έλεγχος της πολυδιάστατης κρίσης.