Πριν από μερικές ημέρες η αρμόδια Επιτροπή του άρθρου 8 της Αποκεντρωμένης Διοίκησης Μακεδονίας – Θράκης ενέκρινε τη μετονομασία της οδού Γαζή, σε οδό Άλκη Καμπανού, στη μνήμη του 19χρονου φοιτητή που έχασε τη ζωή του την 1η Φεβρουαρίου 2022 σε δολοφονική επίθεση με οπαδικά κίνητρα, στην περιοχή της Χαριλάου.

Το αίτημα για τη μετονομασία είχε κατατεθεί από την ομάδα του Άρη, φίλαθλος της οποίας ήταν ο άτυχος Άλκης, υιοθετήθηκε από τον δήμο Θεσσαλονίκης και εγκρίθηκε από την Αποκεντρωμένη. Ήταν μια ορθή και επιβεβλημένη απόφαση προκειμένου να μείνει ζωντανή η μνήμη του Άλκη αλλά και για να θυμίζει την αποτρόπαιη δολοφονία του, με την ελπίδα ότι παρόμοιο περιστατικό δεν θα συμβεί στο μέλλον.

Νωρίτερα, η ίδια Επιτροπή της ΑΔΜΘ απέρριψε ομοφώνως αποφάσεις τεσσάρων δήμων του πολεοδομικού συγκροτήματος για μετονομασία της οδού Λαγκαδά σε λεωφόρο Μίκη Θεοδωράκη, ως ελάχιστο φόρο τιμής προς μία από τις μεγαλύτερες προσωπικότητες που ανέδειξε η Ελλάδα τις προηγούμενες δεκαετίες, με διεθνή ακτινοβολία και αναγνώριση. Η σχετική πρόταση είχε υποβληθεί από τους δήμους Θεσσαλονίκης, Αμπελοκήπων Μενεμένης, Παύλου Μελά και Νεάπολης Συκεών, έπειτα από πρωτοβουλία του δημάρχου Θεσσαλονίκης Κωνσταντίνου Ζέρβα. Πρόκειται για τους δήμους από τους οποίους διέρχεται η οδός Λαγκαδά, γι' αυτό και απαιτήθηκαν τέσσερις ξεχωριστές, αλλά πανομοιότυπες αποφάσεις των δημοτικών συμβουλίων, οι οποίες εστάλησαν εν συνεχεία στην Αποκεντρωμένη προς έγκριση. Η αρμόδια Επιτροπή όμως τις απέρριψε.

Και μπορεί στο διατακτικό των απορριπτικών αποφάσεων η Επιτροπή να επικαλείται τυπικούς λόγους (θεωρεί ότι είναι απαράδεκτο ο κάθε δήμος να αναφέρεται σε οδό η οποία αφορά χωρικά τέσσερις δήμους), ωστόσο, στο σκεπτικό των αποφάσεων μνημονεύονται εγκύκλιοι του υπουργείου Εσωτερικών με τις οποίες η Επιτροπή τοποθετείται αρνητικά επί της ουσίας στην προοπτική μετονομασίας της οδού Λαγκαδά. Αναφέρει, συγκεκριμένα, ότι “η μετονομασία επιτρέπεται για εξαιρετικούς λόγους”, «...διότι επιφέρει σύγχυση στις δημόσιες υπηρεσίες, στα νομικά πρόσωπα δημοσίου και ιδιωτικού δικαίου και στους πολίτες...» κι επίσης ότι «...οι συνεχείς μετονομασίες οδών, πλατειών και συνοικιών πρέπει να σταματήσουν. Μόνο για εξαιρετικούς λόγους και με πλήρη αιτιολόγηση μπορεί να γίνει μία μετονομασία».

Οι διαφορετικές αποφάσεις για δύο παρόμοιες περιπτώσεις μετονομασίας οδών γεννούν ερωτήματα. Δεν ξέρω εάν στην περίπτωση της οδού Λαγκαδά, πίσω από την στενά υπαλληλίστικη γραφειοκρατική προσέγγιση της Επιτροπής υποκρύπτονται πολιτικοί λόγοι· είναι όμως προφανές ότι πρόκειται για εσφαλμένη και απαράδεκτη απόφαση. Με βάση την προσέγγιση της Επιτροπής είναι αδύνατη οποιαδήποτε απόδοση τιμής, δια της μεθόδου της ονοματοδοσίας, σε προσωπικότητες που η ίδια η κοινωνία, δια των εκπροσώπων της στην τοπική αυτοδιοίκηση, επιθυμεί να τιμήσει. Και στην περίπτωση του Μίκη Θεοδωράκη, οι τέσσερις δήμοι, με τις ομόφωνες αποφάσεις των δημοτικών συμβουλίων τους, εξέφρασαν τη βούληση περισσοτέρων των 550.000 πολιτών.

Είναι χρέος των τεσσάρων δημάρχων να επανέλθουν στο θέμα και να εξαντλήσουν κάθε μέσο, ώστε η Θεσσαλονίκη να τιμήσει τον Μίκη Θεοδωράκη με τον τρόπο που του αρμόζει. Έχουν, μάλιστα, ήδη καθυστερήσει δεδομένου ότι η πρώτη απορριπτική απόφαση της Επιτροπής του άρθρου 8 που αφορούσε τον δήμο Θεσσαλονίκης είχε εκδοθεί τον Νοέμβριο του 2021.