Με αφορμή την κηδεία του πρίγκιπα Φιλίππου στο Ηνωμένο Βασίλειο και τα συνακόλουθα γεγονότα, πολλά ΜΜΕ παρουσίασαν με τον πιο λεπτομερειακό τρόπο το ορατό αλλά και το αθέατο παρασκήνιο της εξόδιας ακολουθίας. Έτσι μάθαμε για τη συμφιλίωση των αδελφών Γουίλιαμ και Χάρι, για το βασιλικό δαχτυλίδι που το φορούσε η πριγκίπισσα Κέιτ, καθώς και για τις άλλες πτυχές της εκεί βασιλικής μάζωξης, με κορυφαία την πράγματι συγκινητική εικόνα της συντετριμμένης Βασίλισσας Ελισάβετ. Λίγη σημασία όμως δυστυχώς δίνουμε στα ιστορικά γεγονότα, γιατί απλά η ιστορία συνιστά παρεπόμενο μέγεθος, καταρχήν στην εκπαίδευση, με επακόλουθο μειωμένο ενδιαφέρον και στην τηλεθέαση. 

Το πως ξεκίνησε ο Φίλιππος και γιατί εκδιώχθηκε μαζί με τον πατέρα του από την Κέρκυρα δεν προβάλλεται, ούτε μνημονεύεται ιδιαίτερα. Αλλά ούτε και η στάση του, ως σύζυγος της βασίλισσας Ελισάβετ, όπου, αν και ελληνικής καταγωγής, αποδέχθηκε και δεν αντέδρασε στην εκτέλεση με απαγχονισμό των Κυπρίων αγωνιστών το 1956 από τα βρετανικά στρατεύματα κατοχής. Υπάρχουν ασφαλώς εγκλήματα που δεν παραγράφονται.

Η παραγραφή είναι θεσμός του ποινικού δικαίου ώστε να μη διαιωνίζεται επ’ αόριστον μία ποινική δίωξη, δεν επηρεάζει όμως το ηθικό στίγμα ενός ιδιαίτερα ειδεχθούς εγκληματία που απλά απέφυγε την καταδίκη είτε ως βουλευτής, είτε ως υπουργός, είτε ως βασιλεύς-βασίλισσα. Το ίδιο ισχύει και για τα εγκλήματα των Ναζί στη διάρκεια της κατοχής, οι περισσότεροι από τους οποίους δεν οδηγήθηκαν στα δικαστήρια.

Στη συνέχεια, τότε, η Δυτική Γερμανία δεν απόδωσε στην Ελλάδα το κατοχικό δάνειο ούτε πλήρωσε αποζημιώσεις στο ελληνικό κράτος αλλά αντίθετα επανέρχεται σήμερα δριμύτερη και καταπιεστικότερη στο προσκήνιο. Εγκλήματα επίσης έγιναν και σε βάρος των Ελλήνων της Κωνσταντινούπολης το Σεπτέμβριο του 1955 με τις διώξεις του Μεντερές δίχως την ανάλογη ανταπόδοση. Και στις τρεις αυτές περιπτώσεις (Κύπρος Γερμανία Τουρκία) οι ελληνικές κυβερνήσεις αντέδρασαν υποτονικά και υπό πίεση, ώστε να μη διαρρηχθούν οι σχέσεις με τους δυτικούς συμμάχους μας. Τα ίδια ακριβώς ισχύουν και σήμερα. 

Όσο για τους Βρετανούς, θα μπορούσαμε να προσθέσουμε και τον προκλητικό παραγκωνισμό της πριγκίπισσας Νταιάνας που οδήγησε στο τραγικό τέλος της αλλά αυτό δε μας αφορά. Παρά το απεχθές στίγμα που εκπέμπει ανήκει στις διαφορές και εκκαθαρίσεις μεταξύ γαλαζοαίματων, παντελώς όμως αδιάφορες για εμάς ,τους Έλληνες.

*Δημοσιεύθηκε στη "ΜτΚ" στις 25 Απριλίου 2021