Η αντιπαράθεση στην συνέντευξη Δένδια-Τσαβούσουγλου δείχνει, ότι: είμαστε πολύ μακριά από την επίλυση των προβλημάτων.

Πρέπει να σημειώσω ότι είναι η δεύτερη φορά που Έλληνας αξιωματούχος θέτει δημόσια σε κοινή συνέντευξη τύπου με τον Τούρκο ομόλογό του το θέμα της παραβατικής συμπεριφοράς της Τουρκίας.

Την πρώτη ο Γιώργος Παπανδρέου, ως Πρωθυπουργός, μίλησε με ανάλογο τρόπο στο διπλωματικό σώμα της Τουρκίας και παρουσία του Πρωθυπουργού της Τουρκίας Ταγίπ Ερντογάν, τον Γενάρη του 2011. Ξάφνιασε η δημόσια αντιπαράθεση των δύο υπουργών, που άρχισε με την ομιλία του Έλληνα Υπουργού, ο οποίος ξάφνιασε τον Τούρκο Υπουργό Εξωτερικών, όταν κατονόμασε την παραβατική συμπεριφορά της Τουρκίας απέναντι σε Κύπρο και Ελλάδα.

Ο Τούρκος Υπουργός Εξωτερικών, απάντησε λέγοντας ότι: Άλλο ήταν το κλίμα της συνάντησης των δύο, όπου συζήτησαν σε καλό πνεύμα για θέματα που συμφωνούν και για θέματα που διαφωνούν.

Τα συμπεράσματά μου:
1. Είμαστε μακριά από την έναρξη θετικού και παραγωγικού διαλόγου μεταξύ των δύο χωρών, σε αυτή την φάση.
2. Και οι δύο κυβερνήσεις έχουν στραμμένη την ρητορική τους στα εθνικά τους ακροατήρια.
3. Ο Γιώργος Παπανδρέου είχε ξαφνιάσει και είχε ενοχλήσει τότε τον Ερντογάν, στην συνέχεια όμως οι δύο χώρες βρέθηκαν κοντά σε λύση για το θέμα της υφαλοκρηπίδας και της ΑΟΖ, κάτι όμως που δεν έγινε. Κάτι τέτοιο είναι τώρα πιο δύσκολο, κυρίως λόγω της αλλαγής στρατηγικής της Τουρκίας.
4. Ο Ερντογάν και η Τουρκία, όπως φάνηκε και σήμερα, κερδίζει χρόνο περιμενοντας την Σύνοδο Κορυφής της ΕΕ τον Ιούνιο και την θετική ατζέντα που θέλει πολύ.
5. Η ελληνική κυβέρνηση θέλει ηρεμία στις Ελληνοτουρκικές σχέσεις, όμως τα κενά της στρατηγικής της δεν μπορούν να φέρουν θετικά αποτελέσματα. 6. Τέλος σημειώνω, ότι, ο Τούρκος Υπουργός Εξωτερικών πρότεινε και πάλι διάσκεψη των χωρών της Ανατολικής Μεσογείου, όπως προχθές και ο Πρωθυπουργός της Λιβύης.

Θυμίζω ότι την ίδια πρόταση έχει υιοθετήσει και η Σύνοδος Κορυφής της ΕΕ, δηλαδή την ψήφισε η Κύπρος και η Ελλάδα. Όμως και σήμερα ο Έλληνας Υπουργός Εξωτερικών, δεν απάντησε, ούτε με ναι, ούτε με όχι. Αυτό είναι ένα ακόμη θέμα που αποκαλύπτει τα ελλείμματα της εξωτερικής πολιτικής της ελληνικής κυβέρνησης.