Είναι πλέον ζήτημα προσωπικής ευθύνης
Οι σκηνές είναι συχνές, επαναλαμβανόμενες και ανησυχητικές. Όπου και αν κοιτάξει κανείς στην καθημερινότητά του διαπιστώνει ότι τα περίφημα μέτρα που προστατεύουν τη δημόσια υγιεινή έχουν πάει περίπατο και δεν ακολουθούνται από τους πολίτες.
Τα take away μαγαζιά με τους καφέδες είναι ένα κλασσικό παράδειγμα. Προσωπικά σε όλες τις επισκέψεις μου σε διάφορα καφέ να κάνω πάντοτε με ήρεμο τόνο τη σχετική παρατήρηση. Και διαπιστώνω ότι για παράδειγμα οι μάσκες είναι πάντα παρούσες, αλλά δεν χρησιμοποιούνται σωστά. Πιο πολύ τη βλέπει κανείς κάτω από τη μύτη παρά ενώ την καλύπτει. Μόλις κάνει κανείς την περίφημη ερώτηση στον οποιονδήποτε μπάρμαν «γιατί δεν φοράτε μάσκα;» όλοι αντιδρούν με κάποιο ενοχή. Δείχνουν απόλυτη κατανόηση για το ερώτημα και εμφανίζουν ως δια μαγείας μια μάσκα που έχουν σχεδόν πάντα κάπου κοντά τους.
Τα ίδια και στα βραδινά μαγαζιά αλλά και στα σούπερ μάρκετ, όπου ακόμη και οι εργαζόμενοι έχουν χαλαρώσει. Για τους πελάτες ας μη τα συζητάμε. Ελάχιστοι πηγαίνουν για ψώνια προετοιμασμένοι σωστά.
Αυτό που χρειάζεται να κατανοήσουμε όλοι σήμερα είναι ότι ο ιός είναι ακόμη εδώ και ότι μοιάζει με την πυρκαγιά. Αν δεν την σβήσεις αναζωπυρώνει.
Η φάση που περνάμε σήμερα είναι εμφανώς πιο δύσκολη από την περίοδο του απόλυτου lockdown. Τώρα όλα είναι ανοικτά και εν λειτουργία. Τα σύνορα έχουν ανοίξει και σωστά άνοιξαν γιατί πρέπει να γίνει η περίφημη επανεκκίνηση της οικονομίας. Όμως και από εκεί τρυπώνει συχνά ο ιός και γι’ αυτό πρέπει να προσέχουμε.
Από την άλλη το κράτος και η επίσημη πολιτεία δεν έχουν πλέον και πολλά όπλα για να αντιμετωπίσουν επιχειρησιακά την κατάσταση. Πουθενά στον κόσμο τουλάχιστον στην παρούσα φάση δε συζητά κανείς για ένα νέο lockdown που πια είναι πολύ δύσκολο να υλοποιηθεί. Για το εκάστοτε κράτος και για την κάθε κυβέρνηση τώρα είναι η ώρα της οικονομίας στην πολιτική και αυτό είναι το μοναδικό θέμα με το οποίο ασχολούνται οι κυβερνώντες σε όλο τον κόσμο, που ψηλαφούν στο σκοτάδι για τα μέτρα ενίσχυσης της ρευστότητας που μπορεί να ληφθούν. Και όπως για εμάς είναι όλα αυτά καινούργια και πρωτοφανή, το ίδιο ισχύει και για αυτούς. Έτοιμες απαντήσεις από αντίστοιχες καταστάσεις στο παρελθόν δεν υπάρχουν.
Τώρα το παιχνίδι σε ότι αφορά τη δημόσια υγιεινή, τα μέτρα προφύλαξης και τελικά την εξάπλωση των νέων κρουσμάτων είναι σχεδόν αποκλειστικά ζήτημα προσωπικής ευθύνης και συμπεριφοράς. Γι΄ αυτό ένα καθημερινό κοίταγμα στον καθρέφτη για τον αν είμασταν σωστοί πολίτες μόνο καλό θα μας κάνει…
*Δημοσιεύθηκε στη "ΜτΚ" στις 28 Ιουνίου 2020
