Την παρέμβαση της αρμόδιας υφυπουργού για θέματα Ισότητας ζητά η αναπληρώτρια τομεάρχης Δικαιοσύνης, για θέματα Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, Ισότητας & Καταπολέμησης των Διακρίσεων και βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ, Ειρήνη Αγαθοπούλου, μιλώντας στη «ΜτΚ», σε σχέση με την υπόθεση του βιασμού της 24χρονης Γεωργίας την παραμονή της Πρωτοχρονιάς, καθώς όπως επισημαίνει, θα έπρεπε να έχει αναλάβει «πολιτικές πρωτοβουλίες για την διερεύνηση και κυρίως για την άμεση βελτίωση των κακώς κειμένων» της υπόθεσης.

Η υπόθεση της καταγγελίας του βιασμού της 24χρονης κοπέλας σε ξενοδοχείο την παραμονή της Πρωτοχρονιάς άνοιξε μία δημόσια συζήτηση στη Θεσσαλονίκη σε σχέση με τις συνθήκες αλλά και τους εμπλεκόμενους. Πώς σχολιάζετε τα γεγονότα αυτά;

Θα μου επιτρέψετε να πω ότι η συζήτηση γύρω από την έμφυλη βία έχει ανοίξει εδώ και καιρό, με τις δημόσιες καταγγελίες των γυναικών στον αθλητισμό, στον πολιτισμό, στα πανεπιστήμια, στους χώρους εργασίας, στον οικιακό και δημόσιο χώρο, αποδεικνύοντας πως η σιωπή έχει σπάσει και η κοινωνία δεν ανέχεται πλέον τη συγκάλυψη τέτοιων περιστατικών.

Στην συγκεκριμένη υπόθεση, αυτό που προκαλεί οργή είναι η προσπάθεια συγκάλυψης λόγω της οικονομικής επιφάνειας των φερόμενων ως δραστών -το περιστατικό έγινε την Πρωτοχρονιά και βγήκε στη δημοσιότητα 12 μέρες αργότερα- αλλά και η προσπάθεια, για άλλη μια φορά, να κατηγορηθεί και να απαξιωθεί το θύμα. Ακούσαμε για victim blaming τόσο από τον δικηγόρο των κατηγορούμενων όσο και από μια μερίδα των ΜΜΕ. Οι συμπεριφορές αυτές είναι καταδικαστέες και θα πρέπει να απομονώνονται ακριβώς γιατί νομιμοποιούν την βία και έχουν ως αποτέλεσμα να αποτρέψουν άλλες γυναίκες από το να καταγγείλουν.

Επιπλέον, βλέποντας τη συνέντευξη της 24χρονης Γεωργίας και την περιγραφή της για την διαδικασία που ακολουθήθηκε στο Α.Τ. σχετικά με την κατάθεσή της χωρίς δικηγόρο και χωρίς ψυχολόγο σε αντίθεση με την υπάρχουσα νομοθεσία, ότι η ιατροδικαστική εξέταση άργησε 3 ημέρες, ότι δέχτηκε εκφοβισμό εντός του Α.Τ. κ.ο.κ., αναρωτιέμαι πώς η υπουργός, αρμόδια για θέματα Ισότητας δεν έχει αναλάβει ήδη πολιτικές πρωτοβουλίες για την διερεύνηση και κυρίως για την άμεση βελτίωση των κακώς κειμένων. Η απουσία της είναι εκκωφαντική.

Το 2021 στη χώρα μας υπήρξε ένας μεγάλος αριθμός γυναικοκτονιών αλλά και αύξηση των καταγγελιών για βίαιη συμπεριφορά ανδρών κατά των συντρόφων τους. Πώς μπορούμε να αποφύγουμε νέες αντίστοιχες τραγωδίες;

Αυτό που απαιτείται είναι μια συνεκτική, μακρόπνοη και επί της ουσίας εθνική στρατηγική για την εξάλειψη της έμφυλης βίας τόσο σε επίπεδο πρόληψης όσο και αντιμετώπισης. Σε νομοθετικό επίπεδο, η αναγνώριση του όρου γυναικοκτονία και η εισαγωγή του στον Ποινικό Κώδικα θα αποτελέσει ένα βήμα περαιτέρω ορατότητας, καταγραφής του φαινομένου, άρα και λήψης αντίστοιχων μέτρων. Ο ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ κατέθεσε ήδη τροπολογία δύο φορές επ’ αυτού, η οποία αγνοήθηκε από την κυβέρνηση της ΝΔ, που φαίνεται να εξαντλείται σε μία κατ’ επίφαση και επικοινωνιακού τύπου ρητορική πολιτική, που στην ουσία της είναι βαθιά συντηρητική, νεοφιλελεύθερη και σε βάρος των γυναικών.

Παράλληλα, η ενίσχυση και η επέκταση του Δικτύου Δομών για την αντιμετώπιση της έμφυλης βίας είναι σημαντική, προκειμένου οι γυναίκες να έχουν άμεση πρόσβαση στις υπηρεσίες του. Απαιτείται επίσης αλλαγή νοοτροπίας από τους εμπλεκόμενους φορείς στο πεδίο, όπως π.χ. Αστυνομία, δικαστικούς λειτουργούς, κ.ο.κ., ώστε να δημιουργηθεί ένα ισχυρό δίκτυ προστασίας και εμπιστοσύνης των γυναικών απέναντι στους θεσμούς.

Και ας μην ξεχνάμε το κομμάτι της εκπαίδευσης από μικρή ηλικία. Υποχρεωτικά μαθήματα για την ισότητα των φύλων και η σεξουαλική διαπαιδαγώγηση θα πρέπει να ενταχθούν στο ωρολόγιο πρόγραμμα όλων των βαθμίδων.

Έχοντας διατελέσει πρόεδρος του Κέντρου Ερευνών για Θέματα Ισότητας για τέσσερα χρόνια, τι πιστεύετε ότι πρέπει να αλλάξει σε σχέση με τις λειτουργίες του οργανωμένου κράτους απέναντι στην έμφυλη βία;

Αυτό που πρέπει να αλλάξει είναι η υποτίμηση του φαινομένου. Οι πολιτικές για τα δικαιώματα, για την ισότητα των φύλων και κατ’ επέκταση για την έμφυλη βία δεν ήταν ποτέ πρώτη προτεραιότητα για την πολιτεία. Αυτό πρέπει να αλλάξει άμεσα, διότι το φαινόμενο αρχίζει και παίρνει τρομακτικές διαστάσεις στη χώρα μας και παγκοσμίως. Όσον αφορά το νομοθετικό μας πλαίσιο, είναι σε καλό επίπεδο. Το ζητούμενο από εδώ και πέρα είναι η εφαρμογή της νομοθεσίας, η εκπαίδευση των λειτουργών πρώτης γραμμής όπως της αστυνομίας, του δικαστικού σώματος, η εκπαίδευση όλων μας και κυρίως των νέων στις αρχές της ισότητας, του σεβασμού, της συντροφικότητας.

Δεύτερον, η γενναία χρηματοδότηση πολιτικών για την ισότητα πρέπει να γίνει προτεραιότητα. Χωρίς προϋπολογισμό δεν μπορείς να ασκήσεις ουσιαστικές πολιτικές. Γι’ αυτό και κατά την περίοδο της διακυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ είχαμε ψηφίσει τον νόμο για την Ουσιαστική Ισότητα, που μεταξύ άλλων προέβλεπε «προϋπολογισμό ισότητας» (gender budgeting) σε όλα τα υπουργεία, γιατί είναι καίριας σημασίας οι πολιτικές ισότητας να διαχέονται οριζόντια σε όλους τους τομείς. Η κυβέρνηση της ΝΔ έχει αφήσει στα χαρτιά την εφαρμογή του παραπάνω νόμου.

Η περίοδος της πανδημίας φαίνεται πως έχει παίξει τον ρόλο του επιταχυντή κοινωνικών κρίσεων, ενώ το κύμα της ακρίβειας δημιουργεί επιπλέον δυσκολίες. Μπορούν ο τρόπος και τα μέτρα που έχει ανακοινώσει η κυβέρνηση να αποτελέσουν ανάχωμα;

Οι κυβερνητικές ανακοινώσεις αφορούν πολύ λίγα μέτρα και πολύ αργά. Οι ανακοινώσεις για τις πληττόμενες επιχειρήσεις και τους εργαζόμενους επαναλαμβάνουν την αποτυχημένη συνταγή των ανεπαρκών μέτρων όλου του προηγούμενου διαστήματος. Ο σχεδιασμός για τον βασικό μισθό προβλέπει την αύξησή του τον Μάιο, χωρίς να υπολογίζει πώς θα βγάλουν τον χειμώνα οι εργαζόμενοι.

Η δική μας πρόταση μιλά για άμεση αύξηση του κατώτατου μισθού στα 800 ευρώ, κατάργηση του τέλους επιτηδεύματος και της εισφοράς αλληλεγγύης για τα χαμηλά εισοδήματα, μείωση ειδικού φόρου κατανάλωσης για πετρέλαιο θέρμανσης, κίνησης και βενζίνη στα κατώτερα ευρωπαϊκά επίπεδα, μείωση τιμολογίων της ΔΕΗ ώστε να συμπαρασύρει και τους ιδιώτες παρόχους, άμεση αντιμετώπιση του χρέους νοικοκυριών και επιχειρήσεων, που δημιουργήθηκε την περίοδο της πανδημίας και έκτακτη οικονομική ενίσχυση για αγρότες και ανθρώπους του πολιτισμού. Αυτό είναι ένα ολοκληρωμένο σχέδιο-ανάχωμα στην ακρίβεια, που μόνο μια προοδευτική κυβέρνηση μπορεί να εγγυηθεί.

Ο Αλέξης Τσίπρας ζητά την πρόωρη προσφυγή στις κάλπες, με στόχο τη διαμόρφωση μιας προοδευτικής κυβέρνησης συνεργασίας. Ένα μήνα περίπου μετά την διατύπωση αυτού του αιτήματος, βλέπετε το πολιτικό κλίμα να αλλάζει υπέρ του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ ή όχι;

Από τις συζητήσεις με τον κόσμο στην Περιφέρειά μου αισθάνομαι ότι η κυβέρνηση του κ. Μητσοτάκη έχει χάσει την στήριξη της πλειοψηφίας, ακριβώς γιατί άλλα υποσχέθηκε και άλλα υλοποιεί εδώ και 2,5 χρόνια. Δεν τα κατάφερε με την πανδημία, δεν τα κατάφερε με την οικονομία, την ανάπτυξη,τις εκκρεμείς συντάξεις και το ασφαλιστικό και προχώρησε στη διάλυση της Υγείας και της Παιδείας.

Η πρόταση του Αλ. Τσίπρα για εκλογές είναι η φωνή των πολιτών -όχι μόνο ψηφοφόρων του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ- που θεωρεί ότι πρέπει να τελειώνουμε με την συντήρηση, τις αντιλαϊκές πολιτικές και την εξυπηρέτηση συγκεκριμένων συμφερόντων, που υπηρετεί η σημερινή κυβέρνηση. Μία κυβέρνηση συνεργασίας των προοδευτικών δυνάμεων είναι η μόνη που μπορεί να εγγυηθεί σήμερα την ενίσχυση του κοινωνικού κράτους και τη δημιουργία ενός πλέγματος προστασίας όλων των πολιτών, στις πολύ δύσκολες οικονομικές και υγειονομικές συνθήκες που ζούμε και η κοινωνία φαίνεται να το αναγνωρίζει αυτό.