Το γραφείο των Ηνωμένων Εθνών για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα δήλωσε σήμερα πως η εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία προκάλεσε μια κατάσταση έκτακτης ανάγκης για τα ανθρώπινα δικαιώματα και οδήγησε σε ένα ευρύ φάσμα παραβιάσεων δικαιωμάτων, περιλαμβανομένων εξωδικαστικών εκτελέσεων και βασανιστηρίων, που μπορεί να ισοδυναμούν με εγκλήματα πολέμου.

Το Γραφείο του Ύπατου Αρμοστή για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα (OHCHR) ανέφερε σε μια έκθεση πως ανησυχεί ιδιαίτερα για τα βασανιστήρια και την κακομεταχείριση κρατουμένων από τις ρωσικές δυνάμεις και συνδεόμενες με αυτές ένοπλες ομάδες, αλλά είπε πως υπήρξαν παραβιάσεις δικαιωμάτων και από τις δύο πλευρές.

Το OHCHR ανέφερε επίσης πως «ανησυχεί πολύ» για τους «τεράστιους κινδύνους» που προκαλούν οι εχθροπραξίες κοντά ή στην περιοχή όπου βρίσκονται πυρηνικοί σταθμοί και έκανε έκκληση για άμεσα μέτρα προκειμένου να αποστρατιωτικοποιηθεί η περιοχή του πυρηνικού σταθμού της Ζαπορίζια που έχει καταληφθεί από τις ρωσικές δυνάμεις.

Το Κίεβο και η Μόσχα δεν σχολίασαν προσώρας την έκθεση, που καλύπτει την περίοδο 1η Φεβρουαρίου-31 Ιουλίου και βασίζεται στην εργασία της Αποστολής των Ηνωμένων Εθνών για την Επιτήρηση των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων. Και οι δύο πλευρές αρνούνται τους ισχυρισμούς για παραβιάσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων.

«Η συνεχιζόμενη ένοπλη επίθεση της Ρωσικής Ομοσπονδίας εναντίον της Ουκρανίας και οι σχετιζόμενες εχθροπραξίες είχαν αποτέλεσμα μια επείγουσα κατάσταση για τα ανθρώπινα δικαιώματα σε όλη τη χώρα. Η ένοπλη σύγκρουση οδήγησε σε ένα ευρύ φάσμα παραβιάσεων ανθρωπίνων δικαιωμάτων σε βάρος τόσο αμάχων όσο και μαχητών», ανέφερε.

Το OHCHR ανέφερε πως εξακολουθεί να καταγράφει και να επαληθεύει καταγγελίες για φόνους εκατοντάδων αμάχων από τις ρωσικές ένοπλες δυνάμεις στις περιοχές του Κιέβου, του Σούμι και του Χαρκόβου.

Ανέφερε πως έχει καταγράψει επίσης τη δολοφονία τουλάχιστον έξι αμάχων που θεωρήθηκαν προδότες επειδή φέρεται ότι συνεργάσθηκαν με τη Ρωσία στις κατεχόμενες περιοχές.

Ενδεχόμενα εγκλήματα πολέμου

Το OHCHR ανέφερε ότι κατέγραψε παραβιάσεις και από τις δύο πλευρές ανθρωπίνων δικαιωμάτων και του διεθνούς δικαίου στη μεταχείριση αιχμαλώτων πολέμου και ανθρώπων που δεν ήταν μαχητές.

Ανέφερε πως οι εν λόγω παραβιάσεις περιελάμβαναν εξωδικαστικές εκτελέσεις, βασανιστήρια και κακομεταχείριση, σεξουαλική βία, αδιαφορία για διασφαλίσεις δίκαιης δίκης, άρνηση παροχής ιατρικής βοήθειας, στέρηση τροφής και νερού, και ανεπαρκείς συνθήκες υγιεινής.

«Μερικές από τις παραβιάσεις αυτές μπορεί να ισοδυναμούν με εγκλήματα πολέμου», ανέφερε.