ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ

Ελίζα Μαρέλλι: Σύμβολο του ελαφρού τραγουδιού

Σαν σήμερα, η αρχετυπική grande dame -όπως είχε πει γι' αυτήν η Δανάη Στρατηγοπούλου- είχε γενέθλια

 16/10/2018 13:30

Ελίζα Μαρέλλι:  Σύμβολο του ελαφρού τραγουδιού

Η Ελίζα Μαρέλλι, η αυθεντική εκπρόσωπος μιας άλλης εποχής. Αυτής του υπέροχου ελαφρού ελληνικού τραγουδιού. Έφυγε από τη ζωή το καλοκαίρι του 2016.

Σήμερα όμως είναι τα γενέθλιά της. 16 Οκτωβρίου 1940. Ο Οκτώβριος ήταν ούτως ή άλλως ο μήνας της. Τότε βρισκόταν στον τελικό σχεδιασμό του Ημερολογίου των Φίλων του Ελαφρού Τραγουδιού, τότε ετοίμαζε με περισσή φροντίδα για εκδηλώσεις με τα τραγούδια του '40 που ερμήνευε συγκλονιστικά ή εμφανίσεις σε τιμητικές εκδηλώσεις γι' αυτήν όπως στο Ζωγράφειο Λύκειο Κωνσταντινούπολης, στα Δημήτρια της Θεσσαλονίκης, στη Ρωμαϊκή Αγορά, στο Παλλάς,  στον Παρνασσό.

Φοίτησε στο Ελληνικό Ωδείο. Η συμμετοχή της σε εκδήλωση του Φιλολογικού Συλλόγου Παρνασσός στην ηλικία των δώδεκα ετών της έδωσε τη δυνατότητα να τη γνωρίσει η  Δανάη Στρατηγοπούλου και να αρχίσει να της παραδίδει μαθήματα φωνητικής και πιάνου. Σε νεαρή ακόμα ηλικία το 1954, η Ελίζα Μαρέλλι έκανε τον πρώτο της δίσκο που περιέχει δύο τραγούδια σε στίχοι Νίκου Φατσέα και μουσική Ζοζέφ Κορίνθιου: «Τίποτα άσχημο δεν έχεις» και «Μη φοβάσαι, μη φοβάσαι» .

Κατάφερε να γεφυρώσει τρεις γενιές, αφού στα 14 χρόνια της τραγουδά και δισκογραφεί δίπλα στον Μιχάλη Σουγιούλ, τον Χαιρόπουλο, τον Κώστα Γιαννίδη, τον Βέλλα, ενώ μοιράζεται την αγάπη και την αγωνία του ελαφρού τραγουδιού με τη Σοφία Βέμπο και το Νίκο Γούναρη. Παίρνει στα χείλη της τους απλούς στίχους και χωρίς καμιά επιτήδευση, μα πάνω απ' όλα με την αβίαστη και κοντράλτα φωνή, συμπληρώνει με ιδανικό τρόπο τη σύνθεση και χωρίς ελάχιστο ίχνος χάσματος, μετουσιώνει, λόγο, μουσική και φωνητική έκφραση σ ένα τέλειο αισθητικό αποτέλεσμα.

Στα μέσα της δεκαετίας του ’60, η δημιουργία οικογένειας και η απόκτηση τριών παιδιών την κράτησαν μακριά από τη μεγάλη της αγάπη, το τραγούδι, κάτι για το οποίο ποτέ δεν μετάνιωσε, όπως η ίδια είχε δηλώσει. Η επιστροφή έγινε πανηγυρικά, καθώς το κοινό ποτέ δεν την ξέχασε, με ένα πολύ επιτυχημένο ρεσιτάλ της στο κινηματοθέατρο Παλλάς. Επειδή απέφευγε τη δημοσιότητα, έγινε λόγος για μια «φωνή χωρίς πρόσωπο». Απέφευγε τα κέντρα και εμφανιζόταν μόνο σε συναυλίες. Παιδί του ραδιοφώνου, η Ελίζα Μαρέλλι έκανε άπειρες ραδιοφωνικές εκπομπές.

Μια αρχετυπική Grande Dame, όπως είχε πει γι αυτήν  η αξέχαστη Δανάη.

Η Ελίζα Μαρέλλι, η αυθεντική εκπρόσωπος μιας άλλης εποχής. Αυτής του υπέροχου ελαφρού ελληνικού τραγουδιού. Έφυγε από τη ζωή το καλοκαίρι του 2016.

Σήμερα όμως είναι τα γενέθλιά της. 16 Οκτωβρίου 1940. Ο Οκτώβριος ήταν ούτως ή άλλως ο μήνας της. Τότε βρισκόταν στον τελικό σχεδιασμό του Ημερολογίου των Φίλων του Ελαφρού Τραγουδιού, τότε ετοίμαζε με περισσή φροντίδα για εκδηλώσεις με τα τραγούδια του '40 που ερμήνευε συγκλονιστικά ή εμφανίσεις σε τιμητικές εκδηλώσεις γι' αυτήν όπως στο Ζωγράφειο Λύκειο Κωνσταντινούπολης, στα Δημήτρια της Θεσσαλονίκης, στη Ρωμαϊκή Αγορά, στο Παλλάς,  στον Παρνασσό.

Φοίτησε στο Ελληνικό Ωδείο. Η συμμετοχή της σε εκδήλωση του Φιλολογικού Συλλόγου Παρνασσός στην ηλικία των δώδεκα ετών της έδωσε τη δυνατότητα να τη γνωρίσει η  Δανάη Στρατηγοπούλου και να αρχίσει να της παραδίδει μαθήματα φωνητικής και πιάνου. Σε νεαρή ακόμα ηλικία το 1954, η Ελίζα Μαρέλλι έκανε τον πρώτο της δίσκο που περιέχει δύο τραγούδια σε στίχοι Νίκου Φατσέα και μουσική Ζοζέφ Κορίνθιου: «Τίποτα άσχημο δεν έχεις» και «Μη φοβάσαι, μη φοβάσαι» .

Κατάφερε να γεφυρώσει τρεις γενιές, αφού στα 14 χρόνια της τραγουδά και δισκογραφεί δίπλα στον Μιχάλη Σουγιούλ, τον Χαιρόπουλο, τον Κώστα Γιαννίδη, τον Βέλλα, ενώ μοιράζεται την αγάπη και την αγωνία του ελαφρού τραγουδιού με τη Σοφία Βέμπο και το Νίκο Γούναρη. Παίρνει στα χείλη της τους απλούς στίχους και χωρίς καμιά επιτήδευση, μα πάνω απ' όλα με την αβίαστη και κοντράλτα φωνή, συμπληρώνει με ιδανικό τρόπο τη σύνθεση και χωρίς ελάχιστο ίχνος χάσματος, μετουσιώνει, λόγο, μουσική και φωνητική έκφραση σ ένα τέλειο αισθητικό αποτέλεσμα.

Στα μέσα της δεκαετίας του ’60, η δημιουργία οικογένειας και η απόκτηση τριών παιδιών την κράτησαν μακριά από τη μεγάλη της αγάπη, το τραγούδι, κάτι για το οποίο ποτέ δεν μετάνιωσε, όπως η ίδια είχε δηλώσει. Η επιστροφή έγινε πανηγυρικά, καθώς το κοινό ποτέ δεν την ξέχασε, με ένα πολύ επιτυχημένο ρεσιτάλ της στο κινηματοθέατρο Παλλάς. Επειδή απέφευγε τη δημοσιότητα, έγινε λόγος για μια «φωνή χωρίς πρόσωπο». Απέφευγε τα κέντρα και εμφανιζόταν μόνο σε συναυλίες. Παιδί του ραδιοφώνου, η Ελίζα Μαρέλλι έκανε άπειρες ραδιοφωνικές εκπομπές.

Μια αρχετυπική Grande Dame, όπως είχε πει γι αυτήν  η αξέχαστη Δανάη.

ΣΧΟΛΙΑ

Επιλέξτε Κατηγορία