Tο ελληνικό κόσμημα αρέσει στο εξωτερικό, γιατί έχει ταυτότητα στη σχεδίαση και ποιότητα στα υλικά, αλλά αντιμετωπίζει προβλήματα στο εσωτερικό εξαιτίας της φορολογίας αλλά και… των τηλεπωλήσεων, σύμφωνα με όσα ανέφερε ο πρόεδρος της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Βιοτεχνών Αργυροχρυσοχόων Κοσμηματοπωλών Ωρολογοπωλών (ΠΟΒΑΚΩ) και πρόεδρος του Συλλόγου Κοσμηματοπωλών Ωρολογοποιών Θεσσαλονίκης Πέτρος Καλπακίδης.

«Ο κλάδος, μεταξύ άλλων, βάλλεται από την εισαγωγή φθηνών, αμφιβόλου ποιότητας και ευτελούς αισθητικής, κοσμημάτων από τρίτες χώρες, κυρίως από την Τουρκία και την Κίνα» ανέφερε ο κ. Καλπακίδης υπογραμμίζοντας πως η αργυροχρυσοχοΐα βρίσκεται σε ύφεση, καθώς έχει πληγεί από τη δεκαετή οικονομική κρίση.

Κατά τον ίδιο οι τηλεπωλήσεις, συνιστούν διαχρονικό "αγκάθι" για τον κλάδο καθώς οι εταιρίες που τις διενεργούν δεν τηρούν τους κανόνες της δεοντολογίας. «Ο καταναλωτής είναι φυσικό να έχει άγνοια, σε κάποια ζητήματα που αφορούν την ποιότητα των κοσμημάτων και να μην γνωρίζει την ορολογία του κλάδου μας. Το αποτέλεσμα όμως είναι πως εύκολα μπορεί να εξαπατηθεί».

Για παράδειγμα, όπως εξήγησε, στις τηλεπωλήσεις παρουσιάζουν ένα δαχτυλίδι και το περιγράφουν λέγοντας πως είναι χρυσό 18 καρατίων, ενδεικτικά, στα 10mm, που σημαίνει πως είναι επιχρυσωμένο με 18 καράτια χρύσωμα, δηλαδή στη γλώσσα της αγοράς είναι επίχρυσο. «Ο τηλεθεατής όμως μη γνωρίζοντας συγκρατεί μόνο ότι το δαχτυλίδι είναι 18 καράτια», σημείωσε ο κ. Καλπακίδης προσθέτοντας πως «θα πρέπει να ληφθούν μέτρα ώστε το καταναλωτικό κοινό να μην παραπλανάται. Η ΠΟΒΑΚΩ διεκδικεί να υπάρχει ορθή σήμανση των κοσμημάτων. Σε αυτό το πλαίσιο βρίσκεται σε διαβούλευση με το σχέδιο νόμου για τεχνουργήματα με to υπουργείο Ανάπτυξης ώστε να υπάρχει σωστή ένδειξη για τα καράτια αλλά και τον κατασκευαστή.

Φόρος πολυτελείας

O κ. Καλπακίδης έθιξε και το θέμα της φορολόγησης των κοσμημάτων με φόρο πολυτελείας 10% για αγορές άνω των 1.000 ευρώ. Αν σε αυτό προστεθεί ο ΦΠΑ 24% τα ελληνικά κοσμήματα καθίστανται λιγότερο ανταγωνιστικά. Ο φόρος πολυτελείας δεν υφίσταται σε γειτονικές μας χώρες όπως η Βουλγαρία και η Τουρκία, αλλά ούτε και στην Ιταλία, που είναι και η κύρια ανταγωνίστρια χώρα της Ελλάδας εντός της ΕΕ. Σύμφωνα με τον κ. Καλπακίδη πολλοί τουρίστες περνούν από τη Ρόδο απέναντι στην Τουρκία και αγοράζουν από εκεί κοσμήματα. «Έτσι χάνουμε πολλά καθώς το κόσμημα είναι προϊόν υψηλής προστιθέμενης αξίας» τόνισε ο κ. Καλπακίδης.

Εξαγωγές

Στη Θεσσαλονίκη ο κλάδος είναι οργανωμένος στους συλλόγους κοσμηματοπωλών, ωρολογοποιών και τη συντεχνία αργυροχρυσοχόων- έναν από τους παλαιότερους επαγγελματικούς συλλόγους στην πόλη. Στις αρχές του 2000 λειτουργούσαν περί τα 500 εργαστήρια αρχυροχρυσοχοΐας, από τα οποία έχουν απομείνει πλέον περίπου 200. Σύμφωνα με την πρόεδρο της συντεχνίας αργυροχρυσοχόων και β΄ αντιπρόεδρο της ΠΟΒΑΚΩ Ελένης Τεζαψίδου στα χρόνια της κρίσης επιβίωσαν όσες επιχειρήσεις είχαν προνοήσει να ανοιχτούν στις αγορές του εξωτερικού. Οι σημαντικότερες αγορές για τα κοσμήματα που σχεδιάζονται και κατασκευάζονται στη Θεσσαλονίκη είναι η Κύπρος (και μέσω αυτής η Ρωσία), η Γερμανία και οι ΗΠΑ.

Πανεπιστημιακή εκπαίδευση

Πάγιο αίτημα της ΠΟΒΑΚΩ είναι η ένταξη της αργυροχρυσοχοΐας στην ανώτατη εκπαίδευση, προσδίδοντας με τον τρόπο αυτό περαιτέρω αξία και αναγνωρισιμότητα στη μακρόχρονη ιστορία του ελληνικού κοσμήματος, η οποία μετράει αδιάλειπτη παρουσία 6.000 ετών. «Όπως οι Ελβετοί διδάσκουν την ωρολογοποιία στο πολυτεχνείο έτσι κι εμείς θα έπρεπε να διδάσκουμε την αρχυροχρυσοχοΐα σε ανώτατο επίπεδο». Η πρόταση είναι να ενταχθεί ένα τμήμα στο τμήμα εικαστικών και εφαρμοσμένων τεχνών του πανεπιστημίου δυτικής Μακεδονίας. Μια τέτοια εξέλιξη εκτιμάται ότι θα προσέλκυε νέους ταλαντούχους σχεδιαστές κοσμημάτων, οι οποίοι θα ήταν σε θέση να δώσουν νέα πνοή στο ελληνικό κόσμημα, ενισχύοντας την ανταγωνιστικότητά του.