Ο κόσμος στο Grimaldi Forum του Μονακό, όπου τα τελευταία χρόνια η ΟΥΕΦΑ διοργάνωνε την κλήρωση του Champions League, ήταν αρκετός, αλλά δεν το έλεγες και κοσμοπλημμύρα.

Ήταν 29 Αυγούστου του 2013 και στον χώρο εκδηλώσεων της κοσμοπολίτικης γαλλικής πόλης κυκλοφορούσαν κυρίως άνθρωποι του ποδοσφαίρου που είχαν έρθει για να δουν από κοντά τους αντιπάλους των ομάδων τους στο Champions League, αλλά και να κάνουν επαφές και PR. Ανάμεσά τους διέκρινε κανείς και κάποιους ενεργεία ποδοσφαιριστές που διεκδικούσαν εκείνη τη χρονιά τον τίτλο του «παίκτη της χρονιάς» για την ΟΥΕΦΑ. Ήταν αυτοί που είχαν προεπιλεγεί ύστερα από σχετική ψηφοφορία στην οποία συμμετείχαν δημοσιογράφοι όλης της Ευρώπης. Ο Φρανκ Ριμπερί, που ήταν και ο τελικός νικητής και ο Λιονέλ Μέσι. Ο τρίτος της χρονιάς, ο Ρονάλντο, έλαμψε δια της απουσίας του. Με τις φήμες στο Grimaldi Forum να λένε ότι είχε μάλλον διαισθανθεί ότι δε θα είναι η τελική επιλογή. Και ως γνωστόν ο Πορτογάλος δεν αρέσκεται να χάνει.

Αντίθετα ο Αργεντινός ήταν εκεί και πριν ξεκινήσει η σχετική διαδικασία της τελικής ψηφοφορίας μεταξύ των τριών (Ριμπερί, Μέσι, Ρονάλντο) εμφανίστηκε στις πρώτες σειρές των επισήμων. Έτσι μου δόθηκε η ευκαιρία να τον πλησιάσω και να του ζητήσω να βγάλουμε μια φωτογραφία μαζί. Το έκανε χωρίς να ρωτήσει πολλά. Θυμάμαι πάντως ότι έριξε μια κλεφτή ματιά στο καρτελάκι της διαπίστευσης που είχα καρφιτσωμένο στο πουκάμισό μου. «Δε λέει ποτέ όχι», σκέφτηκα.

Διέκοψα όμως αμέσως τις σκέψεις μου και προσπάθησα να εκμεταλλευτώ τη στιγμή, καθώς από πίσω μου στριμώχνονταν και άλλοι συνάδελφοι για μια φωτό με τον σούπερ σταρ. «Από την Ελλάδα», του είπα στα αγγλικά. Χαμογέλασε και μου απάντησε ότι την έχει επισκεφθεί παλιότερα. «Ωραίες θάλασσες» σχολίασε και κάπου εκεί τελείωσε ο σύντομος διάλογός μας. Έτσι και αλλιώς ήξερα ότι δε θα μπορούσε να είναι μακρύς. Βλέπετε η ψηφοφορία θα ακολουθούσε και σε τέτοιες περιπτώσεις οι επαφές πριν την κάλπη δε συνίστανται…

Η… κακοκεφιά του Μέσι είχε βέβαια την εξήγησή της. Κατ’ αρχήν είναι θέμα χαρακτήρα. Ο Αργεντινός θεωρείται κλειστός τύπος και δεν είναι καθόλου ανοικτός προς τους εκπροσώπους του Τύπου. Το είχα διαπιστώσει και τον Αύγουστο του 2011 όταν βρέθηκα για πρώτη φορά στο Μονακό. Τότε ο Μέσι είχε κερδίσει την ψηφοφορία, αλλά είχε στήσει μεγάλο γερμανικό μέσο για συνέντευξη που τελικά δε δόθηκε.

Το 2013 όταν και τον συνάντησα η κακοκεφιά του ίσως να οφειλόταν και στο γεγονός ότι τα προγνωστικά δεν ήταν υπέρ του, καθώς ο Γάλλος Ριμπερί θεωρούνταν φαβορί και τελικά κέρδισε στην ψηφοφορία. Πάντως ο Γάλλος μετά την εκλογή του δεν το έπαιξε καθόλου βαρύ πεπόνι: έδωσε κανονική συνέντευξη Τύπου και απάντησε για περίπου μισή ώρα στις ερωτήσεις των δημοσιογράφων.

Παρόλα αυτά το τετ-α-τετ με τον Μέσι δεν ξεχνιέται εύκολα. Ιδιαίτερα κάτι τέτοιες ημέρες σαν τη σημερινή. Που ο Αργεντινός κάνει έναν τεράστιο βήμα στη ζωή του: αλλάζοντας ύστερα από 21 χρόνια φανέλα.