«΄Ολη η ανθρώπινη φυλή είναι μια ασθένεια». Αυτή η εντυπωσιακή φράση, που ακούγεται στο φίλμ, σίγουρα είναι ατάκα  του γνωστού συγγραφέα  John Ajvide Lindqvist («‘ Άσε το κακό να μπει») από μυθιστόρημα του οποίου προέρχεται το σενάριο.

Η Τίνα μια παραμορφωμένη τελωνειοφύλακας, με ζωώδη εμφάνιση, διαθέτει αναπτυγμένη όσφρηση  εντοπίζοντας έτσι πολλά κρυφά πράγματα. Η συνάντησή της με τον ιδιόρρυθμο Βόρε θα της προσφέρει την τέλεια ερωτική χημεία αλλά και την ολοκληρωτική ανατροπή  για τις βεβαιότητές της.

Αφού  φλερτάρει με πολλά κινηματογραφικά είδη το «Σύνορο» στρέφεται τελικά ολοκληρωτικά  προς το φανταστικό. Στα ατού του το εκπληκτικό μακιγιάζ (πρόταση για ΄Οσκαρ) και η ανεπανάληπτη σε ρόλο ζωής Εύα Μελάντερ. Από την κοινωνική ταινία προσωπικών αδιεξόδων στον φόβο του άλλου, από τη φιλοσοφία περί αξιών της ζωής  και την υποταγή  χειραγώγησης του ατόμου στον πολιτισμό, στο υπαρξιακό θρίλερ, στο βραδυφλεγές νουάρ, με κατάληξη, όπως ήδη έγραψα, το φανταστικό όπου τελικά κινείται το φίλμ . Πρόθεση του Ιρανοσουηδού σκηνοθέτη να «πιέσει» να βρουν στην ταινία  του μια « άγρια ποίηση», έναν «ανείπωτο  εσωτερικό φόβο»  και τα ανάλογα. Η αισθητική ,τυπική του νέου σκανδιναβικού θρίλερ, μετατρέπει καλά την κλασική γκόθικ ασπρόμαυρη εκδοχή  σε έγχρωμη. Υπερτερούν το κίτρινο, το μπλε και η ώχρα, οι πολύ σκληροί φωτισμοί και τα έντονα κοντράστ.

Με το μεγάλο  βραβείο από το «Ένα κάποιο βλέμμα» στις Κάννες, το «Σύνορο» οχυρώνεται ως αυθεντία και αρνείται να απαντήσει σ κάποια ενοχλητικά ερωτήματα . Γιατί δηλαδή μας αφήνει παντελώς διάφορους ,απόμακρους  και μη συμμετέχοντες; Είναι άραγε αυτό μια τεχνητή αποδραματοποίηση  και αποστασιοποίηση; Γιατί αυτή η καθόλου πειστική ψυχρότητα; Θα ήθελα να συγκρίνουμε  το « Σύνορο» με την ατμοσφαιρική, πειστική και απόκοσμη ποιητική προσέγγιση των Ζάκ Τουρνέρ, Μάρκ Ρόμπσον, Ρόμπερτ Γουάιζ  σε ανάλογα φίλμ .Με ποιά οπτική θα το σκηνοθετούσε ο Κάρπεντερ; Οι θεατές καλούνται να δώσουν τις απαντήσεις  τους.

Αλέξης Ν. Δερμεντζόγλου