Του Αλέξανδρου Παντελάκη

Αρχικά, σκεφτείτε το σαν ένα παιχνίδι. Σκεφτείτε λέξεις που έχουν μπροστά το «ευ». Σίγουρα, κάποιες από αυτές που θα σας έρθουν στο μυαλό είναι η ευτυχία, η ευημερία, η ευλογία, η ευγνωμοσύνη, η ευσέβεια κ.ο.κ.

Όπως γνωρίζουμε στην ελληνική γλώσσα, το «ευ» είναι το πρώτο συνθετικό που δηλώνει την καλή ιδιότητα του δεύτερου. Συνεπώς, δεν μπορεί να υπάρξει αρνητική λέξη που να έχει μπροστά το «ευ», τουλάχιστον σε ετυμολογικό επίπεδο.

Ο Λεωνίδας Καραΐσκος δηλώνει πως δυσκολεύτηκε να βρει τον τίτλο που θα περιέγραφε καλύτερα το περιεχόμενο του βιβλίου του. Ήταν το μικρό του αγκάθι, που όπως όλα τα αγκάθια -θα μας πει από την αρχή του έργου του- δεν σε αφήνουν να ζήσεις τη ζωή που θα ήθελες. Για εκείνον, το μυστήριο λύθηκε όταν είδε έναν πίνακα ανακοινώσεων με λέξεις που αρχίζουν από «ευ», για εμάς πάλι, ίσως θα χρειαστεί να διαβάσουμε το βιβλίο για να ανακαλύψουμε στοιχεία που θα μας κάνουν να δούμε με διαφορετική ματιά τα καθημερινά μας προβλήματα.

Θα σας φανεί ίσως περίεργο, αλλά ο συγγραφέας, δεν είναι κάποιος έμπειρος life coach με πιστοποιήσεις που έρχεται για να ντύσει με όμορφα και ορισμένες φορές ευφάνταστα λόγια τα προβλήματά σας. Είναι καθηγητής φυσικής αγωγής με ειδίκευση στη μεγιστοποίηση της αθλητικής επίδοσης και παραδίδει μαθήματα σε μικρά παιδιά εντός σχολικών εγκαταστάσεων αλλά και σε ομάδες εκτός.

Αυτό πρακτικά σημαίνει πειθαρχεία, ικανότητα οργάνωσης, στοχοπροσήλωση και μεθοδικότητα, στοιχεία που φαίνονται να είναι και τα συστατικά για πολλά διαφορετικά πράγματα στη ζωή. Στις σελίδες του βιβλίου του, λοιπόν, σε κάθε σύντομο κεφάλαιο, μοιράζεται ιστορίες προσωπικές και επαγγελματικές που κάτι του δίδαξαν, κάπως του άλλαξαν τη σκέψη και του έμαθαν κάτι για το ευ ζην.

Ξενάγηση σε έναν κόσμο όπου όλοι μπορούμε να συνυπάρξουμε

Ο συγγραφέας αναζητά το καλό στις μικρές στιγμές της καθημερινότητας. Μέσα από τις ιστορίες του και με μία παρατηρητική ματιά στα πράγματα, μας ξεναγεί σε έναν κόσμο που όλοι μπορούμε να συνυπάρξουμε με την προϋπόθεση να αγαπήσουμε πρώτα τον εαυτό μας. Πολλές φορές μας παρακινεί να λάβουμε μέρος σε νέες εμπειρίες που ίσως μας μεταμορφώσουν εσωτερικά, όπως το να γίνουμε μέλος σε μία εθελοντική ομάδα, ή να αρχίσουμε να εκπαιδευόμαστε σε πράγματα που αγαπάμε. Ο ελεύθερος χρόνος αποκτά μία διάσταση πιο παραγωγική -όσο και αν πιστεύετε ότι δεν υπάρχει τίποτα να κάνετε, ακόμη και μέσα στο σπίτι σας, το να σκεφτείτε για παράδειγμα να οργανώσετε τη ντουλάπα σας μπορεί να κάνει κάποιον άλλον που μοιράζεστε τον χώρο χαρούμενο.

«Δώσε το παράδειγμά σου με πράξεις. Έτσι υπογραμμίζεις όσα θες με τον πιο εμφατικό τρόπο», σημειώνει με έντονα γράμματα στο βιβλίο του. Μέσα σε κάθε κεφάλαιο υπάρχει μία ανάλογη σημείωση, το απόσταγμα μιας προσωπικής εμπειρίας του κ. Καραΐσκου που λειτουργεί ως παρακίνηση. Διαβάζεται γρήγορα αν και θα ήταν καλό να το διαβάσετε αργά, να γίνει μέρος της καθημερινότητάς σας για να υπάρχει κάθε μέρα ένα μάθημα που μπορείτε να αποκομίσετε. Μέσα στις 73 σύντομες ιστορίες κάπου θα βρείτε και τον εαυτό σας. Και αν δεν το βρείτε, δεν πειράζει. Όπως αναφέρει ο συγγραφέας «είναι ωραίο που η ζωή είναι απρόβλεπτη. Και το απρόβλεπτο έχει αδρεναλίνη. Διαχειρίσου το!».

Ουκ εν τω πολλώ το ευ

Αυτή η ρήση, που προέκυψε από παράφραση των λεγομένων του αυλητή Καφισία, έρχεται να δέσει με όσα αναφέραμε παραπάνω. Τους τελευταίους μήνες βλέπουμε όλο και πιο συχνά βιβλία προσωπικής ανάπτυξης σε λίστες των ευπώλη των βιβλίων, αλλά και νέους τίτλους να προστίθενται στις ηλεκτρονικές και μη προθήκες των βιβλιοπωλείων από Έλληνες και ξένους συγγραφείς. Ένα μέρος αυτής της τάσης οφείλεται σίγουρα στις δυσμενείς συνθήκες που διαμορφώθηκαν με την πανδημία που βιώνουμε.

Ο άνθρωπος κλείστηκε μέσα και αναμετρήθηκε με το δικό του «μέσα». Οι αρνητικές σκέψεις και η απαισιοδοξία ενισχύθηκαν και άρχισε να αναζητά το δικό του «ευ». Το ίδιο φαινόμενο έχει παρατηρηθεί και στην εκπαίδευση όπου πλέον ακόμη και κέντρα δια βίου μάθησης μεγάλων πανεπιστημίων παρουσιάζουν σεμινάρια σχετικού περιεχομένου ενισχύοντας την τάση. 

Ο κόσμος άρχισε να δίνει σημασία στα πιο απλά πράγματα, στα λίγα και όχι στα πολλά γιατί αυτά είναι άλλωστε που έχουν και μεγαλύτερη σημασία. Τα βιβλία, λοιπόν, αυτού του είδους παρουσιάζουν ενδιαφέρον ως πληροφορία γιατί μπορούν να μας φανερώσουν μικρές αξίες της ζωής, που δύσκολα τους δίναμε σημασία πιο πριν. Μπορούν να μας αλλάξουν την οπτική σε θέματα που αντιμετωπίζαμε με άγχος μέχρι πρότινος. Ο Λεωνίδας Καραΐσκος πρότεινε το δικό του «εὖ». Τώρα μένει και εμείς να γυρίσουμε σελίδα στα άσχημα που αντιμετωπίζουμε και να ανακαλύψουμε τους δικούς μας τρόπους που θα κάνουν την καθημερινότητά μας καλύτερη.

*Δημοσιεύθηκε στη "ΜτΚ" στις 10.01.2021