Ο Λάμπης Κωνσταντινίδης είναι υπεύθυνος σε έναν ιδιαίτερα νευραλγικό τομέα των Ολυμπιακών Αγώνων (ΟΑ) του Παρισιού. Είναι επιφορτισμένος να εξασφαλίσει πως η Οργανωτική Επιτροπή θα παραδώσει το έργο στο σωστό χρόνο -τέλος του 2023- με το σωστό ρυθμό, σύμφωνα με τα συμφωνηθέντα με τη Διεθνή Ολυμπιακή Επιτροπή. Διαχειρίζεται μαζί με το επιτελείο του τις κρίσεις της Επιτροπής και ταυτόχρονα οφείλει να προετοιμάσει τη διοργάνωση μέσω προσομοιώσεων και άλλων εκδηλώσεων, ώστε να είναι έτοιμη το 2024. Είναι στέλεχος του Ολυμπιακού Κινήματος ήδη από τους ΟΑ της Αθήνας. Ένας πολίτης του κόσμου σε έναν χώρο που παραμένει πάντα και παρά τις προκλήσεις ένα από τα σημαντικότερα γεγονότα του πλανήτη. Ανήκει σε μια πεπειραμένη ομάδα με συγκεκριμένο στόχο, γνωριμίες, επαφές.

Όπως εξηγεί στη «ΜτΚ» ο κ. Κωνσταντινίδης, το Παρίσι, όπως και κάθε άλλη διοργάνωση, προετοιμάζεται ήδη από το 2013 για το πρότζεκτ καθώς απαιτείται μια μακρά διαδικασία περισυλλογής «αφενός διότι πρέπει να ξέρουμε γιατί θέλουμε να διοργανώσουμε Ολυμπιακούς και Παραολυμπιακούς Αγώνες, έχοντας καθορίσει ποιος είναι ο σκοπός τους». Μετά ακολούθησε η διαδικασία της υποψηφιότητας (2015 - 2017) και από το 2017 και την ανάθεση μέχρι και το 2024. Και τέλος θα πρέπει να διευθετηθούν όλα όσα αφορούν τη μεταολυμπιακή κληρονομιά.

Σε ό,τι αφορά τα έργα του Παρισιού;

Είναι διαφορετικά τα δεδομένα. Συγκριτικά με την Αθήνα υπάρχει μεγαλύτερη ενσυναίσθηση σχετικά με το σκοπό των Αγώνων και το τι ακριβώς θέλουμε να κρατήσουμε ως κληρονομιά από την επένδυση. Στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Παρισιού θα κατασκευάσουμε μόνο μία πισίνα ολυμπιακών διαστάσεων και το ολυμπιακό χωριό. Τα υπόλοιπα υπάρχουν ή θα είναι προσωρινές κατασκευές.

Ουσιαστικά οι Ολυμπιακοί Αγώνες ανατέθηκαν στο Παρίσι και στο Λος Άντζελες το 2028. Υπάρχει κάποια πικρία στο Ολυμπιακό Κίνημα για τον τρόπο με τον οποίο έγινε η ανάθεση;

Το Παρίσι ήθελε τους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2024 και αυτούς έχει την ευθύνη να διοργανώσει. Ωστόσο, αυτό που κατέδειξε η συγκεκριμένη διαδικασία είναι ότι στο σημερινό ιδιαίτερο κόσμο από την Ευρώπη στην Αυστραλία και τη Μέση Ανατολή ή και αλλού υπάρχουν κρίσεις, εντάσεις, οπότε τίθεται θέμα για το αν τέτοιες διοργανώσεις έχουν νόημα αυτήν την εποχή. Κι αν έχουν, ποιό το νόημά τους, ποιά η σωστή επένδυση όταν σφίγγουν τα λουριά από παντού. Αυτό που απέδειξε η διαδικασία είναι πως υπάρχουν πολλές αμφιβολίες, αμφισβητήσεις ως προς αυτού του είδους τα πρότζεκτ. Εκεί έγκειται και η δική μας ευθύνη να δείξουμε πως μπορεί να γίνει μια διοργάνωση που φέρνει τον κόσμο κοντά στις αξίες της αριστείας και της φιλίας των λαών, δύναται να τις προωθήσει κι αυτό, έχοντας έναν συνετό προϋπολογισμό. Αυτή είναι η δική μας μεγάλη πρόκληση. Το Παρίσι θα διοργανώσει τους Αγώνες. Σκοπός είναι να αφήσει κάτι και για το Ολυμπιακό Κίνημα και τον κόσμο, εμβαθύνοντάς του κυρίως την εμπιστοσύνη για τέτοιου είδους διοργανώσεις.

Κάποια αγωνίσματα θα γίνουν και εκτός Παρισιού

Όταν αποφασίσαμε τη διοργάνωση, κοιτάξαμε το χάρτη για να δούμε πού θα διοργανώσουμε τα τουρνουά. Είδαμε τις υπάρχουσες εγκαταστάσεις. Για παράδειγμα δεν τέθηκε ποτέ ζήτημα για το τένις, ξέραμε ότι θα γίνει στο Ρολάν Γκαρός. Μετά αναρωτηθήκαμε για τα εκτός Παρισιού αγωνίσματα, προωθώντας παράλληλα και την πολιτιστική κληρονομιά της Γαλλίας, για την οποία είναι ιδιαίτερα περήφανη. Συζητήσαμε με το παλάτι των Βερσαλλιών και προτείναμε να κάνουμε την ιππασία στους κήπους του. Αυτή είναι μία ευκαιρία που δίνεται μία φορά τον αιώνα, δεν θα την απεμπολήσουμε… Επίσης, αναζητήσαμε χώρο για την ιστιοπλοΐα και καταλήξαμε στη Μασσαλία, η οποία θα φιλοξενήσει και άλλους αγώνες -ποδοσφαιρικούς όπως και άλλες πόλεις της χώρας. Τέλος, προσφάτως αποφασίστηκε πως το σέρφιγκ και η ιστιοσανίδα δεν θα γίνουν στη μητροπολιτική Γαλλία αλλά στην Ταϊτή, στον Ειρηνικό Ωκεανό. Είναι γεγονός πως πρόκειται για μεγάλο άνοιγμα. Ωστόσο η Ολυμπιακή Επιτροπή πλέον το επιτρέπει κι αντί να κατασκευάσουμε εμείς μια τεχνητή πίστα για σέρφιγκ, επιλέξαμε το μέρος που στην περίοδο του Αυγούστου υπάρχουν τα μεγαλύτερα κύματα, την Ταϊτή.

Σκοπός ήταν να βγει ωραίο αποτέλεσμα. Και επειδή τα τηλεοπτικά δικαιώματα είναι ο βασικός πόρος της διοργάνωσης, πολλά από τα αθλήματα θα γίνουν μπροστά ή με φόντο γνωστά μνημεία του Παρισιού, όπως ο πύργος του Άιφελ.

Ποιο το στίγμα των Ολυμπιακών Αγώνων του 2024;

Το πολλαπλό στίγμα των ΟΑ του 2024 κινείται σε τρεις βασικούς άξονες: α) Τη γιορτή, δηλαδή να φέρουμε τους ανθρώπους κοντά σε μια εποχή που χαρακτηρίζεται από εντάσεις, διαιρέσεις, διαμάχες. Γιορτή της ανθρωπότητας, στη διάρκεια της οποίας ο κόσμος θα ανακαλύψει ξανά την αξία της άμιλλας και της ειρηνικής συνύπαρξης. β) Την κληρονομιά για τους Γάλλους και την ανθρωπότητα γενικά κι αυτό θα γίνει πρώτα μέσω δράσεων που έχουμε αναλάβει σε επίπεδο παιδείας. Ουσιαστικά σκοπός είναι να φέρουμε τα παιδιά πιο κοντά στον αθλητισμό ή αυτό που οι Γάλλοι ονομάζουν «engagement», τη συμμετοχή. Να φέρουμε τους ανθρώπους ως εθελοντές, ως συνεργάτες, ως κοινωνία κοντά μας. Οι αγώνες να μη γίνονται σε έναν δοκιμαστικό σωλήνα, αλλά με τη συμμετοχή της κοινωνίας. Και γ) βασικός στόχος είναι οι OA να έχουν το λιγότερο από το μισό ενεργειακό περιβαλλοντικό αποτύπωμα συγκριτικά με τους αγώνες του Ρίο. Είναι πάρα πολύ σημαντικό να μειώσουμε το αποτύπωμα σε μια εποχή που η αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής αποτελεί προτεραιότητα σχεδόν όλων μας.

Σε ό,τι αφορά την προσβασιμότητα των ΑμεΑ;

Όλες οι εγκαταστάσεις είναι ή θα είναι προσβάσιμες στα ΑμεΑ. Όλες οι πολιτιστικές εγκαταστάσεις είναι ή θα γίνουν προσβάσιμες. Και δεν αφορά μόνο τα άτομα σε αμαξίδιο αλλά οικουμενική προσβασιμότητα -άτομα με προβλήματα όρασης, προσανατολισμού, ακοής. Το μεγάλο στοίχημα αφορά τις μεταφορές. Το σύνολο των λεωφορείων και του τραμ στο Παρίσι είναι προσβάσιμο σε ΑμεΑ. Δουλεύουμε στο μετρό, το οποίο είναι παλαιότερο των 100 χρόνων. Καταστρώσαμε ένα πρόγραμμα δεκαετιών και στοχεύει στο να αποκτήσουν οι σταθμοί προσβασιμότητα. Πρόκειται για μια επένδυση πολλών δισεκατομμυρίων, μεγάλο μέρος των οποίων θα χρησιμοποιηθεί στο διάστημα από τώρα έως το 2024 αλλά θα συνεχιστεί και μετά τους ΟΑ.

Η τρομοκρατία;

Η ασφάλεια των πολιτών και στο δημόσιο χώρο ανήκει στο γαλλικό κράτος. Εμείς θέλουμε να διοργανώσουμε αγώνες φιλίας όχι στρατοκρατούμενους. Η αλήθεια είναι πως το Παρίσι, ειδικά μετά το 2015, έχει ζήσει δύσκολες στιγμές. Ο κόσμος έχει συνηθίσει την αυξημένη στρατιωτική παρουσία, σε μερικές περιπτώσεις ίσως και να την αναζητεί. Αλλά δεν θέλουμε να δούμε πυραύλους, μπαζούκας και ελεύθερους σκοπευτές δεξιά κι αριστερά.